Korespondencja miłosna z Antoinette de Watteville 1928–1937

Intymna korespondencja Balthusa, jednego z najwybitniejszych malarzy XX wieku, otoczonego nimbem tajemnicy, przez całe życie świadomie odwróconego plecami do teraźniejszości, w której czuł się obco, tworzącego w epoce, do której w głębi duszy nigdy nie należał. Książka ta „czytana będzie z pewnością jako autoportret młodego, zakochanego Balthusa, czyli istotny i niezmiernie oryginalny dokument na temat początków jednego z ważniejszych dzieł XX wieku, dzieła stworzonego przez wielką, wyjątkową i tajemniczą postać, która niedawno odeszła z tego świata. Dla mego brata i dla mnie chodzi tu wszakże o dwoje bardzo sympatycznych młodych ludzi, którzy mieli stać się naszymi rodzicami. (...) W czasie gdy rozpoczyna się ta korespondencja, Balthus ma lat dwadzieścia i maluje swe pierwsze arcydzieła”. Tak oto do lektury niniejszej korespondencji zachęcają dwaj synowie malarza — Stanislas i Thadée Klossowscy de Rola.