Bochenek Janusz

Osiemnastoletni Marcel, uwiedziony sztuką sceniczną, czyni teatr narzędziem poszukiwań ścieżek rozumienia świata i samego siebie, odkrywania swej wolnomyślicielskiej tożsamości. Pasje sceniczne realizuje w relacji z rozmaitą widownią, którą

Archim jest uzdolnionym matematycznie nastolatkiem, którego usypia smutna codzienność, naznaczona poważną chorobą ojca. Szukając zapomnienia w grach komputerowych i jałowych spotkaniach z kolegami, podświadomie czeka na jakiś znak, który od