W cieniu góry. Wspomnienia Odważnej

Kurczę, autorka ma prawdziwy talent do przekazywania emocji i robienia ogromnego napięcia. Kiedy chciała ukazać, że główna bohaterka się męczyła daną wędrówką, to matko, już same opisy i mnie męczyły. Następnie sama siebie podbudowywała, by tylko się nie poddawać, nie zerkać w dół i nie zwalniać. Czytałam to jak napięta struna, nawet chwilami miałam za nią lęk wysokości, poważnie! To było tak, jakbym ja tam była i przeżywała nawet najmniejszy wysiłek razem z nią. Teraz przynajmniej wiem, że nigdy w góry nie pojadę:-) Od początku książki wzbudziła mój podziw. Wstępnie nie rozumiałam dlaczego wspina się na tą górę, gdyż wielokrotnie czytamy o tym, że rozważała nawet swoją śmierć. Wiedziała, że robi coś niebezpiecznego, a mimo tego nadal pokonywała kolejną wysokość. Momentami nawet brakowało jej powietrza, ale wiecie co? Jak już poznałam powód jej wspinaczki, to w myślach zrobiłam jej pokłon. Ona po prostu musiała odreagować całe zło, które ją spotkało w dzieciństwie. Sama nie wiem, czy bym się po czymś takim podniosła. Z pewnością nie potrafiłabym zaufać już żadnemu mężczyźnie. Wykorzystywanie seksualne na każdym odbija jakieś piętno. Większość osób nie potrafi się z tym zmierzyć. Jej również jest bardzo ciężko, tym bardziej, że niemal od zawsze była inna. Kochała inaczej. Dodatkowo miała problem z alkoholem po którym potrafiła prowadzić samochód. Karą było zbieranie śmieci, ciężko stwierdzić, czy była za to adwokatowi wdzięczna. Większość jej opowieści, które poznajemy w czasie teraźniejszym jest smutna, wręcz depresyjna. Czuć tutaj nie tyle jej niechęć, co obojętność na to, co się dzieje z jej życiem. Inne osoby nie zawsze traktują ją sprawiedliwie. Raz mają za gorszą od siebie, a niekiedy za wyższą. Ona sama nie poznawała siebie, kiedy była upojona alkoholem. Jakby wstępował w nią jakiś demon, którego albo skrzętnie ukrywała, albo wydostawał się z niej wtedy, kiedy czuła się obojętna i pokrętnie bezpieczna. Nie chcę wam zdradzać niczego więcej, jednak przygotujcie się na burzę emocjonalną, która zostanie z wami na dłużej. Na opowieść o życiu w pewnego rodzaju pułapce widocznej i odczuwalnej tylko dla niej. Według mnie to bardzo osobista książka, dlatego mocno wam ją polecam!