Kaprys gangstera

"Kaprys gangstera" to powieść stworzona przez Katarzynę Mak i jest to pierwszy tom całej trylogii, w której to szczegółowo poznajemy historię Eleny i Marcello. Są to główni bohaterowie tej powieści, na których skupiona jest pełna uwaga czytelnika, ale pojawia się jeszcze Dolores, przyjaciółka Eleny, która jest dla niej jak siostra. Każda z nich ma swój wyjątkowy i odmienny charakter, co nadaje tej powieści dodatkowego smaczku. W momencie, w którym na drodze Eleny pojawia się Marcello, jej życie już nigdy nie będzie takie jak dawniej.
Powieść ta wywarła na mnie bardzo, ale to bardzo mieszane uczucia. Znajomy wątek nie wywarł na mnie aż takiego wielkiego wrażenia, żebym była zachwycona, zaś kreacje bohaterów były mocno spłycone i pozbawione charakteru. W ogólnym rozrachunku, dopiero kiedy doczytałam ją do ostatniej strony, to przyznaję, że autorka wzbudziła moją ciekawość dotyczącą kolejnych przygód, jakie zaserwowała swoim bohaterom w dalszych tomach tego cyklu. Natomiast z drugiej strony, nie była to ani oryginalna, ani wciągająca książka, od której nie można się było oderwać. Szczerze mówiąc, jeśli chodzi o romanse, to nie jestem wymagającą czytelniczką. W tym wypadku romans był, ale taki, który już miałam okazję poznać w kilku innych książkach. Brakowało mi głębszego obrazu emocji głównych bohaterów, momentami fabuła wydawała mi się zbyt powierzchowna, nieprzemyślana i absurdalna. Odnosiłam wrażenie, że wrzucone są tu wszystkie pomysły jakie tylko przyszły autorce do głowy. W tej pozycji, już po przeczytaniu opisu widać spore podobieństwo do jednej z książek, która miała premierę w 2018 r. Nie przeszkadzałoby mi to, gdyby to była tylko inspiracja, a w efekcie mamy... kopię? trochę tak, ale taką nie do końca dopracowaną. Akcja w tej książce pędzi tak szybko, że trudno się połapać. Miałam wrażenie, że główna bohaterka jest mocno niestabilna emocjonalnie, całkowicie niedojrzała i momentami tak dziecinna, że ręce opadały, za to Marcello był przedstawiony jako zdesperowany, niedoceniony, niekochany mężczyzna, który na siłę szuka miłości i rodziny, nie radząc sobie z własnymi małymi problemami. Miała być gorąca i seksowna powieść oparta na gangsterskich porachunkach, pełna namiętności z motywem syndromu sztokholmskiego, a wyszła książka z gatunku fantastyki, która zamiast o wypieki na twarzy przyprawia czytelnika o szeroki uśmiech.
Jeśli miałabym wybierać, czy drugi raz sięgnąć po tę powieść, to mocno bym się nad tym zastanowiła. Nie mniej jednak, jeśli chcecie przekonać się na własnej skórze co oferuje nam książka pt. "Kaprys gangstera", to proszę, róbcie to na własną odpowiedzialność.

Elena to zwyczajna dziewczyna, pracująca w kancelarii, ma narzeczonego i spokojne życie. Praca, a raczej szef Eleny krzyżuje urlopowe plany bohaterki i jej narzeczonego.
Próba pomocy przyjaciółce jeszcze bardziej komplikuje życie Eleny…

Marcello, szef sardyńskiej mafii to przystojny i wpływowy mężczyzna, który może mieć każdą kobietę, jednak między nim a Eleną niesamowicie iskrzy..

Burzliwa miłość, pełna namiętności i skrywanych emocji połączona z mafijnym światem…
Powieść, która niesamowicie wciąga, omiata swoją czułością, żeby na samym końcu wywołać płacz, żal i złamać serce…

"Kaprys gangstera" czyli mafijne przygody Eleny i Marcella. Elena prowadzi spokojne życie, ma stałą pracę i narzeczonego.
Przypadek komplikuje jej poukładane życie i krzyżuje jej życie z Marcellem, przystojnym szefem sardyńskiej mafii.
Połączyła ich burzliwa miłość, pełna szaleństwa i namiętności na tle mafijnego świata.
Bardzo wciągająca powieść, która otula czytelnika swoją czułością i miłością, a na końcu doprowadza do płaczu i łamie serce.

Uwaga! Jeśli erotyki przyjmujesz w każdej ilości bez względu na ich jakość, nie przeszkadzają ci schematy i nieścisłości, to może lepiej nie czytaj dalej mojej recenzji, bo będą spoilery i będę się pastwić.


Dobrze wyposażony Włoch? Jest. Porwanie i przemoc? Są. Pełno głupich sytuacji i jeszcze głupszych reakcji głównej bohaterki? Wszystko się zgadza. Wielu recenzentów porównuje „Kaprys gangstera” do sławnych „365 dni” i nie ma się co dziwić, mnie też wielokrotnie powracała do głowy ta historia. Zupełnie, jakby autorce powieść Lipińskiej bardzo się spodobała, ale chciała ją powtórzyć po swojemu, zmieniając tylko to i owo.


Po pierwszych stronach (tudzież minutach, bo słuchałam audiobooka) pomyślałam, że dam temu szansę się rozwinąć. Było widać schematy, ale może autorka się nimi świadomie zabawi? Może wyjdzie z tego guilty pleasure, nigdy nie wiadomo. Niestety z każdą chwilą robiło mi się coraz słabiej i słabiej. Marcello jest bez skazy, wszystko co złego robi to wina Eleny albo kogoś innego. Uderzył bohaterkę? Zmusiła go do tego swoim zachowaniem. Co dziewczyna na to? Oczywiście, zakochuje się.


Taki przykład: Elena zostaje porwana, dosłownie, niby się szarpie, ale wiadomo, w takich historiach kobieta to szmaciana lalka, a kochanek ma mięśnie ze stali. Marcello ją przewozi do Włoch, tam ją gwałci z tego co pamiętam (przewijałam, bo zbliżenia były piekielnie nudne), ona, chcąc mu się odpłacić, paraduje prawie nago, dlatego on zabija swojego pracownika, który na nią spojrzał. Logiko, gdzie jesteś? To nie koniec. Zabójstwo wywołuje szok, Elena mdleje na tydzień (!). Gdy się budzi, Marcella nigdzie nie ma, więc… prosi go o powrót, kochają się, on nazywa ją swoją dziewczyną i to (!!!) jest dopiero kwestia nad którą się pochylają. ICH ZWIĄZEK W TYM MOMENCIE jest wart dyskusji, nic innego. Mój mózg eksplodował i wywiesił białą flagę.


Nie chcę, nie chcę, nie, nie, nie. Literatura erotyczna może być piękna, romanse mogą wzruszać, ale to „dzieło” jest po prostu bez sensu i do bani.

Elena wiedzie spokojne życie. Ma stabilną pracę i narzeczonego, który jest dla niej opoką. Kobieta niczym się nie wyróżnia, jest spokojna i nie należy do tych szalejących osób. Jej życie zmienia się, gdy przyjaciółka prosi ją o pomoc. Tam poznaje pewnego faceta, który pomaga jej dostać się do domu. Od tej chwili wszystko się zmieni, a los zrobi jej niejednego przykrego psikusa. Kim okaże się tajemniczy wybawiciel? Czy jej narzeczony jest tym, za kogo się podaje? Co Marcello zobaczył w Elenie?


Jak czytaliście moje podsumowania miesiąca, to na pewno zobaczyliście, że mam aż przesyt książek o tematyce mafijnej. Stał się to tak popularny trend, że w większości romantyczno/erotycznych powieściach teraz on się znajduje. Po tą konkretną sięgnęłam ze względu na autorkę i mam mocno mieszane odczucia co do tej pozycji. Nie chce też narzekać na nią, bo jest ten wątek w niej, ale po prostu racjonalność bohaterów i ich logiczne myślenie nie było najwyższych lotów.



Ogólnie fabuła jest na podobnych klimatach jak Grey czy 365 dni, a nawet bardziej do tej drugiej. Niczym nie wyróżniająca się kobieta wpada w oko wielkiemu bossowi, który chce ją mieć za wszelką cenę. Zaczynają się porwania, pokazywanie jak to bez niego życie nie ma sensu, zabójczy seks i ogólnie cała ta otoczka. Niestety nie znalazłam w niej niczego, co by się wyróżniło na tle innych. Czytałam ją i miałam wrażenie, że mogłabym zmienić tej powieści okładkę i imiona bohaterów i miałabym inną podobną powieść.



Bohaterowie zostali całkiem nieźle wykreowani. Elena jest spokojna, pracowita, ale jednak bardzo naiwna! Miała podaną wręcz na tacy odpowiedź, a ona dalej nie mogła w to uwierzyć. Praktycznie zgadzała się na wszystko co jej proponowano. Trudno jej nie lubić, ale bardziej można ją traktować jako małą naiwną siostrę, a nie koleżankę czy postać, z którą można się utożsamiać. Marcello zaś jak typowy boss ma pieniądze, władzę, kobiety na zawołania i ogólnie niczego mu się nie odmawia. Gdy na coś się uprze, to nie ma przebacz. Jednak później trochę bardziej jego ludzka strona się pojawia i była ona nawet w porządku. Jednak i tak najlepszą postacią była przyjaciółka Eleny. To szalona kobieta, która niczego nie trzymała w sobie, od razu mówiła co myślała i potrafiła pokazać głównej bohaterce to, co ona wypierała lub była zbyt ślepa by to zauważyć.



Książkę mimo tego czyta się bardzo szybko. Co chwila coś się w niej dzieje i mamy nieoczekiwane zwroty akcji. Bardzo zaskoczyło mnie zakończenie, ponieważ kompletnie nie brałam tego pod uwagę. To zdecydowanie zasługuje na większą uwagę, ponieważ nie wiem czy będzie kontynuacja ale to zaskoczenie pozytywnie zaskakuje i daje nadzieję, że nie będą powielane schematy.



Także podsumowując, to kolejna pozycja z mafią w tle. Jeśli lubicie powieści w takim klimacie to przypadnie Wam ona do gustu. Jest zakazany owoc, porwania, strzelaniny, zemsta i w tym wszystkim rodzące się uczucie. Może wszystko wydaje się dziać zbyt szybko, jednak jakoś to mocno nie drażni. Jeśli macie ochotę to spędzicie z nią kilka fajnych godzin, a zakończenie powinno Was mocno zaskoczyć.

To jednak zdecydowanie nie jest literatura dla mnie, - choć zdarza mi się czytać erotyki.
Po pierwsze, za bardzo przypomina "365 dni".
Po drugie, za dużo tu seksu, co po pewnym czasie zaczęło być po prostu nudne.
Po trzecie, najzwyczajniej w świecie miałam problem z jej bohaterami, ich zachowaniem, z tym jak to wszystko się rozwijało, oraz z tym, jak bardzo puste to było.
Jak dla mnie jest to historia, z której ja nie potrafiłam wyciągnąć nic wartościowego

To historia o wielkiej namiętności i miłości. Czytając tę książkę czuje się wielkie emocje. Nie brakuje w niej zwrotów akcji. Przez lekkie pióro autorki nie da się odłożyć książki przed jej zakończeniem. Niestety czytając ją miałam wrażenie, że już gdzieś to było. Zaskakujące jest jej zakończenie. Nie takiego zakończenia się spodziewałam. Jak najbardziej jest to książka po którą można sięgnąć w nudne wieczory. Gorąco polecam.

Witam, dziś mam dla was recenzję książki Pokusa Gangstera autorki Katarzyny Mak.

Pierwszy raz miałam okazję przeczytać książkę tej autorki, lecz nie mam wątpliwości, że na pewno nie po raz ostatni.

Pokusa Gangstera to taka książka, którą czyta się w jeden wieczór, gdzie nie można odejść dopóki nie dowiemy się jaki jest koniec. Od początku bardzo dużo się dzieje, a emocje sięgają zenitu.

Nasza bohaterka Elena to taka mała złośnica, za nim pomyśli to już zrobi. Jest taka trochę roztrzepana powie wszystko, co pomyśli, więc tutaj zyskała moją sympatię. Przyjaciółka jest dla niej najważniejsza, zawsze może liczyć na pomoc, bardzo lubię jak ktoś ma takie osoby przy sobie daje to poczucie, że nie jesteśmy sami.

Nasz bohater Marcello to typowy samiec alfa, wszystko, co chce musi być jego nie bacząc na konsekwencje. Przystojny, niebezpieczny, mężczyzna trochę manipulowany przez ojca.

Autorka porusza temat prawdziwej przyjaźni, takiej, że jeśli trzeba druga osoba rzuca wszystko, a nawet w środku nocy biegiem rusza na pomoc. Dobrze mieć takiego kogoś na kogo można liczyć, chociaż powie dobre słowo, a nawet jeśli trzeba z bluzga.

Mamy do czynienia również z tematem jakim jest choroba i śmierć, gdzie robi się wszystko byle by nasz bliski nie cierpiał jeszcze bardziej z powodu braku najbliższej osoby.

Książka ta ukazuje nam prawdziwą i szczerą miłość między naszymi bohaterami. To, że mimo wszystko chce się chronić i dać poczucie bezpieczeństwa. Ale mamy także tajemnice, nienawiść i to, że wszystko może się zdarzyć.

Książka ta opowiada o pragnieniach, miłości, niebezpieczeństwie które czyha za rogiem, a może to wszystko to Kaprys Gangstera? Przekonajcie się sami i sięgnijcie po tę opowieść.