Edmund Wojtyła. Brat św. Jana Pawła II

Milenie Kindziuk, pisarce i dziennikarce, na pewno nie można odmówić jednej cechy,
a konkretnie skrupulatności. Jako osoba opisująca życiorysy bardzo ważnych postaci
w dziejach kultury polskiej poświęciła mnóstwo czasu na to, by zebrany materiał był zrozumiały, wciągający, a przede wszystkim wiarygodny. Wiele rozdziałów udokumentowano zdjęciami, które niezwykle mocno wpływają na wyobraźnię odbiorcy. Mam tu też na myśli samą siebie- mieszanka kolorowych i czarno-białych zdjęć zrobiła swoje.

Milena Kindziuk nie po raz pierwszy gruntownie przestudiowała dzieje rodziny Wojtyłów- wcześniej pisała o rodzicach przyszłego papieża, Emilii i Karolu seniorze. Teraz skupiła się na życiorysie Edmunda, najstarszego syna pary. Sama Emilia podobno wyznała kiedyś, że jej marzeniem jest, aby jeden syn był lekarzem, a drugi księdzem. Marzenie to spełniło się ze zwielokrotnioną siłą, gdyż obaj synowie dosłownie poświęcili się dla innych ludzi.

Czytelnicy, którzy lubią bardzo szczegółowe biografie, na pewno sięgną po tę książkę- nazwisko Wojtyła w naszej kulturze jest przecież niezwykle fascynujące i zobowiązujące. Wiele faktów przytoczonych przez pisarkę/dziennikarkę było mi dotąd nieznanych. Książka jest też bardzo ładnie wydana, a mnogość nazwisk nie stanowi tu żadnego problemu. Milena Kindziuk postarała się o to, by dołączyć spis rozmówców cytowanych w książce, dzięki czemu nikt nie poczuje się zagubiony. To nie wszystko- wydanie to zawiera też genealogię rodziny Wojtyłów, czyli bardzo skrupulatny element idealny dla fanów historii. Plusem są też ładnie zatytułowane rozdziały, które ja zawsze odbieram o wiele lepiej, niż rozdziały wyłącznie numerowane. Jestem pewna, że czytanie tej książki nie jest straconym czasem, a wracanie do dziejów rodziny Wojtyłów nigdy się nie skończy.

Nie zdradzam niemal żadnych szczegółów, warto samemu przekonać się, jak dorastał Edmund Wojtyła- lekarz z powołania i brat przyszłego papieża. Sama relacja łącząca Mundka oraz o 14 lat młodszego Lolka (to ich pieszczotliwe formy imion) była bardzo wzruszająca i zrozumiała przede wszystkim dla odbiorców, którzy nie zapomnieli o swych bliskich i pomagali niegdyś rodzicom w kwestach wychowawczych.

Milena Kindziuk została odznaczona brązowym krzyżem za zasługo na rzecz rozwoju nauki i zapewne nie jest to przesadna nagroda. Autorka udowodniła, że dotarcie do archaicznych danych jest możliwe. Dziś niektóre budynki uwiecznione na zdjęciach już nie istnieją, a ludzie będący blisko Edmunda Wojtyły pożegnali się z żywotem. Wszystko to mocno wiąże się z nieuchronnością zmian. Sam główny bohater książki żył tylko 26 lat. Cóż, CZAS UCIEKA, WIECZNOŚĆ CZEKA…

Polecam.