Zatroskana koloratka

W roku 1976 przyszły Autor Zatroskanej koloratki odpowiedzial na wewnętrzny głos:'Pójdź za mną' i rozpoczął drogę przyjaźni z Tym, który ponad dwa tysiące lat temu powołał do istnienia swój Kościół. W roku 1982, po przyjęciu święceń kapłańskich, stał się małym trybikiem tej Instytucji. W roku 1986 roku przeszedł do stanu świeckiego i od tej chwili Kościół ukarał go suspensą, pozbawiając wszystkich praw wynikających z mocy święceń. Ludzki wyrok nie mógł mu jednak zabrać przyjaźni z Chrystusem, który był zawsze kimś bardzo ważnym w jego życiu! Przez prawie trzydzieści lat nieustannie odczuwał Jego bliskość, obdarzony cudem pięknej miłości, której historię opisał w pierwszej swojej książce pt. Zakochana koloratka. Teraz do do rąk Czytelników oddajemy drugą książkę Kryspina Krystka pt. Zatroskana koloratka. Pasterze i najemnicy, w której ukazuje drogi tych, którzy kiedyś, podobnie jak on, usłyszeli głos: 'Pójdź za mną'. W pierwszej części książki – Za murami seminarium – opartej o osobiste wspomnienia, ukazuje życie młodych ludzi w świecie hermetycznie zamkniętym, w którym, pod okiem moderatorów, budują swoje powołanie do służby Bogu i ludziom. Obraz ten zmusza do zadania pytania: czy seminarium w takim kształcie przygotowuje dobrych pracowników Winnicy Pana….? Druga część, zatytułowana Drogi i bezdroża Kościoła, to refleksje nad historią tej Instytucji, którą przed wiekami powołał Jezus z Nazaretu i przekazał swoim pomocnikom w sutannach. Trzecia część – Wywiad zawiera wizję autora, która jest tylko literacką fikcją…. Ale czy utopijną….? A może należałoby ją uznać za konieczną przyszłość Kościoła, aby nie stał się tylko skansenem przeszłości? Najważniejszym pytaniem […] jest: Ile w obecnej Instytucji, która mieni się spadkobiercą Tradycji pierwszego Kościoła, jest faktycznie Chrystusowego Kościoła pierwszych lat? *** W swoim przekazie [Chrystus] wielokrotnie odwoływał się do obrazu winnicy. Słuchający go dobrze rozumieli o czym mówił […] bo na słonecznych stokach Palestyny było ich bez liku. […] Wiedzieli, że […] bogaci ludzie z Narodu Wybranego zakładali plantacje z winnymi gronami jako dobry interes. Często też powierzali je dzierżawcom – specjalistom, którzy winnicami opiekowali się dla nich. […] Obrazy takich plantacji z dorodnymi owocami przywoływał Chrystus, by ukazywać słuchaczom ideę przyszłej instytucji, którą zapoczątkował w czasie Triduum Paschalnego. […] *** [Chrystus] wielokrotnie przypominał, że to, co zamierza zostawić ludziom po wsze czasy, pozostanie Jego własnością! On, od samego początku i na zawsze, stał się jedynym właścicielem Kościoła! […] A pomocnicy, których powołał: Apostołowie i ich następcy, to tylko osoby zatrudnione do pomocy przy pielęgnacji winnych krzewów. Kryspin Krystek (ur. w roku 1957) ukończył (w 1982 r.) wyższe seminarium duchowne i przez cztery lata pracował jako kapłan w parafiach diecezji gnieźnieńskiej. W 1986 roku przeszedł do stanu świeckiego i zamieszkał w Poznaniu, gdzie pracował jako pedagog, a następnie prowadził działalność gospodarczą. Ma dwoje dorosłych dzieci. Po śmierci małżonki Romany, w ramach terapii po stracie ukochanej, napisał swoją pierwszą książkę pt. Zakochana koloratka, która została bardzo dobrze przyjęta przez czytelników. Druga książka – Zatroskana koloratka. Pasterze i najemnicy – jest wyrazem troski autora o sprawy Kościoła, którego dobro zawsze było i jest mu bliskie.