Za sukcesem Google ’a i Facebooka stoi trzech błyskotliwych mężczyzn i … trzy wybitne kobiety . Lecz ich historie opowiada się rzadko . Emily Chang, reporterka, która codziennie wprost z Doliny Krzemowej nadaje wywiady z gigantami branży technologicznej, przeprowadziła gruntowne reporterskie śledztwo wiedziona pytaniem: jak to możliwe, że w krainie, w której granice stanowi wyobraźnia, wielu ludzi nie jest zdolnych zrzucić seksistowskich klapek z oczu. Z rzetelnością godną historyka cofnęła się do epoki powstawania pierwszych firm komputerowych, by poprzez erę boomu lat 90. doprowadzić opowieść do roku 2018, czasu triumfu takich start-upów jak Slack czy Uber. Przybliżyła codzienność gorączkowej pracy i upojnej zabawy twórców firm, które przeszły do legendy. Opisała kulisy rekrutacji pracowników i przyklepywania wielomilionowych transakcji. Zajrzała do nocnych klubów i za szczelnie zasłonięte kotary rezydencji, w których organizowane są sekretne seks party bogaczy. Przebiła się przez sterty statystyk i badań. Przeprowadziła mnóstwo rozmów. Udowadniając, że słaba reprezentacja kobiet w branży IT to nie przypadek, a przy okazji dowodząc, że zatrudnianie kobiet daje się wycenić w konkretnych finansowych zyskach . Brotopia uchwyciła, majaczące dotąd w kącie oka, drugie, zdumiewające oblicze Doliny Krzemowej. Emily Chang jest prowadzącą i producentką Bloomberg Technology, codziennego programu telewizyjnego skoncentrowanego na globalnym rynku technologii, oraz magazynu Bloomberg Studio 1.0, gdzie regularnie rozmawia z czołowymi menedżerami firm technologicznych, inwestorami i przedsiębiorcami. Wcześniej była korespondentką CNN z Pekinu oraz Londynu. Za swoje relacje zdobyła pięć regionalnych nagród Emmy. Absolwentka Uniwersytetu Harvarda. Mieszka w San Francisco wraz z mężem i trójką dzieci.

Przejmująca i szczera rozmowa z matką o synu Emilu. Emil Barchański jest najmłodszą ofiarą stanu wojennego. Gdy został zamordowany w czerwcu 1982 roku, był uczniem warszawskiego liceum, nie skończył jeszcze siedemnastu lat. Krystyna Barchańska-Wardęcka wspomina, jaki był jej syn, co go pasjonowało, o czym marzył i w jakich okolicznościach zaangażował się w walkę po stronie „Solidarności” w pierwszych miesiącach stanu wojennego. Szczegółowo opowiada o przeprowadzonej na wzór Armii Krajowej, brawurowej akcji Emila i jego kolegów na pomnik Dzierżyńskiego na placu Dzierżyńskiego (dziś Bankowym) w Warszawie, o aresztowaniu, esbeckich przesłuchaniach, rozprawach w sądzie, represjach i o tragicznych wydarzeniach nad Wisłą. To nie tylko wstrząsająca opowieść o komunistycznej zbrodni z lat osiemdziesiątych, która nie doczekała się sprawiedliwego wyroku, ale także o tym, co przeżywali rodzice po stracie jedynego dziecka. Te wspomnienia są cennym i ważnym świadectwem matki – uczestniczki i świadka tamtych wydarzeń. Ich lektura nikogo nie pozostawi obojętnym. Do tekstu wywiadu włączono jedyny ocalały fragment zapisków Emila Barchańskiego oraz około 70 fotografii z archiwum rodzinnego, w większości nigdy niepublikowanych.

Rozmowy tworzące tę książkę łączy próba spojrzenia na człowieka, historię i religię z perspektywy teorii archetypów Junga. Tematy dialogów dotykają kwestii „granicznych”, odsłaniają naturę procesów inicjacyjnych, otwierają na poznanie siebie. Uniwersalny wymiar dramatu życia odbija się w symbolach, rytuałach i codziennych działaniach, a doświadczenia psychoterapii pomagają to lepiej zrozumieć. Książka pobudza wyobraźnię do archetypowego spojrzenia na duchowe wyzwania epoki. * * * Wiele jest na świecie książek ciekawych, niewiele ciekawych i mądrych. Archetypy, mity, symbole niewątpliwie należą do tej drugiej kategorii. Uważny czytelnik pierwszej partii rozmów Mai Jaszewskiej z Zenonem Waldemarem Dudkiem na pewno dostrzeże wychodzące z europejskiego odrodzenia i oświecenia fantazmaty raju wzywające ludzi, by stali się jak bogowie. Dziś raj się ziścił, lecz tylko w postaci powierzchownych namiastek. Fantazmaty owocują wybujałym indywidualizmem, narcyzmem i sobiepańskim stylem życia. W częściach dalszych książki czytelnik zostawi narcyzm i kult wiecznego postępu, by zagłębić się w archetypowy cud wewnętrznej przemiany, oczyszczenie, mit archaicznego bohatera, Junga teorię snów, która sięga głębi nie tylko ludzkiej jednostki, lecz także człowieczeństwa. I wreszcie, na koniec, dotknie niezabliźnionej rany Katynia, która jak ostry cierń utkwiła w polskiej świadomości i nieświadomości. Te wszystkie rozmowy dają nie tylko do myślenia, ale skłaniają do wewnętrznej podróży. Dr Krzysztof Dorosz

Rozmowy z wielkim żeglarzem o życiu, poświęceniu, pasji, podróżach, rodzinie Książka otrzymała Honorowy Patronat Prezydenta Miasta Lublin i Polskiego Związku Żeglarskiego.

Genialny artysta. Niebywała kariera. Tragiczna śmierć Do dziś podziwiamy jego kultowe role w Zezowatym szczęściu czy Popiele i ł ogromne sukcesy na małym i dużym ekranie. Uwielbiany w Europie i Stanach Zjednoczonych. „Komediant profesjonalny” – jak pisała o nim Wisława Szymborska. Pięćdziesiąt lat temu zginął w tragicznym wypadku samochodowym, będąc u szczytu sławy. Żył za krótko. Bogumił Kobiela – prawdziwa ikona i gwiazda lat sześćdziesiątych. Ze Zbigniewem Cybulskim tworzył niezastąpiony duet przyjaciół. Agnieszka Osiecka, Kalina Jędrusik, Stanisław Dygat, Sławomir Mrożek, Roman Polański, Krzysztof Komeda, Wojciech Kilar – to tylko część osób, które pojawiły się w jego życiu. Dlaczego nie pasował do świata gwiazd? Czego się bał? Kto z niego kpił? Skąd obawa, że wyląduje u „czubków”? Dlaczego na wpół rozebrany błagał o litość rzeźników? Autor szuka odpowiedzi, rozmawiając z jego bratem, Markiem Kobielą, żoną Małgorzatą i Wojciechem Kilarem, oraz sięga do prywatnych listów Kobieli. Poznajcie „Bobka”.

Kontynuacja bestselleru "Ogień i furia". Biały Dom marzył, żeby ta książka nigdy się nie ukazała. Najgorętszy tytuł 2019 roku po polsku już w dniu światowej premiery! Podobnie jak wydania poprzedniej książki Michaela Wolffa, także i publikacji tej prezydentowi Trumpowi nie udało się zablokować. Dzięki temu dostajemy unikalny i najświeższy - autor skończył swoje śledztwo pod koniec lutego - wgląd w to, jak wyglądają dziś kulisy rządzenia najpotężniejszym państwem świata. To, o czym prokurator Mueller napisał w swoim chłodnym raporcie, otrzymujemy w formie soczystego reportażu, pełnego smaczków z pierwszej linii frontu, jak wtedy, gdy dowiadujemy się, kto najczęściej wygrywa w Białym Domu konkurs na najbardziej nieszczęśliwego pracownika. Ale ta książka to dużo więcej. Żadnemu innemu dziennikarzowi nie udało się tak dogłębnie przejrzeć Trumpa, gdy ten wraz ze swoją ekipą próbował zablokować śledztwo na temat rosyjskich wpływów na kampanię prezydencką. Żaden nie ujawnił tylu zakulisowych szczegółów dotyczących pokrętnego handlu nieruchomościami w rodzinie Trumpa. I przede wszystkim - żaden nie pokazał tak wymownie szaleństwa ogarniającego Biały Dom i narastającej bezradności jego pracowników, którzy albo stamtąd uciekają, albo przestają wykonywać polecenia swojego szefa. Michael Wolff to totalny przegryw, który nazmyślał historie, żeby tylko sprzedać tę naprawdę nudną i niewiarygodną książkę. (…). Nigdy nie udzielałem mu do niej wywiadu. Donald Trump (chwilę przed tym, jak jego rzeczniczka przyznała, że wywiad się odbył, i chwilę po tym, jak nie udało im się zablokować wydania "Ognia i furii"). Michael Wolff jest autorem kilku książek, w tym bestsellerowego "Ognia i furii" o kulisach Białego Domu Donalda Trumpa. Otrzymał liczne nagrody za swoje dokonania, w tym dwie National Magazine Awards. Regularnie pisze dla "Vanity Fair", "New York", "The Hollywood Reporter", brytyjskiego "GQ", "USA Today" i "The Guardian". Mieszka na Manhattanie. Ma czworo dzieci.

Odważne pytania, śmiałe hipotezy, wnikliwe analizy Wybitny historyk Andrzej Nowak pyta o Polskę Czy wyczerpała się zdolność historii do budowania spójnej i ważnej narracji tożsamości wspólnoty? Jaka ma być „narodowa pamięć” — „krytyczna” czy „monumentalna”? Czy rządzą nami nieczułe, ponadnarodowe rynki, na które nie mają już wpływu decyzje podjęte w politycznych wspólnotach? Historia nie dla idiotów składa się z dwóch części: wywiadów i esejów. W pierwszej autor rozmawia ze znakomitymi eseistami oraz historykami: Piotrem Wandyczem, Andrzejem Sulimą Kamińskim, Romanem Szporlukiem, Tomaszem Łubieńskim, Andrzejem Walickim, Henrykiem Samsonowiczem, Antonym Polonskym i Andrzejem Paczkowskim. W rozmowach przewijają się pojęcia patriotyzmu, pamięci, zdrady i polityki. Przenikliwe i wielowarstwowe odpowiedzi rozmówców gwarantują czytelnikowi pogłębioną refleksję nad wspólnotą polityczną i najważniejszymi wartościami w życiu społecznym. W drugiej części książki profesor szuka odpowiedzi na pytania o polską tożsamość oraz pozycję w świecie – od chrztu Polski po działalność IPN.

MIŁOŚĆ I PAMIĘĆ OCALONE Z HOLOCAUSTU Zawsze patrzy przed siebie: „Przeszłość żyje obok mnie, ale ja nie żyję przeszłością”. Jeśli kocha, to całą sobą: „Ja nie wierzyłam, gdy mówili, że Boga trzeba kochać więcej niż wszystkich. Myślałam zawsze: ja moją mamę kocham więcej niż Boga, więcej niż wszystko”. Miała trzynaście lat, gdy straciła ukochaną matkę na Majdanku, gdzie zostały wywiezione z warszawskiego getta. Była też więźniarką Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück oraz Neustadt-Glewe. Przywraca pamięć o tych, których nie pamiętałby już nikt. Odważnie mówi o sprawach, o których zazwyczaj się milczy. Jeden z najmocniejszych od lat głosów z głębi Shoah, niezwykle poruszające świadectwo siły życia, kobiecości i pamięci. W głębokiej i osobistej rozmowie z Moniką Tutak-Goll Halina Birenbaum wspomina swoje dzieciństwo w Warszawie, dojrzewanie w getcie, zamordowanie rodziców, pierwszą miłość w Auschwitz, a także odzyskaną wolność, drogę do Izraela oraz budowanie na nowo państwa i rodziny. Ta przejmująca herstoria – książka pisana z perspektywy kobiecej – to opowieść o sprzecznościach i podobieństwach: o Polsce i Izraelu, o łączeniu macierzyństwa z pisaniem, o wpływie Zagłady na relacje z innymi, o zazdrości i miłości, o lęku przed stratą, o wyzwoleniu z poczucia winy wobec dzieci. A nade wszystko to manifest chęci życia i pojednania – nie tylko między krajami, ale także między ludźmi i rodzinami. Halina Birenbaum (ur. 15 września 1929 r. w Warszawie) – polsko-izraelska pisarka, poetka, tłumaczka. W czasie wojny w getcie warszawskim, a następnie więziona w obozach na Majdanku, Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück oraz Neustadt-Glewe. Od 1947 roku mieszka w Izraelu. Autorka książek: Nadzieja umiera ostatnia (1967), Powrót do ziemi praojców (1991), Każdy odzyskany dzień (1998), Wołanie o pamięć (1999), Echa dalekie i bliskie. Spotkania z młodzieżą (2001), Życie każdemu drogie (2005), Ludzie wciąż pytają (2014) i tomów poezji: Nawet gdy się śmieję (1990), Nie o kwiatach (1993), Jak można w słowach (1995) i tomu wierszy zebranych Moje życie zaczęło się od końca (2010). W 1999 r. odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2001 r. Polska Rada Chrześcijan i Żydów przyznała Halinie Birenbaum tytuł Człowieka Pojednania, w 2018 r. została Honorową Obywatelką miasta stołecznego Warszawy i Superbohaterką „Wysokich Obcasów”. Monika Tutak-Goll - reporterka, redaktorka i wicenaczelna „Wysokich Obcasów”. Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim, gender studies w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Szkoły Reportażu w Instytucie Reportażu. Od lat zajmuje się tematyką praw kobiet w Polsce.

Oczarował nas statek M/S Batory. Legendarny transatlantyk. 33 lata pływał pod polską banderą, odbył 222 regularne rejsy oceaniczne, przewożąc w nich ponad 270 tysięcy pasażerów. Dla wielu z tych osób to była podróż w jedną stronę… podróż na emigrację, podróż życia. Udało nam się porozmawiać z ponad 50 pasażerami „Batorego” oraz członkami załogi mieszkającymi dzisiaj w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie lub Polsce. Podzielili się z nami swoimi wspomnieniami, wrażeniami, tajemnicami i fotografiami… Wszystkie historie są bardzo przejmujące.

Zdecydowanie polecam tę książkę, która odpowiada na trudne pytania, pomagając zapoznać się z przesłaniem Ewangelii i przygotować się do przekazywania tych ważnych prawd innym. Gary R. Habermas, fragment „Przedmowy” CZY JEZUS ISTNIAŁ NAPRAWDĘ? Czy faktycznie dostępne są dowody historyczne na to, że On żył, mówił i robił rzeczy opisane w Ewangeliach? Czy zasadne są wszelkie spekulacyjne tezy, że historia Jezusa jest mitem zapożyczonym z różnorodnych pogańskich kultur starożytnego świata? Rice Broocks, autor bestsellerowej powieści, która doczekała się hitowej adaptacji w postaci filmu Bóg nie umarł, rozprawia się ze sceptykami, którzy podważają ewangeliczne treści. W pasjonującym śledztwie przywołuje dowody na historyczność postaci Jezusa i demaskuje poglądy agnostyków, twierdzących iż jest On wytworem starożytnej mitologii. Przedstawia wiarygodność Ewangelii jako dowodu na zmartwychwstanie, potwierdzając tożsamość Jezusa jako obiecanego Mesjasza. RICE BROOCKS jest autorem wielu książek, w tym God's Not Dead (Bóg nie umarł), The Purple Book: Biblical Foundations for Building Strong Disciples oraz Every Nation in Our Generation.

Grzegorz Schetyna opowiada historię jednego pokolenia – generacji, do której sam należy. Ludzi urodzonych w latach sześćdziesiątych XX wieku, dla których dzisiaj przychodzi czas pierwszych biograficznych rozliczeń. KILKA HISTORYCZNYCH EPOK Dane im było przeżyć kilka zupełnie niepodobnych do siebie historycznych epok, parę wybuchów ogromnej nadziei, po których przychodziły równie wielkie rozczarowania. Dorastali w epoce Edwarda Gierka, gdzie pod powierzchnią oficjalnej propagandy i świeżo odkrytej „luksusowej” konsumpcji (pierwsze dżinsy z Pewexu, trabanty i małe fiaty), ukrywała się inna Polska, mająca inną historię i pamięć. Szczególnie jeśli tak jak Grzegorz Schetyna miało się rodziców przesiedleńców, którzy po roku 1945 przyjechali do Opola ze Lwowa i oprócz nielicznych ocalonych rodzinnych pamiątek przywieźli ze sobą pamięć lwowskiego AK i rzezi wołyńskiej. Kresowe traumy, którymi bardzo ostrożnie dzielili się z własnymi dziećmi. PIERWSZE POKOLENIE II RP To pokolenie ogląda schyłek PRL-u, pełen politycznych paroksyzmów i nagłych zwrotów akcji. Ich pierwszym politycznym przeżyciem jest karnawał pierwszej „Solidarności” zakończony szokiem stanu wojennego i niekończącą się depresją lat osiemdziesiątych. Później przychodzi koniec zimnej wojny, rozpad ZSRR i całego komunistycznego bloku, który także przed Polską otwiera szanse na historyczną zmianę. Pokolenie urodzone w latach sześćdziesiątych wchodzi w nową Polskę już prawie dojrzałe. „Prawie”, gdyż ich głowy wciąż są pełne nadziei i traum z lat osiemdziesiątych, których zderzenie z codziennością zaowocuje czymś, co Juliusz Kaden-Bandrowski, portretując pierwsze pokolenie II RP, nazwał nie bez goryczy „radością z odzyskanego śmietnika”. Znajdziemy w tej książce opowieść o dojrzewaniu radykałów z lat osiemdziesiątych do realizmu. Uczenie się polityki, budowanie państwa. Ale jest też druga, bardziej osobista historia, przekraczająca granice pokoleniowego doświadczenia. To historia przyjaźni Grzegorza Schetyny z Donaldem Tuskiem – zniszczonej, a w każdym razie mocno poturbowanej przez politykę. ROCZNIK 1963 Rozmówcą Grzegorza Schetyny (rocznik 1963) jest Cezary Michalski (rocznik 1963). Pisarz i publicysta, który w swoich książkach, wywiadach i tekstach od dawna kreśli portret pokolenia, do którego oprócz Schetyny należą postacie tak różne, często ze sobą śmiertelnie pokłócone, podzielone przez idee i politykę, jak Radosław Sikorski, Janusz Palikot, Wiesław Walendziak, Piotr Semka, Bartłomiej Sienkiewicz, Robert Tekieli, Maciej Maleńczuk, Andrzej Halicki, Mariusz Kamiński... A także dziewczyny z tamtego pokolenia – Manuela Gretkowska, Agata Bielik-Robson, Kazimiera Szczuka i wiele innych postaci, często „kontrowersyjnych”, zawsze wyrazistych. Jednak czytelnik tej książki nie musi się obawiać kombatanckiej atmosfery. Obaj rozmówcy używają własnych pokoleniowych doświadczeń do tego, żeby zrozumieć Polskę – polską historię, teraźniejszość, marzenia o przyszłości. A to już jest temat, który wykracza daleko poza „historię pewnego pokolenia”.

Ksiądz infułat Jan Sikorski ze swoim ogromnym doświadczeniem życiowym, kapłańskim i duszpasterskim, z osobistym świadectwem wiary i postawą gotowości, aby służyć, by być dla innych – jest doskonałym rozmówcą. Bo chyba tylko z perspektywy autorytetu można mówić o tym, co ważne. Dlatego w biograficznym wywiadzie rzece podejmujemy również wiele ważnych tematów z życia Kościoła oraz tych dotyczących przełomowych wydarzeń historycznych.

Bezczelna, wzruszająca, niezwykła - rozmowa z Manuelą Gretkowską, naszą narodową libertynką. O miłosnych komplikacjach, slow life i fast sex, duchowości, narkotykach, a przede wszystkim o współczesnej Polsce. Manifest swobody myślenia i bycia wbrew wszystkiemu: cenzurze, hejtowi, banowaniu, przemilczaniu i wycinaniu. Książka antysarmacka, raczej nie dla katolików. Dla mnie najważniejsze jest to, by nie powtarzać cudzych myśli i dobrze napisać własne. A że komuś się nie spodoba? Jesteś panną na wydaniu i zalotnicy ci powiedzieli, że nie jesteś w ich targecie? Manuela Gretkowska Manuela Gretkowska - pisarka, autorka ponad dwudziestu książek tłumaczonych na wiele języków. W tym m.in powieści "Trans", "Agent", "Miłość po polsku", "Kobieta i mężczyźni", "Na linii świata", esejów: "Światowidz", "Silikon", dzienników: "Polka", "Obywatelka", "Europejka". Patrycja Pustkowiak - pisarka i dziennikarka, absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała głośną powieścią "Nocne zwierzęta" (2013), która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike i była nominowana do Nagrody Gdynia. W 2016 roku otrzymała Nagrodę im. Adama Włodka przyznawaną przez Fundację Wisławy Szymborskiej. W 2018 roku wydała drugą powieść "Maszkaron", a jej opowiadanie znalazło się w tomie "O psach".

W książce znajdziemy opisy typowych trudnych rozmów i sytuacji z pacjentami, które mogą pojawić się w codziennej praktyce zarówno doświadczonych, jak i początkujących psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów. Publikacja ta może okazać się pomocna również lekarzom rodzinnym i neurologom, a także opiekunom osób z zaburzeniami psychicznymi, którzy często spotykają się z problematycznym zachowaniem swoich podopiecznych. W publikacji m.in.: opisy i analiza przypadków, przykładowe dialogi, wskazówki, jak kształtować relacje terapeutyczne z pacjentami oraz jak dążyć do zrozumienia pacjenta i jego dysfunkcyjnego zachowania, propozycje postępowania, omówienie efektywnych metod pracy z pacjentami cierpiącymi na ostre objawy psychiczne, uzależnionymi lub zagrożonymi próbą samobójczą.

Dlaczego Kościół nie kocha wszystkich boskich stworzeń, choć chrześcijaństwo jest ponoć religią miłości? Dlaczego wyklucza zwierzęta? Dlaczego godzi się na rzeźnie, polowania i sprowadza czujące istoty do roli pożywnego posiłku? Czemu nie ma poszanowania dla ekologii planety w jej stworzonej przez Boga nieskalanej doskonałości? Skąd się bierze lęk kleru przed traktowaniem kobiet jako pełnoprawnych osób? Skąd taki problem z ludzkim podejściem do uchodźców, osób niepełnosprawnych, czy homoseksualnych? Czy Kościół może się jeszcze zmienić? Z Dorotą Sumińską, najsłynniejszą polską doktor weterynarii i Animalpastorem Tomaszem Jaeschke, duszpasterzem ludzi i zwierząt, rozmawia Irena A. Stanisławska. Nieboskie stworzenia. Jak Kościół wyklucza to inspirująca rozmowa o Kościele, zwierzętach, ekologii, kobietach i braku wspólnego języka, ale też zaproszenie do dyskusji. Czy Kościół będzie gotowy ją podjąć?

Po niemal pięciu dekadach wojny z narkotykami ugruntowane przekonanie o szkodliwości wszelkich substancji psychoaktywnych zaczyna rozpadać się pod naporem kolejnych dowodów naukowych. Badania pokazują, że psychodeliki mogą pomagać w leczeniu depresji, stresu pourazowego, uzależnień i lęku związanego z chorobami terminalnymi, ale również poprawiać jakość życia u osób, które nie mają żadnych dolegliwości. Doświadczenia mistyczne wywołane za pomocą tych substancji sprawiają, że z większym zrozumieniem podchodzimy do własnej osoby, innych ludzi i ekologii naszej planety. W odpowiednich warunkach prawie każdy może przeżyć tego rodzaju stany. Maciej Lorenc rozmawia z czołowymi ekspertami odpowiedzialnymi za renesans psychodeliczny i zgłębia wraz z nimi zagadnienia z różnych dziedzin - między innymi neuronauki, psychofarmakologii, psychologii, antropologii, religioznawstwa i polityki narkotykowej. Dzięki tej książce poszerzysz swoją perspektywę prawie jak po zażyciu LSD.

Ta książka to jednak zdecydowanie więcej niż opowieść o sukcesach i porażkach przemian po 1989 roku. To fascynująca opowieść o chłopaku z Lublina, który przyjeżdża na studia do Sopotu, a życie towarzyskie i sport absorbują go w tym samym stopniu, co studiowanie ekonomii. To także opowieść o narodzinach polskiego liberalizmu, który podobnie jak nowy polski konserwatyzm, przyszedł na świat w Trójmieście. A zważywszy na wpływy postaci wywodzących się z tego środowiska, trzeba przyznać, że liberalizm wciąż jest ważny dla myślenia wielu ludzi o Polsce i jej przyszłości, nawet jeśli sami twórcy tego ruchu z jego dawnym wcieleniem nie mają już wiele wspólnego. Tomasz Lis Janusz Lewandowski daje mądre odpowiedzi na trudne pytania – zarówno w tej książce, jak i w całym swoim dorosłym życiu. Życiu, które stało się pewnego rodzaju paradoksem. Gorący patriota, wychowany w tradycji powstań narodowych, podejrzewany o bezduszny kosmopolityzm; na wskroś bezinteresowny romantyk, oskarżany o grabież majątku narodowego; intelektualista i utalentowany eseista, postrzegany jako finansowy biurokrata. Liberał wrażliwy społecznie jako człowiek i jako polityk – to właśnie cały Lewandowski. To jego pracy i wysiłkom – jako komisarza odpowiedzialnego za budżet Unii Europejskiej – zawdzięczamy rekordowe w całej historii fundusze, jakie uzyskała Polska w 2013 roku. Wielki skok cywilizacyjny ostatniego ćwierćwiecza to w sporej mierze jego zasługa. Donald Tusk Adam Leszczyński rozmawia z Januszem Lewandowskim, który nie jest jednym z wielu polityków polskich, jest liderem zmian, zmian często trudnych, wymagających odwagi i poświęcenia. Zmian nie zawsze popularnych, ale koniecznych. Janusz Lewandowski nigdy nie był populistą. Doktor nauk ekonomicznych, nauczyciel akademicki, publicysta ekonomiczny nie poprzestał na zgłębianiu tajników współczesnej ekonomii. Cała jego działalność polityczna związana była z walką o lepszą Polskę. Polskę, która jest częścią Europy i to częścią kluczową. Pierwsze lata swojej działalności poświęcił na sprawowanie funkcji doradcy ekonomicznego „Solidarności”. W czasie tworzenia się systemu partyjnego wraz ze środowiskiem tzw. gdańskich liberałów współtworzył Kongres Liberalno-Demokratycznego. Pełnił funkcję ministra przekształceń własnościowych w trudnych latach reform ekonomicznych, w rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego (1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993). Doprowadził do uruchomienia giełdy i opracowania Programu Powszechnej Prywatyzacji. Zasiadał również w Sejmie I, III i IV kadencji. Od początku zabiegał o przyjęcie Polski do Unii Europejskiej, w okresie od kwietnia 2003 do kwietnia 2004 był obserwatorem przy Parlamencie Europejskim, zaś w pierwszych wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku uzyskał rekordowy wynik (20,17% głosujących oddało głos na Janusza Lewandowskiego, co stanowiło najlepszy wynik w regionie). Przez 4 lata pełnił funkcje komisarza europejskiego ds. programowania finansowego i budżetu w II Komisji José Barroso, do Parlamentu Europejskiego ponownie wybrany w 2014. W tym bardzo ciekawym wywiadzie-rzeka znajdujemy obraz Polski na przełomie ostatnich 30 lat, lat reform i sukcesów gospodarczych, ale także rozczarowań i porażek, gdy ich skutki bardzo często spadały na najsłabsze grupy społeczne. Janusz Lewandowski - urodzony w 1951 r. w Lublinie, absolwent ekonomii na Uniwersytecie Gdańskim, doktor nauk ekonomicznych w 1984 r. Członek ruchu „Solidarność”. Minister prywatyzacji (1991-1993), poseł na Sejm RP (1997-2004). Poseł do Parlamentu Europejskiego (2004-2010, 2014-2019) - przewodniczący Komisji Budżetowej. Komisarz Komisji Europejskiej odpowiedzialny za budżet i programowanie finansowe (2010-2014). Adam Leszczyński - urodzony w 1975 r. w Żyrardowie, polski historyk, socjolog, dziennikarz i publicysta, profesor nadzwyczajny w Instytucie Studiów Politycznych PAN i w SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym, członek zespołu "Krytyki Politycznej" oraz współzałożyciel OKO.press.

Pod względem liczby odejść z kapłaństwa Polskę wyprzedzają tylko Stany Zjednoczone. Dlaczego polscy kapłani odchodzą? Z powodu kobiety? Bo nigdy nie mieli powołania? Utracili pierwotne ideały w zderzeniu z rzeczywistością kościelną? A może przyczyny leżą jeszcze gdzie indziej? To nie jest książka usprawiedliwiająca odchodzących. To nie jest też książka, która ich potępia. To opowieść o ludzkich dramatach, o nie zawsze oczywistych i zrozumiałych wyborach. Jej bohaterami są zarówno idealiści, jak i cynicy. Szczęśliwi ojcowie rodzin i bezdomni. Ci, którzy zostali opuszczeni przez wspólnotę, i ci, którzy w nowej sytuacji odnaleźli Boga. Po prostu – byli księża. Prawie 30 świadectw mężczyzn, którzy podjęli być może najtrudniejszą decyzję w ich życiu. Teksty pomagające zrozumieć zjawisko odchodzenia z kapłaństwa od strony duchowej i psychologicznej. Ta książka porusza równie mocno jak same odejścia. Wierzę, że wszyscy moi rozmówcy zasługują na współczucie, ale wiem, że wielu z nich może wcale nie wzbudzić sympatii. Ja sam nikogo nie oceniam. Ocenę pozostawiam tym, którzy czują się na siłach, aby to uczynić. ks. Piotr Dzedzej

„Pierwsza miłość. To coś więcej niż uczucie. To siła. To coś, co siedzi głęboko w nas. Czasami zainteresowanie jest jednostronne, dusząco nieodwzajemnione. Zauroczenie, które nie przeradza się w nic więcej. Ale gdy nadchodzi dzień, w którym zainteresowanie jest obustronne, wyczekiwane i odwzajemnione, wtedy dzieje się magia. Pierwsza. Miłość.” Kim Holden Nowe, niesamowite doznanie, ukradkiem skradzione spojrzenia, pierwsze pocałunki i motyle w brzuchu… Pierwsza miłość może czegoś nauczyć, ale też zgubić. Słodka, gorzka, ekscytująca, a może też rozrywająca serce? Czy pierwszej miłości się nie zapomina? Autorki znane z list bestsellerów, opowiadają o pierwszej miłości i związanych z nią emocjach. Zapraszamy, porozmawiajmy o pierwszej miłości!

Perfekcja, delikatność, artyzm – to określenia najczęściej kojarzone z baletem. Lekkie, eteryczne ruchy i niewinność emanująca ze sceny kłócą się z przemocą, wyzwiskami i nadużyciami seksualnymi, którymi bywa okupiona nauka baletu. Nikt nie zastanawia się, co dzieje się za kulisami... Jakie sekrety skrywają ściany polskich szkół baletowych? Jaką cenę ich uczniowie płacą za to, by zaistnieć na scenie? Balet, który niszczy to przejmujący manifest wychowanków szkół baletowych, którzy przerywają milczenie. Odarci z pasji, radości z tańca, pozbawieni godności i poczucia własnej wartości, opowiadają swoje historie pełne smutku i cierpienia. Monika Sławecka w rozmowach z nimi próbuje dociec, skąd w tym hermetycznym środowisku jest tyle przemocy i zawiści… I to nie ze strony rówieśników.