ZABIJ MNIE GLINO Klasyka Polskiego Kina

Jerzy Malik to groźny przestępca. Mimo stosunkowo młodego wieku ma już na koncie kilka poważnych przestępstw. W czasie kolejnej odsiadki ucieka z więzienia, ale kapitan Popczyk szybko oddaje go z powrotem w ręce sprawiedliwości. Malik nie daje jednak za wygraną. Podczas rozprawy ucieka z gmachu sądu z pomocą kumpla Seweryna. Tym razem schwytanie go nie jest już takim prostym zadaniem. Malik pod zmienioną tożsamością zamieszkuje w Sosnowcu u przypadkowo poznanej lekarki Doroty. Kobieta jest nim do tego stopnia zauroczona, że nawet gdy dowiaduje się kim jest naprawdę, nie oddaje go w ręce milicji. Tymczasem Malik próbuje wyjechać za granicę. Wymusza pieniądze od szefa swojej byłej bandy i zdobywa nowe dokumenty. Domyślając się, że nie pozbędzie się Popczyka postanawia go zabić. Włamuje się do domu kapitana, a nie zastając go zabija jego żonę i jej kochanka. Popczyk ma teraz osobisty motyw, żeby schwytać Malika, ale właśnie dlatego zwierzchnicy odsuwają go od sprawy. Milicjant prowadzi jednak dalej swoje śledztwo. Jego koledzy wpadają na trop Doroty, ale niestety za późno - Malik jest już w Warszawie, gdzie bierze udział w napadzie na ambulans pocztowy. Jednak Popczyk wciąż depcze mu po piętach i w końcu stają twarzą w twarz. NAGRODY 1988 - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, Gdynia - Nagroda za montaż (Jadwiga Zajicek) 1988 - Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową - w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 (Jacek Bromski) 1988 - Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową - w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 (Piotr Machalica) 1988 - Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową - w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1987 (Bogusław Linda)