Kim byli zabójcy, którzy wykonywali wyroki śmierci na zlecenie bossów polskiego świata przestępczego? Czy rzeczywiście byli zimnymi profesjonalistami, dla których ludzkie życie nie miało żadnej wartości? Czy wywodzili się z radzieckich służb specjalnych i swój chrzest bojowy przechodzili na frontach wojny w Afganistanie? Czy za swoje usługi pobierali bajeczne honoraria, a może raczej strzelali za darmo, bo nie mieli innego wyboru? Jakimi metodami wykonywali swoją robotę? I czy każdego z nich dosięgnął wymiar sprawiedliwości? Fascynująca opowieść o zabójcach pracujących na zlecenie mafii.

Bohaterami najnowszej książki Sławomira Kopra są ludzie, którzy za miłość i namiętność zapłacili najwyższą cenę, ginąc z ręki zazdrosnych lub porzuconych partnerów czy rywali. Aktorka warszawskich teatrów Maria Wisnowska, pisarka i muza artystów Dagny Przybyszewska, tancerka Iga Korczyńska, hrabina Zyta Woroniecka każdy przypadek był inny, każdy jednak — dramatyczny i poruszający. Szczególnie przejmująca jest najbardziej współczesna z tych opowieści — historia śmierci uwielbianego przez publiczność piosenkarza Andrzeja Zauchy, zrekonstruowana na podstawie niepublikowanych dotychczas akt sądowych z procesu jego zabójcy. Autor znakomicie przedstawia sylwetki bohaterów i wnika w motywy zbrodni, ukazując ją na fascynującym tle epoki.

Jako 18-letni student medycyny Axel Munthe odkrył w 1875 roku wyspę Capri, gdzie zauroczyła go maleńka kapliczka San Michele. Zakochał się w tym niezwykłym miejscu i przez lata marzył, by zbudować tu dom, z którego okien będzie mógł podziwiać zapierający dech widok na Zatokę Neapolitańską. Młody Szwed ciężko pracował i wreszcie odniósł sukces: stał się wziętym lekarzem europejskiej arystokracji.Nie zapomniał jednak o najbiedniejszych. Za darmo leczył chorych na dyfteryt mieszkańców Montparnasse, zarażonych tyfusem szwedzkich robotników, ofiary epidemii cholery w Neapolu.Wreszcie, po dwunastu latach od pierwszej wizyty na Capri, udało mu się zrealizować marzenie. Zamieszkał w białej willi przy kapliczce San Michele i wiódł spokojne życie w pełnej harmonii z otoczeniem. W swych słynnych pamiętnikach połączył fakty ze swego pełnego przygód życia z własnymi wizjami i refleksjami. Z dużą dozą humoru i życzliwości wobec wszystkich istot żywych pisał o ludziach, z którymi zetknął się na wyspie, i o bogatej przyrodzie, która inspirowała go do przemyśleń. Tak stworzył jedną z najpopularniejszych książek wspomnieniowych minionego stulecia.

Warszawska ulica jest dla Józefa Hena zaczarowaną krainą szczęśliwego dzieciństwa. Autor snuje wzruszającą opowieść o własnym dorastaniu, o rodzinnym mieście, o swojej ulicy – miejscu najczystszych doznań i najodważniejszych marzeń. Bardzo osobista proza o świecie, którego już nie ma. Józef Hen czytając „Nowolipie” ponownie przeżywa wspomnienia zapisane na kartach książki. To nie jest zwykła opowieść. To wielka przypowieść o życiu. Coraz ciemniej, ja na tej furmance kulący się z zimna, ciekaw – trochę tak po literacku – co mnie czeka, ku jakiej przygodzie dążę, ale zarazem z gnębiącym poczuciem uzależnienia od innych. Popadam w zbawczą drzemkę, gdy nagle wdziera się w nią wrzask: „Halt! Halt!”

„Narkoza, antyseptyka i aseptyka stworzyły mocne podwaliny dla rozwoju chirurgii. Z chwilą ich wprowadzenia (…) gdy ustąpił odwieczny lęk przed zakażeniem, otworzyła się dla chirurgów droga operacyjnego leczenia poszczególnych narządów i układów. Rozpoczęła się walka o usunięcie „białych plam" z mapy organizmu człowieka. (…) Dla chirurgów ze wszystkich części świata było to wezwanie do rozpoczęcia ponadnarodowych zmagań na arenie ich działalności.”

„Boso, ale w ostrogach” – Pierwsza część autobiografii Grzesiuka, której tytuł był jednocześnie mottem życiowym autora.Barwna, pełna humoru opowieść o dorastaniu w przedwojennym Czerniakowie, dzielnicy warszawskiej biedoty. W tle – sugestywnie przedstawiony folklor warszawskiej ulicy lat 30. XX wieku. „Pięć lat kacetu” – Druga i przez wielu uznawana za najlepszą cześć autobiografii Grzesiuka, przedstawiająca losy autora podczas pięcioletniego pobytu w obozach koncentracyjnych Mauthausen, Dachau i Gusen. Opowieść o tym jak szkoła życia, cwaniactwo i doświadczenia z warszawskiego Czerniakowa pomogły mu przetrwać krytyczne chwile i przeżyć do wyzwolenia. „Na marginesie życia” – Trzecia i ostatnia część autobiografii Stanisława Grzesiuka opowiada o zmaganiu z ciężką chorobą – gruźlicą – leczeniu i związanych z tym pobytach w szpitalach i w sanatoriach. Pomimo kolejnych operacji i kiepskich rokowań lekarzy „Na marginesie życia” tchnie optymizmem i życiową energią. Tu także usłyszymy niepowtarzalny język Grzesiuka, charakterystyczne dla warszawskiego Czerniakowa konstrukcje słowne, właściwy autorowi humor i dystans do przeciwności losu.

O sobie z pazurem! Znacie Cezarego Pazurę. Wiecie, jak barwnie i żywo potrafi mówić. Usiądźcie więc wygodnie w fotelu, otwórzcie książkę i dowiedzcie się, co chce Wam powiedzieć o sobie sam aktor. Jego opowieść jest bardzo szczera, momentami niezwykle zabawna, czasem bardzo smutna. Jak to w życiu... Jaki jest naprawdę Cezary, a raczej „Czaruś”, jak sam o sobie lubi pisać? Skąd pochodzi? Jakim był dzieckiem? O czym marzył? Jakie przygody spotykały go na aktorskiej drodze, a co przytrafiało mu się w życiu prywatnym? Jaki ma dziś stosunek do własnej kariery? Kogo poznał podczas lat pracy w branży filmowej? Z kim się zaprzyjaźnił? Co osiągnął? O czym dzisiaj marzy?

Autorka z wielką starannością i oddaniem łączy typową biografię z obszernym studium twórczości ojca, dementuje zafałszowania i kłamstwa, które narosły wokół legendy poety. „Zielony Konstanty” to jedyna pełna biografia Gałczyńskiego, która ukazuje przemilczane dotychczas aspekty jego życia. Wspomnienie Natalii, żony Gałczyńskiego: Pamiętam, jak nieraz wracaliśmy z Warszawy w zimowy zmierzch. Tramwajem do Gocławka, a potem pieszo szosą.(…) Po prostu podmiejska szosa między drewniakami Wawra. Mówiliśmy o wszystkich naszych sprawach domowych i redakcyjnych, o planowanym wierszu i że „teatr to korona twórczości”, i że dług w sklepiku za bardzo urósł, i że Kirze trzeba kupić buty, i że kiedyś pojedziemy do Hiszpanii – ile śmiechu, czułości, nagłych pocałunków na środku pustej szosy...

„W przeszłości, z przyczyn, które staram się wytłumaczyć, często czułam, że muszę zachowywać ostrożność na forum publicznym, jakbym chodziła po linie bez siatki bezpieczeństwa. Teraz opuszczam gardę”. – fragment wstępu do Co się stało Hillary Rodham Clinton po raz pierwszy ujawnia, o czym myślała i co czuła podczas ostatnich wyborów prezydenckich, które okazały się jednymi z najbardziej kontrowersyjnych w historii. Wolna od ograniczeń, jakie wiążą się z kandydowaniem na najwyższe stanowisko, Hillary dzieli się wyjątkowym doświadczeniem bycia pierwszą kobietą, która otrzymała nominację prezydencką z ramienia jednej z głównych partii, i zabiera nas za kulisy kampanii wyborczej naznaczonej nienawiścią, seksizmem, rosyjską ingerencją, porywającymi wzlotami, frustrującymi upadkami i niewiarygodnymi wręcz zwrotami akcji w starciu z przeciwnikiem łamiącym wszystkie zasady. To jak dotąd jej najbardziej osobiste wyznanie. Na kartach tej książki Hillary opisuje, jakie to uczucie konkurować z Donaldem Trumpem, mówi otwarcie o popełnionych błędach, a także o tym, jak poradziła sobie z szokującą, druzgocącą porażką i jak znalazła w sobie siłę, by się po niej pozbierać. W szczery i pełen humoru sposób opowiada czytelnikom o codziennych rytuałach, relacjach osobistych i lekturach, które pomogły jej przetrwać te trudne chwile, oraz przyznaje, że to doświadczenie nauczyło ją o życiu bardzo wiele. Pisze o wyzwaniach, z jakimi musiała się mierzyć, będąc silną kobietą w życiu publicznym, o krytycznych komentarzach dotyczących jej głosu, wieku i wyglądu, o podwójnych standardach odnoszących się do obecności kobiet w polityce. Mówi również o samych wyborach 2016 roku, na których cieniem położył się bezprecedensowy atak na amerykańską demokrację, dokonany przez zewnętrznego wroga. Analizując dowody i łącząc ze sobą fakty, pokazuje, jak niebezpieczne są siły, które wpłynęły na ostateczny wynik, i tłumaczy, dlaczego musimy zrozumieć te zjawiska, aby móc w przyszłości ochronić demokrację. Wybory prezydenckie w 2016 roku były bezprecedensowym wydarzeniem historycznym. Książka Co się stało, przedstawiająca historię tej kampanii oraz jej następstwa, stanowi zarówno głęboko osobistą relację, jak i skierowaną do całego narodu opowieść ku przestrodze.

PRAWDZIWE ŻYCIE NARKOTYKOWEGO BARONA WIDZIANE OCZAMI SYNA Aż do teraz sądziliśmy, że na temat Pablo Escobara, narkotykowego króla wszech czasów, powiedziano już wszystko. Jednak dotychczas wszelkie opowieści pochodziły z zewnątrz, nigdy z prywatnej przestrzeni jego domu. Ponad dwadzieścia lat po zakończeniu polowania na króla kokainy Juan Pablo Escobar przenosi się w przeszłość, by ukazać pełny portret swojego ojca – człowieka zdolnego do niewyobrażalnego okrucieństwa, ale i do nieskończonej miłości względem swoich bliskich. Nie jest to opowieść o dziecku chcącym odkupić grzechy ojca, lecz szokujące spojrzenie na konsekwencje przemocy. Książka jest wyrazem potrzeby pokoju i przebaczenia.

Piękna, utalentowana, obdarzona charakterystycznym, głębokim kontraltem. Jej piosenki o najróżniejszych barwach miłości kochali wszyscy. Wiera Gran była najpopularniejszą żydowską pieśniarką w końcu lat 30. W czasie wojny występowała w lokalach warszawskiego getta. Aż zdarzyło się coś, co przekreśliło jej karierę na zawsze – oskarżenie o współpracę z niemieckim okupantem. Do końca życia próbowała oczyścić swoje imię, walcząc z piętnem kolaborantki. „Oskarżona: Wiera Gran” to nie tylko biografia. To próba rozliczenia się z przeszłością.

Biografia jednego z najwybitniejszych polskich intelektualistów pierwszej połowy XX wieku. Tadeusz Boy Żeleński – pisarz, poeta-satyryk, kronikarz, eseista, genialny tłumacz literatury francuskiej, krytyk literacki i teatralny, lekarz, działacz społeczny. Przez jednych był uważany za niebezpiecznego szydercę kompromitującego tradycyjne polskie wartości, dla innych był intelektualną wyrocznią. Obszerny szkic postaci i wielostronnej działalności Tadeusza Boya-Żeleńskiego przeplatany jest refleksjami autora na temat obyczajowości i atmosfery młodopolskiego Krakowa oraz międzywojennej Warszawy.

Jedna z pierwszych biografii Władimira Iljicza Uljanowa. Jedna z pierwszych polskich biografii w ogóle. Odkłamuje powtarzane przez lata mity na temat pierwszego przywódcy Rosji Radzieckiej. Ossendowski ukazuje Lenina w różnych odsłonach – z rozmachem, ogromną dbałością o szczegóły i umiejętnie zarysowanym tłem historyczno-obyczajowym. Powieść biograficzną „Lenin” pierwszy raz wydano w 1930 roku. Została przetłumaczona na wiele języków i szybko stała się światowym bestsellerem. Pierwszy raz w wersji audio – w ciekawej interpretacji Sławomira Hollanda.

Niewinny, oskarżony o gwałt i skazany na 3 lata więzienia. Tam czytał "Hrabiego Monte Christo" i przygotowywał się do zemsty. Był tak wściekły, że nie pamięta, w jaki sposób odgryzł Holyfieldowi kawałek ucha. Zarobił na ringu kilkaset milionów dolarów, a mimo to zbankrutował. Zdobył tysiące kobiet, wlewał w siebie alkohol w ilościach przemysłowych, a do walk stawał naćpany i otępiony lekami. Ale był ostatnim prawdziwym królem boksu. Nieźle jak na „czarnucha z przyczepy”. Ta książka rzuca na kolana. Jest bezprzykładnie szczera, okrutna, skandaliczna, komiczna i inspirująca zarazem. Obłędna podróż z dna na sam szczyt. Z powrotem na dno. I w końcu ku względnemu spokojowi i rodzinnemu szczęściu – mimo tragicznej śmierci córeczki. Czyta Krzysztof Plewako-Szczerbiński

W dzieciństwie regularnie przegrywał z bratem pojedynki jeden na jednego. Rozpoczynając szkołę średnią, miał zaledwie 170 centymetrów wzrostu, nie załapał się do szkolnej reprezentacji. Na koszykarski obóz Five Star dostał się, deklarując, że będzie pomagał w kuchni. Rod Thorn, wybierając go w drafcie dla Chicago Bulls, narzekał: „Żaden center nie był już dostępny. Co mieliśmy zrobić? Jordan pewnie nie odwróci losów naszej drużyny. Nie tego od niego oczekuję. Jest bardzo dobry w ataku, ale nie jest dominatorem”. A potem… Z milionów ludzi grających w koszykówkę został tym jedynym, który potrafił latać… Czyta Wojciech Żołądkowicz

Format: mp3 Czytają: Julia Kijowska, Małgorzata Pieczyńska, Kinga Preis oraz Sylwia Chutnik Wybór i opracowanie: Maria Buko, Katarzyna Madoń-Mitzner, Magda Szymańska Przedstawiamy opowieści kobiet, które przeżyły niemieckie obozy koncentracyjne, pracę przymusową, sowieckie łagry, zesłanie oraz więzienia w stalinowskiej Polsce. To piętnaście pasjonujących biografii z ogromnych zbiorów Archiwum Historii Mówionej Domu Spotkań z Historią i Ośrodka KARTA. Julia Kijowska, Małgorzata Pieczyńska, Kinga Preis oraz Sylwia Chutnik czytają teksty z książki „Przetrwałam. Doświadczenia kobiet więzionych w czasach nazizmu i stalinizmu” (Wyd. DSH, Warszawa 2017). Najstarsze nagranie wykorzystane w książce pochodzi z 1989 roku, a ostatnie z 2012 roku. Opowieści zostały ułożone chronologicznie, według daty aresztowania bohaterek. Aktorki czytają zredagowany i skrócony zapis wielogodzinnych wywiadów biograficznych – język mówiony został przerobiony na język pisany, a zapisane opowieści zostały następnie zinterpretowane przez osoby czytające 1. Pamięć opowiadana Sylwia Chutnik 10:17 2. Anna BURDO´WNA Małgorzata Pieczyńska 77:24 3. Genowefa OLEJNICZAK Julia Kijowska 69:57 4. Helena HEGIER-RAFALSKA Kinga Preis 68:26 5. Stanisława BAFIA Julia Kijowska 65:50 6. Genowefa NO´ŻKOWSKA Kinga Preis 43:39 7. Kazimiera KOSONOWSKA Julia Kijowska 37:01 8. Antonina TAJAK Kinga Preis 33:33 9. Danuta Krystyna DOMAŃSKA Małgorzata Pieczyńska 61:19 10. Krystyna ZAMBRZYCKA Julia Kijowska 29:07 11 Danuta KOMINIAK Małgorzata Pieczyńska 77:44 12. Janina BORZDYŃSKA Kinga Preis 108:48 13. Danuta MYRTA Małgorzata Pieczyńska 45:52 14. Maria ŻUREK Julia Kijowska 57:18 15. Genowefa ZIELIŃSKA Kinga Preis 86:35 16. Izabela Teresa DRZAL Małgorzata Pieczyńska 58:54

„ANIA” pierwsza autoryzowana przez rodzinę biografia Anny Przybylskiej. Jej autorami są Grzegorz Kubicki i Maciej Drzewicki - dziennikarze trójmiejskiej „Gazety Wyborczej”. Audiobook czytany jest przez Annę Dereszowską, koleżankę z planu serialu „Złotopolscy”, która nie ukrywa, że nagrywanie tego audiobooka było dla niej bardzo wzruszającą, ale i wymagającą emocjonalnie podróżą. ANIA - łobuziara z urodą nastolatki i głosem Jana Himilsbacha, w zasadzie nie musiała niczego grać. Pojawiła się w polskim kinie znikąd i od razu stała się fenomenem: przed kamerą bardziej naturalna od szkolonych aktorek, utożsamiała „polski sen lat 90.” – była idealną dziewczyną z sąsiedztwa, która trafiła na okładki magazynów i do telewizji w szczytowych godzinach oglądalności. Ania Przybylska została „Królową Serc” w kraju, w którym ludzie sukcesu – zwłaszcza „piękni i młodzi” – nigdy nie mają łatwo. Spieszyła się momentami tak, jakby czuła, że to wszystko może zbyt długo nie potrwać. Jakby wiedziała, że szybko musi zawierać związek, zakładać rodzinę, urodzić dzieci, by zdążyć się jeszcze tym wszystkim nacieszyć – opowiadają w książce jej bliscy.

OPOWIEŚĆ GENIALNEGO NEUROCHIRURGA O ODCHODZENIU W ZGODZIE Z SOBĄ I ZE ŚWIATEM W INTERPRETACJI RADOSŁAWA KRZYŻOWSKIEGO Paul Kalanithi (1977–2015) – jeden z najzdolniejszych amerykańskich neurochirurgów. W wieku 36 lat, gdy zaczęły się nim interesować najważniejsze instytuty badawcze i najbardziej prestiżowe kliniki, usłyszał diagnozę: IV stadium raka płuc. W jednej chwili Paul zmienia się z lekarza ratującego życie w pacjenta, który sam podejmuję walkę z chorobą. I zaczyna pisać. Jest w tej niezwykłej książce takie piękne zdanie: Bohater podjął decyzję, by nie odwracać wzroku od śmierci. To zdanie i ta książka są drogowskazem dla wszystkich, którzy znaleźli się w ekstremalnej życiowej sytuacji, a przy tym piękną opowieścią o miłości małżeńskiej w czasie największej próby – śmiertelnej choroby. – Jerzy Stuhr Wzruszające pożegnanie Paula z rodziną, do końca oddaną i kochającą, jest kwintesencją tego, jakim człowiekiem był i jak wiele możemy się od niego nauczyć w kwestii godnego przeżycia czasu, jaki nam pozostał. Jeszcze jeden oddech to szczera, wzruszająca historia wybitnego lekarza, który stanął twarzą w twarz ze śmiercią. Zapis determinacji i świadectwo walki. – „Rzeczpospolita” Genialny neurochirurg pewnego dnia dowiaduje się, że jest w IV stadium raka płuc. Autor książki postanawia opisać swoją historię. Chociaż śmierć nie pozwala mu na dopisanie podsumowania, to te niedokończone zapiski nadal stanowią ponadczasową wartość dla czytelnika. Paul Kalanithi pisze do ostatniej chwili. Dzieląc się swoimi przemyśleniami i wątpliwościami, jednocześnie jest przykładem niezwykle silnego człowieka, do końca oddanego rodzinie i przyjaciołom. Takie historie pomagają docenić wartość życia. – „Newsweek”

Wychowałam się w slumsach Europy, czyli w komunistycznej Polsce, kiedy przez dwa tygodnie trzeba było stać w kolejce po buty. Powiesz, że to smutne? O nie! To była świetna szkoła samodzielności, kreatywności i siły. Bo wolność to przecież coś więcej niż brak zewnętrznych ograniczeń. Wolność jest stanem umysłu. To instynktowne przekonanie, że wszystko jest możliwe. W tej książce po raz pierwszy piszę o tym jak nie zarobiłam miliona dolarów, dlaczego piszę książki, skąd czerpię natchnienie i jak na imię mają moje dzieci. Opowiadam o kulisach pracy w radiu i w telewizji, o tym jak trenować swój umysł, czym jest pasja i jak zostać pisarzem. O moim domu rodzinnym, marzeniach i o tym jak zostałam szczęśliwym człowiekiem.

„Kroniki Paryskie” były wygłaszane na antenie Radia WNET każdej (prawie) środy przez ponad trzy lata. Zostały wydane drukiem w grudniu 2016 r., dla celów dydaktycznych. Jeżeli historia ma być magistra vitae – nauczycielką życia – to należy ją przypominać. Wersja dźwiękowa zawiera ponadto kilka innych audycji z 2013 roku, poświęconych głównie książce o Chopinie, skąd słuchacz zaczerpnie wiedzę o kłopotach związanych z rozprowadzaniem książki, uznanej za fenomenalną (Prof. Andrzej Nowak, historyk UJ, w Polskim Radio, luty 2017 r.).