Zawieszeni Część 5 Uwertura

„Czy lubiła myśleć, że byli wyjątkowi? Pewnie. Czy to była prawda? Nie miała pojęcia, ale kogo to obchodziło. Wystarczyło, że dla siebie byli wszystkim (...). Byli trochę jak małe stado. Mieli swoją dynamikę i wewnętrzną strukturę, wcale nie zapisaną ani sformalizowaną. Była ona naturalna, bo nikt nie musiał grać żadnej roli”. Przed Zawieszonymi nowa droga, pełna zakrętów i rozwidleń, dawnych sekretów, które miały na zawsze nimi pozostać i tych, które dopiero się zrodzą z bólu, strachu i miłości. Podobno wszystkie książki są o miłości. Zawieszeni też – o miłości między ludźmi, która często nie ma imienia, o miłości do siebie i także o jej braku. O pasji i poświęceniu. Czy na końcu tej drogi nadal będą tymi samymi ludźmi? Pewnie nie. Pytanie brzmi wyłącznie czy zdołają ocalić siebie...