Ostra niewydolność serca w zarysie

Coraz większa częstość występowania niewydolności serca stanowi wyzwanie nie tylko medyczne, ale także społeczne i ekonomiczne. Ostatnie dekady przyniosły istotny postęp w diagnostyce i leczeniu przewlekłej niewydolności serca, natomiast brakuje dobrych strategii, udokumentowanych w badaniach randomizowanych, postępowania w ostrej niewydolności serca. Od wielu lat poszukuje się skutecznych metod postępowania w tym poważnym stanie. Leczenia nie ułatwia fakt, że pod pojęciem ostrej niewydolności serca kryje się wiele różnych sytuacji klinicznych, będących zazwyczaj stanami zagrożenia życia. Profil fenotypowy chorych z ostrą niewydolnością serca jest bardzo zróżnicowany. Podobnie jak w innych krajach również w Polsce zwiększa się liczba chorych hospitalizowanych z powodu niewydolności serca. Właściwe postępowanie w przebiegu hospitalizacji, w tym zapoczątkowanie farmakoterapii zgodnej z zaleceniami towarzystw naukowych, oraz zaplanowanie dalszego leczenia i wizyt kontrolnych mają kluczowe znaczenie w tej grupie chorych, którzy w świetle wyników różnych badań są grupą o najwyższym ryzyku niekorzystnych zdarzeń sercowych, zwłaszcza we wczesnym okresie po hospitalizacji. Książka Ostra niewydolność serca w zarysie, której pierwsze wydanie ukazało się w 2015 roku, powstała w celu przedstawienia aktualnych poglądów na temat sposobu postępowania w tym ciężkim stanie klinicznym. Bardzo dobre przyjęcie książki i wyczerpanie nakładu, a także fakt ukazania się w 2016 roku uaktualnionych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących postępowania w przewlekłej i ostrej niewydolności serca zmobilizowały autorów do przygotowania drugiego, poprawionego wydania. Zaktualizowano w nim opinie dotyczące leczenia w fazie przedszpitalnej i szpitalnej, zwracając szczególną uwagę na postępowanie okołowypisowe jako ważny element w zapobieganiu kolejnym hospitalizacjom. Mamy nadzieję, że wskazówki dotyczące postępowania znajdą tutaj nie tylko lekarze różnych specjalności, którzy na co dzień spotykają się z chorymi z niewydolnością specjaliści medycyny ratunkowej, interniści, lekarze rodzinni, kardiolodzy, ale też ratownicy medyczni i studenci medycyny. Składamy podziękowania wszystkim Autorom za znakomitą współpracę. Szczególne słowa podziękowania kierujemy do zespołu redakcyjnego Wydawnictwa Via Medica, bez którego sprawnej pracy publikacja nie mogłaby się tak szybko ukazać. Ewa Straburzyńska-Migaj, Jadwiga Nessler