Siedmiopiętrowa góra

Dotychczas słyszałam wiele dobrego o tej książce, jednak ani raz przez myśl mi nie przeszło, żeby zapoznać się z jej treścią osobiście i przekonać się, czy przedstawione tu treści są aż tak niesamowite jak zapewniają niektórzy internauci. Jak to mówią, do odważnych świat należy, dlatego też postanowiłam czym prędzej zobaczyć, jak wiele dobrego kryje się w tej z pozoru zwyczajnej książce.


To historia, która opowiada o sile wiary oraz jak ważne jest żeby ją odnaleźć i poczuć pokój. To niesamowite, że często odnajdujemy go wtedy, gdy tak naprawdę go nie szukamy, gdy zamiast uciekać od życia pozwolimy mu płynąć.



Autor w niewiarygodny wręcz sposób przedstawia swój pomysł, w dodatku robi to tak dobrze, że udało mu się zachwycić wielu, to dlatego właśnie "Siedmiopiętrowa góra" zyskała aż tylu fanów.



Mimo iż opinie na jej temat są raczej podzielone, jedni uważają ją za arcydzieło, a inni wręcz przeciwnie, osobiście sądzę, że zaliczam się do tej pierwszej grupy. To powieść, w której zachwyciło mnie praktycznie wszystko, przedstawiona tutaj postać Thomasa Mertona, jego walka o odnalezienie wiary, a także liczne, inspirujące cytaty, które nie raz dawały mi do myślenia.



Sądzę, że jest to obowiązkowa powieść dla każdego, bez wyjątku, gdyż można się z niej wiele nauczyć i nawet nie w pełni świadomie wyciągnąć ukrytą tu wiedzę. To nie do uwierzenia, że człowiek, który sam siebie nazywał ateistą, skończył w zakonie. Faktem jest także, że sam kościół katolicki ma co do niego mieszane uczucia, jednak dla niego to nie ma znaczenia. Dla niego ważne jest tylko odnalezienie wiary i spokoju.