Drzewo Babel

Czasem próżność lub pycha każą nam wierzyć, że wszystko zależy od nas. Ale kiedy spada na nas nieszczęście, zawsze myślimy, że nie zasłużyliśmy na nie, że los jest niesprawiedliwy, że wpadliśmy w pułapkę. Prorok Eliasz w IX wieku p.n.e. opuszcza z rozkazu Jahwe ojczysty Izrael i chroni się przed prześladowaniami Jezabel w sąsiedniej Fenicji, gdzie od nial trzech stuleci panuje pokój i dobrobyt. Na karkołomnej ścieżce, którą prowadzi go Bóg, Eliasz ujrzy widmo wojny, śmierć i zgliszcza, utraci wiarę i pokłóci się z Bogiem. Ale i odkryje, że każda tragedia, która wtargnęła znienacka w życie człowieka, nie jest wcale karą, jedynie wyzwaniem, próbą, której każdy musi stawić czoło...

Każdy potrzebuje zwierciadła, w którym mógłby się przejrzeć. Pewnie dlatego jedna połowa świata rozgląda się za swoją drugą połową. Paulo Coelho w swojej książce opowiada o spotkaniu dwojga ludzi po latach rozłąki. Miłość, która w nich zasnęła, budzi się powoli, pośród wątpliwości i obaw przed porażką. Aby uwierzyć w drugiego człowieka, należy najpierw uwierzyć w siebie. Żyć w harmonii ze światem widzialnym i niewidzialnym. Odnaleźć prawdziwe oblicze Boga... Ale czy miłość jest w stanie uchronić przed samotnością? Nie zapominajmy, że "Bóg ukrył piekło w samym sercu raju".

Widać było tylko szczęście, powieść nominowana do Nagrody Goncourtów, to czwarta już ukazująca się w Polsce książka Grégoire’a Delacourta. Pisarza celującego w subtelnych portretach bohaterów w ich uwikłaniach rodzinnych, bohaterów uchwyconych w momencie życiowego przełomu, wielkiej szansy lub upadku, mroku – jak Antoine, bohater najnowszej powieści. Bo gdzie i kiedy widać tylko szczęście? Na fotografii? Antoine, przeglądając stosy zdjęć swej rodziny, konstatuje z goryczą, że te, gdzie widać tylko szczęście, nie pokazują zła, które już wówczas nadciągało.

Miłość od ostatniego wejrzenia to opowieść o uwodzeniu i ujarzmianiu, o poniżaniu i zemście, o miłości i nienawiści. Historia pewnego małżeństwa…

W swojej najbardziej autobiograficznej powieści Paulo Coelho pozwala nam przeżyć na nowo wielkie marzenie pokolenia hipisów o pacyfistycznej przemianie świata. Paulo jest długowłosym, zbuntowanym młodzieńcem, który pragnie zostać pisarzem. Uciekając przed brazylijską dyktaturą wojskową w 1970 roku wyrusza w świat w poszukiwaniu wolności i sensu ludzkiej egzystencji. W Amsterdamie spotyka Karlę, młodą Holenderkę, z którą legendarnym Magic Busem wyrusza do Nepalu, nowego kultowego miejsca na hipisowskiej mapie świata. Podróż przez Europę będzie początkiem ich niezwykłej historii miłosnej i głębokiej przemiany duchowej. Powieść o wolności, o młodzieńczym buncie i poszukiwaniu siebie.

Nietypowa książka kucharska, opowiedziana smakami dzieciństwa Wietnamczyków, którzy mieszkają w Polsce. Od sajgonek po zupę Pho. O pachnotce, balsamce, durianie, niebieskim imbirze, czerymoi i wszystkim, co chcieliście kupić w wietnamskich sklepach, ale baliście się zapytać. I o pełnym egzotyki Jarmarku Europa, którego już nie ma, a od którego wszystko się zaczęło.

W listopadzie winiarze zlewali nowe wino. Były to czasy, kiedy każdy winiarz wyrabiał inne. Wieczorami zapraszali się wzajemnie do domów i próbowali swoje wina, pogryzając pierwsze w sezonie kasztany. Takie wino nazywano „szorstkim”. Nie do końca sfermentowane, miało w sobie jeszcze jakieś dziecinne nieokrzesanie, nieco chropowatą piankę, meszek, pod językiem zostawiało coś, co nie miało długo przetrwać, coś niewykończonego, przemijającego, jakby ten winny noworodek krył się jeszcze przez chwilę przed zgiełkiem świata. Tak też mówiono o pączkach winorośli, które przychodziły na świat pokryte puszkiem i traciły go na upalnym słońcu. Jeszcze dziś mówimy, że źrebaka trzeba odwłosić, czyli odebrać go matce, nauczyć żyć. To na pamiątkę tego szorstkiego wina i młodego chłopca, który je próbował maczając w nim wargi, napisana została ta książka. Jean-Claude Carriere

Arthur Dreyfuss, ubrany w swoje ulubione spodenki w smerfy, ogląda kolejny odcinek Rodziny Soprano, kiedy ktoś puka do jego drzwi. Otwiera. Przed nim stoi Scarlett Johansson. On ma dwadzieścia lat i jest mechanikiem. Ona ma dwadzieścia sześć lat i potrzebuje naprawy... To spotkanie to dla niego pierwsza, dla niej – ostatnia szansa. Spędzą ze sobą sześć dni. Wypełnionych nie tylko pożądaniem, także czułością, wstydliwością, śmiechem i ciszą, łzami smutku, ulgi i wzruszenia. Czy tych dwoje, tak dopasowanych w swym pięknie, bólu i kruchości, ma przed sobą przyszłość?

Trzymasz w ręku komentarz do książki, która poruszyła setki milionów ludzi z niemal wszystkich zakątków świata, wywodzących się z różnych kultur, praktykujących różne religie, młodych i starych - wszyscy oni znajdują w Alchemiku Paula Coelho coś wspólnego. Ja też wiele lat temu znalazłem się wśród tych ludzi. Zafascynował mnie fenomen uniwersalnej – przekraczającej wszelkie podziały – popularności tej prostej przypowieści. Postanowiłem zgłębić jej tajemnicę. Stało się dla mnie jasne, że tajemnicą jednoczącą tak wielu różnych ludzi jest duchowe przesłanie opowieści o pasterzu z Andaluzji – że jest to opowieść o wewnętrznej podróży ku prawdzie o świecie i o człowieku. Alchemik i Alchemia „Alchemika“ pomagają odnaleźć drogę w trudnych czasach, w których żyjemy. Na tyle trudnych, że – jak skonstatował ktoś mądry i przenikliwy – albo wiek XXI będzie wiekiem duchowym, albo go wcale nie będzie. Wojciech Eichelberger

Ta książka nie jest o polityce. To książka o każdym z nas – więc też o tobie. O naszych lękach, słabościach i ograniczeniach, które w skali globalnej decydują o tym, że świat znalazł się na niebezpiecznym kursie. Ta książka jest o tym, że zmiana tego kursu zależy od każdego z nas – więc również od ciebie. Ta książka jest o tym, że świat, który znamy i kochamy przetrwa pod warunkiem, że każdy z nas – więc i ty – przekroczy własną chciwość, lęk, nienawiść i narcystyczny egocentryzm. Ta książka jest też o nadziei – bo nieporównanie łatwiej jest zmienić siebie niż zmienić świat. Wojciech Eichelberger

W oszczędnej i zwięzłej zawartości tej książki możesz znaleźć odpowiedź na twoje najważniejsze pytania. A na pewno znajdziesz podpowiedź, co robić, aby taką odpowiedź znaleźć. Zapewniam cię, że się nie rozczarujesz, bo ważne pytania wszyscy mamy takie same. Czyż tak jak inni nie marzysz prawie od zawsze, jawnie lub skrycie, by w końcu rozgościć się wygodnie, bez lęku w swoim życiu, na tej planecie – o tym by być tutaj, w pełni? Wojciech Eichelberger

Nosiła wiele imion: z domu Margaretha Geertruida Zelle; na Jawie była panią MacLeod; Niemcy nadali jej kryptonim H21… Mata Hari – kobieta-szpieg. Egzotyczna tancerka, powiernica i kochanka najbogatszych, najbardziej wpływowych mężczyzn Belle Époque, postać o tajemniczej przeszłości, budząca zazdrość dam z paryskiej arystokracji. Łamała męskie serca, moralne nakazy i drobnomieszczańskie obyczaje. Za niezależność zapłaciła najwyższą cenę. Sto lat później legenda Maty Hari jest wciąż żywa. W masowej wyobraźni historia jej bogatego i pełnego przygód życia pozostaje symbolem kobiecej siły i odwagi. W poruszającej i wciągającej powieści Paulo Coelho z maestrią opowiada dzieje Maty Hari, tworząc fikcyjną korespondencję między skazaną, osadzoną w paryskim więzieniu a jej adwokatem.

Nosiła wiele imion: z domu Margaretha Geertruida Zelle; na Jawie była panią MacLeod; Niemcy nadali jej kryptonim H21… Mata Hari – kobieta-szpieg. Egzotyczna tancerka, powiernica i kochanka najbogatszych, najbardziej wpływowych mężczyzn Belle Époque, postać o tajemniczej przeszłości, budząca zazdrość dam z paryskiej arystokracji. Łamała męskie serca, moralne nakazy i drobnomieszczańskie obyczaje. Za niezależność zapłaciła najwyższą cenę. Sto lat później legenda Maty Hari jest wciąż żywa. W masowej wyobraźni historia jej bogatego i pełnego przygód życia pozostaje symbolem kobiecej siły i odwagi. W poruszającej i wciągającej powieści Paulo Coelho z maestrią opowiada dzieje Maty Hari, tworząc fikcyjną korespondencję między skazaną, osadzoną w paryskim więzieniu a jej adwokatem.

Ester, korespondentka wojenna, żona znanego pisarza znika bez wieści. Ostatni raz widziano ją z młodym tłumaczem z Kazachstanu. Czy została porwana, zamordowana, czy uciekła z kochankiem? Dlaczego nie daje znaku życia? Jak po dziesięciu latach małżeństwa mogła odejść bez słowa? On próbuje ułożyć sobie życie bez niej, wiąże się z inną kobietą, pisze kolejną powieść. Ale nie potrafi zapomnieć. Ester staje się jego obsesją, jego Zahirem. Wokół niej krążą wszystkie jego myśli. Musi ją odnaleźć, musi wyruszyć w długą podróż, która pozbawi go złudzeń i pozwoli na nowo narodzić się dla miłości.

W Oby cię matka urodziła Vedrana Rudan, zawsze prowokująca i zawsze gotowa swoje intelektualne i pisarskie żądło wbić w najboleśniejsze i zazwyczaj nietykalne miejsca naszej społecznej rzeczywistości, bezlitośnie rozprawia się z mitem o świętości Matki. W powieści o relacjach matki i córki, bezustannie wibrujących na granicy między miłością a nienawiścią, przewijają się też wątki starzenia się, śmierci, konfliktu pokoleń, mentalności, która każe ukrywać wszystko w czterech ścianach własnego domu. Podziwiam szczerość i odwagę Vedrany Rudan. Wyprawia się do źródeł zła, nadaje mu nazwę. Gdy oprawcami są mama i tata, wyzwolenie z zaznanego od nich cierpienia może zabrać całe życie. Ale Rudan znalazła się po jasnej stronie. W tej pięknej i dotkliwej powieści każdy ma prawo do ratunku, oczyszczenia i swojego anioła. Paulina Wilk Vedrana Rudan [ur. w Opatii w 1949 roku] Pisaniem książek zajęła się w wieku 52 lat, ponieważ – podobnie jak Bukowski – uważa, że nie można pisać o życiu, jeśli się go nie przeżyło. Od tego czasu wydała dziesięć powieści, które zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. W Polsce nakładem wydawnictwa Drzewo Babel ukazały się: Ucho, gardło, nóż, Miłość od ostatniego wejrzenia, Murzyni we Florencji i Oby cię matka urodziła. Wiele z jej książek zostało przeniesionych na scenę. Na podstawie powieści Ucho, gardło, nóż Krystyna Janda stworzyła monodram, który gra w swoim teatrze już od kilkunastu lat. W Chorwacji prowadzi bardzo popularny blog Jak umrzeć bez stresu, który ma ponad 160 tysięcy fanów i ponad milion wyświetleń. Jej opowiadania były publikowane w najbardziej prestiżowych amerykańskich zbiorach opowiadań oraz czasopismach literackich.

SUPERPRODUKCJA z okazji 20 lat Alchemika Paula Coelho w Polsce 24 głosy, 14 instrumentów. Alchemik opowiedziany na nowo. Niezmiennie inspiruje. czas: 5 godzin 5 minut i 20 sekund Zapraszamy w podróż z Alchemikiem Paula Coelho, wyreżyserowaną przez Dariusza Błaszczyka, reżysera o niezwykle wrażliwym słuchu, miłośnika muzyki etnicznej. To wyjątkowa opowieść o wędrówce w poszukiwaniu spełnienia własnych marzeń. O tym, że warto znaleźć w sobie odwagę, by dotrzeć do najgłębiej ukrytych pragnień. Za pomocą absolutnie wyjątkowej, stworzonej specjalnie do tego projektu muzyki, przeniesiemy się w baśniowy świat Alchemika. Zagrają dla nas artyści z różnych stron świata – m.in. (Mohammad Rasouli (ney, daf, saz), Adeb Chamoun (instrumenty perkusyjne), Adam Krzyżanowski (gitara klasyczna) – którzy pod wodzą Jahiara Irani i Michała Jacaszka zabiorą nas w muzyczną podróż przez kontynenty. Doborowa obsada, m. in. Piotr Fronczewski, Anna Cieślak, Józef Pawłowski, Anna Dereszowska, Ewa Szykulska i wielu innych oraz nowoczesne, przestrzenne efekty dźwiękowe zapewnią ucztę dla uszu naszych słuchaczy i sprawią, że filozofia Alchemika na długo pozostanie w ich myślach. Naszym marzeniem jest, by ta ukochana przez kilkadziesiąt milionów ludzi na całym świecie książka, wyprodukowana w zupełnie nowej, zaprojektowanej z dbałością o każdy szczegół formie, trafiła do szerokiego grona odbiorców. Alchemik zabierze Was na poszukiwanie skarbu. Dzięki Wydawnictwu Drzewo Babel i Audiotece usłyszycie nawet ciszę pustyni!

Maria, młoda dziewczyna z brazylijskiej prowincji, wyrusza w daleką podróż. Jednak świat jest inny, niż sobie wyobrażała. Gorzkie doświadczenia sprawiają, że zostaje prostytutką. Decyduje się na życie bez miłości i wpada w pułapkę, z której wybawić ją może jedynie miłość... Jedenaście minut to współczesna baśń dla dorosłych, przypowieść o seksie i miłości, a także o przeznaczeniu, które sprawia, że kręte ścieżki naszego losu mogą nieoczekiwanie poprowadzić nas ku szczęściu, choć dawno przestaliśmy w nie wierzyć. Jedenaście minut to zarazem głębokie studium o naszej seksualności, o jej sacrum i profanum, o jednej z najważniejszych i zarazem najbardziej zakłamanych sfer naszego życia. To powieść, która nie pozwala na obojętność i budzi nadzieję, że spotkanie z drugim człowiekiem może być najważniejszym doświadczeniem naszego życia.

Wszyscy ulegamy presji, żeby pracować szybciej, załatwiać więcej spraw i błyskawicznie rozwiązywać problemy. Ale podejmowanie decyzji na łapu capu może spowodować więcej komplikacji na dłuższą metę. Żeby znaleźć naprawdę trwałe i skuteczne rozwiązania potrzebny jest czas. W tej zabawnej i prowokacyjnej książce Carl Honoré, autor bestsellerowej Pochwały powolności, rozmawia z fachowcami z całego świata, którzy nie żałują czasu na szukanie najlepszej – chociaż wcale nie najszybszej – drogi do wyjścia z kłopotów. Honoré wyjaśnia, dlaczego w biznesie, polityce, edukacji, opiece zdrowotnej, a także w naszych relacjach z ludźmi warto przeciwstawiać się otaczającej nas kulturze szybkiego fixu i proponuje sposoby pomocne w znajdowaniu bardziej przemyślanych i twórczych rozwiązań, które da się z powodzeniem zastosować w każdej sferze życia. Honoré rozbraja stylem i zaraźliwą ciekawością świata Wall Street Journal Ta przystępna, przejrzysta i mądra książka powinna znaleźć się na biurku każdego menedżera i polityka The Independent Carl Honoré Dziennikarz i publicysta, laureat wielu nagród. Po ukończeniu studiów (historia i italianistyka) na uniwersytecie w Edynburgu pracował z dziećmi ulicy w Brazylii. Pisał na temat Europy i Ameryki Południowej dla 'Economist', 'Observer', 'Guardian', 'Miami Herald', 'Houston Chronicle', 'Time Magazine' i kanadyjskiej 'National Post'. Jest jednym z twórców ruchu Slow i jego rzecznikiem na całym świecie. Jego debiut Pochwała powolności i kolejna książka Pod presją zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i trafiły na listy bestsellerów w wielu krajach. Mieszka w Londynie z żoną i dwójką dzieci.

Alchemik otwiera te drzwi w naszej duszy, o których istnieniu wolelibyśmy zapomnieć. Każe marzyć, podążać własnym powołaniem, podejmować ryzyko, pójść w świat i wrócić wystarczająco śmiałym, by stawić czoła wszelkim przeszkodom. Baśniowa, alegoryczna opowieść o wędrówce andaluzyjskiego pasterza jest tłem do medytacji nad tym, jak ominąć życiowe pułapki, by dotrzeć do samego siebie. Alchemia Paulo Coelho to tajemna wiedza o prawdzie i jej dwóch obliczach. Autor burzy wszelkie bariery bojaźni, które powstrzymują strumień naszych pragnień. Potrzeba Alchemika i jego światowy rozgłos są oczywiste, albowiem lektura książki przemienia w złoto nawet najbardziej zaśniedziałe sprężyny ludzkich marzeń.

Wychowałem się na ciężkostrawnej katolicko-socjalistyczno-ateistycznej mieszance. Po trzydziestce zrozumiałem, że sam odpowiadam za wybór mojej duchowej drogi. Wybrałem buddyzm zen. Nie żałuję. Tym bardziej że dzięki zen zacząłem z wolna rozumieć przekaz Chrystusa, a nie jak wcześniej jedynie w Niego wierzyć. Te rozmowy, a potem książka, zrodziły się z dzielonej ze Współautorką potrzeby przekraczania konfliktogennych religijnych barier, szukania tego, co wspólne – i z przekonania, że Budda i Chrystus, gdyby się spotkali, z pewnością wpadliby sobie w ramiona. Zapraszam do lektury. Wojciech Eichelberger