Barbara Lewenstein (red.)

Książka traktuje o obywatelstwie społecznym rozumianym jako status osób wynikający z faktycznych możliwości korzystania z instytucji welfare state. Ukazuje proces erozji obywatelstwa społecznego w sferze pracy, który dokonywał się w Polsce

Podstawowe dwie tezy, jakie prezentuje książka, to: słabość socjologicznej teorii instytucji dialogu obywatelskiego oraz niedojrzałość polskiej demokracji uczestniczącej. Część artykułów (zwłaszcza w części pierwszej) koncentruje się na int

Autorzy niniejszego tomu od lat zajmują się zagadnieniem uczestnictwa obywatelskiego w życiu lokalnej społeczności, zarówno w wymiarze badawczym, jak i praktycznym. Od początku transformacji ustrojowej lat 90. "kibicują" rozwojowi społeczeń