Ceglarek Elżbieta

Zosia jest stewardessą. Jest związana z Lotniskiem „Chopina” w Warszawie, a prywatnie z Leonem – świetnym pilotem pasażerskich boeingów. Mogłoby się wydawać, że jest szczęśliwą trzydziestokilkulatką, której niczego nie brakuje. Nic bardziej

Przyjaźń jest jak zbiór najpiękniejszych nut zapisanych na pięciolinii życia… Norbert wydaje się niezależnym dorosłym facetem. Studiuje, ma pracę i własne mieszkanie, i potrafi korzystać z życia. Jednak to tylko pozory. W rzeczywistości je

Czy na schodach urzędu miasta można znaleźć miłość życia? Wydawałoby się to niedorzeczne. A jednak. Gdy nieznajomy mężczyzna ratuje ją przed upadkiem, możliwość spędzenia z nim choćby kilku minut więcej wydaje się Lenie zbyteczna. Powoli je

Wychowana w znanej rodzinie cyrkowej Daria vel Dorothy staje na rozstajach dróg. Po stracie opiekunów, wiedziona głosem serca wraca do Polski, skąd wyjechała jako mała dziewczynka. Utalentowana akrobatka postanawia zrealizować swoje marzeni

Elżbieta Ceglarek w swojej najnowszej powieści zgłębia niezwykle ważny, a jednocześnie trudny problem jakim jest życie kobiety u boku męża tyrana. Na świecie jest miliony kobiet takich jak nasza bohaterka, Dagmara, które są bite, upokarzane

Joannę, bohaterkę najnowszej powieści Elżbiety Ceglarek, poznajemy w chwili, kiedy ma już za sobą uroczystości pogrzebowe, jej serce jednak wciąż trawi wielki ból. (…) Właśnie o tych emocjach targających kobietą, o życiu (a właściwie marnej

Nasza bohaterka – Dagmara – w końcu zaczyna cieszyć się w pełni z życia. Ma u swego boku mężczyznę, który adoruje ją na każdym kroku i zapewnia o swoich uczuciach. Mężczyznę, który traktuje ją z należytym szacunkiem. Daga w końcu wychodzi n

Trzydziestokilkuletnia Zosia, piękna stewardessa, jest w udanym związku z przystojnym pilotem. Gdy pojawia się zdrada, obojgu załamuje się świat. Mężczyzna niestrudzenie walczy o serce kobiety, lecz o względy Zosi zaczyna ubiegać się także

Kobieta w średnim wieku, po przejściach, w zasadzie niewiele już chce od życia. Najczęściej po prostu świętego spokoju. Nie dla niej miłosne wzloty, romantyczne wyznania, upojne noce. Zwyczajnie nie wierzy, by coś dobrego mogło ją jeszcze s