Atlas stanowi przewodnik metodologiczny po technikach osteopatycznych. Poświęca dużą uwagę okolicom opisywanym dotychczas w innych książkach w niewielkim stopniu. Dla każdego ze stawów miednicy oraz przejścia lędźwiowo-krzyżowego dysfunkcje stanowią obiekt diagnostyki, na którą składają się liczne testy, najważniejsze elementy obrazu klinicznego, a także podstawowe przyczyny zaburzeń równowagi stawowej. Techniki, wybrane ze względu na swoją skuteczność, zostały zilustrowane przez około 300 fotografii, które dobrano według precyzyjnego, dydaktycznego klucza. Przedstawiają kolejno: pozycję terapeuty i pacjenta; ułożenie rąk terapeuty; dokładne rozmieszczenie punktów oddziaływania terapeutycznego; proces korekcji ograniczenia ruchomości. W osiągnięciu optymalnej mobilizacji pomagają ponadto testy diagnostyczne, a także porady i podpowiedzi Autorów pozwalające na skuteczne opanowanie gestu korekcyjnego.

Poradnik ma bardzo wygodny, mały format, więc przydać się może w podróży i w innych okolicznościach. Dotyczy udzielania pierwszej pomocy zarówno dorosłym, jak i osobny rozdział - dzieciom. Zawiera m.in. podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy, atak astmy, zawał, udar mózgu, ciało obce, cukrzyca, drgawki, duszności, gaszenie pojazdu, wypadek drogowy, kleszcze, krwawienia, omdlenia, oparzenia, złamania, skaleczenia, porażenie prądem, tonięcie, odwodnienie, wstrząs mózgu, zadławienie, zatrucie i wiele innych.

Prezentowana książka podejmuje ważki społecznie temat, proponując jego nowatorskie ujęcie. Zawiera obszerne części teoretyczne, jak i wykorzystuje badania własne Autora. W części teoretycznej omawia dwa ważne tematy – teorię kapitału społecznego, w nowszym ujęciu Nan Lina, oraz społeczne podejście do zjawiska niepełnosprawności. Badania własne są zrealizowane w dwu dopełniających się ujęciach: ilościowym i jakościowym, ich wyniki zwracają uwagę na ważny wymiar problemu niepełnosprawności – sieci społeczne, w których uczestniczy niepełnosprawny. z recenzji dr. hab. Jerzego Bartkowskiego, prof. UW Wykorzystanie w pracy teorii kapitału społecznego, w której kluczową rolę odgrywają relacje społeczne, pozwala Autorowi zwrócić uwagę na związek pomiędzy poziomem życia (materialnym standardem) i jakością życia (relacjami społecznymi i możliwościami samorealizacji) osób niepełnosprawnych. Ten podział dowodzi, że ważne zmiany w wymiarze instytucjonalnym (zachodzące w wyniku uregulowań prawnych, rozwoju gospodarczego, przekształceń świadomości społecznej) mogą sprzyjać podniesieniu poziomu życia osób niepełnosprawnych, ale nie zawsze są wystarczające dla poprawy jakości ich życia. z recenzji dr hab. Ewy Giermanowskiej Tomasz Masłyk – socjolog, doktor nauk humanistycznych, adiunkt na Wydziale Humanistycznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Autor publikacji z zakresu socjologii polityki, socjologii Internetu i nowych mediów oraz socjologii niepełnosprawności. Specjalista, konsultant i praktyk w dziedzinie ilościowych badań społecznych. Uczestnik wielu naukowych i komercyjnych projektów badawczych.

W dzisiejszych konsumpcyjnych czasach, gdzie współzawodnictwo, izolacja i samotność zwiększają swój zasięg, rośnie także populacja dzieci nieśmiałych, które nie radzą sobie w kontaktach społecznych. W zapobieganiu utrwalania nieśmiałości ważną rolę odgrywają oddziaływania wychowawcze nastawione na odpowiednie kształtowanie się osobowości dziecka. Jednak, gdy zaburzenia przybierają na sile, konieczne jest zastosowanie odpowiednich działań terapeutycznych. Inspiracją do podjęcia tematu były wieloletnie doświadczenia autorki w stosowaniu wizualizacji z wybranymi technikami arteterapii w terapii i wspomaganiu rozwoju dzieci. Celem praktycznym jest zaproponowanie nowej metody przydatnej w pracy terapeutyczno-wychowawczej z dziećmi nieśmiałymi. Książka zawiera część praktyczną, w której znajdują się m.in. przykładowe scenariusze zajęć z wykorzystaniem wizualizacji z wybranymi technikami arteterapii, arkusze obserwacyjne oraz arkusze oceny dzieci. Cudowna moc arteterapii Arteterapia, polegająca na wykorzystaniu różnych środków artystycznych, ułatwiających pacjentowi ekspresję, budzi coraz większe zainteresowanie wśród specjalistów. Cel arteterapii - pozytywne zmiany zachowania i postaw wobec siebie i innych, podkreśla jej terapeutyczne znaczenie i czyni ją użyteczną dla psychologów i pedagogów, a także zbawienną dla pacjentów. O tym, jak wielkie znaczenie mają działania terapeutyczne, w tym arteterapia, pisze Joanna Gładyszewska-Cylulko. Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii to zapis doświadczeń autorki oraz propozycja zastosowania nowej metody pracy terapeutyczno-wychowawczej z nieśmiałymi dziećmi. Książka, opublikowana nakładem Oficyny Wydawniczej Impuls, powinna się znaleźć w bibliotekach psychologów i terapeutów, a także studentów, którzy planują podjęcie pracy z osobami chorymi psychicznie, z dziećmi ze schorzeniami neurologicznymi czy chorymi na serce. Arteterapia może również przynieść zadowalające rezultaty w leczeniu dysleksji, depresji, nieśmiałości oraz zahamowań psychoruchowych oraz nie tylko wspomagać leczenie, lecz także pełniąc rolę profilaktyczną. [...]

Książka Moc jest w nas. Bajki terapeutyczne dla dzieci i ich rodziców powstała, aby pomóc rodzicom, nauczycielom, a także terapeutom w rozmowie z dziećmi na temat nękających ich trudności. Bajka terapeutyczna może być dobrym początkiem konwersacji, zastanowienia się, jak można poradzić sobie z danym problemem, ale także pomóc opiekunom w dostrzeżeniu dziecięcych trudności. Mimo że żyjemy z dziećmi razem w jednej rzeczywistości, czasem trudno nam pochylić się nad ich problemami, wydaje nam się, iż są to błahostki. Kamila Zdanowicz-Kucharczyk razem z autorkami bajek chcą zwrócić uwagę czytelnika w stronę dziecięcego świata oraz przekonać go, że sam może zostać bajkoterapeutą swojego dziecka. Dowodem na to są zawarte w tej książce bajki, które zostały napisane pod kierunkiem autorki przez nauczycielki, a przede wszystkim przez mamy kochające swoje dzieci. Książka jest skonstruowana tak, aby dzieci mogły z niej korzystać razem ze swoimi rodzicami i nauczycielami. Dbając o poczucie bezpieczeństwa dziecka, pomagając mu zrozumieć sens danej opowieści, a także jej terapeutyczny wymiar, opiekunowie mogą dokonać wyboru odpowiedniej bajki oraz wspólnie z dzieckiem ją przepracować. Dzieci w zależności od wieku oraz swoich możliwości czytelnicznych mogą podjąć próbę samodzielnego czytania bajki. Będzie to dla nich zabawa i sposób na ćwiczenie umiejętności czytelniczych, jednak same nie są w stanie odbyć procesu terapeutycznego. Terapia może się dokonywać dopiero przy pomocy osoby dorosłej. Dlatego tak ważne jest, aby rodzic lub nauczyciel wraz z dzieckiem pochylił się nad tekstem bajki terapeutycznej. Książka zawiera rozdziały, które są wstępem do prowadzenia bajkoterapii. Podejmowana jest w nich problematyka dotycząca znaczenia bajek w życiu każdego człowieka. Autorki formułują również praktyczne rady, jak można zastosować bajkoterapię, jakie warunki zapewnić, aby była skuteczna, oraz jak samemu układać bajki. Charakteryzuję postać bajkoterapeuty, aby zachęcić rodziców i dzieci do układania bajek, a przede wszystkim dodać rodzicom wiary we własne możliwości – mogą oni być nie tylko najlepszymi opiekunami swoich dzieci, ale także bajkoterapeutami. Rozwinięciem tego metodycznego wprowadzenia są wskazówki zawarte przy każdej bajce. Osoba czytająca bajkę może się z nich dowiedzieć, w jakich sytuacjach należy ją wybierać (kiedy czytamy?), w czym może pomóc dziecku (pomaga w…) oraz jak kontynuować opowieść już po jej przeczytaniu (pozostańmy jeszcze w tej opowieści poprzez…)

Inspiracją do napisania tej książki była przede wszystkim chęć poznania i zrozumienia dorosłości osób o niepełnej sprawności intelektualnej, która jest lub nie jest uznana przez rodzinę, specjalistów, pracowników instytucji i innych grup środowiska społecznego. Chciałam zobaczyć, jak osoby te rozumieją, definiują, doświadczają uznania/deficytu uznania własnej dorosłości. Zrozumieć świat dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną to poznać ich osobowość, marzenia, zainteresowania oraz problemy dnia codziennego, będące konsekwencją niepełnosprawności, ale przede wszystkim postaw społecznych konstruowanych w wyniku braku akceptacji dla tego, co „inne”. Uznanie dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną stało się podmiotem moich zainteresowań, a bohaterami niniejszego opracowania są osoby z orzeczoną niepełnosprawnością intelektualną, które w swoich biografiach doświadczają uznania swojej dorosłości, ale także deficytu uznania, wskutek którego cierpią, czują się osamotnione, a izolując się, pozostają w kręgu grupy defaworyzowanej społecznie. Przez podjęte badania starałam się odczytać, zrozumieć i zinterpretować swoisty „tekst społeczny” konstruowany przez dorosłe osoby z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, realizowany w toku różnych interakcji. Aby zrozumieć istotę tych zachowań, usiłowałam poznać „prawdziwe” znaczenia nadawane przez dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną własnemu doświadczeniu. Książka składa się z dwóch części. Pierwsza, zatytułowana Między niepełnosprawnością a normalnością. Konceptualizacja badań własnych, obejmuje trzy rozdziały, z których dwa traktują o teoretycznych zagadnieniach podjętej problematyki, a jeden z nich odnosi się do metodologicznej części projektu. W pierwszym rozdziale ukazałam uwarunkowania funkcjonowania człowieka z niepełnosprawnością w nowoczesnym świecie. Wyakcentowane zostały takie kategorie, jak: godność, autonomia, szacunek, tożsamość, podmiotowość, jako komponenty wizerunku osób z niepełnosprawnością, oraz te, które zawsze „wpływały na kształt teorii fenomenu niepełnosprawności i praktyki w podejmowaniu pracy z osobami odbiegającymi od normy” (Głodkowska 2014a, s. 100).

Ustawa przesądziła, że zawód fizjoterapeuty jest samodzielnym zawodem medycznym, wprowadziła standardy prawne wykonywania zawodu, katalog wymaganych kompetencji fizjoterapeuty, a także – po kilku dekadach oczekiwania - konieczność zdania przez osobę świadczącą usługi państwowego egzaminu. Fizjoterapeuci do 31 października 2019 r. zyskali czas na decyzję, w jakiej formie zamierzają dalej wykonywać swój zawód – zarejestrować podmiot leczniczy czy założyć praktykę fizjoterapeutyczną. Ta korzystna zmiana przepisów jest realizacją postulatów środowiska. Na płycie CD znajdziesz następujące wzory dokumentów: Ramowy program praktyki zawodowej realizowanej w ramach kształcenia w zakresie fizjoterapii; Dziennik praktyki zawodowej realizowanej w ramach kształcenia w zakresie fizjoterapii; Świadectwo złożenia państwowego egzaminu fizjoterapeutycznego; Zaświadczenie o zdaniu egzaminu ze znajomości języka polskiego; Karta specjalizacji w dziedzinie fizjoterapii; Dyplom specjalisty w dziedzinie fizjoterapii; Przykładowy zakres zadań na stanowisku fizjoterapeuta; Szczegółowy wykaz czynności zawodowych fizjoterapeuty; Umowa z fizjoterapeutą; Ocena ryzyka na stanowisku fizjoterapeuty.

W tej książce autorka opisuje starą, a właściwie prastarą wiedzę. Po wprowadzeniu jej w życie i wpuszczeniu jej do codzienności każdy może zyskać na poprawie swojego zdrowia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Dlaczego musimy kierować się tak starą wiedzą? Żyjemy w nowoczesnym świecie, którym rządzą technologia i badania. A mimo to nie udało nam się powstrzymać chorób serca i naczyń krwionośnych, które są najczęstszą przyczyną śmierci, ani zminimalizować skutków demencji. Dzięki Ajurwedzie można także aktywnie przeciwdziałać procesom starzenia się organizmu, co znajdzie bezposredni wyraz w odmłodzeniu skóry i poprawie witalności. Ajurweda postrzega człowieka jako indywidualną jednostkę. Rozwijamy się, jesteśmy mądrzy, dbamy o zdrowie, a mimo to każdy jest inny. To dlatego każdy z nas potrzebuje innych środków, a w szczególności potrzebuje indywidualnego sposobu odżywiania. Chodzi tu głównie o intelekt. To on, wraz z naszą wolą decyduje, czy pozwolimy, by nasze życie zmieniło się na lepsze. Autorka od ponad 20 lat czuję ogromną zmianę dzięki 21-dniowej kuracji. I trzyma się jej. W tej książce dzieli się tą wiedzą. Wypróbuj ją i poczuj, jak zmienia się całe twoje życie.

W opracowaniu zwrócono uwagę na ukazanie specyfiki i sposobów organizowania warunków rozwojowych dziecka niepełnosprawnego funkcjonującego w różnych środowiskach społecznych. Publikacja zawiera teoretyczne uwarunkowania niepełnosprawności, jak również praktyczne sposoby jej diagnozy i przykłady działań wspomagających. Przedstawione przykłady możliwych działań rehabilitacyjnych, w których uczestniczą dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi, są ukierunkowane przede wszystkim na zredukowanie zdiagnozowanych już problemów oraz wsparcie całych rodzin w podejmowaniu aktywności społecznej w ich naturalnym środowisku. Szansą na powodzenie tych zabiegów jest równe zaangażowanie w proces rehabilitacyjny wszystkich jego podmiotów.

Kompendium wiedzy z zakresu pielęgniarstwa psychiatrycznego. W przystępny sposób omówiono zarówno zagadnienia ogólne: etyczne, prawne aspekty opieki nad pacjentem psychicznie chorym, modele relacji międzyludzkich, a także szczegółowe praktyczne, jak opieka nad osobami chorymi, stosowanie różnych metod leczenia – od biologicznych, poprzez psychoterapię kreatywną, do postępowania rehabilitacyjnego. Publikacja przydatna będzie w kształceniu zawodowym, a także może być wykorzystana w codziennej praktyce pielęgniarskiej.

Książka, którą trzymają Państwo w ręku, nie jest podręcznikiem do nauki neonatologii. Nie omówiono w niej bowiem wszystkich zagadnień dotyczących okresu noworodkowego. Zgodnie z inicjatywą Redakcji Medical Tribune miało powstać zwięzłe vademecum dla lekarza dyżurnego, ułatwiające podejmowanie szybkich decyzji w nagłych sytuacjach, czyli kolejna pozycja z serii Stany nagłe. Niezwykle trudno było nam zachować zaplanowaną zwięzłość, rozdziały rozrastały się, wszystko wydawało się ważne, wymagające wyjaśnienia, opisu. Autorami poszczególnych rozdziałów są doświadczeni lekarze praktycy, czynni zawodowo, dyżurujący na oddziałach noworodkowych lub pediatrycznych przyjmujących chore noworodki. Książka jest przeznaczona dla zdobywających doświadczenie pediatrów i neonatologów, którzy znajdą w niej coś ciekawego, nowego i przydatnego w pracy zawodowej związanej z opieką nad noworodkami. Mogą skorzystać z niej również lekarze w trakcie specjalizacji oraz studenci. Staraliśmy się przekazać Państwu aktualną wiedzę, mając świadomość ciągłego postępu w naukach medycznych, zmieniających się zasad postępowania, żywienia i stosowania leków. Spośród wszystkich rozdziałów trudno wybrać najważniejszy, na który należałoby zwrócić szczególną uwagę. Każde zagadnienie może być najważniejsze w zależności od tego, z jakim problemem zdrowotnym u noworodka przyjdzie nam się zmierzyć. Jest natomiast sytuacja, z którą większość z nas nie umie sobie poradzić:: śmierć noworodka. Porażka lekarza, a przede wszystkim tragedia rodziny. Rozdział o śmierci noworodka, sposobach zachowania się lekarza wobec rodziców, udzielania informacji, okazania koniecznej empatii uważamy za lekturę obowiązkową. Przekazujemy Państwu Stany nagłe w neonatologii, mając nadzieję, że choć częściowo udało nam się sprostać Waszym oczekiwaniom. Agnieszka Kordek

Atlas stanowi przewodnik metodologiczny po technikach osteopatycznych. Poświęca dużą uwagę okolicom opisywanym dotychczas w innych książkach w niewielkim stopniu. Dla każdego stawu (bark, łokieć, nadgarstek i ręka, biodro, kolano, staw skokowy i stopa) dysfunkcje stanowią obiekt diagnostyki, na którą składają się testy ruchomości (wraz z ilustrującymi je fotografiami), następujące po nich rozwinięcie traktuje o najważniejszych elementach obrazu klinicznego, a także podstawowych przyczynach zaburzeń równowagi stawowej. Techniki, wybrane ze względu na swoją skuteczność, zostały zilustrowane przez około 400 fotografii, które dobrano według precyzyjnego , dydaktycznego klucza. Przedstawiają kolejno: pozycję terapeuty i pacjenta; ułożenie rąk terapeuty; dokładne rozmieszczenie punktów oddziaływania terapeutycznego; proces korekcji ograniczenia ruchomości. W osiągnięciu optymalnej mobilizacji pomagają ponadto testy diagnostyczne, a także porady i podpowiedzi Autorów pozwalające na skuteczne opanowanie gestu korekcyjnego.

Opracowanie szczegółowo omawia uwarunkowania wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej w ramach umowy o pracę, z uwzględnieniem ogólnych i szczególnych uregulowań dla tych zawodów. Publikacja składa się z trzech części: Część I. Rola prawa pracy w zatrudnianiu pielęgniarek, położnych oraz źródła prawa regulujące stosunki zatrudnienia pielęgniarek, położnych; zasady prawa pracy (zasada wolności wykonywania zawodu i pracy pielęgniarki i położnej, zasada ochrony godności i innych dóbr osobistych, zasada równości i niedyskryminacji, zasada ułatwienia podnoszenia kwalifikacji zawodowych, zasada zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zasada godziwego wynagrodzenia, zasada prawa do wypoczynku, zasada zaspokojenia potrzeb socjalno-bytowych, zasada uprzywilejowania pracownika i automatyzmu prawnego, podstawowe zasady dotyczące zbiorowego prawa pracy). Część II. Pracowniczy stosunek zatrudnienia (pojęcie, cechy i strony stosunku pracy, swoboda nawiązanie stosunku pracy, rodzaje umów o pracę, zmiana i ustanie stosunku pracy). Część III. Ogólne i szczególne właściwości zatrudnienia pracowniczego pielęgniarek oraz położnych (obowiązki pracodawcy, obowiązki i prawa pracownika, zakaz konkurencji, czas pracy, wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia, urlop pracowniczy i inne przerwy w wykonywaniu pracy, ochrona rodzicielstwa, odpowiedzialność stron w stosunkach zatrudnienia, odpowiedzialność pracodawcy i zleceniodawcy). Opracowanie ukazuje instytucje prawa pracy w zatrudnianiu pielęgniarek i położnych w kontekście rzeczywistych mechanizmów funkcjonowania stosunków zatrudnienia, a także z punktu widzenia orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów powszechnych prawa pracy. Oprócz tego autorzy dokonali odniesień porównawczych do zatrudnienia cywilnoprawnego np. umowy o świadczenie usług pielęgniarskich.

Komunikacja w przypadku otępień nie jest mocną stroną w codziennej praktyce lekarza rodzinnego, neurologa czy psychiatry, jak również innych specjalistów. Podkreślają to zwłaszcza opiekunowie osób z chorobą Alzheimera, oczekując większego zaangażowania w proces komunikacji. Z tego względu podjęcie tej problematyki przez wybitne ekspertki w zakresie procesów komunikacji, postrzeganych z punktu widzenia ich dotychczasowego doświadczenia zawodowego i osiągnięć naukowych, uznać należy za wydarzenie bardzo ważne. Książka stanowi przykład owocnej współpracy interdyscyplinarnej Autorek pracujących w odległych, ale co widać na każdej stronie, jednak bardzo bliskich sobie ośrodkach naukowych. [...] Jestem całkowicie przekonany, że ta niezwykle dokładnie przygotowana monografia będzie sprzyjała dialogowi interdyscyplinarnemu w obszarze zaburzeń komunikacji u osób z chorobą Alzheimera i zachęcała do wypracowywania skutecznych metod terapeutycznych. Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Potemkowskiego „Choroba Alzheimera. Zaburzenia komunikacji językowej” to kolejny tom z serii LOGOPEDIA XXI WIEKU – jednego z najważniejszych projektów wydawnictwa naukowego Harmonia Universalis. Obejmuje on stworzenie serii monografii naukowych z zakresu najistotniejszych problemów współczesnej logopedii pod redakcją prof. UG, dra hab. Stanisława Milewskiego oraz prof. UG, dr hab. Ewy Czaplewskiej z Katedry Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego, pod oficjalnym patronatem Polskiego Towarzystwa Logopedycznego.

Mały Łukasz jest świadkiem, jak jego mama udziela pierwszej pomocy starszemu panu, który zasłabł w cukierni. Chłopiec jest pod wielkim wrażeniem tego, co widział i chciałby się dowiedzieć czegoś więcej na temat ratowania życia. Postanawia poćwiczyć udzielanie pierwszej pomocy na swoim misiu. Książka powstała zgodnie z oficjalnymi zaleceniami Polskiej Rady Resuscytacji.

Prof. dr hab. med. Jolanta Jaworek Kierownik Zakładu Fizjologii Medycznej Instytutu Fizjoterapii, w latach 2005–2012 dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Fizjolog, internista, reumatolog. Autorka 160 oryginalnych prac naukowych, współautorka 16 książek i monografii. Opublikowała pionierskie prace dotyczące wpływu melatoniny i nowych hormonów na trzustkę. Jest autorem programu nauczania fizjologii dla kierunków prowadzonych na Wydziale Nauk o Zdrowiu oraz programu nauczania fizjoterapii w reumatologii i neurofizjologii dla studentów swego wydziału oraz Wydziału Lekarskiego i Szkoły Medycznej dla Obcokrajowców UJ CM. Prof. dr hab. med. Tadeusz Szymon Gaździk Specjalista w zakresie chirurgii urazowo-ortopedycznej i rehabilitacji medycznej. Wieloletni kierownik: Kliniki Ortopedii Katedry Reumatologii Śląskiej Akademii Medycznej, Katedry i Kliniki Ortopedii oraz Katedry i Zakładu Fizjoterapii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, obecnie kierownik Kliniki Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu UJ CM. Jest autorem 260 prac naukowych, autorem lub współautorem 22 książek i monografii oraz twórcą pięciu patentów. Jest redaktorem naczelnym czasopisma „Journal of Orthopaedics Trauma Surgery and Related Research”. W latach 2002–2006 był prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego.

Szczawnica, malownicze miasteczko, położone u stóp Pienin i Beskidu Sądeckiego, ze specyficznym mikroklimatem, obfitością leczniczych wód i jedyną w swoim rodzaju atmosferą. Walory uzdrowiskowe tego miejsca znane są od ponad dwustu lat. Tutaj, podejmując nie lada trudy podróży, przybywali liczni kuracjusze, a wśród nich śmietanka polskich artystów – malarzy, pisarzy, śpiewaków, aktorów i innych postaci, które na zawsze zapisały się w historii Polski, a tym samym w pamięci Szczawniczan. „Szczawnica. Podróż do kurortu w XIX wieku i dzisiaj” to wyjątkowy album, prezentujący niezwykle ciekawe dzieje uzdrowiska, historię jego tworzenia, dawne widoki, sposoby podróżowania i spędzania czasu „u wód”. Każdy rozdział to oddzielna historia zaklęta w obrazach, fotografiach, pocztówkach, litografiach i mapach. W książce znajdziemy więc XIX-wieczne mapy przestawiające drogi do Szczawnicy, XIX-wieczne ryciny Macieja Bogusza Stęczyńskiego, rysunki (w tym także Józefa Szalaya – założyciela Szczawnicy), widoki „zdjęte” przez malarzy (w tym rozdziale podziwiamy obrazy Walerego Eljasza Radzikowskiego, Mariana Trzebińskiego), fotografików (a szczególnie odkrywcy Tatr, Pienin i samej Szczawnicy Awita Szuberta) oraz winiety reklamowe uzdrowiska sprzed II wojny światowej. Całość dopełnia rozdział o współczesnej Szczawnicy, widzianej w akwarelach Michała Suffczyńskiego oraz na zdjęciach ukazujących rewitalizowane obiekty i miejsca związane z działalnością spółki Thermaleo, która od kilkunastu lat zarządza Uzdrowiskiem Szczawnica. Album to kopalnia niecodziennych wiadomości o Szczawnicy i mamy wielką nadzieję, że może stać się zupełnie nowym przewodnikiem po jej historii – dla turystów pamiątką tego, jak Szczawnica, będąc nowoczesnym kurortem sięga do historycznych korzeni, dla Szczawniczan – świadectwem zarówno przemian, jak też niezwykłej historii.

Nasze dzieci mają dzisiaj o wiele więcej zabawek niż my w ich wieku, ale czy mniej problemów? W tych pełnych humoru bajkach z łatwością odnajdziemy ślady baśni klasycznych, ale również - jakże bliską nam rzeczywistość. Rozwód u państwa Żabickich; wredny wilk z VI B prześladujący ufnych pierwszaków; presja pięknego wyglądu, która pyzatej królewnie odbiera radość życia; sławna dzięki mediom, choć samotna Roszpunka; trzy świnki akwizytorki, wymuszające na zagubionym wilku zupełnie mu niepotrzebne potrzeby; mama w roli Kopciuszka. Skąd my to znamy…? Mówiąc o współczesnych problemach, historie te opowiadają jednocześnie o potrzebie akceptacji i miłości, która jest niezmienna od wieków. Czasy się zmieniają, bajki się zmieniają, a tęsknota za byciem kochanym – nie. Te bajki „dodają otuchy, uczą prawdziwych wartości i rozwijają inteligencję emocjonalną”, pisze znana psychoterapeutka Katarzyna Miller. O popularności bajek terapeutycznych Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel najlepiej świadczy fakt, że to już czwarte wydanie tej niezwykłej książki. Warto po nią sięgnąć i czytać razem z dziećmi!

Rozwój teorii umysłu u dzieci Indywidualne i społeczne czynniki wpływające na rozwój teorii umysłu u dzieci Teoria umysłu u dzieci bez niepełnosprawności i z niepełnosprawnością Rozwój teorii umysłu u dzieci a formy kształcenia Funkcjonowanie społeczno-poznawcze dzieci w szkołach a rozwój teorii umysłu Indywidualne i rodzinne uwarunkowania rozwoju teorii umysłu u dzieci

Jakie kwalifikacje powinien mieć opiekun medyczny? Na jakie trudności jest narażony? W jaki sposób rozmawiać z osobami starszymi? Jak komunikować się z rodziną podopiecznego? Jak poradzić sobie z chorobą najbliższych? Z roku na rok rośnie liczba osób starszych w naszym społeczeństwie. Opieka nad nimi, to bardzo ważny i trudny społecznie temat. Autorka książki wskazuje główne przyczyny rosnącego zapotrzebowania na opiekunów medycznych i bardzo dokładnie omawia ich rolę. Zauważa duże znaczenie pracy opiekunów zarówno w ujęciu medycznym, jak i społecznym, jak również przybliża najważniejsze kompetencje i cechy osoby pełniącej tę rolę. Przedstawia analizę rozwoju psychofizycznego człowieka, wyszczególniając jego kolejne etapy, pomaga zrozumieć jak funkcjonuje psychika człowieka, w zależności od wieku oraz na czym skupiają się jego działania. Zwraca także uwagę na najczęstsze choroby i dysfunkcje dotyczące osób starszych, tłumaczy też z jakimi trudnościami i problemami wiąże się ten etap życia człowieka. Następnie pokazuje dualizm i złożoność relacji opiekun-podopieczny. Książka dostarcza również informacji o prawidłowym sposobie komunikacji z osobą starszą, uwzględniając typowe dla wieku blokady, czy przeszkody. Pomaga wypracować najlepszy model rozmowy, zachowując komfort obu stron. Przedstawia również prawidłowe zasady komunikacji z rodziną podopiecznego, a także wskazuje najczęściej popełniane błędy. Autorka omawia również obciążenia psychofizyczne, z którymi może się zmierzyć opiekun. Szczegółowo przedstawia najczęściej spotykane zagrożenia. Podpowiada jak poradzić sobie z chorobą rodziców, dziadków. Porusza także trudny temat dylematów etycznych i moralności, co czyni książkę kompletnym studium nie tylko dla zawodowych opiekunów medycznych, ale również dla osób, które na co dzień mierzą się z chorobą bliskiej osoby.