W przedszkolu

Znacie takie opowieści (znajomych lub też nie) kiedy pociechy znajomej, znajomego, kuzynki, wujka, ciotki, dostają do swoich dłoni telefon lub tablet, by jego opiekunka mogła zająć się spokojnie swoimi obowiązkami? Ja znam doskonale. I nie mam nic do tego jak kto wychowuje swoje latorośle. Niemniej jednak znam (i widziałam też naocznie), że są tacy rodzice, którzy z chęcią i przyjemnością podsuwają swoim dzieciakom przeróżne rodzaje literatury! Aż serce rośnie, że w dzisiejszych czasach, w dobie komputerów nadal jest masa fanów słowa pisanego!

Książeczkami, które są strzałem w dziesiątkę są dzieła Guido Wandreya, który stworzył świetną serię, gdzie można się uczyć i bawić jednocześnie! W mieście szukamy drobiazgów, które są „ukryte” na skrzyżowaniu czy też przystanku tramwajowym – gdzie potrzeba nie lada spostrzegawczości. W Lesie możemy poznać różne zwierzątka i również ich szukać na kartach książki – ja akurat czas spędzałam przy szukaniu wraz z Hanią. Kiedy moja sąsiadeczka lat siedem miała oczy jak pięciozłotówki, aż miło było patrzeć na jej zaangażowanie i zabawę przy owych obrazkach. Perełką i taką mocną wisienką na torcie jest kolejna odsłona literatury na spostrzegawczość – tym razem wybieramy się do przedszkola, gdzie już mamy więc tekstu i zagadnienia dotyczycące poszczególnych dzieci. Mamy szukać ich gdzie są, co robią na farmie, czy też co robią.

Całościowo jestem zachwycona – Hania również! Później wraz z Zuzią, we trzy, powtórzyliśmy szukanie i czytanie w wielokolorowych obrazkach z wieloma elementami. Poszukujemy poszczególnych dzieci w przedszkolu, które zaabsorbowane są w zwykłe sprawy. Szukamy pieska na skrzyżowaniu albo gdzie ukrył się parasol nieopodal metra. Wiele frajdy i wspólnej zabawy, oczywiście i nauki przysporzyły nam te wydania. Są pięknie wydane, czytelne i kolorowe, różnorodne – takich publikacji myślę, że wciąż na rynku brakuje. Myślę, że nie tylko są idealne na prezent, uważam, że takie pozycje jakby pojawiły się w przedszkolach było by rewelacyjnie!