Wędrując przez życie

Przed Państwem kolejny tomik poezji pod tytułem Wędrując przez życie autorstwa Iwony Zaborowskiej. Tomik ten poetka poświęca swojemu ukochanemu synowi Tomkowi, który odszedł zbyt wcześnie. W jednym z wierszy pisze: Bez ciebie Bardzo pragnęłam, abyś znowu dotknął dłoni, uśmiechnął się, szepnął czule, tęskniłem. Bez ciebie smutny jest mój świat. Wszystko przeminęło, zostały wspomnienia i żal. Autorka jest lekarzem, co ma niewątpliwie wpływ na jej wrażliwość,postrzeganie rzeczy i zjawisk wokół niej. Poetka kocha i chce być kochana. Pięknie pisze o miłości, która jest tak ulotna, jak czerwcowe ciepłe wieczory. Czerwcowe zauroczenie Marzenia ukryte pośród gwiazd powracają w letnie roztańczone wieczory w płatkach róż cichym śpiewie nocy tkliwym dotyku spełnienia pragnień. Radosne chwile przepełnione szczęściem wkrótce się wymkną popłyną w nieznane. Centralną cechą jej poezji jest niechęć do definiowania, etykietowania. Jej wiersze to trafne spostrzeżenia, niczym słowo rzeźbione w marmurze. To namalowany delikatnie obraz, gdzie autorka używa słów zamiast farby, a płótnem staje się dla niej czytelnik. Najbardziej dającą się określić cechą formy poetyckiej Iwony Zaborowskiej jest ekonomia języka. Poetka staranne dobiera słowa pod kątem zwięzłości i jasności przekazu. Tomik ten jest ilustrowany pracami serdecznego przyjaciela autorki LAL THUSHARA FERNANDO ze Sri Lanki. Zapraszam do lektury tego niezwykle ciekawego tomiku. Stron 128, format A5, oprawa miękka.