Zbigniew Wodecki. Pszczoła, Bach, skrzypce

Zbigniew Wodecki - mistrz autoironii - z wielkim dystansem prezentuje swoje życie. Dzieciństwo, gdy chciał być Robin Hoodem, lata mordęgi na skrzypcach, bo nie chciały same grać, bandę, z którą rozrabiał, liceum muzyczne, z którego został wyrzucony, wreszcie szybkie wchodzenie, przez znaczące estrady Europy, w dorosłość. Miał 27 lat, 6 lat pracy w orkiestrze, pierwsze przeboje i troje dzieci, gdy zdawał maturę. Mógł zostać w Niemczech, ale nie chciało mu się uczyć języka, mógł robić karierę jako skrzypek, ale wolał śpiewać, co nie przeszkadza mu bardziej cenić muzyków. Uwielbia popularność, dba o nią i nie boi się jej pułapek. Ironizuje na temat tego, co osiągnął, ale też dobrze zna swą wartość. To pozwala mu szczerze mówić o show-biznesie, o pracy z Ewą Demarczyk, a także o kulisach ""Tańca z gwiazdami"". Zbigniew Wodecki - śpiewający muzyk, kompozytor, aranżer. Żona, troje dzieci, pięcioro wnucząt i miliony fanów, którym ofiarował tak piękne piosenki, jak ""Zacznij od Bacha"", ""Izolda"", ""Lubią wracać tam, gdzie byłem"", ""Z tobą chcę oglądać świat"". I wykonawca ""Pszczółki Mai"", przy której zasypiały kolejne pokolenia. Był gospodarzem telewizyjnych programów muzycznych TVN ""Droga do gwiazd"" i ""Twoja droga do gwiazd"" oraz jednym z jurorów w polskiej edycji programu ""Taniec z gwiazdami"". Wacław Krupiński - dziennikarstwo uprawia ponad 35 lat, od czasu studiów na polonistyce UJ. Od r. 2000 r. kieruje działem kultury w krakowskim ""Dzienniku Polskim"". Autor książek ""Głowy piwniczne"" oraz ""Moje woperowstąpienie. Rozmowy z Jadwigą Romańską"".