Kuniec świata? Bazyliaszki, fraszki i inne figliki

Andrzej Gałowicz – absolwent LO im. S. Goszczyńskiego w Nowym Targu oraz filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Doktor nauk humanistycznych, historyk literatury, krytyk i recenzent, polonista. Trochę poeta, trochę prozaik. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych, m.in. o poezji J. Rostworowskiego, B. Obertyńskiej, Z. Rumla, J. Kurowskiej, J. Darowskiego, J. Tulika, a także książek, np. Twórczość poetycka Jana Rostworowskiego. Publikował m.in. w „Dunajcu”, „Ruchu Literackim”, „Polonistyce”, „Frazie”, „Zeszytach Naukowych UR” oraz w prasie polonijnej. Mieszka i pracuje w Krośnie.

Autor “Kuńca świata”? jest wnikliwym obserwatorem świata i ludzi. Jego „bazyliaszki” są odpowiedzią na absurdy i ludzkie ułomności w początkach XXI wieku. W nocie Od autora znajdujemy następującą ich definicję:

„Nazwa ta kryje w sobie co prawda mordercze uderzenie (jak to u bazyliszków), ale zespolone z łagodnością ziołowego aromatu bazylii, co w efekcie daje (jak to po ziołach…) komfort miękkiego znieczulenia, więc uderzenie nie rani…”

Alicja Jakubowska-Ożóg w przedmowie określa je mianem „diagnoz rzeczywistości” i dodaje:

„Gałowicz wykorzystuje formułę starożytnych sentencji, budując wyjątkowo trafny komentarz do współczesności. Jego fraszki to teksty z dynamicznym systemem fabularnym, żartobliwe, satyryczne, liryczne. Diagnozują rzeczywistość tu i teraz i nie ma sfery życia, która ostałaby się przed tą wnikliwą oceną”.