Kolekcja mody jest trochę jak książka, w której poukrywane są zaskakujące pomysły, znaczenia i historie. Pod podszewką można często znaleźć o wiele więcej, niż widać na pierwszy rzut oka. Pod podszewką to opowieści, stroje i fotografie pisarzy. Autorki asystowały bohaterom w procesie tworzenia. Powstało kilkanaście human stories, które pozwalają wejść do świata pisarza od kuchni, a w tym przypadku – od strony szafy. Co w niej wisi? I dlaczego? Rozmowy dotyczą poszukiwania siebie, wizerunku i poglądów na życie. Sukience z granatowego jedwabiu z wyłaniającą się halką przedstawiającą rycinę, w której Olga Tokarczuk odbierała nagrodę Bookera, towarzyszy cała opowieść. I tak jest w przypadku wszystkich autorów. Każdy prezentowany tu strój jest częścią niepowtarzalnej i unikatowej kolekcji literackiej. W ramach projektu powstała cała garderoba – od kapelusza do skarpetek (m.in. trencz jak z kryminału; marynarka z wszytym wierszem; koszula w paski z biblii Gutenberga; czerwona suknia z pajęczyną na plecach; kimono; damski garnitur i męska bielizna z haiku Basho). Projektanci kolekcji to nie tylko wspaniali pisarze – to też osoby, dla których wizualna sfera istnienia jest ważna, którzy świetnie potrafią się zaprezentować i robią to z pełną świadomością. I nie boją się o tym mówić. W ubieraniu zawarty jest akt twórczy. Olga Tokarczuk Krawata nie noszę. Po to zostałem artystą, żeby być wolnym od tego rodzaju przymusu. Mam ogromną sympatię do spodni dresowych, nie ma ubrania, którego bym bardziej nie kochał Łukasz Orbitowski Po co kobietom sukienki? Dla mnie jest to kwestią zmysłowego bycia w świecie. Wszystkie potrzebujemy piękna. I pięknych sukienek, żeby bez wstrętu patrzeć na siebie w lustrze. Joanna Bator „Nie mam co na siebie włożyć” jest jakimś refrenem, który pojawia się w naszym życiu. Anna Dziewit-Meller Sukienka to mój pancerz, rodzaj tarczy. Żeby mnie nikt nie zranił. Mam oddzielny pokój dla moich sukienek. Każdy kto do mnie przyjdzie, myśli, że jestem kompletną dewiantką. Jestem, a to jest nałóg. Sukienek mam 500! Katarzyna Bonda Życie jest zbyt krótkie, żeby nosić brzydkie sukienki! Sylwia Chutnik Dla mnie ubiór nie jest istotny. Lubię po prostu się dziwnie ubierać. Jacek Dehnel Sylwia Stano i Zofia Karaszewska, pisarki, dziennikarki i krytyczki literackie. Współpracowały m.in. z Polskim Radiem i miesięcznikiem „Elle”. Obecnie piszą o literaturze i czytaniu w „Przekroju”. Autorki literackiego bloga „Książniczki mają zdanie”. Współorganizatorki festiwalu Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie. Projektowanie nadzorowała: Justyna Ołtarzewska. Pisarzy i zaprojektowane przez nich ubrania sfotografował: Michał Jaworski

Cudowne Boże Narodzenie z przepysznym jedzeniem – przygotowanym z samach produktów roślinnych! W książce znajdziecie wegańskie przepisy na świąteczne potrawy do podania na wieczerzę wigilijną i między świętami oraz podczas adwentowych spotkań przy kawie i grzanym winie. „Zielona” Gwiazdka to naprawdę uroczysty czas dla ludzi, zwierząt i naszego środowiska. I czas objadania się: daktylowe praliny, chleb z orzechami i cynamonem, słonecznikowe klopsiki, marynowana na słodko cukinia, cebula z pieca – to tylko część pysznych przepisów na niezapomniane święta. Karoline Jönsson, szwedzka autorka przepisów kulinarnych i promotorka wegetarianizmu, która najchętniej je to, co sama wyhoduje w swoim ogrodzie, podsuwa pomysły na kolorowy, suto zastawiony i całkowicie roślinny stół świąteczny. Znajdzie się na nim miejsce nie tylko dla tradycyjnych potraw, lecz także zupełnie nowych świątecznych przysmaków, które grzeją, sycą i mówiąc w skrócie – smakują Bożym Narodzeniem. Rzecz jasna jest tu też rozdział o wypiekach i łakociach, które są nieodłączną częścią świąt. Do tego znajdziecie przepisy na napoje i propozycji dań „z resztek” na okres świąteczno-noworoczny. Karoline Jönsson zaprasza was do siebie, byście śledzili jej przygotowania do nastrojowych, uroczych zielonych świąt. Karoline Jönsson – szwedzka blogerka, autorka książek kulinarnych. Jej blog det goda gröna uważa się za najlepszy szwedzki blog kulinarny. W 2015 roku poprowadziła pierwszy całkowicie wegetariański program w szwedzkiej telewizji. W Wydawnictwie Marginesy ukazał się jej bestseller Zielona spiżarnia. Jedzenie z mojego ogrodu (2018).

Przejmujące losy „białych niewolnic”, kobiet z najniższego szczebla hierarchii służby domowej. Tych, których w przedwojennej Polsce było najwięcej. Zatrudniane przez mieszczaństwo wiejskie dziewczęta zaczynały służbę mając często 15 lat. Nie miały prawa do urlopu i wypoczynku, pracowały od świtu do nocy za grosze. Joanna Kuciel-Frydryszak zagląda do ich maleńkich pokoików w eleganckich kamienicach, przypatruje się, co robią, gdy mają wychodne, obserwuje je przy kuchennej pracy, współczuje, gdy muszą oddać swoje często nieślubne dzieci. Ale praca służącej to mimo wszystko awans i dotknięcie lepszego świata. Dla niektórych służba stanie się przygodą życia. Inne w rodzinie chlebodawców znajdą przyjaciół i opiekunów. W galerii służących pojawiają się zarówno te, które zapisały się w historii: Anna Kaźmierczak, prababcia kanclerz Angeli Merkel, Teosia Pytkówna, żona Stanisława Wyspiańskiego, Aniela „Ciemna”, która wymyśliła końcówkę Ferdydurke, komunistka Etla Bomsztyk, jak i te bezimienne. Zobaczymy je także podczas drugiej wojny światowej, gdy heroicznie będą pomagać swoim chlebodawcom. Służące do wszystkiego to także opowieść o stosunkach klasowych oraz o potrzebie dominacji lepiej urodzonych nad biedakami. To momentami zabawna, a czasem gorzka lektura. Na pewno zaś ważna. „Wspaniała! Tak wiele mówi o korzeniach naszego społeczeństwa, o wyzysku, uległości kobiet akceptujących swój niewolniczy los, ale i o sile ludzkich uczuć, zdolnych przekroczyć klasowe podziały. Dla mnie szczególnie wzruszająca, bo moja niania, która mogłaby być bohaterką tej książki, była jedną z najważniejszych osób mego dzieciństwa. Autorka wykonała ogromną pracę, dziękuję”! Agnieszka Holland „Z reguły nie mają nazwisk, często nawet imion. A przecież to one wyprasowały te białe koszule sławnych mężczyzn, których zdjęcia pamiętamy ze szkolnych podręczników. Służące. Nic dziś o nich nie wiemy, a one kiedyś wiedziały wszystko. Kuciel-Frydryszak pozwala nam zajrzeć do miejsca, które historycy dotąd omijali: do „służbówki”. Świetna lektura, otwiera oczy”! Wojciech Orliński Joanna Kuciel-Frydryszak – absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, dziennikarka. Autorka biografii Słonimski. Heretyk na ambonie, nominowanej w najważniejszych konkursach na Historyczną Książkę Roku – im. K. Moczarskiego i O. Haleckiego, oraz bestsellerowej biografii Kazimiery Iłłakowiczówny Iłła (Marginesy 2017), nominowanej do Nagrody im. Józefa Łukaszewicza.

Nowe, poręczne wydanie superbestsellera! Zjeździła Wietnam i Tajlandię, zmarzła w Korei, pojechała ucierać pasty curry do Indii, przejechała całe Bałkany, zgrzała się na targowiskach w Maroko i rozpływała się nad świeżym awokado w Kalifornii. Odwiedziła ponad pięćdziesiąt krajów, a kulturę każdego z nich poznawała od kuchni. Dla Marty Dymek najważniejsze były regionalne przyprawy, tradycyjne śniadania, rytualne obiady, narodowe dania, ulubione słodkości oraz to, jak wyglądają stragany i targowiska. W każdej podróży spisywała przepisy, notowała najciekawsze połączenia oraz spotykała się z tamtejszymi kucharzami, kucharkami i domowymi gospodyniami. Kuchnia roślinna nie pochodzi z konkretnego kraju ani kontynentu. Od wieków roślinne potrawy można spotkać na każdej szerokości geograficznej, bez względu na temperaturę, klimat i wysokość nad poziomem morza. Wegańskie jest zarówno meksykańskie guacamole, swojski barszcz z uszkami, afrykański gulasz z jarmużu, jak i buraczane curry z cynamonem. Jeśli tylko wie się, gdzie patrzeć, w każdym kraju z łatwością można spotkać mnóstwo roślinnych przepisów, które otwierają oczy na niespotykane dotąd połączenia i pozwalają na nowo odkryć dobrze znane warzywa. Uwierzcie, że zjedzenie bulwy selera po chińsku zmienia kulinarną wyobraźnię raz na zawsze. Marta Dymek to blogerka, autorka kulinarnego bloga Jadłonomia (Kulinarny Blog Roku 2013) i książki pod tym samym tytułem, która doczekała się kilku dodruków. Od sześciu lat prowadzi swoją stronę, na której dzieli się wegańskimi przepisami oraz wskazówkami na temat roślinnego gotowania. Współpracowała z nowojorskim kwartalnikiem kulinarnym „Chickpea Magazine”. Jej teksty publikowano też w „Magazynie Smak”, „Kukbuku” i „Gazecie Wyborczej”, a także w jej autorskiej rubryce w „Kuchnia. Magazyn dla Smakoszy”. Na kanale Kuchnia+ prowadzi swój autorski program Zielona rewolucja Marty Dymek.

Ileż razy każdy z nas mówił: „Mam to na końcu języka!” i nie umiał sobie czegoś przypomnieć? Ile razy jakiś przedmiot – jak Proustowska magdalenka – wysłał nas w czasy dzieciństwa? Ile razy nie mieliśmy pewności, czy coś nam się śniło, czy stało naprawdę? A déja vu? To dopiero zagadka! Neuropsycholożka i jej siostra dziennikarka wyruszają w szaloną podróż: od odkrycia hipokampu (konika morskiego, którego każdy z nas ma pod czaszką) aż po nowoczesne czytanie w myślach za pomocą rezonansu magnetycznego. Opowiadają o fałszywych wspomnieniach, zapominaniu i klastrach pamięci. Rozmawiają z mężczyzną, który cierpi na amnezję, dziesięcioma nurkami, czterema arcymistrzami szachowymi, śledczym z wydziału kryminalnego, śpiewakiem operowym, mistrzem pamięci, królową quizów, pisarką, laureatem Nagrody Nobla, klimatologiem i blogerką. Poza tym zrzucają własną siostrę Tonje z samolotu, żeby dowiedzieć się, czy istotnie w chwili zagrożenia człowiekowi przelatuje przed oczami całe życie (spokojnie, miała spadochron). I szukają odpowiedzi na nurtujące je pytania. Czy możemy polegać na naszej pamięci? Jak to się dzieje, że wspomnienia dzieci różnią się od wspomnień starszych ludzi? Czy można wytrenować pamięć? Jak żyć z traumatycznymi wspomnieniami – i jak żyć, będąc całkowicie pozbawionym wspomnień? Hilde Ostby (ur. 1975) jest historykiem idei, pisarką, dziennikarką i byłym redaktorem wydawniczym. Zadebiutowała w 2013 roku bardzo dobrze przyjętą przez krytyków powieścią „Leksykon tęsknoty”. Studiowała historię idei na Uniwersytecie w Oslo, jej praca magisterska dotyczyła Szekspira i różokrzyżowców. Pracowała jako dziennikarka w „Dagsavisen” i redaktor w Schibsted. Obecnie jest redaktorką w Bibliotece Narodowej i pisze artykuły do „Aftenposten”. Ylva Ostby (ur. 1979) jest neuropsychologiem i pisarką, jednym z czołowych norweskich ekspertów w dziedzinie funkcjonowania pamięci. Jej praca doktorska dotyczyła rozwoju neuropoznawczego dzieci i młodzieży. Obecnie przebywa na stypendium postdoktorskim na Uniwersytecie w Oslo.

Aksolotl, niesporczak, ksenofiofor, motyl morski, rekin chochlik – na naszej planecie żyje wiele zwierząt, które daleko wykraczają poza ludzką wyobraźnię: prawdziwych stworzeń, które są często bardziej zadziwiające, niż wszystko, o czym fantazjowali autorzy średniowiecznych bestiariuszy. Dzisiaj nie boimy się już potworów morskich ani szyszymor. Ale poczynając od niesławnego pszczoło-jamnika aż po kałamarnicę olbrzymią – zwierzęta nadal urzekają tym, co mogą zrobić i tym, czego nie mogą, a także tym, co o nich wiemy, no i tym, czego nie. Na przykład krab yeti – żyjący ponad 2 kilometry pod powierzchnią oceanu w temperaturach sięgających 300 stopni Celsjusza – używa swoich futrzastych ramion do hodowli bakterii, którymi się żywi. Niesporczak z kolei należy do grona zwierząt „niezniszczalnych” i potrafi przeżyć w przestrzeni kosmicznej. Caspar Henderson – penetrując i głębie oceanów, i najbardziej jałowe zakątki ziemi – w sposób dowcipny, pasjonujący i elokwentny prezentuje nam współczesną menażerię: opisuje piękno i dziwaczność wielu stworzeń, z których część jest tak zadziwiająca, że chciałoby się dla nich założyć osobne Archiwum X. Dzięki nim po raz kolejny można się przekonać, jak wspaniały jest świat, w którym żyjemy. Jeśli tak jak mnie interesują was dziwne szczegóły na temat dziwnych zwierząt, ta książka jest dla was. Caspar Henderson zorganizował nam otwierające oczy safari i pokazał prawdziwe zwierzęta, których żaden zdrowy na umyśle człowiek nie zdołałby wymyślić. Frans de Waal, autor książek Bonobo i ateista i Małpy i filozofowie Niezwykła książka: wspaniała i przekraczająca granice gatunków księga czarów; księga gatunków, która zachwyciła mnie od pierwszej strony. Cudowna w najbogatszym znaczeniu tego słowa, a także dowcipna, poruszająca, ważna i piękna. Robert Macfarlane, autor książki Szlaki. Opowieści o wędrówkach Fascynująca… Henderson łączy w niej elementy zoologii, literatury, mitologii, historii, paleontologii, sztuki i anegdoty. „Guardian” Wspaniała książka! Z precyzją naukowca, kunsztem artysty i siłą przekonywania starotestamentowego proroka Caspar Henderson zachęca nas do tego, byśmy zaczęli dostrzegać inne gatunki zamieszkujące naszą zagrożoną planetę i czegoś się od ich nauczyli, zanim będzie za późno. Richard Holloway To dzieło, którego Hendersonowi pozazdrościłby sam Pliniusz Starszy, któremu przyklasnąłby sam Darwin i którym rozkoszowałby się sam Borges… Alberto Manguel Caspar Henderson jest pisarzem i dziennikarzem, ale w swojej karierze oceniał scenariusze w Hollywood, niósł pomoc humanitarną w Ugandzie i pisał o prawach człowieka w Iraku. Obecnie mieszka w Oksfordzie. Za swoją Księgę jeszcze przed publikacją zdobył nagrodę Jerwood, a od Brytyjskiego Stowarzyszenia Pisarzy nagrodę im. Rogera Deakina. W 2013 roku znalazła się na finałowej liście pozycji nominowanych do nagrody Towarzystwa Królewskiego w dziedzinie książki naukowej, nagrody Stowarzyszenia Biologicznego w kategorii ogólnej oraz nagrody British Book Design. Księga ukaże się w Chinach, Estonii, Francji, Hiszpanii, Japonii, Korei, Niemczech, Norwegii, Rosji i Włoszech. Jego kolejna książka – A New Map of Wonders – ukaże się wkrótce nakładem Wydawnictwa Marginesy.

Psy rzadko bywają dobre albo złe. Najczęściej są takie, jak zostaną wychowane. Historia spisana przez Jakuba Ćwieka to zapis przeszło trzydziestoletniej służby policyjnej podinspektora Adama Bigaja (ps. „Księciunio”), w latach 90. kierownika sekcji zabójstw na wrocławskim starym mieście, a następnie wieloletniego naczelnika wydziału kryminalnego posterunku na Rakowcu przez wrocławian zwanym Trójkątem Bermudzkim. To także okazja do opowiedzenia o tym, jak na co dzień wyglądała mundurowa „psia służba”: współpraca szeregowych milicjantów ze Służbą Bezpieczeństwa i z przedstawicielami Kościoła, zabezpieczanie kolejnych papieskich pielgrzymek, walka z przestępczością zorganizowaną, powodzią i dopalaczami. Wielkie, medialne sprawy, o których słyszała cała Polska, są tu pokazane z zupełnie innej perspektywy. To także opowieść o nieustannych zmaganiach policji z jej największym wrogiem — samą sobą. O tym, jak na codzienną służbę wpływają roszady polityczne, jakie są długofalowe skutki postępującej korupcji, nepotyzmu i podporządkowania działań słupkom statystycznym. Przede wszystkim jednak to książka o funkcjonariuszach. O nieoczywistych przyjaźniach rodzących się w zaskakujących sytuacjach, cenie, jaką płaci się za bycie dobrym gliną, trudnych wyborach osobistych i próbie budowania życia rodzinnego na chwiejnej podstawie usypanej z telefonów o dowolnej porze, włamów i trupów.

Wznowienie klasycznej książki – ze wstępem Yuvala Noaha Harariego, autora Sapiens, oraz wprowadzeniem Dariusza Gzyry, współzałożyciela Stowarzyszenia Empatia Wyzwolenie zwierząt to biblia obrońców praw zwierząt i każdego, komu nieobce jest cierpienie naszych braci mniejszych. Zwierzęta nie mogą same domagać się wyzwolenia ani też głosowaniem, demonstracjami czy bojkotem protestować przeciwko warunkom, w jakich żyją. Zdaniem Singera jednak normy moralne nie powinny odnosić się jedynie do ludzi, lecz do wszystkich istot, które zdolne są odczuwać cierpienie. Nie ma dobrych powodów pozwalających nam na używanie zwierząt do zaspokajania naszych potrzeb. Zwłaszcza na taką skalę i z takim okrucieństwem. Czy zatem tyrania człowieka nad zwierzętami będzie trwać nadal, dowodząc, że w zderzeniu z egoistycznymi interesami moralność nic nie znaczy? Czy też staniemy na wysokości zadania i udowodnimy, że stać nas na prawdziwy altruizm, kończąc z bezlitosną eksploatacją gatunków, nad którymi mamy władzę, i to nie dlatego, że zmuszą nas do tego aktywiści, lecz ponieważ uznamy, iż jest ona moralnie nie do przyjęcia? „Napisałem opowieść o tyranii człowieka wobec zwierząt. W rozdziałach ukazujących ich cierpienia znajdą się miejsca, które wzbudzą emocje. Mam nadzieję, że będzie to gniew i oburzenie”. Książka ta nie jest jednak wyłącznie opisem tragicznego losu zwierząt. Jest to także jasny i klarowny wywód filozoficzny na temat źródeł naszego szowinizmu gatunkowego i przedmiotowego traktowania zwierząt. Singer pisze spokojnie, bez zacietrzewienia, stara się wyraźnie apelować nie do emocji, lecz rozumu, wyraźnie przeciwstawia się też aktom przemocy, na jakie porywali się nieraz najbardziej wojowniczy obrońcy praw zwierząt. Sławomir Zagórski, „Gazeta Wyborcza” Peter Singer (ur. 1946 w Melbourne) – najsłynniejszy współcześnie żyjący filozof, obwołany przez amerykański „Times” jednym ze 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Profesor University Center for Human Values i Uniwersytetu Princeton. Wykładał m.in. w Oxfordzie, Nowym Jorku, Uniwersytecie Colorado, Kalifornijskim i Monash. Wyzwolenie zwierząt przyniosło mu międzynarodową sławę. Jest autorem i współautorem wielu innych książek, m.in. Dzieci z probówki, Etyka a to, co jemy, Etyka praktyczna, Jeden świat, O życiu i śmierci, Przewodnik po etyce, W obronie zwierząt i Życie które możesz ocalić. Jest założycielem Międzynarodowego Towarzystwa Bioetycznego, a także współinicjatorem (wraz z Paolą Cavalieri) Projektu na rzecz Dużych Małp Człekokształtnych.

Jedna z najsłynniejszych himalaistek świata. Postać i wybitna, i kłopotliwa: przez nieokiełznaną osobowość, upór i dążenie do realizacji celów na przekór wszystkiemu. Pierwsza Polka i Europejka na Evereście, pierwsza kobieta, która zdobyła mityczny szczyt K2. Uwielbiana przez publiczność i media, uwierająca górskie środowisko zarówno dokonaniami, jak i niepohamowanym apetytem na zdobywanie najwyższych szczytów. Kobieta nietuzinkowa, owładnięta pasją. Wanda Rutkiewicz miała osobowość bogatą i skomplikowaną, była uparta i nieustannie balansowała na granicy bólu istnienia i ciepła blasku sławy. I bezwiednie zmierzała do samounicestwienia. Elżbieta Sieradzińska nie ogranicza się do rozmów z polskimi alpinistami; sięga również do źródeł nieznanych, w tym zachowanych fragmentów wspomnień matki himalaistki, Marii Błaszkiewicz, które miały ukazać się drukiem kilka lat po zaginięciu Wandy. Przytacza także nieznane i niepublikowane dotąd fragmenty relacji uczestników holenderskiej wyprawy, którzy wsparli Polkę w tragicznych dla niej wydarzeniach na Broad Peaku w 1991 roku. Wydarzeniach, które być może zaważyły na kondycji psychicznej Wandy Rutkiewicz i na podejmowanych przez nią decyzjach w ostatnich latach życia. Autorka dotarła także do niepublikowanych dotąd zdjęć Wandy Rutkiewicz. Elżbieta Sieradzińska – romanistka z zamiłowania i wykształcenia, tłumaczka z francuskiego w nocy, dyrektorka Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mińsku Mazowieckim w dzień, od lat przełamuje stereotypy w postrzeganiu roli biblioteki w życiu lokalnej społeczności. Trekker z zachwytu Nepalem i Himalajami. Na pewnym życiowym zakręcie spotkała muzykę Cesárii Évory i Cabo Verde i dla nich zdradziła nie tylko góry, ale także Awinion i Prowansję – napisała także biografię Cesaria Evora (Marginesy 2015). Z serca i duszy muzyk, wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów w języku polskim, francuskim i kreolskim. Z własnym zespołem Costanova nagrała promocyjną płytę Voyage. Autorka artykułów poświęconych górom oraz muzyce i kulturze Wysp Zielonego Przylądka. Członek honorowy Stowarzyszenia Pisarzy Południowej Francji Le Félibrige. Odznaczona brązowym medalem „Zasłużony dla Kultury” Gloria Artis (2006) i w uznaniu za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury, Złotym Krzyżem Zasługi (2015).

Czego tu nie ma! Zdrowy ketchup, pizza z cukinią, twarożek z migdałów ze szczypiorkiem, pasta czekoladowa z batatów i daktyli, barszcz z soczewicą i pieczonymi ziemniakami, sushi. Oraz pyszne desery, jak choćby lody bazyliowe z awokado. A wszystko z warzyw i owoców – ponieważ to one chronią nas przed chorobami cywilizacyjnymi, służą zdrowiu i są podstawą dobrze zbilansowanej diety. W praktyce oznacza to, że powinny stanowić połowę tego, co jemy. Niestety jest ich wciąż za mało na talerzach dzieci i dorosłych. Szczególnie kłopotliwe są warzywa, których dzieci często nie chcą jeść. Rodzice – którzy sami często mają z nimi kłopot i sięgają po nie niechętnie – pytają, co zrobić, aby to się zmieniło. Ta książka pomoże rozwiązać warzywny problem i wprowadzić je do rodzinnego menu. Znajdziecie tu ponad 80 przepisów na proste, zdrowe i kolorowe dania z warzywami w roli głównej. Ale nie tylko. Są porady, co zrobić, aby rozkochać się w zieleninie oraz jak gotować, aby dania były atrakcyjne dla małego i dużego smakosza. Nie do przecenienia jest wprowadzenie napisane przez dietetyczkę Małgorzatę Desmond, która jasno i precyzyjnie – w oparciu o najnowsze wyniki badań – wyjaśnia wpływ diet opartych o produkty roślinne na zdrowie w dzieciństwie i życiu dorosłym. Magda Gembacka – psycholog społeczny, propagatorka zdrowego odżywiania, zafascynowana medycyną żywienia i dietetyką, autorka książki Kolorowa kuchnia roślinna. Uczta dla podniebienia i zdrowie dla organizmu. Od 8 lat prowadzi blog ammniam.pl na którym dzieli się przepisami na zdrowe roślinne dania dla małych i dużych. Prowadzi warsztaty kulinarne grupowe i indywidualne, na których uczy roślinnego gotowania opartego o produkty naturalne i nieprzetworzone. W kuchni uwielbia eksperymentować i szukać nowych połączeń. Uzależniona od zielonych koktajli, pierogów i czekolady. Oprócz gotowania jej pasją jest fotografia kulinarna. W wolnym czasie biega, jeździ na rowerze i czyta książki. Prywatnie żona, mama Kacpra i Karoliny.

Sympatyczny duet krakowskich policjantów tym razem działa na Pomorzu. Podkomisarz Lucek Bałyś, wysłany na pozornie niewinną konferencję, zostaje beznadziejnie wmieszany w porachunki miejscowej gangsterki. Z początku uznaje to za szczęśliwy traf – po kłopotach w małżeństwie porządna dawka adrenaliny na pewno dobrze mu zrobi. Po chwili jednak zdarzenia nabierają szalonego tempa, zwłaszcza że szefem gangu jest dawny szef tamtejszej komendy, w dodatku były przyjaciel inspektora Krzyckiego. Krzycki i Bałyś wplątują się w lokalne układy, przy okazji wywołując cienie ponurej przeszłości tamtych ziem. Co było dawno i wydawało się nieważne, dzieje się również dzisiaj i okazuje się najważniejsze dla rozwiązania kryminalnej zagadki. Kilku okropnych zagadek, zasnuwających serię brutalnych morderstw jak pomorska mgła. Bo ktoś w sposób bezwzględny i krwawy morduje trzech miejscowych mężczyzn. Krzyckiego ściga również brudna przeszłość własna. Lucka – brudna teraźniejszość, która każe mu wreszcie wydorośleć. A nad tym wszystkim niesie się upiorny szum skrzydeł pomorskich wiatraków... Krzysztof A. Zajas, autor znakomitej trylogii grobiańskiej, niezwykle efektownie wraca do swych ulubionych bohaterów, rozpoczynając trylogię pomorską od szeregu zaskoczeń. Krzysztof A. Zajas – literaturoznawca, kulturoznawca, tłumacz, profesor polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor znakomitej kryminalnej „trylogii grobiańskiej”: Ludzie w nienawiści (2014), Mroczny krąg (2015) oraz Z otchłani (2016) oraz doskonale przyjętej powieści Oszpicyn (Marginesy 2017), nominowanej do Nagrody Wielkiego Kalibru. Jego ulubionym pisarzem jest Stephen King i podobnie jak jego mistrzowi przyświeca mu zasada: książka ma być do czytania.

Nepal to kraj u progu zmian, w rozkroku pomiędzy starym a nowym światem. Iwona Szelezińska portretuje społeczeństwo w dobie po trzęsieniu ziemi z 2015 roku, które zachwiało znanym porządkiem, pokrzyżowało plany, złamało niejeden życiorys, ale też dało szansę. Kieruje uwagę w stronę tych, których z reguły nie widać, których wygodniej jest nie dostrzegać, bo zetknięcie z nimi wymusza zmianę postawy: ludzi teoretycznie zbyt słabych, by stawili czoło sztywnym społecznym normom, sprostali oczekiwaniom ogółu. Ale czy na pewno? Spotkamy tu zmuszane do prostytucji ofiary handlu ludźmi, dzieci odratowane z więzienia, które urodziły się i wychowały za kratkami przy boku osadzonych matek, boginię-dziewicę zatopioną w religijnej tradycji, ludzi gór, dla których linia himalajskich szczytów stanowi granicę horyzontu. To książka o konsekwencjach patriarchatu i nieugiętego konserwatyzmu. A także opowieść o nepalskich kobietach i rodzącej się w nich sile. Bohaterowie tej książki cenią wolność. Choć ich swoboda nie jest bezpośrednio ograniczona, nieustannie podlegają rygorom tradycyjnego świata, w którego wąskich ramach nie każdy ma szansę żyć całą pełnią. Autorka sprawdza, na ile jest możliwe nie tyle poszerzenie tych ram, ile całkowite wyjście poza nie, by żyć bez stygmatu i oddychać pełną piersią. Iwona Szelezińska pochodzi z Sopotu, na studia wyjechała do Krakowa, gdzie na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończyła filologię indyjską i animację kultury. W trakcie studiów rok spędziła w New Delhi. Był to jej pierwszy bezpośredni kontakt z Indiami – niezwykle intensywne doświadczenie, które nadało kierunek jej późniejszej zawodowej ścieżce. Od 2007 roku pracuje jako pilot wycieczek po Turcji, Indiach i Nepalu. Jej wieloletnie, nie tylko służbowe, ale i prywatne podróże do tych krajów, zaowocowały serią reportaży na portalu CSPA (Centrum Studiów Polska-Azja), publikacjami na łamach „Gazety Wyborczej” (w „Dużym Formacie” i „Magazynie Świątecznym”) oraz w kilku magazynach podróżniczych. W 2011 roku ukończyła Polską Szkołę Reportażu. Nepal. Kopnij piłkę ponad chmury to jej debiut książkowy. Mieszka w Warszawie, choć znaczną część roku spędza w Azji. Organizuje autorskie wyjazdy do Indii i Nepalu w ramach własnego biura podróży MIEJSCA.

Seksualność w trakcie zbrojnego konfliktu najczęściej sprowadza się do przemocy: masowych gwałtów, zniewolenia, naznaczania. Doświadczenie seksualnej pracy przymusowej w nazistowskim burdelu nadal pozostaje w sferze tabu. Przemilczany pozostaje sam fakt istnienia systemu kontrolowanego nierządu, przemilczane są jego ofiary. Przemilczany jest też okres powojenny – czas, w którym wojenny los kobiet równał się z grzechem kolaboracji, kobiet, którym publicznie golono głowy za intymne relacje z wrogiem. Historia seksualnych pracownic przymusowych w okresie wojny nigdy nie będzie klasyczną narracją. Prawdopodobnie nigdy nie stanie się też częścią polskiej pamięci zbiorowej. Jest już za późno. Mikrobiografie bohaterek tej książki pozostaną niedokończone. Rzadko zdarza się, żeby któraś z ofiar pozostawiła świadectwo, nikt też nie zadbał o to, aby zaświadczyły o swojej przeszłości. Powojenne milczenie o ich cierpieniu było najprawdopodobniej najsurowszą karą. Ich cierpienie pozostało niewypowiedziane. Dotychczas nie było „odpowiedniego” momentu. Nadal tak zwani więźniowie asocjalni, homoseksualiści, ofiary przemocy seksualnej to „nieistotne wyjątki”. Strach było o nich mówić. Nie mogliśmy albo nie chcieliśmy o nich usłyszeć. Joanna Ostrowska wypełnia tę lukę. Joanna Ostrowska (ur. 1983) – doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (Wydział Historyczny UJ), absolwentka Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ, Katedry Judaistyki UJ i Gender Studies UW. Studiowała również produkcję filmową i telewizyjną na PWSFTviT w Łodzi. Wykładała m.in. w Katedrze Judaistyki UJ, na Gender Studies UW i na Studiach polsko-żydowskich IBL PAN. Zajmuje się tematyką związaną ze zjawiskiem przemocy seksualnej w trakcie II wojny światowej i zapomnianymi ofiarami nazizmu. Krytyczka filmowa i selekcjonerka Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Pracowała jako dramaturżka przy spektaklach teatralnych Małgorzaty Wdowik i Marty Ziółek. Obecnie studiuje również hebraistykę na Wydziale Orientalistycznym UW. Mieszka w Warszawie.

Łatwa matma to rewolucyjny przewodnik, dzięki któremu zrozumiecie matematykę. Nie będzie tu żmudnego wkuwania regułek i wzorów! Zrozumiecie podstawowe zasady matematyczne, dzięki czemu będziecie w stanie pomóc dziecku osiągnąć niebywałe postępy. Wszystko opiera się na najnowszych – i wypróbowanych z ogromnym powodzeniem – metodach nauczania, w których kluczową rolę odgrywa pobudzanie do aktywnego myślenia i uczestnictwa, w tym do niezwykle ważnego w procesie nauki dociekania. Nauczanie konceptualne sprawia, że wiedza sama wchodzi do głowy! Wielu uczniów nie potrafi sobie poradzić z zadaniami i wzorami. Z tej książki dowiedziecie się, dlaczego program nauczania stanowi taki problem i jak sobie z nim łatwo i efektywnie poradzić. Co więcej: nie musisz być orłem z matmy, żeby pomóc dziecku! Nauczycielki matematyki nie kryją entuzjazmu: „Książka jest genialna. Po otrzymaniu tak logicznych wskazówek entuzjazm do nauki matematyki pojawia się automatycznie”. „Po przeczytaniu książki zupełnie inaczej patrzę na uczniów i wiem, jak im pomóc”. Łatwa matma napisana jest w przystępny sposób. Przy każdym temacie znajdziecie łatwe do zrozumienia przykłady. Postępujcie zgodnie z instrukcją, a pozbędziecie się problemów z matmą – raz na zawsze. Łatwa matma była jednym z największych norweskich bestsellerów 2017 roku. Elin Natas pokonała dysleksję i poważne problemy z przyswajaniem wiedzy. Dziś pracuje jako nauczycielka i korepetytorka dzieci, które mają kłopoty z nauką. W ciągu dwudziestu lat pomogła setkom dzieci zrozumieć matematykę za pomocą metody, która dla niej samej okazała się przełomowa. Anne Lene Johnsen pracuje z dziećmi i dorosłymi, którzy potrzebują edukacji „skrojonej na miarę”. Ma wykształcenie ekonomiczne i psychologiczne i tytuł doktora psychologii kognitywnej i społecznej.

„Shantaram to czytelniczy Święty Graal. To nagroda za setki i tysiące przeczytanych rzeczy średnich. To osiemset stron czytelniczego raju, zasysającej i hipnotyzującej lektury, w trakcie której jedyne co nam przeszkadza, to świadomość, że musi się skończyć. Nigdy w życiu nie kupiłem tak wielu egzemplarzy jakiejś książki na prezenty dla przyjaciół. Wszyscy są wdzięczni. To jak przypadek ciężkiego uzależnienia: jeżeli przeczytasz kilka pierwszych stron, jesteś stracony dla bliskich i pracy na nadchodzący czas”. – Marcin Meller „Shantaram” znaczy „boży pokój”. To imię nadali bohaterowi książki jego hinduscy przyjaciele, zamykając w nim całą historię opowiedzianą w tej książce: historię odnalezienia prawdy o sobie w Indiach. Ale droga do „bożego pokoju”  wiodła przez tak dramatyczne wydarzenia, że chwilami aż trudno uwierzyć, iż miały one miejsce naprawdę. Ciemne interesy, handel narkotykami i bronią, fałszerstwa, przemyt, gangsterskie porachunki – a zarazem romantyczna miłość, głębokie przyjaźnie, poszukiwanie mentora, poznawanie filozofii Wschodu. O tym właśnie jest Shantaram. Jest to prawdziwa historia życia urodzonego w 1952 roku Australijczyka. „W australijskim charakterze zakorzenione jest szczere ciepło i gotowość do działania – i to w australijski sposób, gdzie odwaga i uczciwość nadal coś znaczą. Australijczycy są odważni i nie wahają się, by spróbować wszystkiego” – opowiada Roberts. Porzucony przez żonę, znalazł pocieszenie w heroinie. Zaczął napadać na banki (ubrany zawsze w garnitur okradał tylko ubezpieczone firmy, przez co media zwały go rabusiem-dżentelmenem). Schwytany, został skazany na 20 lat w 1978 roku. W lipcu 1980 roku biały dzień uciekł z więzienia Pentridge Victoria's, stając się jednym z najbardziej poszukiwanych ludzi w Australii. Przedostał się do Indii. To miał być krótki przystanek w podróży z Nowej Zelandii do Niemiec. Został na dłużej. Ukrywał się w slumsach, gdzie leczył biedaków, był żołnierzem bombajskiej mafii, walczył z Armią Czerwoną w Afganistanie. Poznał Karlę – tajemniczą femme fatale, Amerykankę szwajcarskiego pochodzenia, która długo nie potrafiła odwzajemnić jego uczucia. Powieść napisana jest w formie pamiętnika. „Niektóre historie z mojego życia opisane są tak, jak się wydarzyły, a inne to wymyślona narracja, jedynie zaczerpnięta z moich doświadczeń” – tłumaczy Roberts. Opublikowana w Australii w 2003 roku książka szybko stała się bestsellerem. Tak entuzjastyczne przyjęcie było zaskakujące dla samego autora. Zastanawiając się nad fenomenem swojej książki, mówił tak: „Wielu ludzi zareagowało na książkę w sposób bardzo emocjonalny, zaangażowali w to swoje rodziny i przyjaciół, namawiając ich do lektury. To, co jest w niej najbardziej interesujące, to fakt, że Lin, główny bohater,  nikogo nie oceniał, w otwarty sposób opowiadał o tym, że się wstydzi swoich czynów, i żałował tego, co uczynił. Bardzo troszczył się o innych. Mężczyźni dziękowali także za to, że napisałem rzecz o miłości. Żołnierze, gliniarze, motocykliści, strażnicy więzienni, więźniowie odsiadujący wyroki i pracownicy ochrony, wszyscy pisali do mnie, dziękując za to, że opisałem twardego faceta, który szaleje z miłości”. O Autorze Gregory David Roberts – jeden z najpopularniejszych współczesnych pisarzy australijskich. Urodzony w 1952 roku w Melbourne (jako Gregory John Peter Smith), w 1978 został skazany na dwadzieścia lat za napady z bronią w ręku. Dwa lata później w biały dzień brawurowo uciekł z więzienia o zaostrzonym rygorze i stał się jednym z najbardziej poszukiwanych przestępców Australii. Przez blisko dziesięć lat ukrywał się w Bombaju. Początkowo mieszkał w slumsach, gdzie pracował jako lekarz ubogich. W tym samym czasie nawiązał pierwsze kontakty mafią. Wskutek intrygi trafił do ciężkiego bombajskiego więzienia Arthur Road. Ostatecznie został wykupiony przez zaprzyjaźnionego szefa mafii i stał się jego oddanym żołnierzem. W 1990 roku we Frankfurcie został złapany za przemyt heroiny i niezwłocznie przekazany  do Australii, gdzie skazano go na sześć lat więzienia. Po kolejnej udanej ucieczce zgłosił się dobrowolnie do więzienia, by „odsiedzieć swoje i wrócić do rodziny”. To właśnie podczas odbywania kary zaczął pisać Shantaram. Obecnie wycofał się zupełnie z życia publicznego, nie udziela wywiadów, nie spotyka się z czytelnikami. Tłumaczy, że wybrał „kreatywne odosobnienie” – jak mówi: „to służy moim relacjom z rodziną, więcej piszę. Zapewniam sobie czas i przestrzeń, gdzie mogę pracować – nad muzycznymi show, filmami i oczywiście nowymi powieściami”. Wkrótce nakładem wydawnictwa Marginesy ukaże się druga, do tej pory niepublikowana  w Polsce powieść pt. Cień góry, w której czytelnicy odnajdą kontynuację losów bohaterów pierwszej książki. Fragment książki: „Moja historia jest długa i pełna różnych zwrotów. Byłem rewolucjonistą, który zgubił ideały w heroinie, filozofem, który utracił moralność w zbrodni, i poetą, którego dusza przepadła w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Kiedy uciekłem z tego więzienia przez frontowy mur, pomiędzy dwiema wieżyczkami wartowników, stałem się w moim kraju najbardziej poszukiwanym człowiekiem. Szczęście uciekło razem ze mną i wspólnie pofrunęliśmy przez cały kraj aż do Indii, gdzie dołączyłem do bombajskiej mafii. Szmuglowałem broń i inne towary, byłem fałszerzem. Na trzech kontynentach trzymano mnie w kajdanach, bito, dźgano i głodzono. Poszedłem na wojnę. Zdobywałem działa wroga. I przeżyłem, a ludzie wokół mnie zginęli. Byli lepsi ode mnie, prawie wszyscy; lepsi ode mnie ludzie tracili życie przez jeden błąd, jedną fatalną sekundę czyjejś nienawiści, miłości albo obojętności. A ja ich grzebałem, zbyt wielu, opłakiwałem ich życie i historię. Ale moja opowieść nie zaczyna się wśród nich ani w mafii; sięga do tego pierwszego dnia w Bombaju. To tam los włączył mnie do gry. Szczęście dało mi karty, które doprowadziły mnie do Karli Saaranen. I zacząłem grać tymi kartami od pierwszego spojrzenia w jej zielone oczy. Tak więc ta historia zaczyna się jak wszystkie inne – od kobiety, miasta i odrobiny szczęścia”.

Nadchodzi kolejna rewolucja naukowa, a hstoria dzieje się na naszych oczach: odkryto sposób na wytwarzanie wystarczającej ilości jedzenia dla wciąż rosnącej ludzkiej populacji. Ziemia ledwo dyszy. Wzrost zaludnienia i popytu na mięso, jaja, nabiał i skórę sprawia, że przemysłowa hodowla miliardów zwierząt stała się ze wszech miar szkodliwa. Nie ma nic naturalnego w kurze, której podaje się stymulatory wzrostu i hoduje w szopie z kilkudziesięcioma tysiącami innych, ani w krowie czy świni, które wraz z paszą wchłaniają obłędne ilości antybiotyków. Dlatego trwają zaawansowane prace nad produkcją i komercjalizacją czystego mięsa – nie pochodnej soi czy seitana, ale prawdziwego mięsa – tworzonego bez udziału zwierząt. Naukowcy zapewniają, że rozwój mięsa z tkanki zwierzęcej nie da fałszywego mięsa, tak jak sklonowanie owcy nie doprowadziło do powstania fałszywej owcy. Wręcz przeciwnie: techniki laboratoryjne pozwalają uzyskać mięso nieskażone hormonami, pestycydami, bakteriami E. coli czy konserwantami. W tej przełomowej książce doktor Paul Shapiro opowiada szaloną historię wizjonerskich wynalazców, laboratoria naukowe i inwestorów, których celem jest postawienie na naszych stołach pierwszych na świecie produktów zwierzęcych wyhodowanych bez zwierząt. Paul Shapiro napisał aktualną i pouczającą książkę o ekscytującej transformacji, która czeka sposób produkcji jedzenia. – Peter Singer, autor bestsellera Wyzwolenie zwierząt Dziękuję za tę przełomową książkę. Jeśli czyste mięso się przyjmie, będzie miało szansę zakończyć cierpienie miliardów czujących istot. Mam nadzieję, że niedługo będziemy mogli zamówić wolnego od bólu cheeseburgera z bekonem. – AJ Jacobs, autor bestsellera Rok biblijnego życia Czyste mięso zrewolucjonizuje biznes spożywczy i rolnictwo, odpowiadając na wiele naszych najpilniejszych problemów. Shapiro błyskotliwie opowiada o początkach tej rewolucji i o tym, dokąd może nas ona zaprowadzić. – Jack Welch i Suzy Welch, autorzy bestsellera Winning znaczy zwyciężać Przeczytajcie, jeśli chcecie zrozumieć, czemu tylu inwestorów – w tym producenci mięsa – wierzy, że burgery i nuggetsy będą niedługo powstawać w warzelniach, nie rzeźniach. – Lisa Feria, dyrektorka generalna Stray Dog Capital Kiedy w 2014 roku Paul Shapiro skosztował mięsa wyhodowanego poza ciałem zwierzęcia, dołączył do klubu bardziej ekskluzywnego, niż gdyby został astronautą. Oprócz bycia jedną z pierwszych osób, które spróbowały czystego mięsa, jest mówcą konferencji TEDx, założycielem organizacji Compassion Over Killing, członkiem Animal Rights Hall of Fame oraz służył przez 13 lat jako rzecznik i wiceprezes Humane Society of the United States. Opublikował wiele artykułów o dobrostanie zwierząt i jedzeniu przyjaznym dla środowiska zarówno w prasie codziennej, jak i periodykach naukowych. Mieszka w Kalifornii ze swoją wspaniałą partnerką Toni Okamoto.

Jessica nie może przestać myśleć o Jakobie. Dlaczego zniknął? Nie daje jej to spokoju, nie pozwala cieszyć się życiem. Mijają lata, Jessica zawiera nowe przyjaźnie, buduje nowe związki. Ale nie może zapomnieć. Kiedy umiera babcia Viola, Jessica postanawia spędzić kilka miesięcy w jej domu na południu Szwecji. Znajduje tam pamiętnik, w którym babcia opisała dramatyczne wydarzenia, które zmusiły ją do najcięższych wyborów. Jessica uświadamia sobie, że ani babcia, ani ona nigdy nie żyły pełnią życia. Pół życia jest powieścią o miłości, tajemnicach i kłamstwach. O konwenansach, które zmuszały ludzi do podejmowania tragicznych decyzji. I o tym, jak to jest bać się być sobą. Pół życia trafia prosto w serce. Wyjątkowa historia miłosna, saga rodzinna i czerwona nić tajemnicy zostały splecione razem, tworząc powieść, której nie sposób się oprzeć. Camilla Läckberg

Pasjonująca historia polskich pilotów, których odwaga i męstwo przyczyniły się do uratowania Anglii w czasie bitwy powietrznej w 1940 roku. To także opowieść o zaskakującej zdradzie, jakiej dopuścili się alianci pod koniec II wojny światowej. Losy pięciu pilotów słynnego Dywizjonu 303, którzy weszli do grona najbardziej bohaterskich i skutecznych lotników II wojny światowej. Źródłami są nieoficjalny dziennik dywizjonu, pełen osobistych relacjami ze starć z nieprzyjacielem, oraz z listy, wywiady, wspomnienia, opowieści i fotografie. Towarzyszymy pilotom w czasie szkolenia przed wojną, ich dramatycznej ewakuacji do Francji, a później do Wielkiej Brytanii, w której – początkowo pogardliwie potraktowani przez RAF – odegrali kluczową rolę w bitwie o Anglię, a ich brawura i umiejętności w bezpośrednich starciach na śmierć i życie z niemieckimi messerschmittami przeszły do legendy. Poznajemy także ich powojenne losy, gdy marzenia o niepodległości zostały brutalnie rozwiane, a Polska oddana Związkowi Radzieckiemu. Sprawa honoru odkrywa historię Polski w czasie II wojny światowej i dzieje wielotysięcznej armii żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych walczących u boku aliantów. Opowiada o bezustannych zmaganiach z Hitlerem i Stalinem, długiej walce o niepodległość i o oszustwie, które boleśnie dotknęło Polskę. Wspaniała historia, wspaniale opowiedziana. Opowieść o bohaterstwie i zdradzie, którą czyta się z wypiekami na twarzy. Ta książka powinna ukazać się dawno temu. Norman Davies Zdumiewające dzieło! Lynne Olson i Stanley Cloud przedstawiają nam fascynującą relację ze świetnie udokumentowanej śmiałej, bohaterskiej walki grupy polskich pilotów wojskowych i poprzez ich losy ukazują w skrócie trudną i bolesną historię Polski i Europy w czasie drugiej wojny światowej. Ryszard Kapuściński Fascynująca opowieść o męstwie jednostek i politycznej zdradzie. Staje w jednym szeregu z najnowszymi bestsellerami o żołnierzach drugiej wojny światowej. Zbigniew Brzeziński Olson i Cloud uczynili historię pilotów tematem fascynującej, napisanej z pasją relacji o zdradzie, jakiej wobec Polski dopuściły się Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Andrew Nagorski, „Newsweek” To nie tylko hołd złożony polskim pilotom, ale – w szerszym aspekcie – dobitne oskarżenie pragmatyzmu politycznego Wielkiej Brytanii i Ameryki, które w późniejszej fazie wojny odwróciły się od Polski, tchórzliwie próbując udobruchać Stalina. Wciągnięci w opis jednostkowych losów Polaków, którzy ewakuowali się z kraju w 1939 roku, by walczyć u boku aliantów, zagłębiamy się w tragiczną opowieść o politycznej zdradzie i ciosie w plecy. „The Times of London” Lynne Olson i Stanley Cloud są małżeństwem i mieszkają w Waszyngtonie. Stanley Cloud przez wiele lat pracował dla prestiżowego magazynu „Time”, był też korespondentem politycznym i korespondentem Białego Domu. Lynne Olson była moskiewską korespondentką agencji Associated Press i korespondentką przy Białym Domu dla gazety „Baltimore Sun”.

Kobieta w śpiączce. Mężczyzna, który mógłby ją ocalić. Gdyby tylko był w stanie mówić... Cassie Jensen miała wszystko: ślub jak z bajki, wspaniały dom, doskonałego męża, nawet cudowną teściową. Ale w Nowy Rok trafia w śpiączce na oddział intensywnej terapii po wypadku, któremu uległa na spacerze z psem. Potrącił ją samochód, kierowca uciekł. Pielęgniarka Alice Marlowe, choć sama po kolejnych poronieniach zmaga się z osobistym dramatem, z oddaniem zajmuje się nową pacjentką i szybko odkrywa, że ta skrywa tajemnicę, której nie znają nawet jej najbliżsi. Na sąsiednim łóżku leży Frank, samotny starszy mężczyzna, alkoholik, od którego wszyscy się odwrócili. Wbrew opinii lekarzy nie jest pogrążony w śpiączce, tylko cierpi na zespół zamknięcia – ma bezwładne ciało, ale doskonale sprawny umysł. I słyszy również słowa, które padają nad łóżkiem Cassie. Wie, że młodej kobiecie grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. I on, i Alice mogą ocalić Cassie, ale czy zdołają połączyć siły? Frank zaczyna komunikować się z otoczeniem, Alice poświęca wszystko, by odkryć nieznane nikomu tajemnice życia swojej pacjentki, tymczasem policja bezradnie krąży w kółko. Czy kiedykolwiek wyjdzie na jaw prawda o pozornie doskonałym życiu Cassie Jensen? Czy ktoś odkryje, dlaczego właściwie tamtej pechowej nocy wyszła z domu? Debiut Emily Elgar to olśniewający przykład thrillera psychologicznego. Clare Mackintosh Cudownie zwodnicze spiętrzenie napięcia. „Guardian” Emily Elgar studiowała na uniwersytecie w Edynburgu, a później pracowała w organizacji non-profit, udzielającej wsparcia pracowniczkom i pracownikom seksualnym w Wielkiej Brytanii. Ukończyła kurs kreatywnego pisania na akademii Faber w 2014 roku. Mieszka z mężem na wschodzie hrabstwa Sussex. Gdybyście ją znali to jej pierwsza powieść.

Pasjonująca historia polskich pilotów, których odwaga i męstwo przyczyniły się do uratowania Anglii w czasie bitwy powietrznej w 1940 roku. To także opowieść o zaskakującej zdradzie, jakiej dopuścili się alianci pod koniec II wojny światowej. Losy pięciu pilotów słynnego Dywizjonu 303, którzy weszli do grona najbardziej bohaterskich i skutecznych lotników II wojny światowej. Źródłami są nieoficjalny dziennik dywizjonu, pełen osobistych relacjami ze starć z nieprzyjacielem, oraz z listy, wywiady, wspomnienia, opowieści i fotografie. Towarzyszymy pilotom w czasie szkolenia przed wojną, ich dramatycznej ewakuacji do Francji, a później do Wielkiej Brytanii, w której – początkowo pogardliwie potraktowani przez RAF – odegrali kluczową rolę w bitwie o Anglię, a ich brawura i umiejętności w bezpośrednich starciach na śmierć i życie z niemieckimi messerschmittami przeszły do legendy. Poznajemy także ich powojenne losy, gdy marzenia o niepodległości zostały brutalnie rozwiane, a Polska oddana Związkowi Radzieckiemu. Sprawa honoru odkrywa historię Polski w czasie II wojny światowej i dzieje wielotysięcznej armii żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych walczących u boku aliantów. Opowiada o bezustannych zmaganiach z Hitlerem i Stalinem, długiej walce o niepodległość i o oszustwie, które boleśnie dotknęło Polskę. Wspaniała historia, wspaniale opowiedziana. Opowieść o bohaterstwie i zdradzie, którą czyta się z wypiekami na twarzy. Ta książka powinna ukazać się dawno temu. Norman Davies Zdumiewające dzieło! Lynne Olson i Stanley Cloud przedstawiają nam fascynującą relację ze świetnie udokumentowanej śmiałej, bohaterskiej walki grupy polskich pilotów wojskowych i poprzez ich losy ukazują w skrócie trudną i bolesną historię Polski i Europy w czasie drugiej wojny światowej. Ryszard Kapuściński Fascynująca opowieść o męstwie jednostek i politycznej zdradzie. Staje w jednym szeregu z najnowszymi bestsellerami o żołnierzach drugiej wojny światowej. Zbigniew Brzeziński Olson i Cloud uczynili historię pilotów tematem fascynującej, napisanej z pasją relacji o zdradzie, jakiej wobec Polski dopuściły się Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Andrew Nagorski, „Newsweek” To nie tylko hołd złożony polskim pilotom, ale – w szerszym aspekcie – dobitne oskarżenie pragmatyzmu politycznego Wielkiej Brytanii i Ameryki, które w późniejszej fazie wojny odwróciły się od Polski, tchórzliwie próbując udobruchać Stalina. Wciągnięci w opis jednostkowych losów Polaków, którzy ewakuowali się z kraju w 1939 roku, by walczyć u boku aliantów, zagłębiamy się w tragiczną opowieść o politycznej zdradzie i ciosie w plecy. „The Times of London” Lynne Olson i Stanley Cloud są małżeństwem i mieszkają w Waszyngtonie. Stanley Cloud przez wiele lat pracował dla prestiżowego magazynu „Time”, był też korespondentem politycznym i korespondentem Białego Domu. Lynne Olson była moskiewską korespondentką agencji Associated Press i korespondentką przy Białym Domu dla gaze