Eliksir miłości to druga z cyklu czterech powieści pokazująca okres panowania Ludwika X i Małgorzaty Burgundzkiej, znanej jako „krwawa królowa”. Los jej licznych kochanków jest zawsze przesądzony - giną od sztyletu lub trucizny. Taka śmierć czeka też Buridana. Wierny swojej wybrance nie ulega jednak czarom pięknej królowej i podejmuje walkę w obronie swojego życia i wielkiej miłości. Dalsze losy bohaterów opisują kolejne tytuły z tego cyklu: „Krwawa królowa” i „Tajemnica wieży”. Czyta Joanna Lissner MP3

Krwawa królowa to trzecia z cyklu czterech powieści pokazująca okres panowania Ludwika X i Małgorzaty Burgundzkiej, znanej jako „krwawa królowa”. Los jej licznych kochanków jest zawsze przesądzony - giną od sztyletu lub trucizny. Taka śmierć czeka też Buridana. Wierny swojej wybrance nie ulega jednak czarom pięknej królowej i podejmuje walkę w obronie życia i wielkiej miłości. Dalsze losy bohaterów opisuje „Tajemnica wieży”. Czyta: Joanna Lissner MP3

Wakacje rozpoczęte i zastęp „Czarnych stóp” może pojechać na obóz harcerski w Góry Świętokrzyskie. Ich zadaniem będzie nie tylko pilnowanie nocą obozu, czy zdobywanie konkretnych sprawności, harcerze muszą się dowiedzieć kto podkrada jedzenie z obozowej kuchni i wytropić tajemnicze „Leśne oko”. Letnia przygoda młodych druhów na zboczu Diabelskiego Kamienia rozśmieszy, zaskoczy, a czasem wzruszy. Ciekawe historie, tajemnicze zdarzenia, zabawne perypetie znane już kilku pokoleniom czytelników czekają na ponowne odkrycie. Ta ulubiona szkolna lektura chłopców i dziewcząt, stale wznawiana, doczekała się ekranizacji filmowej, a teraz jest dostępna w wersji audio we wspaniałej interpretacji Ireneusza Załóga.

Zbrodnia i kara to powieść zaliczana do arcydzieł literatury światowej. Opowiada historię zbrodni, której dokonał były ubogi student Rodion Raskolnikow. Co skłoniło go do tego kroku? Czym można to wytłumaczyć? Czy istnieje cokolwiek, co pozwala usprawiedliwić zabójstwo? Co dzieje się z umysłem mordercy? Jaką karę poniósł Raskolnikow? Dostojewski stara się odpowiedzieć na te pytania i robi to w realistyczny, pełen psychologicznej głębi sposób. Zbrodnia i kara to fascynujące studium zbrodni i umysłu mordercy. To też niezapomniany obraz Petersburga z końca XIX wieku. Powieść absolutnie wybitna. Czyta Filip Kosidor

Czy w dobie Lary Croft i Matriksa jest jeszcze miejsce na proste poruszenie serca? Albo czy świat przygód z wiekową tradycją może być atrakcją dla pokolenia, którego wizytówką stają się pośpiech i megarozrywka? „W pustyni i w puszczy” w wersji „do odsłuchu” to propozycja zarówno dla tych, którzy na powieści noblisty się wychowali, jak i tych, którzy z różnych powodów dotąd po nią nie sięgnęli. Może uatrakcyjniona forma przekazu sprawi, iż odżyją wspomnienia, rozwinie się wyobraźnia, a osłuchanie z Sienkiewiczowską polszczyzną rozbudzi pragnienie powrotu do klasyki… Niech przygodą stanie się już samo podążanie za lektorem, zaś koniec każdego rozdziału - okazją do refleksji nad wartością i tradycją. Polecamy! Agnieszka Warecka dziennikarka

„Zdaniem wielu naukowców niewyjaśnione przypadki zgonów mężczyzn w wieku czterdziestu lat spowodowane są monotonią ich życia seksualnego”, donosi prasa w Pokraju. Inżynier Sebastian Rawa ma do czterdziestki trzy tygodnie i – czyż można mu mieć to za złe – nie chce umierać. Dlatego za namową swojego serdecznego przyjaciela, Adasia Rembelskiego, umawia się przez internet z dwudziestoletnią czarnoskórą ekspedientką Anitą Bułas, która marzy o karierze aktorskiej. Choć świat filmu jest mu całkowicie obcy, inżynier Rawa, namówiony przez przyjaciela, udaje przed dziewczyną reżysera filmowego. Jednak perfekcyjnie zaplanowana randka błyskawicznie wymyka się spod kontroli, wciągając inżyniera Rawę w wielopiętrową intrygę, w której ścierają się najpoważniejsze siły polityczne jego rodzinnego kraju.

Autorka bestsellerowej Historii pszczół – sprzedanej w Polsce w nakładzie 65 tysięcy egzemplarzy – powraca z niezwykłą powieścią o... wodzie. Przyszłość bez niej jest bardziej przerażająca niż świat bez pszczół. AUDIOBOOK W WYKONANIU ELŻBIETY KIJOWSKIEJ-ROZEN I MACIEJA WIĘCKOWSKIEGO Zachodnia Norwegia, rok 2017. Siedemdziesięcioletnia Signe przybywa w rodzinne strony. Powracają bolesne wspomnienia o Magnusie, niespełnionej miłości, straconym dziecku… Nie ma już śladu po wzgórzach, rzece Breio i wodospadach Dwie Siostry, o których przetrwanie walczyła jako nastolatka. Dziką naturę okiełznano i wykorzystano do napędzania elektrowni wodnej. Pozostał tylko lodowiec. Ale i jego zwolennicy postępu postanowili przekuć w kostki lodu do drinków. Signe przyjeżdża, by podjąć z nimi ostatnią, nierówną walkę. Jej orężem jest Błękit – jacht, który otrzymała od ojca na osiemnaste urodziny... Południe Francji, rok 2041. Panująca w Europie susza prowadzi do wojen i wyniszcza kontynent. Kolejne połacie lądu trawi pożar. David ucieka w ostatniej chwili, wraz z jedenastoletnią córką Lou. Lecz nawet obóz dla uchodźców nie jest już bezpieczną przystanią. Przemierzając wyludnioną okolicę, David i Lou w jednym z opuszczonych domów postanawiają zaczekać na koniec lub cud. Odnaleziona w ogrodzie żaglówka ma być ich arką, gdy w końcu spadnie deszcz… Błękit to drugi tom cyklu powieściowego, rozpoczętego bestsellerową Historią pszczół, którego głównym tematem są zmiany klimatu i degradacja środowiska naturalnego. Zbudowana z dwóch równolegle prowadzonych i łączących się w zaskakujący sposób wątków powieść potwierdza pisarski kunszt Mai Lunde. Norweżka, jak nikt inny potrafi zgłębić meandry ludzkiej psychiki. Jednocześnie przekazuje nam, głuchym na wołanie dzikiej przyrody czytelnikom, przerażające ostrzeżenie – jeśli nie zaczniemy szanować otaczającej nas natury, zginiemy razem z nią. Jej pierwsza powieść podbiła świat. Z Błękitem Maja Lunde zrobi to ponownie. „Dagens Naringsliv” Nowa książka Mai Lunde to świetna wiadomość – dla natury i literatury. „Dagbladet”

Z uczuciem panowie moi – i bardzo wyraziście Niechaj grać nikt nie zaczyna, póki nie wskażę. A więc zaczynają skrzypce… Co tu robią te oboje? Wy w tym miejscu nie wchodzicie, Wy przeklęte kontrabasy, Co do kata znaczy to? Teraz zaczynają skrzypce… Czy się wreszcie nauczycie liczyć pauzy, liczyć start? Kto was do orkiestry wziął? Znowu zaczynają skrzypce… Jeszcze nie czas na altówki. Czemu nagle wchodzą flety? Co do kata znaczy to?... Wy przeklęte kontrabasy Co za diabeł wstąpił w was?... (Lech Emfazy Stefański) Jadwiga Mackiewicz – małym melomanom znana jako Ciocia Jadzia – od 1960 roku prowadzi w Filharmonii Narodowej koncerty dla dzieci. Uczy słuchania muzyki. Chcąc „ocalić od zapomnienia” Jej umiejętność i wiedzę, oddajemy w Państwa ręce tę płytę… Głos ma laureatka Orderu Uśmiechu – nagrody przyznawanej przez dzieci. 01 D. CIMAROSA (sł. L.E. Stefański) „Il maestro di cappella” Bernard Ładysz – bas-baryton, Orkiestra Kameralna TW, dyr. Antoni Wicherek (4:22)* 02 B. BRITTEN – Wariacje i fuga na temat Purcella op. 34 Kölner Philharmonie - WDR Sinfonieorchester Köln, dyr. Jukka Pekka Saraste (1:56) 03 W. A. MOZART “Eine kleine Nachtmusik” KV 525 (Menuet) London Promenade Orchestra, dyr. Charles Gerhardt (2:00) 04 J.(syn) i J. STRAUSSOWIE – Polka pizzicato Johann Strauss Ensemble, dyr. Russell McGregor (2:29) 05 x x x Intrada regionalna Orkiestra Reprezentacyjna Straży Granicznej (Nowy Sącz), dyr. Leszek Mieczkowski (1:38) 06 L. van BEETHOVEN – Marsz op.18 nr 1 Młodzieżowa Orkiestra Dęta OSP Kaski, dyr. Edward Miller (2:47) 07 J. HAYDN – Symfonia nr 94 G-dur „Niespodzianka” (Finale) Wiener Symphoniker, dyr. Wolfgang Sawallisch (4:08) 08 L. van BEETHOVEN – VI symfonia F-dur op. 68 “Pastoralna” (Allegro – burza) Orkiestra Filharmonii Narodowej, dyr. Jacek Kaspszyk (4:01) 09 P. CZAJKOWSKI – IV symfonia f-moll op. 36, „Fantastyczna” (Scherzo.Pizzicato) Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Witold Rowicki (5:21) 10 G. F. HAENDEL – „Alleluja” z oratorium „Mesjasz” London Festival Orchestra and Choir, dyr. Francesco Macci (3:47) 11 C. ORFF – “O Fortuna” z kantaty “Carmina Burana” Bournemouth Symphony Chorus & Orchestra, dyr. David Hill (2:38) 12 I. STRAWIŃSKI – „Uwielbienie wybranej” z baletu „Święto wiosny” Columbia Symphony Orchestra, dyr. Igor Strawiński (1:38) 13 G. F. HAENDEL – „La Réjouissance” z suity „Muzyka sztucznych ogni” South German Philharmonic Orchestra, dyr. Alexander von Pitamic (2:14) * czas utworów

Najsławniejsza powieść Hermanna Hessego wyrasta z atmosfery lat dwudziestych, z kryzysu wartości, jaki dotknął Europę między dwiema wojnami, a także z ówczesnej fascynacji psychoanalizą i jazzem. Do dziś jednak "Wilk stepowy" nie stracił na aktualności; czytelniczy renesans tej książki rozpoczął się w latach sześćdziesiątych, kiedy to w Stanach Zjednoczonych zafascynowała pokolenie późniejszych hippiesów i stała się wielkim bestsellerem. Zapis przeżyć osamotnionego artysty, Harry'ego Hallera, frapuje obrazem natury ludzkiej, wizją obecnych w każdym z nas skrajności i sprzeczności - a także narracją, która balansuje na granicy rzeczywistości i narkotycznej wizji. Czyta Jan Peszek

Tajemnicza Wyspa Juliusza Verne'a to klasyka literatury przygodowej i podróżniczej. Przymusowy, kilkuletni pobyt grupy bohaterów: inżyniera, dziennikarza, marynarza, służącego i młodego chopca na bezludnej wyspie owocuje stworzeniem harmonijnie funkcjonującej mikrospołeczności. Wyspa dzięki pracowitości rozbitków, wiedzy i mądrości inżyniera zostaje zamieniona w rodzaj cywilizowanego aju. Ale też kryje w swoim wnętrzu tajemnicę, niewidzialną siłę, której opieki doznają bohaterowie. Książkę Tajemnicza Wyspa można nazwać wielką pochwała dla nauki. Można z niej wywnioskować, że człowiek ze znajomością chemii, fizyki czy biologi jest w stanie przeżyc w każdych warunkach. To niezwykła i pełna przygód książka, w kórej ostatni raz pojawia się postać tajemniczego kapitana Nemo i rozwiązana zostaje jego zagadka.

" „Podróż do wnętrza Ziemi” (fr. Voyage au centre de la Terre, 1864) - to ekscytująca „wulkaniczna” powieść Juliusza Verne'a, dedykowana wszystkim żądnym przygód, spragnionym mocnych wrażeń, miłośnikom science fiction. Główny bohater - nieco ekscentryczny profesor mineralogii z Hamburga, przyrodnik, wizjoner Otto Lidenbrock, jego bratanek i ich przewodnik, pchani głodem wiedzy odbywają fantastyczną i bardzo niebezpieczną ekspedycję głęboko do wnętrza Ziemi. Śmiałkowie przedostają się do podziemnego świata przez islandzki wulkan Sneffels. Przebywając drogę od Islandii do wyspy Stromboli odnajdują majestatyczną przeszłość geologiczną Ziemi, natrafiają też na niezwykłe stworzenia z mroków prehistorii. Juliusz Gabriel Verne (ur. 8 lutego 1828 w Nantes, zm. 24 marca 1905 w Amiens) to wybitny francuski pisarz, jeden z pionierów gatunku science fiction. Fascynacje i wiara Verne'a w potęgę wiedzy, nauki i techniki wsparte bogatą fantazją autora, połączone z talentem pisarskim sprawiły, że jego książki cieszą się do dziś niesłabnącym powodzeniem. Jedną z najchętniej czytanych jest, wydana już przez nas „Tajemnicza wyspa”. „Podróż do wnętrza Ziemi” uważana jest za jedną z najlepszych powieści Verne’a. Przeżyj niezapomnianą przygodę razem z bohaterami naszej książki. Wprowadzą Cię oni w świat młodzieńczych fascynacji, gdzie marzenia się spełniają, a wszystko wokół zachwyca swoją niezwykłością. "

Niezwykła powieść jednego z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy, laureata Nagrody Pulitzera Tuż po opublikowaniu debiutanckiej powieści The Mysteries of Pittsburgh Michael Chabon odwiedził śmiertelnie chorego dziadka. Gdy silne środki przeciwbólowe rozwiązały umierającemu język, a bliskość śmierci obudziła wspomnienia, dziadek pisarza zaczął zwierzać się i opowiadać historie, których jego wnuk nigdy wcześniej nie słyszał. Z tych rozmów Michael Chabon utkał swą najnowszą powieść. Poświata to opowieść o szaleństwie, wojnie i przygodzie, o seksie, małżeństwie i pożądaniu, o egzystencjalnych rozterkach i modelarstwie rakietowym, o wielkich aspiracjach i ciemnej stronie osiągnięć amerykańskiej techniki, o niszczącym działaniu kłamstwa i sekretów, a zarazem ich wielkiej mocy twórczej. To także rodzaj brawurowej autobiografii, w której Michael Chabon odsłania mechanizmy działania własnej wyobraźni. Czyta Filip Kosior

Sylwester 2010 roku. W lesie w Katowicach zostaje zamordowany Jacek Szymon, dawny mentor i kolega Rudolfa Heinza. Wiele lat wcześniej, we wrześniu 2001 roku, w willi na Brynowie odkryto okaleczone zwłoki 6-letniej dziewczynki. Śledztwo prowadził wówczas Jacek Szymon, a sprawcy nigdy nie znaleziono. Co łączy te dwie sprawy? Profiler, który jeszcze niedawno zastanawiał się nad odejściem z policji, angażuje się w śledztwo. Tymczasem na wolności przebywa groźny przestępca, który kiedyś groził śmiercią Szymonowi oraz Heinzowi. Wiele wskazuje, że nie rzucał słów na wiatr.

Przesilenie, czyli ostatnia część bestsellerowego cyklu Kwiat paproci Katarzyny Bereniki Miszczuk. Słowiańskie bóstwa, pradawne obrzędy, zazdrość i wielka miłość w tle. Autorka Szeptuchy po raz ostatni zabierze czytelników do magicznego świata słowiańskich bóstw i pradawnych obrzędów, gdzie właśnie rozpoczynają się święta Dziadów i Szczodrych Godów. Nadszedł czas, aby dotrzymać obietnicy danej bogowi ognia, Swarożycowi. Czy Gosia sprosta zadaniu? Tym bardziej, że nie wiadomo, jak zachowa się Mieszko, jej wielka miłość: pomoże w spełnieniu przysięgi czy… wręcz przeciwnie. Czyta Anna Szawiel

Laila Shukri przerywa milczenie i opowiada o swoim tajemniczym życiu. Kim była, zanim zaczęła pisać książki? Jak została żoną szejką? Jak dziś wygląda jej życie? Amerykańska firma farmaceutyczna otwiera swoją filię w Dubaju. Isabelle wraz ze swoją przyjaciółką wyjeżdża na zagraniczny kontrakt. Tam bardzo szybko zwraca uwagę jednego z najbogatszych szejków Zjednoczonych Emiratów Arabskich, który proponuje jej małżeństwo. Czy przestroga matki okaże się prawdziwa? Jak wygląda życie żony bogatego szejka? Czy istnieje granica luksusu? Opowieść o tym, jaką cenę trzeba zapłacić, żeby kochać, pisać i zachować samą siebie w dalekim kraju i zupełnie obcej kulturze. Czyta Ewa Abart

Robienie na drutach to babskie zajęcie? Ben jest innego zdania! (O ile nikt nie patrzy). Siedemnastoletni Ben Fletcher na skutek zbiegu okoliczności zostaje objęty nadzorem kuratorskim. W ramach resocjalizacji musi pisać przez rok pamiętnik, chodzić na wybrane zajęcia i pracować na rzecz lokalnej społeczności. Ben jest chłopakiem z porządnej, chociaż lekko niekonwencjonalnej rodziny – ojciec jest mechanikiem samochodowym, matka pracuje w objazdowym show. Wybór zajęć jest niewielki – mechanika samochodowa z tatą Bena, garncarstwo i robienie na drutach. Ben wybiera robótki tylko ze względu na atrakcyjną nauczycielkę, która ma prowadzić zajęcia. Jednak już po pierwszych próbach okazuje się, że Ben ma niesamowity talent do robienia na drutach: zręczne palce i wyobraźnię przestrzenną. Ale jak powiedzieć o tym kumplom, adorowanej dziewczynie, a przede wszystkim tacie, który cały czas ma nadzieję, że Ben wciągnie się w naprawę samochodów i kibicowanie Chelsea Londyn?

Główny bohater, Gaponia, jest zausznikiem dyktatora rządzącego upadłym państwem. Zdemoralizowany na tyle, by nie przeciwstawiać się nowym porządkom i wszechogarniającemu chaosowi, pamięta jednak zalety minionych czasów. Groteskowy introwertyk, choć cyniczny, nie jest idealnym funkcjonariuszem reżimu opierającego się na legionach krótkoszyich "patriotów" - ma wątpliwości, myśli samodzielnie, zadaje pytania. W końcu odsunięty od wpływów udaje się na wewnętrzną emigrację i osiada nad Bugiem, gdzie angażuje się w namiętny, choć w istocie zimno wykalkulowany związek z młodą prostytutką. Tymczasem kraj staje się "przestrzenią gwałtu, przemocy, brutalności". Rozpada się w przenośni i dosłownie - „do brudnych czynów i myśli dołączył brud materii”. Zaraza, która dopada ludność, może być rozumiana dosłownie, ale też każe myśleć o Dżumie Alberta Camus. Rzeczywistość traci kontury, znikają zasady - jest wina i jest kara, ale te dwie rzeczy w świecie opisanym przez Rylskiego rzadko mają ze sobą związek. Czyta Krzysztof Gosztyła

A ja żem jej powiedziała... – ta książka to petarda Wydawało się, że nic już nas nie zaskoczy w internecie. I wtedy pojawiła się ona. Śmieszna gęba, która mówi mądrze o życiu. Prosto, zwięźle, szczerze i bez owijania w bawełnę. Ze zrozumieniem, bez pouczania. Mówi o show-biznesie, celebrytach, współczesnych snobizmach, fobiach i modach. Tylko kilka zdań, a jest w tym ciepło, doświadczenie i życiowa mądrość. „A ja żem jej powiedziała, Kaśka, szczęścia nie poudajesz” – mówi Nosowska. Nagle cała Polska zaczyna czekać na kolejny odcinek. Zadałam sobie pytanie, co w tym zajęciu sprawia mi autentyczną przyjemność, na którym etapie działalności jestem najbardziej sobą, w sobie, czuję się bezpiecznie, a w okolicy serca wzrasta temperatura. Najszczersza z najszczerszych odpowiedzi brzmi - pisanie. Ten samotny moment, kiedy z chmary słów wyłapuję te, które najlepiej opowiedzą emocje. Jest to proces żmudny, momentami skrajnie wyczerpujący. Nie mam łatwości, którą legitymują się prawdziwi mistrzowie żonglerki słowem. Ja wysiaduję. Do odleżyn. I zaczęła pisać. O druzgocącym wpływie portali społecznościowych na nasze życie, o dylematach partnerstwa, problemach w okiełznaniu nastolatków, o miłości do jedzenia i terrorze rynku reklamowego. O tym jak kochać i nie kochać. O tym, że czarny nie wyszczupla, a seks tantryczny nie polega tylko na faszerowaniu, faszerowaniu, faszerowaniu. Nosowska jest szczerą, dojrzałą i oryginalną obserwatorką rzeczywistości. Mimo sławy i spektakularnej kariery pozostała skromna. I ma to, czego brakuje teraz wszystkim – dystans do samej siebie. Ani przez chwilę nikogo nie udaje. Z perspektywy dojrzałej kobiety mówi o konsekwencjach tłumienia swojego głosu wewnętrznego, konieczności polerowania intuicji złotą łyżeczką i potyczkach z wewnętrznym krytykiem, zwanym przez nią „puczystą”. „Od jakiegoś czasu nie wstydzę się tego kim jestem. Znam swoje możliwości. Są zbyt ograniczone by zawojować świat, ale wystarczające, by być wdzięczną, lubić życie i oddychać swobodnie.” Nieoczywiste, głębokie, błyskotliwe, świetnie napisane i bawiące do łez. Ta książka zabije cię miłością. Książkę czyta Katarzyna Nosowska.

Tytuł przewrotny, bo autor, wybitny brytyjski krytyk dizajnu, nie tylko o Bauhausie pisze: A jak autentyk, B jak Bauhaus, C jak cztery kółka – i tak aż do końca alfabetu. To subiektywny, wycinkowy, ale jednocześnie fascynujący portret przedmiotów z których powstał (i nadal powstaje!) nowoczesny świat. Deyan Sudjic, dyrektor Design Museum w Londynie, w kilkudziesięciu niedługich rozdziałach z równą swadą pisze o architekturze, jak i o grach komputerowych na przykładzie serii Grand Theft Auto; zajmuje się tematami bardzo rozległymi (film, moda, funkcjonalizm), ale skupia się również na drobiazgach, które wszyscy dobrze znamy z codziennego życia. Nie przestaje zadawać pytań i dociekać natury otaczających nas wytworów współczesności: czym jest autentyczność, a czym podróbka? Dlaczego niedoskonały przedmiot może być bardziej wartościowy niż jego perfekcyjnie dopracowany odpowiednik? Czemu ornament jest sprawą śmiertelnie poważną? Dociekliwość, iście angielskie poczucie humoru i autoironia to cechy charakterystyczne twórczości Sudjica, B jak Bauhaus zaś to książka, której nie sposób odłożyć na półkę. Deyan Sudjic jest dyrektorem Design Museum w Londynie. Opublikował wiele książek na temat architektury i dizajnu, m.in. The Edifice Complex: How the Rich and Powerful Shape the World, 100 Mile City i Norman Foster: A Life in Architecture. Współtworzył miesięcznik poświęcony architekturze „Blueprint”, jako krytyk współpracował także z „The Observer”. W 2002 roku był dyrektorem Biennale Architektury w Wenecji. W 2013 roku nakładem wydawnictwa Karakter ukazał się jego Język rzeczy, znakomicie przyjęte przez czytelników wprowadzenie do świata współczesnego dizajnu. Czyta Filip Kosior

Arcydzieło reportażu wojennego napisane przez współtwórcę filmu Czas Apokalipsy. Nikt nie pokazał wojny w Wietnamie (i wojny w ogóle) tak jak on. Michael Herr przez dwa lata (1967–1969) pracował jako korespondent pisma „Esquire”. Towarzyszył żołnierzom na froncie, był świadkiem ich wojennego delirium. Po powrocie napisał Depesze – swoją jedyną, uważaną za majstersztyk, książkę. W literacko olśniewający sposób przedstawił w niej to, co zobaczył w Wietnamie: obłęd, szał zabijania, tłumiony narkotykami strach, roztrzaskaną ludzką psychikę. Tekst – pełen hipnotycznych wizji, poetyckich metafor i żołnierskiego slangu – oddając stan surrealnego upojenia wojną, jest równocześnie jej sugestywnym oskarżeniem. Niektóre z postaci sportretowanych w Depeszach stały się pierwowzorami bohaterów filmu Coppoli Czas Apokalipsy, którego Herr był współscenarzystą. Reportaż, opublikowany w Stanach Zjednoczonych w 1977 roku, szybko stał się klasykiem gatunku. Po polsku ukazuje się po raz pierwszy.