Etiopia pomiędzy tradycją a nowoczesnością

Książka poświęcona jest koronacji cesarza Hajle Syllasjego w listopadzie 1930 roku. Wydarzenie to zostało nagłośnione, ponieważ takie było zamierzenie etiopskiego władcy, a prowadzona przez niego polityka zmierzała do propagowania na świecie pozytywnego wizerunku Cesarstwa. Cesarska koronacja wpisuje się w szersze zagadnienie — symbolikę władzy w niepodległym afrykańskim dwudziestowiecznym państwie, jakim było Cesarstwo Etiopskie. Podczas koronacji władca wykorzystał wszelkie możliwe środki, aby uczynić to wydarzenie jak najbardziej spektakularnym. Jego celem stało się nie tylko przekazanie poddanym informacji na temat legitymizacji władzy, ale również rozpropagowanie w świecie przekazu na temat swojego państwa. Wynikało to z dążenia cesarza do uczynienia z Etiopii pełnoprawnego uczestnika wydarzeń na międzynarodowej arenie politycznej. Przesłanie Hajle Syllasjego, które omawia autorka na kartach tej książki, oscylowało pomiędzy odwołaniami do tradycji i długiej historii Cesarstwa oraz dążeniem do zmian w sposobie działania państwa i życia jego mieszkańców. Celem autorki jest analiza wydarzenia, jakim była koronacja, oraz symboliki jego poszczególnych elementów. Podjęła ona próbę odczytania przekazu zawartego w ceremonii intronizacyjnej etiopskiego władcy i odpowiedzi na pytanie o to, jakimi sposobami przekazywano informację dotyczącą najważniejszego problemu ówczesnej Etiopii, jakim było jej miejsce — miejsce starożytnego afrykańskiego cesarstwa — w świecie XX wieku. Innymi słowy, celem pracy jest analiza propagandowego przekazu służącego tworzeniu wizerunku państwa i jego władcy.