Akira Kurosawa III 1962-1970

SANJURO - SAMURAJ ZNIKĄD (1962) Sanjuro to samotny, wędrowny samuraj, starający się wraz z młodymi wojownikami walczyć z korupcją i zdradą. Ratując kanclerza porwanego przez złego generała, Sanjuro staje się mentorem, godnym naśladowania dla młodych samurajów. Film jest kontynuacją zrealizowanej rok wcześniej Straży przybocznej i z czarnym humorem zmienia japoński western w swoistą parodię kina samurajskiego. Widowiskowe pojedynki na miecze uwieńczone są ekscytującą finałową sceną, w której tryskają prawdziwe fontanny krwi. NIEBO I PIEKŁO (1963) Gondo jest właścicielem fabryki obuwia. Pewnego dnia syn szofera zostaje przez pomyłkę wzięty za jego potomka i porwany. Gondo staje przed moralnym dylematem. Jeśli zapłaci okup, stanie w obliczu bankructwa. Kurosawa uczynił ze swoich bohaterów niezwykle realistyczne i "żywe" postaci, co sprawia, że oparte na luźnej adaptacji powieści Eda McBaina Niebo i piekło wykracza ponad schematy hollywoodzkiego kina, z którego czerpało inspirację. Tytuł nawiązuje do społecznej pozycji porywacza, powodowanego zawiścią oraz jego bogatej ofiary. RUDOBRODY (1965) Japonia, koniec XIX wieku. Młody, ambitny internista odbywa praktykę w szpitalu dla ubogich, prowadzonym przez starego, apodyktycznego lekarza. Stopniowo uczy się od swojego mentora, czym jest odpowiedzialność, zarówno w stosunku do innych, jak i siebie samego. To epickie dzieło jest jednocześnie społecznym dramatem, operą mydlaną i samurajskim kinem akcji. Zachwyca wierną rekonstrukcją Japonii schyłku okresu feudalnego, a wybitne aktorstwo Toshirô Mifune odkrywa wyższe cele ludzkiego istnienia. DODES'KA - DEN (1970) Kręcony w ubogich dzielnicach Tokio film ukazuje życie i marzenia zwykłych mieszkańców miasta. Cichy, spokojny mężczyzna jest przekonany, że zdradza go żona, a umysłowo upośledzony młodzieniec wyobraża sobie, że jest tramwajem. Powtarza bez przerwy dodes''ka-den, dźwięk wydawany przez maszynę. Obaj budują w swoich umysłach wymarzony dom. Pierwszy kolorowy film Kurosawy w wersji reżyserskiej miał 244 minuty. Producenci zdecydowali się na emisję krótszej, 140-minutowej wersji a oryginalny negatyw został zniszczony. Pomimo widocznych cięć Kurosawie cały czas udaje się opowiedzieć historię, będącą mieszaninę realizmu, komentarza społecznego, melodramatu i fantastyki.