‘Painfully funny. The pain and the funniness somehow add up to something entirely good, entirely noble and entirely loveable.' - Stephen Fry Welcome to the life of a junior doctor: 97-hour weeks, life and death decisions, a constant tsunami of bodily fluids, and the hospital parking meter earns more than you. Scribbled in secret after endless days, sleepless nights and missed weekends, Adam Kay's This is Going to Hurt provides a no-holds-barred account of his time on the NHS front line. Hilarious, horrifying and heartbreaking, this diary is everything you wanted to know – and more than a few things you didn't – about life on and off the hospital ward. Sunday Times Number One Bestseller for over eight months and winner of a record FOUR National Book Awards: Book of the Year, Non-Fiction Book of the Year, New Writer of the Year and Zoe Ball Book Club Book of the Year.

Meet the forensic pathologist, Dr Richard Shepherd. A detective in his own right, he must solve the mystery of sudden and unexplained deaths. He has performed over 23,000 autopsies, including some of the most high-profile cases of recent times; the Hungerford Massacre, the Princess Diana inquiry, and 9/11. He has faced serial killers, natural disaster, 'perfect murders' and freak accidents. His evidence has put killers behind bars, freed the innocent, and turned open-and-shut cases on their heads. Yet all this has come at a huge personal cost. Unnatural Causes tells the story of not only the cases and bodies that have haunted him the most, but also how to live a life steeped in death.

Od połowy XV w. coraz popularniejszym określeniem kobiet pomagającym rodzącym był termin „akuszerka” pochodzący od francuskiego słowa accoucher—rodzić. To określenie, być może z uwagi na powszechne posługiwanie się w wieku XVIII językiem francuskim, upowszechniło się na ziemiach polskich. Nazewnictwo używane w innych językach nie weszło w ogóle do użycia. Akuszerkami nazywano jednak nie wszystkie osoby zajmujące się pomaganiem rodzącym. Było ono niejako zarezerwowane dla niewiast, które miały fachowe przygotowanie do posługi przy porodach, natomiast amatorki w dalszym ciągu nazywano babkami. W drugiej połowie XIX w. zaczęto używać obok terminu „akuszerka” określenia „położna”, będącego rodzimym określeniem osoby towarzyszącej w połogu i całym czasie rodzenia.

Książka przedstawia słynne postacie z historii polityki i sztuki, które zmagały się z chorobą serca. Niejednokrotnie sama choroba, a także jej przebieg i metody leczenia miały nieoczekiwany wpływ zarówno na życie zawodowe pacjenta, jak i często na bieg historii.

Historia kardiologii autorstwa doktora Louisa J. Acierno to bardzo szczegółowy i fascynujący materiał obejmujący zagadnienia od mitów i teorii z czasów antycznych po osiągnięcia współczesnej nauki w dziedzinie leczenia chorób sercowo-naczyniowych. Publikacja zawiera również rzadkie i trudne do znalezienia fotografie, dokumenty, portrety, rysunki i szkice.

Astma. Choroba Leśniowskiego-Crohna. Padaczka lekooporna. Stwardnienie rozsiane. Migrena. Nowotwory. Przewlekłe bóle. Lista chorób, w leczeniu których stosuje się medyczną marihuanę, jest długa. Ale medyczna marihuana to w Polsce temat tabu. Większości kojarzy się z odurzaniem, nie z leczeniem. Lekarze nie chcą jej przepisywać, mimo że teoretycznie od 2017 roku mają taką możliwość. Ale prawo jest martwe. Dlatego pacjenci stają się przestępcami. Bo państwo, jak mówi jeden z nich, niekoniecznie chce ich leczyć, za to za wszelką cenę chce ich utrzymać w trzeźwości. Aleksandra Pezda dociera do chorych, do ich bliskich, do lekarzy w Polsce i za granicą. Przygląda się mechanizmom, które sprawiają, że zdesperowani rodzice stają się przemytnikami i że ciężko chorzy ludzie są wyprowadzani z domu w kajdankach i sądzeni jak zbrodniarze. To niezwykle aktualny reportaż interwencyjny na temat, który dotyczy milionów z nas – choć nie zdajemy sobie z tego sprawy.

In his 1997 work Guns, Germs and Steel, Jared Diamond marshals evidence from five continents and across 13,000 years of human history in an attempt to answer the question of why that history unfolded so differently in various parts of the globe. His results offer new explanations for why the unequal divisions of power and wealth so familiar to us today came into existence – and have persisted. Balancing materials drawn from a vast range of sources, addressing core problems that have fascinated historians, anthropologists, biologists and geographers alike – and blending his analysis to create a compelling narrative that became an international best-seller and reached a broad general market – required a mastery of the critical thinking skill of reasoning that few other scholars can rival. Diamond’s reasoning skills allow him to persuade his readers of the value of his interdisciplinary approach and produce well-structured arguments that keep them turning pages even as he refocuses his analysis from one disparate example to another. Diamond adds to that a spectacular ability to grasp the meaning of the available evidence produced by scholars in those widely different disciplines – making Guns, Germs and Steel equally valuable as an exercise in high-level interpretation.

Książka poświęcona jest problematyce rytualnych praktyk, które bułgarscy wierni podejmują w prawosławnych monasterach „dla zdrowia”. Czynności te obejmują m.in. inkubowanie, obmywanie się w leczniczych źródłach, kontakt z przedmiotami sakralnymi, Cyprianowe Modlitwy, sakrament namaszczenia olejami, spożywanie poświęconego pokarmu i składanie ofiar (kurbanów). Badaczka pokazuje, że moment uzdrowienia wierni utożsamiają z doświadczeniem pozytywnego działania na ich ciała „życiodajnych energii”. Autorka analizuje specyfikę tych praktyk zarówno w wymiarze synchronicznym, jak i diachronicznym, korzystając z wypracowanej w toku badań (post)sekularnej teorii antropologicznej. Z prawosławnej teologii oraz z tekstów bizantynistycznych wydobywa koncepcje ontologiczne, poszerzające możliwości interpretacyjne teorii antropologicznej, która aktualnie poszukuje narzędzi pozwalających na inne niż zachodniocentryczne rozumienie fenomenu „sprawczości” religijnych wizerunków i przedmiotów sakralnych. Jednocześnie analizuje bułgarski habitus religijny w szerokim kontekście, dostrzegając wielorakie wpływy kulturowe, jakim podlegał i aktualnie podlega.

Autor bestsellerowego Profilu mordercy zabiera nas tam, gdzie oko w oko konfrontuje się z najciemniejszą stroną ludzkiej natury – do gabinetu psychologa sądowego. Jak zareagować, gdy ktoś wyznaje, że ma w piwnicy własnoręcznie zbudowane krzesło elektryczne? Co zrobić, gdy twój pacjent jest bandziorem, który łamał ludziom nogi, ale jego największym problemem jest to, co myśli jego mama? Czy psycholog zamknięty w jednym pomieszczeniu z człowiekiem, którego wysłał do więzienia, może czuć się bezpieczny? Najsłynniejszy brytyjski profiler Paul Britton w swojej książce pasjonująco opowiada o pracy psychologa sądowego. Brutalni przestępcy, ofiary przemocy szukające zemsty, a nawet człowiek wierzący, że jest wilkołakiem – to z nimi konfrontuje się sam na sam podczas sesji za zamkniętymi drzwiami gabinetu. Tam rozgrywa się psychologiczna gra, której celem jest znalezienie odpowiedzi na dwa podstawowe pytania: kim jesteś i dlaczego taki się stałeś? Ta książka to fascynująca próba zrozumienia umysłów, którymi zawładnęło zło. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

To nie jest książka dla ludzi o słabym sercu Niemowlę, które już w pierwszych miesiącach życia przeszło kilkanaście zawałów. Kobieta cierpiąca na zespół zamknięcia w pełni świadoma, uwięziona we własnym ciele, niezdolna choćby poruszyć palcem. Wreszcie pionierska operacja wszczepienia sztucznego serca, w wyniku której powstał człowiek na baterie. Kruche życie to zdumiewająca i zapierająca dech opowieść wybitnego kardiochirurga, którego ścieżkę zawodową znaczyły geniusz i brawura. Stephen Westaby dzieli się najciekawszymi i najbardziej wzruszającymi historiami z sali operacyjnej, z jakimi dane mu było się zetknąć w czasie trzydziestopięcioletniej kariery. Uratował w tym czasie setki osób, którym szans nie dawał absolutnie nikt. Oto przewodnik po fascynującym i pełnym tragizmu świecie kardiochirurgii. Pozwala poczuć, jak to jest trzymać w ręku ludzkie życie.

Adina Blady-Szwjgier spisała swoje wspomnienia pod koniec lat 80. za namowa Marka Edelmana. W czasie okupacji razem pracowali w dziecięcym szpitalu w getcie warszawskim. Ona jako lekarka, on jako goniec. Na jego - bojowca ŻOB-u - polecenie opuściłą getto, była łączniczką po aryjskiej stronie, lekarka w powstaniu warszawskim. Do obecnego wydania zapisu jej pamięci dodaliśmy jej powstały tuż po wojnie wiersz, a także odnalezione przec rodzinę dokumenty, wspomnienie corki, Aliny Świdowskiej oraz krótkie biogramy większości wspominanych osób.

Profesor Tadeusz Tołłoczko – nestor polskiej chirurgii, który mówi o sobie, że „jako chirurg urodził się w 1957 roku w I Katedrze i Klinice Chirurgicznej AM w Warszawie”– dzieli się wywołującymi uśmiech, ale też pobudzającymi do refleksji wspomnieniami. Napisane ze swadą anegdoty i spostrzeżenia ukazują, jak wyglądała w XX wieku nieznana prywatność zawodowa chirurga. Profesor i Pan Profesor Poprawiając pracę jednego z kolegów, prof. Tadeusz Butkiewicz powiedział: – Kulego! Jak kulega pisze nazwisko swojego nauczyciela, to należy pisać: „Pan Profesor”. Jeśli wymieniana osoba nie jest lub nie była kulegi nauczycielem, to może kulega napisać tylko „Profesor”. Nic na to nie poradzę W dniu 23 listopada 1963 roku na porannej odprawie lekarz dyżurny przekazał raport z przebiegu dyżuru, po czym zwrócił się z pytaniem: – Czy pan profesor [Jan Nielubowicz] wie, że prezydent Kennedy nie żyje? – Co kolega mówi? Niemożliwe! Co się stało? – Został zastrzelony. – Zastrzelony, kolega mówi. To tragedia – rzekł Profesor, a po chwili głębokiej zadumy dodał: – Kolego, to rzeczywiste nieszczęście, ale ja już na to nic nie poradzę. (Fragmenty książki)

Władysław Zahorski (1859–1927) – lekarz, działacz społeczny, współtwórca i prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie – to postać bardzo ważna dla historii Wilna przełomu XIX i XX w. Pisane barwnym językiem jego wspomnienia, obejmujące dzieciństwo, lata nauki szkolnej i studiów oraz pierwszy okres pracy zawodowej, przynoszą nie tylko mnóstwo informacji użytecznych dla historyka, lecz – dzięki osobistym wynurzeniom oraz licznym anegdotom – mogą być interesujące także dla szerszego grona czytelników. Dzięki Zahorskiemu poznajemy dość powszechny, a dotąd raczej mało eksponowany w literaturze model kariery zawodowej przedstawiciela inteligencji z Ziem Zabranych: studia i dobrowolna praca w głębi Rosji. Niezwykle interesujące są rozdziały opisujące pobyt Zahorskiego na Uniwersytecie Moskiewskim, ukazujące życie codzienne polskich studentów, zawierające wiele nieznanych szczegółów z życia zarówno polskiej kolonii, jak i konkretnych osób. Równie frapujące są obserwacje Autora z okresu jego pracy zawodowej na Uralu. Refleksje i rozważania tworzą niezwykłą opowieść o egzotycznej przygodzie młodego człowieka, który z racji swego zawodu miał kontakt z przedstawicielami wszystkich warstw społecznych i różnych grup etnicznych. W pamiętniku pojawia się też wiele znanych postaci, z którymi Zahorski zetknął się zarówno w Rosji, jak i podczas wakacji spędzanych na Litwie. Tekst został opatrzony licznymi przypisami ułatwiającymi jego zrozumienie, a także wstępem, w którym zaprezentowano sylwetkę Autora oraz zarysowano tło dla jego opowieści. Dodatkowym walorem publikacji są liczne zamieszczone przez Zahorskiego fotografie, pocztówki, a nawet własne rysunki. ****** My memoir, Vol. 1 The memoir of Władysław Zahorski (1859–1927) – physician, social activist, cofounder and president of Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Wilnie (Society of Friends of Science in Wilno). The publication covers the period of his childhood, school years and studies at the University of Moscow, as well as his professional work in the heart of Russia, where Zahorski engaged with the representatives of all social classes and different ethnic groups. The diary also features many famous personages encountered by the author. The text has been thoroughly annotated and includes an introduction.

"„Dopóki na twoim elektrokardiogramie nie ma linii prostej, nie nadszedł jeszcze twój kres.” Kres? A może to dopiero początek Twojego życia? Autor, amerykański kardiolog, walczył o życie swoich pacjentów w bogatych klinikach Stanów Zjednoczonych i zapuszczonych chatach Trzeciego Świata. Wysłuchał relacji osób, które wróciły „znad krawędzi”, ale spotkał też tych, którzy znaleźli się już daleko poza krawędzią. Wskrzeszonych. Wielokrotnie był świadkiem, kiedy dusza przechodzi z naszego świata do następnego. Książka nie jest kolejnym tomem bestsellera “Życie po życiu”. Autor nie przygląda się zjawiskom oczami beznamiętnego naukowca. Uczestnictwo w misterium przejścia do nowego świata, zmieniło go do głębi i wzbogaciło wewnętrznie. Opatrzność doświadczyła go mocno – stracił ukochanego syna. Do lekarskiej pomocy pacjentom zaczął dokładać posługę duchową, pomagając wrócić tym, którym pozwolono i przejść na drugą stronę tym, których wezwano. Lekarska praktyka dostarcza mu stale dowodów na istnienie Królestwa Niebieskiego. Autor namawia nas do walki o życie – jeszcze za życia. "

Pacjentki mówiły o nim, że jest jak Juda Tadeusz, patron od spraw trudnych i beznadziejnych. Bo profesor Romuald Dębski nie był zwyczajnym ginekologiem-położnikiem. Raczej ostatnią szansą na macierzyństwo. Kobiety, które przez lata bez powodzenia starały się zajść w ciążę, leczyły się właśnie u niego. I rodziły dzieci. Mimo swoich chorób: endometriozy, raka, bezowulacyjnych cyklów, chorób tarczycy, wad serca czy niepełnosprawności. Ta książka to zbiór opowieści kobiet, których inni specjaliści nie umieli lub bali się leczyć. Pod prostymi słowami kryją lata oczekiwań, niepewności, braku nadziei. To także zapis czasów, w których pacjentki niejednokrotnie musiały walczyć, aby zajść w ciążę i urodzić dziecko. Dla nich warszawski lekarz był cudotwórcą i to one mają prawo postawić pytanie – kto tak naprawdę jest pro-life? Wsłuchaj się w głos tych, dla których ostatecznie liczy się cud życia.

Dr Kooshyar Karimi, autor "Tajemnicy Leili", opowiada o tym, jak przeżył w irańskim więzieniu i przetrwał jako uchodźca w obcym kraju, aby na koniec odnaleźć szczęśliwe życie w Australii. Urodził się i mieszkał w Iranie, gdzie wykonywał dwa zawody: był lekarzem oraz uznanym i nagradzanym tłumaczem. Trwało to, dopóki nie został uprowadzony przez służby wywiadowcze swojego kraju. Powodem była wielotorowa działalność wywrotowa, która kryła się za tym podwójnym zawodowym sukcesem. Będąc Żydem zamieszkującym w fundamentalistycznym państwie islamskim, Kooshyar Karimi od najmłodszych lat czuł się zepchnięty na margines; jako dorosły wstąpił do opozycyjnej partii politycznej, natomiast swoje wykształcenie medyczne wykorzystywał w sposób niezgodny z irańskim prawem, ratując niezamężne kobiety w ciąży przed ukamienowaniem. Porwany wprost z ulicy przez agentów wywiadu, trafił do więzienia, gdzie go torturowano, a następnie zmuszono do szpiegowania przeciwników reżimu. Ostatecznie udało mu się uciec do Turcji, gdzie w oczekiwaniu na przyznanie statusu uchodźcy przez ONZ musiał stoczyć kolejną walkę, tym razem o zapewnienie bytu i bezpieczeństwa swojej rodzinie. Ponieważ zakazano mu podejmowania pracy, był zdany na łaskę skorumpowanej policji, oszustów i biurokracji. To jednak nie był koniec przejść, bo irańscy agenci wkrótce go namierzyli i zaczęli szantażować, grożąc jego matce, która pozostała w Iranie. W ostatnim rozdziale doktor Karimi opisuje mozolne układanie sobie nowego życia w Australii. Tym inspirującym scenom dodają wyrazu jego wielkie serce, siła charakteru oraz głębokie zrozumienie ludzkich charakterów - od nikczemnej podłości po bezinteresowną życzliwość. Kooshyar Karimi urodził się w Teheranie, a obecnie mieszka w Sydney. Jest autorem kilku książek opisujących historię i mitologię Iranu, Chin oraz starożytnej Asyrii. Jedna z nich została objęta przez irańskie władze oficjalnym zakazem publikacji. W 2012 roku jego autobiograficzny utwór "I Confess: Revelations in Exile" ukazał się drukiem w Australii, a w roku 2015 wydawnictwo Penguin wydało bestsellerową powieść "Tajemnica Leili" (Prószyński Media, 2017). Kooshyar Karimi jest także nagradzanym tłumaczem m.in. twórczości Gore’a Vidala, Khalila Gibrana i Adriana Berry’ego.

Serce – najgłębsza tajemnica, dom duszy, esencja życia i źródło sił duchowych. Przez tysiące lat pozostawało niedostępne dla medyków zarówno ze względu na kulturowe i religijne tabu, jak i ze względów praktycznych: skoro pacjent miał pozostać żywy, serce nie mogło przestać bić – a jak operować organ pozostający w ciągłym ruchu? Thomas Morris, ceniony dziennikarz BBC, relacjonując jedenaście przełomowych operacji, opowiada historię kardiochirurgii – dzieje porażek i triumfów, brawury, zazdrości i rywalizacji. Od 1872 roku i zabiegu wyjęcia igły wbitej przypadkiem w pierś londyńskiego blacharza, poprzez historyczną operację usunięcia odłamka szrapnela z serca żołnierza rannego w Normandii, po hodowlę organów w bioreaktorze i protezy z drukarki 3D – opowiadana przez Thomasa Morrisa historia ludzkiego geniuszu nie jest zamknięta, a ludzkie serce wciąż kryje tajemnice i co najmniej kilka przełomów w kardiochirurgii jest jeszcze przed nami. Przyprawiające o zawrót głowy dzieje chirurgii serca są równie ważne jak rozwój fizyki jądrowej, komputerów czy rakiet. Thomas Morris nareszcie opowiedział tę historię, jak należy – „Sunday Times” Czytając Sprawy sercowe, czytelnik dosłownie zagląda chirurgom przez ramię, więc czasami jest to lektura dla ludzi o naprawdę mocnych nerwach. AUDIOBOOK CZYTA WOJCIECH STAGENALSKI

Geneza wielu nazw i terminów naukowych bywa dziwna, zaskakująca i nie zawsze zgodna z regułami logiki. Czasem nadanie nazwy jest wynikiem luźnych skojarzeń ich twórców (choć później jej pochodzenie częstokroć bywa tłumaczone z całą powagą aparatu naukowego). Powstawanie nazwy naukowej dość często jest wynikiem przypadkowego zdarzenia, jakiejś rozmowy, spotkania, skojarzenia, które później staje się (lub nie) tematem anegdoty (lub chwilowej informacji zaszytej gdzieś w internecie), a nie przedmiotem rozprawy fachowej mającej mniej lub bardziej trwałe miejsce w zasobach bibliotek naukowych świata. Z drugiej strony wiele nazw, zwłaszcza nazw gatunkowych organizmów chorobotwórczych, zawiera w sobie najbardziej lapidarną charakterystykę ich najważniejszych cech i właściwości. Utworzenie niniejszego słownika miało na celu, m.in. zebranie tego typu informacji, co jest coraz częściej określane mianem historii mówionej. Autor słownika miał na celu zgrupowanie tego rodzaju danych z rozmaitych, rozproszonych miejsc, jednak z ograniczeniem ich krytycznej analizy. Informacje na ten temat są coraz mniej dostępne, gdyż nowoczesne podręczniki medyczne (w przeciwieństwie do dawniej publikowanych) zwykle pomijają opisy dziejów kształtowania się danego pojęcia medycznego czy zjawiska patologicznego. Mamy więc nadzieję, że książka ta przypomni Czytelnikom otoczenie kulturowe, cywilizacyjne, konteksty historyczne i interdyscyplinarność zjawiska nazywanego postępem medycyny, tj. okoliczności, o których obecnie często się zapomina, akcentując wyłącznie aspekty wąsko pojętej biologii i techniki. Bardzo często zjawisko, struktura czy schorzenie było pierwotnie opisywane przez odkrywców pod inną nazwą niż obecna, która rozpowszechniła się później. Dlatego też w słowniku podano i odróżniono - jeśli było to możliwe - kto i kiedy po raz pierwszy odkrył i opisał dany fakt, a kto i kiedy wprowadził omawiany termin (wraz z podaniem narodowości i specjalności badawczej, a także dat urodzin i śmierci). Słownik został podzielony na dwie części. W pierwszej podano nazwy określeń medycznych, nazwy jednostek chorobowych uzupełnionych (tam, gdzie znaleziono dane źródłowe lub dane z opracowań naukowych lub encyklopedyczno-słownikowych) o informacje dotyczące kształtowania się danego pojęcia, daty i nazwiska badaczy, którzy wprowadzili do obiegu światowego określoną nazwę i pojęcie itp. Drugą część książki stanowi angielski i polski indeks haseł, mający ułatwić wyszukiwanie objaśnień Czytelnikom mniej zaznajomionym z łacińską terminologią medyczną. Kolejność haseł wyznacza porządek alfabetyczny nazw łacińskich. Nazwy łacińskie są zgodne z ich pisownią we współczesnych medycznych słownikach łacińskich, jednakże z zachowaniem pisowni dyftongów, które w niektórych słownikach są upraszczane. Jeśli udało się znaleźć korzenie etymologiczne danej nazwy, sięgające języków wymarłych, brzmienie hipotetycznego tematu wyrazowego oznaczono znakiem *.

Philipp Schott od kilkunastu lat leczy pacjentów z ogonem (i bez). W trakcie praktyki spotkało go wiele niezwykłych przygód ze zwierzakami (i ich właścicielami), zdobył również imponujące doświadczenie w rozwiązywaniu ich problemów. Dlaczego został weterynarzem? Jak naprawdę wygląda jego praca? Wejdź do lecznicy tylnymi drzwiami i poznaj historie, które doprowadzą cię do śmiechu i do łez. Przy okazji dowiedz się, jak najlepiej zadbać o swojego przyjaciela i jak przygotować się do wizyty u weterynarza. PS Podczas powstawania tej książki nie ucierpiało żadne zwierzę (za to kilka osób zostało podrapanych!).

W każdym dworze i dworku polskim znajdowała się domowa apteczka […] Śpiżarnia pańska z apteczką zostawała pod zarządem i pieczą panny apteczkowej, która wydawała kucharzom, smażyła konfitury, urządzała nalewki i domowe lekarstwa, piekła pierniki i z dziewczętami zbierała zioła lecznicze. Była to zwykle albo daleka krewna, albo uboga panna i sierota, która za mąż nie wyszła, ale w domu możniejszym znalazła opiekę i ciepło rodzinne […] Panna apteczkowa, jako opiekunka chorych we dworze wiejskim, jako najwierniejsza przyjaciółka domu i rodziny swoich państwa, jako niestrudzona i umiejętna pracownica, była w dawnem społeczeństwie polskim, nie znającem dzisiejszego roznerwowania, bardzo pospolitym a sympatycznym typem starej panny. Z. Gloger, Encyklopedia staropolska Kolejna książka z cyklu stanowiącego zbiór przewrotnych esejów, opisujących nieznane fakty naukowe oraz epizody z życia dawnych wizjonerów. Tym razem poznamy marzenia o zawojowaniu świata nauki przez przedstawicieli matematyki, medycyny, archeologii, entomologii i geografii. Czy wiesz, że: W XVII w. Polaków uznawano za naród wyróżniający się ponadprzeciętnym zdrowiem? Zasługą tego miały być m.in. spanie na twardym posłaniu i … pogodne usposobienie. W XVIII w. w celu pozbycia się kołtunów z włosów radzono spożywać gotowanego jeża lub polewać głowę gorzałką – następnie ją podpalając. Wynalazca pierwszego odkurzacza został aresztowany, gdyż jego maszyna zebrała zbyt dużą ilość srebrnego pyłu z monet, podczas czyszczenia królewskiej mennicy.