„Największym dobrodziejstwem naszego świata wydaje się to, że człowiek nie potrafi objąć go rozumem”. Boston 1926. Francis Thurston, po śmierci w tajemniczych okolicznościach swojego ciotecznego dziadka, odkrywa w odziedziczonych dokumentach zapiski dotyczące sekty otaczającej kultem niewyobrażalną istotę uśpioną od milionów lat. Ofiary składane na lesistych bagnach Luizjany, tajemnicze zgony nurków w różnych miejscach na świecie, artyści popadający w szaleństwo po przeżyciu straszliwych nocnych wizji, odrodzenie pradawnych kultów, a zwłaszcza cyklopowe miasto wyłaniające się z oceanu w czasie sztormu... Thurston krok po kroku zaczyna odkrywać, że badania jego krewnego dotyczące kultu Cthulhu coraz bardziej zbliżały się do prawdy, a ukryci w mroku wyznawcy, dążący do obudzenia potwornego bóstwa, gotowi są pogrążyć ludzkość w szaleństwie i doprowadzić do końca świata. Gwiazdy ustawiły się we właściwym porządku. Czy koniec jest bliski? To napisane w latach dwudziestych XX wieku opowiadanie Lovecrafta stało się jednym z najsłynniejszych utworów amerykańskiej literatury fantastycznej, a Cthulhu, wielki przedwieczny, który śni i czeka w mrocznych głębinach oceanu, stał się symbolem całego uniwersum stworzonego przez pisarza z Providence. Zafascynowany od zawsze światami potworów kryjącymi się w mrocznych zakamarkach oraz tytanicznymi stworami, których wyobrażenie same z siebie wystarczyłoby do pogrążenia się w szaleństwie, François Baranger – znany na całym świecie ze swojego talentu ilustrator i artysta koncepcyjny, pracujący w przemyśle filmowym i grach wideo – wykonał „cyklopową” pracę, wizualizując główne utwory H.P. Lovecrafta. Prace François Barangera nacechowane są eleganckim umiarkowaniem: stanowią mrocznie sugestywne i pełne dramatyzmu wizje złowieszczego i gigantycznego piękna. Nie mam żadnych wątpliwości, że sam Lovecraft byłby nimi zachwycony. – John HOWE

Wprawdzie Waffen SS stało się legendą i jest uważane za elitarne jednostki bojowe II wojny światowej, istnieje niewiele relacji przedstawiających inne oblicze tych budzących lęk oddziałów. Erich Stahl był zawodowym dziennikarzem przydzielonym do relacjonowania działań niektórych najsłynniejszych jednostek – 1. Dywizji „Leibstandarte Adolf Hitler”, 5. Dywizji Grenadierów Pancernych SS „Wiking”, zagranicznych ochotników walczących w Waffen SS na północnym odcinku frontu wschodniego pod Narwą. Pełnił w nich służbę i przeżywał wszystkie trudy, niedostatki i dramatyczne emocje człowieka, stającego z bronią w ręku przeciwko czołgom wroga. Erich Stahl przedstawia relację bacznego, krytycznego świadka brutalnych realiów wojny na wschodzie, połączoną z wnikliwymi obserwacjami i nieupiększonymi opiniami o tryumfach i błędach Niemiec. Chociaż autor był w tym czasie zdeklarowanym narodowym socjalistą, jego spostrzeżenia dotyczące sposobu prowadzenia wojny i polityki są prawdziwą rzadkością w tego typu literaturze.

Zaręczyny już za Wami – serdeczne gratulacje! Przyszedł czas na podjęcie decyzji o ślubie, a także o wszystkich związanych z nim szczegółach. Zanim jednak pochłonie was przedweselna gorączka, zdradzę wam pewien sekret… „Zaprojektuj swój ślub” to zbiór najważniejszych informacji i wskazówek niezbędnych do zorganizowania Waszego Wielkiego Dnia. Do dzieła!

Christopher nie skrzywdziłby nawet muchy. W każdym razie nie celowo. Nadal w to wierzę. Nawet pomimo tych wszystkich wydarzeń… Christopher Harris jest samotnym chłopakiem. Chłopakiem, który nigdy nie pasował do swojej rodziny i od zawsze czuł, że coś go w życiu omija. Aż do dnia, w którym odkrył aktówkę na strychu rodzinnego domu. Poznał wówczas sekret o swojej matce. Tego dnia wszystko się zmieniło. Oto w końcu Christopher ma szansę na szczęście. Szczęście, którego będzie bronił za wszelką cenę. A jaką cenę ty byłbyś skłonny zapłacić za idealną rodzinę? Powieść „Matka” S.E. Lynes przykuje waszą uwagę aż do ostatnich stron i sprawi, że zmiękną wam nogi. To idealna historia dla miłośników „Dziewczyny z pociągu” Pauli Hawkins, „Sióstr” Claire Douglas oraz „Mrocznego zaułku” Louise Doughty.

Dolnośląska prowincja w pierwszych latach XXI wieku. Poniemieckie miasteczka więdną w posępnym cieniu Gór Sowich. Tutaj ludzie umierają na życie. Może to coś w wodzie, albo w powietrzu? Dawnych mieszkańców tych okolic wyrwano z korzeniami, a trzecie pokolenie polskich przesiedleńców wciąż niepewnie bada niegościnny grunt. Bardziej przypominają w tym chwasty niż ludzi. Najmłodsze z latorośli muszą się jednak zmierzyć z trudną i straszną historią regionu. W miejscu, gdzie ludzie odwracają wzrok od zachodzącego słońca, przyjdzie im spojrzeć w puste oczy ciemności. Jakie sny będą śnić, kiedy miast kołysanki usłyszą tylko cichy szelest łuskowatych skrzydeł tysięcy ciem? Jakub Bielawski: Pierwszą książkę napisał w wieku 27 lat (zbiór opowiadań ,,Słupnik”), aktualnie ma ich 28. Lubił przeliczać swój wiek na psią miarę, ale powiedziano mu, żeby już przestał. No i przestał. Pisarzem raczej bywa, na co dzień nauczyciel i edukator muzealny. Zasadniczo ponury typ, szkoda tylko, że mało kto to zauważa. Gdyby mógł, zostałby kotem, takim domowym piecuchem. Wychował się w cieniu Gór Sowich, brak jodu i witaminy D3 w organizmie próbuje powetować sobie zarażaniem innych swoim egzystencjalnym niepokojem.

Fragmenty życia, epizody składające się na jedną, spójną historię. Wiele historii... W Poznaniu odbywa się maraton. Rywalizacja z innymi biegaczami, z czasem i samym sobą. Czas przemyśleń, rachunku sumienia. W trakcie biegu przeszłość wraca, wracają bolesne wspomnienia, szkolne perypetie, wybryki, pierwsze naiwne miłości i zdrady... od tajemnic pogrzebanych głęboko w umyśle ciężko uciec. Jednocześnie trwa inny, swoisty bieg. Pościg za seryjnym, nieuchwytnym mordercą, którego ofiarą padają młode kobiety. Miasto. Przemoc. Pożądanie. Wiele historii o miłości i złu. O tym co określa nasze życie. = = = Bartłomiej Grubich – wielokrotnie wyróżniany za swoje opowiadania, trzykrotnie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminału (2015, 2016, 2018), jak i w ramach konkursów „Poznań Zły” (I miejsce – 2014), „Poznań Fantastyczny” (III miejsce – 2014) oraz „Literacki Konkurs Tematyczny” (2016, 2018). Autor kilkunastu artykułów w czasopismach „Nowy Obywatel” oraz „Take Me”. Z wykształcenia filozof i socjolog. Miły człowiek. Biega. Nie pali. Czasami pije. Żyje możliwie dużo. W miarę możliwości. „Biegacz” jest jego powieściowym debiutem.

Nasz poradnik: - pokazuje, jak spokojnie i bezstresowo uczyć psa grzeczności i ostrożności wobec małych i większych dzieci; - podaje wskazówki, jak tworzyć pozytywne i bezpieczne interakcje; - zawiera ilustracje edukacyjne, które zainteresują dzieci i pobudzą je do myślenia; - uczy dzieci właściwego zachowania wobec psów; - ma na celu dobro psa i został napisany przez autorki, które są treserkami, behawiorystkami – oraz matkami! Harmonijne relacje dzieci z psami przynoszą i psychiczną i fizyczną korzyść obu stronom. Dzięki psom dzieci uczą się empatii, zachowań społecznych oraz pewności siebie. Jest jednak równie ważne jest, aby i psy nabywały pewności siebie i były uczone bezpiecznych zachowań wobec dzieci. Zasadniczą sprawą jest zapobieganie pogryzieniom, musimy więc nauczyć nasze psy oraz nasze dzieci, jak mają się zachowywać we wzajemnych kontaktach. Poradnik „Dzieciaki i psiaki” pomoże wam tworzyć bezpieczne, pozytywne i harmonijne relacje pomiędzy waszymi dziećmi a waszym psem. Książka zwiera kolorowe fotografie instruktażowe, tabele pomagające w ocenie i szkoleniu psa oraz szczegółowo opisane ćwiczenia. Ilustracje edukacyjne o Champie i Charliem pomogą nauczyć dzieci właściwego traktowania psich przyjaciół. Książka promuje bezpieczne interakcje i rozwijanie wieloletnich przyjaźni. Melissa Fallon wykłada behawioryzm i uczy tresury. Pracuje jako behawiorystka kliniczna oraz jako treserka. Po uzyskaniu dyplomu magistra z behawioryzmu klinicznego na uniwersytecie Lincoln ciągle rozwija wiedzę i umiejętności. Ukończyła kurs dla treserów i uczestniczyła w licznych konferencjach oraz seminariach. Melissa mieszka w Yorku w Wielkiej Brytanii, jest matką trojga dzieci, które wychowuje razem z dwoma ukochanymi psami. Z wielkim zaangażowaniem promuje zapobieganie pogryzieniom przez psy i upowszechnia wiedzę o społecznych korzyściach, jakie daje relacja człowiek-zwierzę. Vickie Davenport jest wykwalifikowaną i doświadczoną treserką psów. Po uzyskaniu w 2004 roku dyplomu z behawioryzmu zwierząt na uniwersytecie Chester wyjechała do Tajlandii, gdzie prowadziła badania behawioralne i opiekowała się zwierzętami różnych gatunków. Pracowała jako rzecznik praw psów dla fundacji „Słyszące psy dla niesłyszących ludzi”. Obecnie uczy tresury psów i behawioryzmu na poziomie uniwersyteckim. Vickie mieszka i pracuje w Yorku w Wielkiej Brytanii. Jest dumną mamą dwóch chłopców oraz dwóch adoptowanych psów. Natasha Thompson, artystka pełna pasji, jest autorką zamieszczonych w tej książce rysunków o Champie i Charliem. Od chwili ukończenia wydziału sztuk pięknych cały czas zajmuje się sztuką, pracując w galeriach sztuki i na wystawach w całym Yorkshire. Dostaje zamówienia nie tylko od osób prywatnych, ale również od wydawnictw i firm prowadzących kampanie marketingowe. Natasha jest dumną mamą jednego synka. Jej pasją jest wykorzystywanie sztuki jako narzędzia edukacji i poradnictwa dla osób w każdym wieku.

Zew Cthulhu to zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta. Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

Zew Cthulhu to zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta. Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

Edgar Allan Poe (1809-1849) to najwybitniejszy poeta amerykańskiego romantyzmu. Arcymistrz formy, niezrównany stylista, a także twórca o otchłannej, mrocznej wyobraźni. W swoich wierszach i poematach – podobnie jak w opowieściach grozy – opiewał miłość i piękno, ale też dzielił się tym, czego nie poskąpiło mu krótkie, tragiczne życie: smutkiem, tęsknotą i lękiem przed śmiercią. Za życia nie doczekał się pełnego uznania. Krótkotrwałą sławę poetycką przyniósł mu Kruk, jeden z najsłynniejszych poematów wszech czasów. Dziś Poe zaliczany jest w poczet najwybitniejszych poetów języka angielskiego. Niniejszy wybór klasycznych przekładów Poego to pierwsza w Polsce dwujęzyczna edycja jego poezji.

To mit, że kawa stawia na nogi. Gówno prawda. Ten napój wcale nie rozcieńcza marazmu i nie mobilizuje. Mimo to perspektywa wypicia kilku łyków bywa jedynym powodem, by wyjść z wyra. Takie krótkoterminowe cele są jedynym, co pozwala mi zacząć dzień. Bo cele długoterminowe demotywują. Zwłaszcza że formułują je przełożeni w korporacji, która trawi ponad połowę mojego życia. Połowę? Tak, połowę. To wcale nie jest tak, że spędzam w pracy osiem godzin dziennie. Po powrocie z biura myśli o robocie nie chcą odlepić się od mojej kory mózgowej, chociaż powinny. Przecież słucham tam wyłącznie o deadlinach, coachingach i coraz to nowszych challengach. Jestem samotnym project managerem po trzydziestce. Szamoczę się w gęstej sieci fobii, natręctw i neuroz, dla których katalizatorem może być właściwie wszystko: począwszy od tłoku w środkach komunikacji miejskiej i skrojonych pod gusta młodych hipsterów ofert modnych restauracji, poprzez interakcje ze współpracownikami w pracowniczej kantynie, na dojmującej rutynie codziennych obowiązków skończywszy. Współpracowników tak w ogóle z trudem toleruję, a jedynym człowiekiem w biurowcu, z którym jestem w stanie konwersować bez fasady wysilonej neutralności, jest zatrudniony na umowie śmieciowej podstarzały recepcjonista. Na mój każdy dzień składa się seria powtarzalnych automatyzmów: wędrówka po labiryntach uzależniających mediów społecznościowych, kurtuazyjne rozmowy o niczym i przedłużające się wizyty w toalecie, mojej świątyni dumania. Ale wszystko zmieniło się, kiedy w biurze pojawiła się Agata. Boże, co to był za lachon.

Obrazowa, pogłębiona, niezwykle szczegółowa analiza największych bitew pancernych II wojny światowej na froncie wschodnim, między innymi pod Leningradem, Moskwą, Kijowem, Charkowem, Stalingradem i na Kaukazie. W jaki sposób wojska pancerne Armii Czerwonej zdołały pokonać wychwalane czołgi Wehrmachtu, podążające na czele Blitzkriegu rozpoczętego przez III Rzeszę przeciwko Związkowi Sowieckiemu w dniu 22 czerwca 1941 roku? W jaki sposób dwie najpotężniejsze armie zmotoryzowane doskonaliły taktykę i uzbrojenie w czasie bezlitosnej walki toczonej na froncie wschodnim? Wnikliwa praca Roberta Forczyka – czołowego eksperta historii wojny pancernej, który poświecił się badaniom działań bojowych na froncie wschodnim w czasie II wojny światowej – przedstawia fascynujące, nowe spojrzenie na walki pancerne tamtego okresu. Autor wykorzystał niemieckie, rosyjskie i angielskie źródła, aby sporządzić pierwszy tak wyczerpujący obraz i pogłębioną analizę wojny pancernej widzianej oczami obu stron konfliktu – zarówno Niemców, jak i Sowietów. Takie przedstawienie największej wojny pancernej w historii jest niezwykłą, fascynującą lekturą dla każdego pasjonata II wojny światowej.

Wyobraź sobie, że możesz wszystko. Nawet oszukać śmierć. Nad Suwalszczyzną za kilka dni pojawi się zorza polarna. W Jodoziorach, małej wiosce na prowincji, zostają znalezione spopielałe zwłoki małżeństwa. Wśród lokalnej społeczności miejsce to owiane jest złą sławą, słynie ze szczególnego nasilenia przemocy, chorób, zaginięć i samobójstw. Mówi się też o zjawiskach nadprzyrodzonych – niezidentyfikowanym zielonym świetle, odgłosach niewiadomego pochodzenia, a także o nawiedzonym domu. Miejscowi wierzą, że to on rozsyła wokół negatywną energię, która wydobywa z ludzi najgorsze instynkty. Tajemnicami wioski żywo interesuje się młody dzielnicowy, który wkrótce popełnia samobójstwo. Sprawę jego śmierci bada Vytautas Česnauskis, policjant na wpół litewskiego pochodzenia z komendy miejskiej w Suwałkach. Odkrywa, że mroczna historia Jodozior ma swoje korzenie w latach siedemdziesiątych. Wtedy miała tam mieszkać kobieta, która parała się czarami…

PRL. Lata osiemdziesiąte. Poznański pallotyn ksiądz Florian Kniotek jeździ do Francji z paszportem konsularnym w kieszeni, spotyka się z Czesławem Miłoszem, przewozi pieniądze dla Adama Michnika. Częste wyjazdy duchownego wzbudzają zainteresowanie Służby Bezpieczeństwa. Rozpoczyna się sprawa operacyjnego rozpracowania „Redaktor”. Wśród agentów bezpieki są zakonni współbracia księdza. Jakich metod używa SB, by złamać pallotyna? Jak werbuje współpracowników? Jak zachowują się przyjaciele Kniotka? Po latach do sprawy wracają poznański nauczyciel historii i jego przyjaciel z lat dzieciństwa, syn oficera SB. Nie wiedzą, jak mocno przeszłość odcisnęła się na współczesności. Dawne winy mogą pokrzyżować plany ludzi, którzy na sztandarach niosą hasło „Bóg Honor Ojczyzna”.

„Pamiętam, jak strasznie się bałam, kiedy kończyłam przepisywać na maszynie manuskrypt naszego z Jankiem Kałużą pierwszego przekładu Egzorcysty. Minęło prawie czterdzieści lat, a ja pracując teraz nad nową, poszerzoną wersją, bałam się jeszcze bardziej... To jest naprawdę horror wszech czasów!”. – Dagmara Chojnacka, współautorka przekładu Georgetown w Ameryce, lata 70. XX wieku, dwunastoletnia Regan bawi się spirytystyczną tabliczką ouija. Nawiązuje kontakt z bytem przedstawiającym się jako Kapitan Howdy. Wkrótce w jej otoczeniu dochodzi do paranormalnych zjawisk, a dziewczynka przejawia objawy opętania. Zaniepokojona drastycznymi zmianami w zachowaniu córki oraz niewytłumaczalnymi zdarzeniami Chris MacNeil, uwielbiana gwiazda filmowa, zabiera Regan do lekarza. Ponieważ ani ten, ani kolejni lekarze niczego nie potrafią ustalić, zdesperowana Chris prosi o pomoc znajomego duchownego, przechodzącego poważny kryzys wiary młodego ojca Damiena Karrasa. Ten podejmuje się odprawienia egzorcyzmów. Pomocy udziela mu doświadczony, schorowany ojciec Lankester Merrin, dla którego spotkanie z demonem okazuje się nie być pierwsze. Rozpoczyna się walka o uwolnienie dziewczynki z rąk demona… Na podstawie powieści powstał wielokrotnie nagradzany (między innymi dwoma statuetkami Akademii Filmowej) jeden z najbardziej szokujących obrazów w historii, kultowy dziś film w reżyserii Williama Friedkina. „Powieść grozy bez czekania, aż wybije północ”. – „The Boston Globe” „Niewielu czytelników zachowa zimną krew. Egzorcysta ma się tak do innych powieści tego gatunku, jak równanie Einsteina do kolumny cyfr w rachunkach księgowych”. – „New York Times Book Review” „Ogromnie wciągająca lektura. Trzyma czytelnika jak w imadle godnym Poe’go”. – „Los Angeles Times” „Cudownie pasjonująca!”. – „Newsweek” „Absolutnie doskonała! Blatty przekonuje, że ta straszna historia mogła zdarzyć się naprawdę”. – „Cleveland Plain Dealer” „Nie mogłem się oderwać od Egzorcysty do samego świtu. Wstrząsająca historia prowadząca do gwałtownego rozwiązania”. – Cosmopolitan „Powieść, która czyta się sama. Poe i Mary Shelley pewnie by przyznali, że Blatty operuje w ich wieloznacznym stanie zawieszania pomiędzy światem rzeczywistym i nadprzyrodzonym… Jeży włosy na głowie”. – „Life” „Niesłabnący stan napięcia”. – „Publishers Weekly”

Nemezis i inne utwory poetyckie to pierwszy tak obszerny wybór najlepszej liryki z dorobku H.P. Lovecrafta. Prócz wszystkich utworów o charakterze niesamowitym i fantastycznym, w tym takich klasyków jak Grzyby z Yuggoth, Nemezis czy Prastary szlak, czytelnik znajdzie tutaj kilkanaście wybornych wierszy o charakterze humorystycznym czy okolicznościowym. Wszystko to w dwóch językach: każdemu z przekładów towarzyszy dla porównania oryginał. Wyboru dokonał, wiersze przełożył oraz skomentował tłumacz i znawca Lovecrafta, Mateusz Kopacz. Zbiór opatrzony jest również obszernym posłowiem. Za bogatą oprawę graficzną zbioru odpowiada znany z Przyszła na Sarnath zagłada, Krzysztof Wroński.

Alan Bradley, wielokrotnie nagradzany kanadyjski autor, a przy tym miłośnik i znawca kultury i literatury angielskiej, proponuje nam kolejną erudycyjną i stylistycznie wysmakowaną opowieść o przygodach Flawii. Po przymusowym powrocie z równie przymusowego choć krótkiego pobytu w Kanadzie, którego historia wypełniła siódmy tom serii, dwunastoletnia już Flawia wraca do Anglii, gdzie dowiaduje się o chorobie ojca. Uciekając od towarzystwa jędzowatych sióstr i młodszej kuzynki Undyny, zatruwających atmosferę Buckshaw (popadające w ruinę rodowe gniazdo de Luce’ów), dosiada Gladys (wierny rower płci żeńskiej) i szuka schronienia na pobliskiej plebanii. Prośba żony pastora zaprowadzi ją wprost do kolejnej zagadki kryminalnej, której rozwiązanie wymagać od niej będzie (jak zwykle) zdolności dedukcyjnych oraz wiedzy będącej owocem jej miłości do chemii. Oczekujcie nieoczekiwanego.

Wszechstronny informator o czołgach wykorzystywanych przez Armię Czerwoną w czasie II wojny światowej, omawiający między innymi mało znane czołgi lekkie T-18 i T-70, wielowieżowe czołgi średnie T-24 i T-38, a także wszystkie wersje czołgów szybkich BT, słynnych T-34 i czołgów ciężkich Iosif Stalin. Przewodnik zawiera 120 ilustracji z dokładnymi oznakowaniami i autentycznymi schematami maskowania oraz malowania, a także wykresy rozwoju sowieckiej techniki pancernej od lat 30. do końca II wojny światowej.

Jeremy Thorn jest amerykańskim ambasadorem w Wielkiej Brytanii. Jego cierpiąca na depresję żona, po latach bezowocnych starań o potomstwo i kilku poronieniach, w końcu rodzi dziecko. Gdy jednak ambasador zjawia się w rzymskim szpitalu, słyszy od pracującego tam księdza, że jego nowo narodzony synek nie żyje, lecz może przyjąć dziecko, jako własne, kobiety, która zmarła podczas porodu. Thorn zgadza się na propozycję duchownego, nikomu o tym nie mówiąc, nawet żonie. Chłopcu nadano imię Damien. Kilka lat później, podczas hucznej imprezy urodzinowej czteroletniego już Damiena, jego niania popełnia samobójstwo. To jedynie początek całej serii tajemniczych i złowróżbnych wydarzeń, które Thorn będzie próbował zrozumieć, aby zapobiec kolejnym nieszczęściom... Omen to powieściowa wersja słynnego i kultowego już filmu z Gregorym Peckiem. Jej autorem jest scenarzysta tego obrazu, David Seltzer, będący również producentem i reżyserem filmowym.

„Jaka była najgorsza rzecz, którą kiedykolwiek zrobiłeś?” Stany Zjednoczone, lata siedemdziesiąte XX wieku. W Milburn, niewielkim miasteczku w stanie Nowy Jork, działa Stowarzyszenie Chowder. Tworzy je grupa starszych panów, przyjaciół, którzy spotykają się, by opowiadać sobie historie – niektóre prawdziwie, inne zmyślone, wszystkie przerażające. Jednak echa przeszłości domagają się sprawiedliwości – jedna z opowieści wraca, by ich prześladować. Opowieść o czymś, co zrobili dawno temu. Opowieść o tragicznym błędzie, przerażającym wypadku. Nad Milburn nadciąga nadnaturalna, gęstniejąca z każdym dniem groza... Wydana pierwotnie w 1979 roku „Upiorna opowieść” Petera Strauba to napisana z rozmachem i we wspaniałym stylu powieść, będąca hołdem dla największych twórców gotyckiej literatury grozy. To misternie skonstruowana meta-opowieść, w której autor w wirtuozerią bawi się konwencją i motywami zaczerpniętymi z twórczości takich pisarzy jak Henry James, Washington Irving, Bram Stoker, Arthur Machen, M.R. James, Edith Wharton czy Nathaniel Hawthorne, tworząc w efekcie spójne, wielowymiarowe arcydzieło literackiego horroru. Powieść wysublimowaną, z niespieszną akcją, która bardziej przeraża samym klimatem, atmosferą niż krwawymi opisami i nagłymi zwrotami akcji. „Najlepsza powieść grozy XX wieku, a kto wie, czy nie najlepsza w historii tego gatunku”. – Robert Ziębiński, pisarz, redaktor naczelny „Playboy Polska”