Zaczarowane jajko

Mój syn Tomek to nicpoń wielki - Co dzień wymyśla różne figielki. Raz swojej siostrze, tak dla zabawy, Zawiązał razem w bluzce rękawy. Pieskowi, który miał minę hardą, Smaczne kosteczki polał musztardą. Dzisiaj od rana nie widać smyka; Właśnie z farbami wszedł do kurnika, A że ochotę miał znów na psoty, Natychmiast zabrał się do roboty. I już po chwili z świeżych jajeczek Wykonał kilka pięknych laleczek. Pozbierał wszystkie i zaniósł mamie, Żeby zrobiła z tego śniadanie. Włożył je w kieszeń tak, jak należy, Zrobił dwa kroki... bęc! i już leży! Ale gdy wstawał powoli z ziemi, Ktoś się odezwał w jego kieszeni: "Błagam, litości, nie zbij mnie, proszę, Ja takich wstrząsów przecież nie znoszę. No, nie uciekaj! Stań na minutkę, Zaraz rozbijesz moją skorupkę!" Tomek przystanął i nadsłuchuje, Skąd taki dziwny głos dolatuje. I nagle krzyczy: "To niemożliwe! Jajko rozmawia ze mną jak żywe!