Lech Mucha, chirurg z wieloletnim stażem, w tej zupełnie niezwykłej książce postanowił podzielić się z czytelnikami opowieściami z pierwszej linii frontu codziennej walki o życie i zdrowie pacjentów. Walkę tę toczy nie w luksusowych salach operacyjnych, znanych z popularnych seriali, lecz naprawdę w warunkach pola bitwy, bo w zwykłym szpitalu powiatowym. Mimo takich niefilmowych realiów historie, które opowiada, z pewnością mogłyby się stać scenariuszem zarówno na trzymający w napięciu thriller, wzruszający film obyczajowy, jak i znakomitą komedię. Chirurdzy to jednak nie tylko zbiór świetnie napisanych opowieści i przezabawnych anegdot. Każdy rozdział autor kończy zestawem ciekawostek z historii medycyny, a także fachowych wskazówek, jak poradzić sobie z sytuacjami zagrażającymi zdrowiu i życiu, śmiesznymi tylko wtedy, gdy mają szczęśliwe zakończenie. Książka – którą przekazujemy w ręce czytelników z przekonaniem, że jej lektura będzie naprawdę wciągająca – to również piękne świadectwo wiary i budzącej szacunek postawy lekarza, który otrzymany od Boga talent dzięki swej ciężkiej pracy codziennie pomnaża, z poświęceniem wprowadzając w życie słowa z ewangelii św. Mateusza: „I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych”. Lech Mucha – absolwent Śląskiej Akademii Medycznej, specjalista chirurgii ogólnej. Doświadczenie zawodowe zdobywał w szpitalach w Zabrzu, Pyskowicach i Bytomiu. Poza salą operacyjną motocyklista, bloger i publicysta dwutygodnika „Polska Niepodległa”. Od 25 lat szczęśliwy mąż, a także ojciec dwójki dorosłych już dzieci.

Chirurgia ortognatyczna to podręcznik skierowany do lekarzy na poziomie kształcenia przed- i podyplomowego, zarówno w zakresie stomatologii ogólnej, ortodoncji, jak i chirurgii szczękowo-twarzowej. Czytelnik znajdzie w nim podstawowe informacje na temat rozwoju twarzy i twarzoczaszki, wad zgryzu, diagnostyki, metod leczenia i postępowania pozabiegowego. Zagadnienia omawiane są na poziomie wiedzy podstawowej i wysokospecjalistycznej, do-tyczącej na przykład estetyki twarzy oraz zaawansowanego leczenia interdyscyplinarnego. Szczególną wartością w tej pozycji jest rozdział poświęcony opisom przypadków klinicznych, w których omówiono krok po kroku sposoby postępowania, od diagnostyki poprzez terapię, aż do osiągnięcia ostatecznego efektu klinicznego. Niezwykle istotne są również opisane możliwe powikłania podczas leczenia chirurgicznego i ortodontycznego.

Bogowie? Zdecydowanie nie. Raczej pokorni śmiałkowie walczący o życie Bliźnich... "Moje życie ukształtowały wspaniałe spotkania. Nie byłbym dzisiaj tym, kim jestem, gdyby nie ludzie, których spotkałem na mojej drodze" - usłyszałem kiedyś od prof. Mariana Zembali. Nie sposób było przejść obojętnie wobec takich słów. Tym bardziej, że wypowiadał je człowiek, który wykonał tysiące operacji ratujących ludzkie życie, który wspólnie z prof. Zbigniewem Religą tworzył legendę polskiej transplantologii. "Każde spotkanie jest zaciągnięciem długu, który wypada spłacić" - dodawał już później wielokrotnie, gdy spotykaliśmy się w trakcie prac nad książką. Powiedzieć, że Prof. Marian Zembala jest wybitnym lekarzem, który zapisał się w annałach polskiej medycyny, to zdecydowanie za mało. Wystarczyłoby jednak użyć trzech słów-kluczy, by, w sposób najbardziej uczciwy, opisać jego postać: służba, empatia, zespół. To one są punktami odniesienia każdego jego działania oraz źródłem sukcesów. Swoim dorobkiem, osiągnięciami i przygodami mógłby obdzielić dziesiątki ludzi, jednak nigdy nie spoczął na laurach. Od 1985 roku, gdy wspólnie z prof. Zbigniewem Religą oraz prof. Andrzejem Bochenkiem współtworzył zabrzańską kardiochirurgię i transplantologię, na dobre związał się ze Śląskiem. Był członkiem zespołu kardiochirurgów, którzy przeprowadzili pierwszą udaną transplantację serca, oraz jako pierwszy w Polsce przeszczepił płuco-serce. Dziś jest dyrektorem słynnego w całej Europie Śląskiego Centrum Chorób Serca. Na swojej drodze spotkał największe osobowości świata medycyny, ale najczęściej we wspomnieniach powraca do prof. Zbigniewa Religi, swojego Nauczyciela, prosząc jednocześnie, by używać w tym słowie wielkiej litery. Nie potrafi mówić o sobie, jest za to mistrzem opowieści o innych, których poznał w swoim życiu, a którzy go ukształtowali i ukierunkowali. Prof. Marian Zembala spłacił z nawiązką dług, który w jego mniemaniu zaciągnął. Z perspektywy czasu o swojej pracy dla pacjenta, o niezliczonych przeszczepach serca mówi: "Byliśmy szaleńcami, nie bogami".

„Mózg jest instrumentem tak jak skrzypce, umysł zaś skrzypkiem grającym na tym instrumencie” - John Carew Eccles. Kruchy dom duszy, mózg, przez najdłuższy czas pozostał białą plamą w historii medycyny. Książka Thorwalda opowiada o powstaniu i rozwoju neurochirurgii. Ukazuje losy pierwszych chirurgów, którzy odznaczali się nie tylko odwagą, determinacją ale też niezachwianą pewnością w to, że można i należy leczyć „zakazany organ”. „Kruchy dom duszy” to historia wzlotów i upadków ludzi zmieniających współczesną medycynę.

„Chory człowiek w podeszłym wieku zwykle wymaga wielokierunkowej, zintegrowanej pomocy medycznej i psychologicznej oraz wsparcia rodzinnego i społecznego w szerokim zakresie. Coraz większy odsetek osób starszych objęty jest różnorodnym – planowanym czy też w trybie ratunkowym – leczeniem chirurgicznym, a wielodyscyplinarne oddziaływanie w procesie leczenia poprawia jego wyniki. Odpowiednie przygotowanie pacjenta do zabiegu, zapewnienie mu zindywidualizowanej opieki okołooperacyjnej pozwalającej obniżyć ryzyko powikłań, w końcu zoptymalizowana rehabilitacja wzmacnia rezerwy fizjologiczne, sprzyjając procesowi leczenia i jakości życia.” Fragment książki W grupie pacjentów geriatrycznych rutynowe postępowanie okołooperacyjne może doprowadzić do poważnych powikłań, grożąc niewydolnością narządową lub nawet śmiercią. Interdyscyplinarny zespół autorów w ciekawy sposób opisał takie zagadnienia, jak:: zmiany fizjologiczne i patofizjologiczne związane ze starzeniem, zespoły geriatryczne, wpływ operacji na organizm osób starszych, kwalifikacja do zabiegów, rola badań, ocena geriatryczna, wybór optymalnej strategii operacyjnej, pacjent z wielochorobowością, dylematy anestezjologa, kardiologa i diabetologa, żywienie chorego w okresie okołooperacyjnym, ujęcie psychologiczne, powikłania, ból po zabiegu, rola opiekuna i rehabilitacji. Jest to pierwsza praktyczna publikacja na rynku ujmująca temat problemów okołooperacyjnych u osób w wieku podeszłym.

Czytelnik znajdzie w tej monografii wnikliwą analizę rozwoju technik chirurgicznych otwartych i wewnątrznaczyniowych oferowanych chorym z krytycznym zwężeniem tętnic szyjnych oraz opis postępu technologii medycznych oparty na najnowszej literaturze przedmiotu. Dotychczasowe badania chorych operowanych z powodu krytycznego zwężenia tętnic szyjnych wewnętrznych koncentrowały się głównie na bezpośrednich następstwach wykonywanych procedur (przeżycie/zgon, duże powikłania, tj. udar mózgu, zawał mięśnia sercowego, krwiak, porażenie nerwów czaszkowych). Zbyt mało natomiast uwagi poświęcono bardzo istotnemu dla chorego aspektowi, jakim jest jego jakość życia związana ze stanem zdrowia […]. W dziele tym omówiono kompleksowo i systematycznie problematykę zwężenia tętnic szyjnych, sposobów ich leczenia oraz wszelkich czynników mających wpływ na zdrowie chorego i jego jakość życia […]. Monografia jest szczególnie cenna, gdyż dodaje nowe argumenty i wnioski do trwającej od wielu lat na całym świecie dyskusji pomiędzy zwolennikami metod chirurgicznych rewaskularyzacji tętnic szyjnych a interwencjonalistami wewnątrznaczyniowymi […]. Jest to głos nadzwyczaj wyważony, oparty na szczegółowej i profesjonalnej analizie statystycznej, bez faworyzowania którejkolwiek z metod rewaskularyzacyjnych. Dla kogo jest ta monografia? Przedstawione w monografii materiały zostały tak przygotowane, aby mogli z nich korzystać nie tylko studenci medycyny i innych, pokrewnych kierunków, lecz także specjaliści chirurgii naczyniowej, angiolodzy i radiolodzy interwencyjni oraz specjaliści neuronauk (neurolodzy, neuropsycholodzy, psycholodzy kliniczni i neurologopedzi, lekarze podstawowej opieki zdrowotnej i fizjoterapeuci) zajmujący się długofalową opieką nad chorymi z krytycznym zwężeniem tętnic szyjnych.

Książka z gatunku tych, które idą pod prąd powszechnie obowiązującym poglądom. Autorka poddaje głębokiej krytyce kryterium śmierci mózgowej, będącej granicą, po przekroczeniu której pobiera się od dawców organy do przeszczepu. Doktor Regina Breul, mówiąc wprost, uważa, że organy te pobiera się od osób żywych! Wskazuje również na niebezpieczeństwa i nadużycia praktyk transplantologicznych. Swoje opinie odnosi przy tym do nauczania Kościoła w zakresie organodawstwa i konfrontuje z katolicką etyką. Doktor Breul ze swoimi poglądami jest w środowisku medycznym i bioetycznym w mniejszości, ale nie jest odosobniona. Jej praca na pewno budzi kontrowersje, ale nie sposób przejść obok niej obojętnie. Czytelnik po lekturze zostanie z pytaniem: „A co, jeśli autorka ma rację?”. Odpowiedź pilnie poszukiwana...

Książka przygotowana przez uznanych specjalistów, reprezentujących wiodące ośrodki onkologiczne i chirurgiczne w Polsce. Jest wyczerpującym i aktualnym opracowaniem tematu. Tom 1 poświęcono podstawom chirurgii onkologicznej, diagnostyce oraz zagadnieniom leczenia wielospecjalistycznego. Przedstawiono m.in. aktualne dane dotyczące epidemiologii i etiologii nowotworów w Polsce i na świecie, a także nowe spojrzenie na ich biologię i genetykę. Całkowitą nowością jest przygotowanie oddzielnej części przedstawiającej wybrane zagadnienia prawne, w tym omówienie odpowiedzialności cywilnej i karnej chirurga onkologa. Dzieło, które powstało pod patronatem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, w moim przekonaniu w pełni zaspokoi oczekiwania lekarzy wielu specjalności, zwłaszcza chirurgów zajmujących się leczeniem chorych na nowotwory. prof. Józef Kładny, Prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej w kadencji 2016–2018

Techniki małoinwazyjne w ginekologii plastycznej to doskonałe źródło praktycznej i nowatorskiej wiedzy. Lasery, urządzenia korzystające z radiofrekwencji (RF) czy zogniskowanych ultradźwięków o wysokim natężeniu (HIFU) są technologiami coraz częściej wykorzystywanymi przez ginekologów plastycznych. W publikacji wnikliwie omówiono zastosowanie wspomnianych metod, odnosząc się do najnowszej literatury, jak też własnych doświadczeń autorów. Ciekawym tematem jest lipotransfer tłuszczu autologicznego, który wykorzystuje się nie tylko do wypełniania warg sromowych większych, ale i w leczeniu ciężkich postaci liszaja twardzinowego oraz jako wypełniacz w procesie leczenia blizn. Autorzy omówili też procedury G-shot i O-shot. Osobnej uwagi wymaga unikatowy w polskiej literaturze medycznej rozdział poświęcony waginizmowi (pochwicy), który w sposób spójny i praktyczny podchodzi do rozpoznania i leczenia tak destrukcyjnego dla kobiety, a nierzadko pary, problemu. Książka jest bogato ilustrowana. Czytelnik znajdzie w niej również odnośniki do filmów z nagraniami instruktażowymi. Praktyczna, ciekawa lektura z pewnością zainteresuje ginekologów, chirurgów plastycznych i lekarzy medycyny estetycznej.

Książka opracowana w oparciu o aktualnie obowiązującą listę podręczników. Większość zagadnień została zebrana w formie definicji i zwięzłych pojęć z uwzględnieniem istotnych danych szczegółowych. Publikacja jest syntezą obowiązującej do egzaminu wiedzy. Przygotowana z myślą o osobach przygotowujący się do Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego. Będzie również pomocna dla lekarzy przygotowujących się do PES w ugruntowaniu wiedzy z zakresu chirurgii stomatologicznej oraz chirurgii szczękowo-twarzowej.

„Narkoza, antyseptyka i aseptyka stworzyły mocne podwaliny dla rozwoju chirurgii. Z chwilą ich wprowadzenia (…) gdy ustąpił odwieczny lęk przed zakażeniem, otworzyła się dla chirurgów droga operacyjnego leczenia poszczególnych narządów i układów. Rozpoczęła się walka o usunięcie „białych plam" z mapy organizmu człowieka. (…) Dla chirurgów ze wszystkich części świata było to wezwanie do rozpoczęcia ponadnarodowych zmagań na arenie ich działalności.”

Oczne powikłania cukrzycy pozostają nadal jednymi z najważniejszych problemów w okulistyce. Choć mamy obecnie lepszy dostęp do nowoczesnych technik operacyjnych (w tym witrektomii), laserów i leków anty-VEGF, to wciąż wiele osób chorych na cukrzycę cierpi na poważne zaburzenia widzenia. Dzieje się tak między innymi dlatego, że retinopatia cukrzycowa jest rozpoznawana i leczona zbyt późno. Szczególnie niepokojące są ciężkie powikłania takie jak trakcyjne odwarstwienia siatkówki, krwotoki do ciała szklistego, cukrzycowy obrzęk plamki czy jaskra neowaskularna , zwłaszcza jeśli występują one u ludzi młodych. W tej grupie wiekowej utrata widzenia jest wyjątkowo dramatyczna, stając się przyczyną bezrobocia i wykluczenia społecznego. Jednocześnie doświadczenia innych krajów, na przykład Wielkiej Brytanii, pokazują jak skuteczne może być odpowiednie leczenie za pomocą iniekcji anty-VEGF i laseroterapii. Należy się liczyć ze wzrostem zachorowań na cukrzycę. Przykładowo szacuje się, że w roku 2050, nawet co trzeci dorosły obywatel Stanów Zjednoczonych może być chory na cukrzycę (Broves N. What ophthalmologists need to know about todays diabetes. Ophthalmology Times. 2016; 41:60;61). Stąd poszukuje się nowych rozwiązań nie tylko w zakresie terapii, ale i screeningu. Szansą na odpowiednio wczesne rozpoznanie retinopatii u tak dużej liczby potencjalnych chorych może być telemedycyna. Dzięki specjalnym przystawkom do smartfonów będzie możliwe wykonywanie zdjęć dna oka i przesyłanie ich do oceny okulistycznej. Sukces terapeutyczny zależy także od właściwej kontroli metabolicznej i opieki diabetologicznej. Podwyższone stężenie hemoglobiny glikowanej świadczy o złym wyrównaniu cukrzycy i większym ryzyku powikłań. Niniejsza książka uwzględnia interdyscyplinarne aspekty leczenia cukrzycy oraz przedstawia zagadnienia związane z terapią specjalistyczną. Mamy nadzieję, że znajdą tu Państwo przydatne wskazówki w leczeniu różnych ocznych powikłań cukrzycy. Staraliśmy się przedstawić najnowsze informacje oparte na zaleceniach krajowych i zagranicznych towarzystw okulistycznych i diabetologicznych oraz wynikach badań klinicznych. Pragniemy zwrócić uwagę na indywidualne podejście do chorych na cukrzycę i odpowiednie łączenie różnych metod terapeutycznych. Prof. zw. dr hab. n. med. Robert Rejdak

Know-how ginekologii plastycznej – przetłumaczone i dostosowane do warunków polskich przez najlepszych specjalistów w kraju. Zasadniczym celem autorów było skupienie się na procedurach plastycznych i kosmetycznych dedykowanych pacjentkom w celu zwiększenia komfortu, podniesienia samooceny i poprawy jakości życia seksualnego. Szczegółowo zdefiniowano i opisano poszczególne zabiegi, wskazania, ryzyko, aktualną wiedzę dotyczącą rezultatów zabiegów. Omówiono także zagadnienia etyczne i psychoseksualne. Autorzy podkreślają znaczenie dokładnej znajomości anatomii, odpowiedniego i adekwatnego wyszkolenia chirurgicznego, jak również w zakresie seksuologii i psychoseksualnych następstw zabiegów. Podniesiona została też konieczność odpowiedniego doboru pacjentek, przygotowania do zabiegu i zapewnienia najwyższego bezpieczeństwa, jak również wpływ procedur chirurgicznych na seksualność pacjentek. Innym istotnym zagadnieniem jest określenie indywidualnej „normalności” anatomicznej przy jednoczesnym uznaniu prawa pacjentki do rekonstrukcji chirurgicznej.

Publikacja została przygotowana z myślą o specjalistach wykorzystujących w swojej codziennej pracy techniki laparoskopowe. Jest niezbędnym źródłem wiedzy z zakresu wykorzystania technik ergonomii w czasie realizowania zabiegów i operacji laparoskopowych. W przystępny sposób opisane zostały zasady prawidłowej postawy operatora, ułożenia dłoni i narzędzi oraz przeprowadzenie skutecznej asysty. Szczegółowo ujęte zostało również wykorzystanie technologii FMEA w zabiegach z użyciem laparoskopu. Książka wzbogacona została licznymi rycinami, zdjęciami oraz schematami ułatwiającymi zastosowanie ergonomii w codziennej pracy specjalisty. Książkę polecamy również kandydatom zgłębiającym wiedzę w czasie kursów tematycznych z zakresu technik laparoskopowych.

Wraz ze wszystkimi Autorami tej monografii chciałbym, aby książka, którą właśnie biorą Państwo do ręki, spełniła Wasze oczekiwania. Postęp, jaki stale dokonuje się na polu diagnostyczno-terapeutycznym, potwierdza konieczność interdyscyplinarnego podejścia do wyboru drogi leczenia. Aktualny warsztat badawczy i nowatorskie instrumentarium w sali operacyjnej pozwalają na kompleksowe leczenie wielu schorzeń z powodzeniem, a jednocześnie na zmniejszenie urazu operacyjnego oraz, co nie jest obojętne, liczby powikłań. Dzięki rozwojowi nowych metod obrazowania (USG, TK, MRI, PET, scyntygrafia) zwiększyła się dokładność lokalizacji oraz oceny rodzaju zmian chorobowych. Umożliwiło to powstanie i rozwój chirurgii małoinwazyjnej oraz zabiegów śródnaczyniowych przeprowadzanych w sali operacyjnej i w salach radiologicznych. Jak podsumował Paul Swain:: „Stanowi to dowód, iż ludzka pomysłowość w połączeniu z technologią może zmienić fizyczną, realną i emocjonalną obawę wiążącą się z aktem chirurgicznym”. Dlaczego właśnie chirurgia małoinwazyjna narządów miąższowych? Ponieważ leczenie interdyscyplinarne tych narządów najlepiej pozwala unaocznić możliwości zastosowania różnych technik małoinwazyjnych w procesie terapeutycznym. Autorami tego podręcznika są wybitni specjaliści – klinicyści chirurgii i radiologii reprezentujący ośrodki, które kreują obraz współczesnej polskiej chirurgii małoinwazyjnej. Jako redaktor pragnę podziękować wszystkim Autorom tej monografii za intensywną pracę i twórczy wkład w jej powstanie. Dziękuję zespołowi redakcyjnemu Medical Tribune Polska za inicjatywę, bardzo dobrą współpracę i wyrozumiałość, jak również wszystkim osobom, które przyczyniły się do wydania tej pozycji. Wraz z Autorami mamy nadzieję, że udało się nam stworzyć książkę przybliżającą współczesną wiedzę na temat możliwości diagnostyczno-leczniczych chorób narządów miąższowych. Wierzę, że publikacja ta stanie się w pracy klinicznej wiarygodnym źródłem wiedzy służącym przy łóżku chorego. Lekarzom różnych specjalności, rezydentom oraz studentom i najmłodszym adeptom medycyny pozwoli natomiast przekonać się, że medycyna ma różne oblicza, a sukces można osiągnąć jedynie we współpracy i przy wykorzystaniu różnych technik. prof. dr hab. n. med. Maciej Otto

Oddajemy w Państwa ręce kolejne wydanie książki z cyklu Biblioteka okulisty praktyka, która jest poświęcona najnowszym osiągnięciom chirurgii witreoretinalnej. W chirurgii okulistycznej od wielu lat dąży się do miniaturyzowania narzędzi oraz ran operacyjnych. Zastosowanie instrumentarium o małej średnicy w chirurgii zaćmy (cięcie od 1,8 do 2,2 mm) i witrektomii (23G, 25G i 27G) umożliwia wykonywanie małych cięć, co eliminuje szycie oraz skraca czas trwania zabiegu, a następnie powrotu do zdrowia po operacji. Wprowadzono nowoczesne systemy oświetlenia wnętrza gałki ocznej, tj. światło żyrandolowe oraz barwniki przyżyciowe. Nowe systemy operacyjne do witrektomii pozwalają na przeprowadzenie operacji charakteryzującej się dużą szybkością cięć (7500/min) oraz umożliwiają łatwą zmianę między modułem witrektomii i fakoemulsyfikacji. Ważną innowacją jest wprowadzenie najnowszego systemu wizualizacji, określanego jako chirurgia 3D lub heads up surgery. Jest to najnowszy sposób obrazowania w trakcie operacji witreoretinalnych. Składa się na niego kamera o wysokiej rozdzielczości (3D HDR), która zapewnia polepszony kontrast barwny z porównywalną głębią ostrości oraz ekran wyświetlacza 3D. System wizualizacji 3D umożliwia przeprowadzanie operacji w pozycji wyprostowanej odcinka szyjnego kręgosłupa (heads up surgery), co jest znacznie mniej męczące dla operatora. W trakcie konwencjonalnej operacji okulistycznej operatorowi może towarzyszyć tylko jeden asystent, który ogląda zabieg w rzeczywistych warunkach. Ogromną zaletą heads up surgery jest wyświetlanie wysokiej jakości obrazu z pola operacyjnego na monitorze. Dzięki temu przy użyciu okularów 3D osoby z zewnątrz mogą śledzić przebieg zabiegu, zadawać pytania i uczyć się prawidłowego postępowania podczas operacji okulistycznych. Rozwój technik operacji zaćmy wymógł pojawienie się nowych narzędzi chirurgicznych, urządzeń do fakoemulsyfikacji, a także nowych soczewek wewnątrzgałkowych. Wyniki anatomiczne oraz funkcjonalne technik małego cięcia w witrektomii i operacji zaćmy są lepsze w porównaniu z zabiegami wykonywanymi konwencjonalnymi technikami, a dodatkową korzyścią jest większe zadowolenie pacjentów. prof. dr hab. n. med. Robert Rejdak

Moje życie ukształtowały wspaniałe spotkania. Nie byłbym dzisiaj tym, kim jestem, gdyby nie ludzie, których spotkałem na mojej drodze” – usłyszałem kiedyś od prof. Mariana Zembali. Nie sposób było przejść obojętnie wobec takich słów. Tym bardziej, że wypowiadał je człowiek, który wykonał tysiące operacji ratujących ludzkie życie, który wspólnie z prof. Zbigniewem Religą tworzył legendę polskiej transplantologii. „Każde spotkanie jest zaciągnięciem długu, który wypada spłacić” – dodawał już później wielokrotnie, gdy spotykaliśmy się w trakcie prac nad książką. Powiedzieć, że Prof. Marian Zembala jest wybitnym lekarzem, który zapisał się w annałach polskiej medycyny, to zdecydowanie za mało. Wystarczyłoby jednak użyć trzech słów-kluczy, by, w sposób najbardziej uczciwy, opisać jego postać: służba, empatia, zespół. To one są punktami odniesienia każdego jego działania oraz źródłem sukcesów. Swoim dorobkiem, osiągnięciami i przygodami mógłby obdzielić dziesiątki ludzi, jednak nigdy nie spoczął na laurach. Od 1985 roku, gdy wspólnie z prof. Zbigniewem Religą oraz prof. Andrzejem Bochenkiem współtworzył zabrzańską kardiochirurgię i transplantologię, na dobre związał się ze Śląskiem. Był członkiem zespołu kardiochirurgów, którzy przeprowadzili pierwszą udaną transplantację serca, oraz jako pierwszy w Polsce przeszczepił płuco-serce. Dziś jest dyrektorem słynnego w całej Europie Śląskiego Centrum Chorób Serca. Na swojej drodze spotkał największe osobowości świata medycyny, ale najczęściej we wspomnieniach powraca do prof. Zbigniewa Religi, swojego Nauczyciela, prosząc jednocześnie, by używać w tym słowie wielkiej litery. Nie potrafi mówić o sobie, jest za to mistrzem opowieści o innych, których poznał w swoim życiu, a którzy go ukształtowali i ukierunkowali. Prof. Marian Zembala spłacił z nawiązką dług, który w jego mniemaniu zaciągnął. Z perspektywy czasu o swojej pracy dla pacjenta, o niezliczonych przeszczepach serca mówi: „Byliśmy szaleńcami, nie bogami”.

Kolejna książka z serii „Bez tajemnic”, tym razem poświęcona transplantologii oraz medycynie rekonstrukcyjnej. Publikacja składa się z kilkunastu wywiadów z wybitnymi lekarzami oraz pielęgniarkami, mającymi istotny wkład w rozwój polskiej medycyny transplantacyjnej. Wywiady przeprowadza Aneta Sieradzka – prawniczka specjalizująca się w tematyce związanej z sektorem medycznym i farmaceutycznym oraz stowarzyszeń branżowych w związku z szeroko pojętym prawem medycznym i prawem nowych technologii w ochronie zdrowia. Wśród rozmówców Anety Sieradzkiej są transplantolodzy, którzy pięćdziesiąt lat temu przeprowadzali pierwsze przeszczepy, ale też ci, którzy w ostatnich latach zaczęli przeprowadzać pionierskie zabiegi. Są to ludzie o ciekawych pasjach i bogatych doświadczeniach. W ich gronie znajdują się lekarze z Warszawy, Krakowa, Gdańska, Bydgoszczy, Zabrza i Gliwic, czyli największych i wiodących ośrodków transplantacyjnych. W wywiadach oddajemy głos najważniejszych postaciom polskiej transplantologii. Książka pokazuje, jak rozwijała się transplantologia, z jakimi sukcesami i porażkami spotyka się na co dzień. Wskazuje, czym różni się transplantologia u dorosłych od tej u dzieci. Książka podejmuje także wątki religino-filozoficzno-etyczne, aby czytelnik miał pełen przekrój przez transplantologię, która nie jest tylko fizyczną zamianą narządów z „zepsutego” na nowy. Te rozmowy są jak przesłuchania, w których wnika w emocje lekarzy, ukazuje ich ludzkie oblicze, przedstawia osiągnięcia, determinację i odpowiedzialność. Nie unika pytań kontrowersyjnych, pyta o współpracę ze służbami specjalnymi, procesy, pacjentów, życie rodzinne czy pasje. Ukazuje, że prawo nie zawsze nadąża za rozwojem medycyny, a pomimo to polska transplantologia prezentuje światowe standardy. Tajemnice transplantacji obalają mity i zwiększają świadomość Polaków na temat donacji i transplantacji tkanek, komórek i narządów. O autorce: Aneta Sieradzka - prawniczka, wykładowca akademicki i blogerka. Ukończyła z wyróżnieniem prawo na Wydziale Prawa i Administracji Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego oraz Prawo Medyczne, Bioetykę i Socjologię Medycyny na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto zdobywała wiedzę w zagranicznych ośrodkach w Londynie i Rotterdamie, w The London School of Economics and Political Sciences i Erassmus University oraz Chinese Law School Chinese University in Beijing – University of Gdańsk. Specjalizuje się w obsłudze prawnej podmiotów gospodarczym sektora medycznego i farmaceutycznego oraz stowarzyszeń branżowych w związku z szeroko pojętym prawem medycznym i prawem nowych technologii w ochronie zdrowia. Laureatka I wyróżnienia Prawnik Pro Bono 2015 w konkursie Dziennika Rzeczpospolita. W 2016 r. Dziennik Gazeta Prawna zaliczył ją do 30 najbardziej obiecujących prawników młodego pokolenia w konkursie „Rising Stars – Prawnicy Liderzy Jutra. Za działalność na rzecz rozwoju transplantologii w 2017 r. otrzymała Honorową Nagrodę Fundacji im. Hanki Bożyk. Autorka blisko 40 publikacji naukowych z zakresu prawa medycznego oraz prawa konstytucyjnego, członkini polskich i międzynarodowych gremiów naukowych. Uczestniczka i prelegentka międzynarodowych konferencji (Praga, Londyn, Rzym, Barcelona).

Fragmenty Przedmowy Książka ta jest najprawdopodobniej jedną z niewielu pozycji wydawniczych krok po kroku przedstawiających operację pobierania, przygotowania do przeszczepu i przeszczepiania nerek. Przeszczepiać nerki zacząłem w latach 80. w Polsce, na Uniwersytecie Medycznym w Warszawie, potem kontynuowałem pracę w Belgii. Oglądałem różne techniki pobierania i przeszczepiania nerek w Wielki Brytanii, Francji, Holandii, USA i Japonii. W 2017 roku obchodzę 20-lecie mojej pracy w Klinice Transplantologicznej Szpitala Klinicznego na Królewskim Uniwersytecie w Lejdzie w Holandii, gdzie przeszczepiamy od 100 do 140 nerek rocznie. Od 18 lat na naszym oddziale wykorzystujemy dobrze działający program pobierania i przeszczepiania nerek od żywych dawców i od ponad 10 lat liczba wykonanych przez nas pobrań i przeszczepień nerek od żywych dawców systematycznie wzrasta. Obecnie wynosi 75–80 rocznie. Książka jest bardzo bogato ilustrowana zdjęciami wykonanymi w czasie operacji i rysunkami w celu ułatwienia szybkiego zrozumienia omawianego tematu i jak najszybszego opanowania opisywanej w danym rozdziale, czasem zawiłej techniki chirurgicznej. Jest to bardzo osobista publikacja, ponieważ podjąłem w niej próbę przekazania młodemu pokoleniu całego mojego dorobku chirurgicznego na polu pobierania, przygotowania do przeszczepu i przeszczepiania nerek. Starałem się stworzyć książkę, która, jak myślę, będzie dobrze służyć młodemu pokoleniu chirurgów polskich w podnoszeniu umiejętności chirurgicznych w zakresie pobierania i przeszczepiania nerek. Tym właśnie młodym, zdolnym i dobrze zapowiadającym się chirurgom transplantacyjnym chciałbym przekazać tę książkę wraz z moim przesłaniem, że tylko przez ciężką i systematyczną pracę popartą nieustającym procesem doskonalenia siebie samego i swoich umiejętności można wzbić się na najwyższe szczyty chirurgii, aby na końcu posiąść umiejętność pobierania i przeszczepiania narządów u ludzi. Andrzej Grzegorz Barański

Chirurgia plastyczna i medycyna estetyczna w dobie, kiedy uroda staje się obowiązkiem, jest czymś więcej niż tylko poprawianiem mankamentów. Doktor Elżbieta Radzikowska staje u boku swoich pacjentów, by podarować im nowe, lepsze życie. Nim jednak sięgnie po skalpel, musi dobrze zrozumieć, co jest nie tak z tym, które już mają. Każdy przypadek, z którym ma się zmierzyć na Sali operacyjnej, jest dla niej wyjątkowy. A jej książka jest jak dziedzina, w której się specjalizuje: to profesjonalny katalog medycznych procedur, przetłumaczony na język pacjenta. I wielki ładunek emocjonalny w historiach ludzi, dla których wizyta w jej gabinecie stała się życiowym przełomem. Elżbieta Radzikowska, doktor nauk medycznych, chirurg ogólny i chirurg plastyk, ordynator oddziału chirurgii plastycznej Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA.