Czarnecki Janusz Stanisław

AIBO podniósł głowę i popatrzyła na zebranych. Był to sygnał na oklaski, które oznaczały akceptację tego, co powiedział i wspólnego działania w strategii. Dziwne były te oklaski, zupełnie inne niż u ludzi. Miały wyższy ton, jakby metaliczny

Zakochani w czerwcu i inne opowiadania Janusza Stanisława Czarneckiego to niezwykle zajmujące historie, które zapraszają czytelnika do podróży po zapisach bacznego i mądrego obserwatora natury człowieka. A może lepiej powiedzieć: natur czło

Czas wszystko wyjaśnia. Wszystko, co się rodzi i żyje, potem umiera i cieleśnie odchodzi ze świata ziemskiego. Czy nie zastanawiało panów, dlaczego i w jakim celu spotykamy się po północy w Opactwie Westminster? Mogliśmy tutaj przebywać i n

Czytelnik tej książki, należącej do gatunku s.f., nie znajdzie w niej przygód rodem z Gwiezdnych wojen czy książek tego rodzaju. Znajdzie natomiast przygodę intelektualną, coraz bardziej potrzebną w naszej rzeczywistości. Ta podróż w czasie

Wyprostował się, wyciągnął przed siebie nogi i zaczerpnął głęboko powietrza. Ściągnął z ramienia torbę i wyjął książkę. Nerwowo wertował strony. Nie mógł skoncentrować się na czytaniu. Myślał o Sandrze. Nie wiedział, czy cierpi, a może jest

Czytelnik tej książki, należącej do gatunku literatury s.f., nie znajdzie w niej przygód z rodem Gwiezdnych wojen czy książek tego rodzaju. Znajdzie natomiast przygodę intelektualnę, coraz bardziej potrzebną w naszej rzeczywistości. Ta podr

Janusz Stanisław Czarnecki - lekarz, doktor nauk medycznych i kardiologii, wykładowca na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest autorem zbiorów opowiadań: Chłopiec w pociągu (2013), Pudełeczko z serwetką (2014),Z amieńmy się mężam

Nagle poczułem, jakby obraz zbliżył się do mnie. Siedziałem nadal w tym samym miejscu, a jednak miałem wrażenie, że jest tuż przy mnie. Nie wiem tylko, czy to ja się poruszyłem, czy obraz. Jakby z bliska zobaczyłem twarz pociągłą, o kształt

Wjechali na pierwsze piętro i każdy z nich stanął przed nie swoim pokojem. Nagle odwrócili ku sobie twarze i delikatnie uśmiechnęli się do siebie. Serca biły im nieco szybciej i mocniej niż zwykle. Puls ich był przyspieszony, a czoła i dłon

Pociąg jechał szybko, za oknem czuło się ciszę nocy i mróz, widać było ciemnogranatowe niebo. Nawet takie miejsce jak przedział w pociągu robiło wrażenie czegoś przytulnego. Milczeliśmy. Dziewczyna trzymała na kolanach otwartą książkę, nie

Marzył, aby Albert w przyszłości, po ukończeniu odpowiednich handlowych szkół, objął jego przedsiębiorstwo i rozbudował je, a najlepiej powiększył o firmy w innych miastach. Ale cóż, na razie były to tylko marzenia, bo chłopiec miał trudnoś