Pan Twardowski. Gra

Pan Twardowski. Na pewno każdy z nas kojarzy to nazwisko z wiersza Adama Mickiewicza pt. Pani Twardowska, gdzie Twardowski spotkał się z diabłem w karczmie Rzym. Właśnie tę karczmę możemy zobaczyć w naszej grze! Cała historia została też opisana w instrukcji, więc właśnie od niej warto rozpocząć grę.



W grze niezwykle ważna jest spostrzegawczość... Grę wygrywa ten, kto prawidłowo wytypuje postać Twardowskiego, aby to zrobić musi jednak dostać dostęp do wskazówek. Najpierw przyglądamy się karczmie, a później jedna z osób (gdy reszta ma założone maski) odwraca jedną z kart. Zadaniem reszty graczy (po zdjęciu masek) jest wytypowanie, która część została zmieniona. Ten, kto prawidłowo wskaże, może w nagrodę zobaczyć wskazówkę, którą musi zapamiętać. Dowiaduje się dzięki niej np. tego, że Twardowski ma ciemne oczy. Znalezienie zmienionego kwadracika wcale nie jest proste, różnią się one bowiem od siebie wyłącznie szczegółami, np. postać patrzy w inną stronę, piwo jest pełne lub puste, karty zamieniają się na kości do gry itp.



Grę już zdążyłam przetestować z moimi gabinetowymi podopiecznymi i są oni zachwyceni! Maluchy lubią gry, w których trzeba zasłonić oczy i być szybszym niż pozostali gracze. Dzieci są w pełni skoncentrowane i z całą siłą zapamiętują wskazówki i próbują wydedukować, kto jest Panem Twardowskim.



Największym minusem jest dla mnie stanowczo zbyt duże pudełko... Gier używam głównie w gabinecie logopedycznym, gdzie miejsce jest ograniczone, więc wolę kiedy pudełko jest dobrze dostosowane do zawartości. Byłoby też super, gdyby karty wskazówek również były tekturowe i bardziej wytrzymałe. Niestety aż za dobrze wiem, co potrafią zrobić małe rączki. Poza tym drobnym minusem gra jest wspaniała: dzieci ją lubią, a przy okazji ćwiczą pamięć i koncentrację.