13 powodów

Nie do końca wiem jak się wyrazić na temat tej pozycji. Myślę, że sam styl jakim napisana jest książka jest naprawdę trafiający do czytelnika, chwilami dosadnie, chwilami mniej. Wydawało mi się po pierwszych stronach, że to może być nawet całkiem niezły thriller, jednak niestety tu się pomyliłam. Oceniłabym to bardziej na historię młodzieżową, która jakby nie patrząc opowiada o codziennych, młodzieżowych problemach, które nie jednokrotnie są bagatelizowane, a często – gęsto są zauważane dopiero, gdy właśnie przytrafi się jakaś tragedia pokroju Hannah. Poniekąd z zapartym tchem czekałam na moment, w którym Clay dowie się jaka była jego 'wina' w samobójstwie dziewczyny. I trochę się rozczarowałam, bo okazało się, że jego największą zbrodnią było jedynie nie wyznanie (oficjalnie) uczuć nastolatce, która na dobrą sprawę mogła zrobić to samo. Nie mogę jednak powiedzieć, że ta historia jest zła. Pokazuje, że to co siedzi nam w środku potrafi naprawdę być trudne, a zachowanie ze strony innych młodych ludzi – prześmiewcze, wredne, niejednokrotnie uwłaczające - nie pomaga w żadnym razie, szczególnie, gdy ma się delikatną psychikę. Szkoda mi też, że nie specjalnie poznajemy głównego bohatera, bo większość czasu pochłania nas „głos” Hannah i to co ma nam do powiedzenia.Mimo małych nie dociągnięć to „13 powodów” zaliczam do udanych lektur, chętnie poleciłabym to młodym ludziom w nieistniejących już prawie gimnazjach – może wtedy pewna grupa nastolatków zastanowiła by się nad swoim zachowaniem, chodź to też kwestia względna, przy modzie na (dzisiejsze) bezstresowe wychowanie.

https://niesamowity-swiat-ksiazek.blogspot.com/

Zwykle, kiedy jakaś osoba ma nieskalaną opinię, reszta tylko czeka wypatrując okazji, by nie zostawić na niej suchej nitki.


Ostatnimi czasy stało się bardzo głośno na temat tej książki, głównie dlatego, że powstał serial, który oczywiście zdążyłam już obejrzeć. I tak pluję sobie w brodę, że to zrobiłam, ale co się stało to się nie odstanie. Posiadam co prawda okładkę filmową, ale spotkałam się też wcześniej z oryginalną i szczerze mogę powiedzieć, że filmowa bardziej mnie urzekła. Utwór sam w sobie poruszył mną do głębi, ponieważ pokazuje jak w dzisiejszych czasach traktujemy swoich rówieśników, mówię oczywiście o młodzieży w wieku od 13 do 18 lat, a może wzwyż. Prawdę mówiąc nie mam pojęcia co o niej powiedzieć, jestem po prostu poruszona faktem jak ślepi potrafimy być na czyjeś cierpienie i nie dostrzegać niemego wołania o pomoc, choć dzieje się to pod naszym nosem. Odrobinę odbiegam od książki, ale już wracam. Clay Jensen to złoty chłopiec, nikt nie może powiedzieć o nim złego słowa, natomiast Hannah to jego rówieśniczka ścigana plotkami i niekoniecznie prawdziwymi obelgami. Jak mówi tytuł Hannah popełniła samobójstwo z trzynastu powodów, a Clay jest jednym z nich, czy aby na pewno przyczynił się do jej decyzji? Podoba mi się styl, którym posługuje się autor, ukazuje książkę i powieść z pierwszej osoby, tak jakbyśmy się w niej znajdowali i czuli to co czuje Clay. Postać Hannah pojawia się oczywiście tylko na taśmach i wspomnieniach chłopaka, ale nam całkiem dobre wyobrażenie. Nie jestem zadowolona z faktu, iż najpierw obejrzałam, a dopiero teraz przeczytałam, aczkolwiek przynajmniej dało mi to jakieś wyobrażenie postaci, gdyż książka nie zawiera opisów wyglądu postaci, ani nie określała jako tako ich wyglądu, więc autor pozostawił pole do popisu wyobraźni, za co należy się ogromny plus dla powieści. Porównam oczywiście serial i książkę, bo skoro już popełniłam zbrodnię na moim czytelnictwie to szkoda byłoby to pominąć. Otóż to oczywiste, że adaptacja różni się totalnie od książki, więc zacznę od tego, że wymienię te największe różnice:
Trudno mówić o rozczarowaniu, gdy potwierdzają się twoje oczekiwania.
Otóż akcja w książce toczy się jednego dnia, wieczoru i nocy, a w serialu rozdzielono to na parę dni i pokazano co się dzieje w między czasie. W książce Clay słucha wszystko od razu, natomiast w serialu jest zupełnie inaczej, jakby to przekazać, ale nie namieszać, tak jakby chciał a nie mógł.
Dość zdradzania szczegółów, jeśli jesteście ciekawi to szczerze wam polecam i jedno i drugie. Przeczytałam tę książkę w parę godzin i muszę przyznać, że nie do końca potrafię pozbierać się po kacu książkowym, jakiego doświadczyłam od czasu przeczytania Dworu.

Opis sam w sobie jest intrygujący, a wygląd tylnej strony okładki zapada w pamięci, dlatego uważam, że wizualnie, ale też fabuła i ogromny przekaz, który w sobie ma przeogromny przekaz wart tego aby go ujrzeć. Książka zmusiła mnie do myślenia i łączenia różnych wątków, a także dała powód do zmienienia sposobu w jaki patrzę na swoich rówieśników, bo choć bohaterowie nie zdawali sobie sprawy co się dzieje to takie przypadki zdarzają się niezwykle często, może nie tuż obok nas, ale dzieją i czasem mamy szansę żeby temu zapobiec, aczkolwiek musimy otworzyć się na drugiego człowieka i nie oceniać go po tym, co mówią inni, bo plotki to najgorsze co może być, a my możemy temu zapobiec. Niech teraz każdy pomyśli, kiedy ostatnio plotkował? Ja się przyznam, mogę powiedzieć, że robiłam to zaledwie parę godzin temu, każdy to robi, bez wyjątku, nawet nieświadomie i czasem taka mała plotka, może przyczynić się do okropnych skutków. Żeby nie przeciągać, a także niepotrzebnie kręcić się wokół tematu, więc przejdę do podsumowania.

Książka zasługuje na totalne uznanie,za sam styl autora, który na pewno na długo zapadnie mi w pamięci, a także podobają mi się książki, które w tak wysublimowany sposób ukazują naturę ludzką, która niekoniecznie jest piękna i czysta, pokazuje bolesną prawdę, która krzywdzi otaczających nas przyjaciół, znajomych czy po prostu innych ludzi, po których mogłoby się wszystko spływa jak po kaczce, ale w istocie ich wewnętrzna powłoka pęka, choć na zewnątrz wyglądają zupełnie normalnie, to w środku może być istne pobojowisko. Dlatego zostawiam was z moim przemyśleniem, otóż czasem powinniśmy dwa razy pomyśleć zanim coś powiemy czy zrobimy, bo możemy naprawdę kogoś skrzywdzić.
Z tym jakże refleksyjnym tematem zostawiam was i liczę, że zachęciłam was do przeczytania, tak naprawdę ze szczerego serca.

Pozdrawiam Sara

Temat samobójstwa jest sprawą, którą bardzo trudno się porusza i jeszcze ciężej roztrząsa. Od wielu lat psychologia stara się klasyfikować problemy, szukać ich początku i punktów zapalnych, które doprowadzają do tragedii, jednak w większości przypadków każda sytuacja jest zupełnie odmienna. Utrudnia to znacznie opisywanie problematyki, a nawet dostrzegania poszczególnych symptomów w zachowaniu osoby, która chce ze swoim życiem skończyć.

13 powodów jest książką moim zdaniem unikatową, nie porusza ona bowiem problemów bohaterów przechodzących przez życiowe tragedie (a przynajmniej nie bezpośrednio), a pozwala nam na skonfrontowanie się z faktem już dokonanym. Dzieło Jaya Ashera opowiada historię Hanny Baker - nastolatki uczęszczającej do liceum, nie wyróżniającej się z tłumu i żyjącej swoim własnym, nudnym życiem, jak zresztą zdecydowana większość z nas. Opowieść o powodach jej samobójstwa została uwieczniona na taśmach kaset magnetofonowych, które przed swoją śmiercią przekazała nic nie świadomemu znajomemu, będącemu pierwszym z trzynastu elementów tragicznej układanki. Pod groźbą rozpowszechnienia materiałów każda osoba znajdująca się na liście ma przekazać nagrania do następnej i w ten sposób w końcu trafia na Claya Jensena - drugiego, równoległego bohatera pełniącego również rolę narratora w tej specyficznej retrospekcji.

Przez długi czas zastanawiałam się czym ta książka jest. Prościej więc będzie, jeżeli opiszę, czym nie jest, a nie jest zdecydowanie treścią przeznaczoną bezpośrednio dla młodzieży. Wiem, że oczywiście nikt nie odmówi przeczytania trzynastu powodów osobie młodej, tak samo jak nie można z góry założyć, że ktoś taki tej książki nie zrozumie. Będzie to jednak odbiór nieco odmienny od tego, co pomyśli sobie osoba już w pewien sposób doświadczona życiem. W związku z powyższym skłaniałabym się ku stwierdzeniu, iż dopiero czytelnik dorosły, a szczególnie rodzic dostrzeże faktyczny apel skryty między kartkami. Zauważcie, Hannah nie uniknęła tragedii. Pozostawiła jednak po sobie ślad wskazujący w sposób jasny i przejrzysty, że sytuacje z pozoru błahe, łatwe do zignorowania mogą sprawiać ból. Świetne jest w tym przypadku określenie efektu kuli śnieżnej, gdzie błahostki napiętrzają się się i napiętrzają, ostatecznie doprowadzając nas do sytuacji bez wyjścia. Sytuacji, z którą nie możemy sobie finalnie poradzić i chcemy jak najszybciej uciec, niezależnie od kosztu. Osobiście wyszłam z tej książkowej przygody ze sporą życiową lekcją, gdyż pierwszy raz, tak zupełnie bezpośrednio uświadomiłam sobie, że nie każde zachowanie odbiegające od normy, będące wyrazem sprzeciwu, powinniśmy odbierać wyłącznie jako okres młodzieńczego buntu.

Jay Asher dał nie lada popis tworząc profile bohaterów. Wszystkie przedstawione osoby, mimo stereotypowej kreacji skrywają w sobie swoje własne demony i prawdziwe, ukryte oblicze. Każdy z trzynastu powodów zdecydowanie szokuje i zdejmuje klapki z oczu, a książka targała mną we wszystkie strony, nie pozostawiając chwili wytchnienia. Nawet, kiedy już myślałam, że dana historia potoczy się inaczej, może łagodniej albo choć z jakimś pozytywnym akcentem, w zamian otrzymywałam zimny prysznic na moją przegrzaną z wrażenia głowę. Zdecydowanie nic tutaj nie jest czarno-białe, świat pochłonęła szarość i towarzyszy nam ona aż do samego końca. Każdy bowiem jest winny - dlaczego? Przeczytajcie sami.

Clay Jensen po powrocie ze szkoły znajduje przed swoimi drzwiami paczkę. W środku odkrywa taśmy magnetofonowe, na których słyszy głos Hannah - dziewczyny z jego szkoły, która dwa tygodnie wcześniej popełniła samobójstwo. Na taśmach wymienia trzynaście powodów, dla których zdecydowała się odebrać sobie życie - a Clay jest jednym z nich.

Chłopak przeżywa przerażającą noc wędrując po mieście z głosem Hannah w uszach. Odkrywa powody smutku i bólu dziewczyny i dowiaduje się, że sam nieświadomie brał udział w jej drodze na tamten świat. Dociera do niego, że nie można już zmienić przeszłości.

Powieść Jaya Ashera od bardzo dawna znajdowała się na mojej liście książek, które chciałam przeczytać. Tym, co mnie do niej przyciągnęło, był niezwykle oryginalny pomysł na fabułę, bo, przyznajcie - nie spotkaliście się jeszcze z historią, w której samobójczyni zostawia po sobie taśmy przeznaczone dla kilkunastu wybranych osób, które są tym samym powodami jej śmierci. Jakiś czas temu pojawił się serial wyprodukowany przez Netfilx, nakręcony na podstawie 13 powodów, a wraz z nim doszło do wznowienia książki, więc nadarzyła się w końcu okazja do przeczytania powieści Jaya Ashera.

Zacznijmy od tego, że historia Hannah Baker jest przejmująco smutna, jak każda historia śmierci. Jednak wysłuchując razem z Clayem nagrań zostawionych przez dziewczynę powoli zagłębiamy się w jej świat, poznajemy wiele jego aspektów, które wpłynęły na jej decyzję. Na samym początku powody samobójstwa, o których mówi Hannah, wydawały mi się trywialne i banalne, ale im bardziej poznawałam jej życie, tym częściej przekonywałam się, że Hannah nie koloryzowała, nie dramatyzowała i nie odebrała sobie życia bez przyczyny. Jak sama mówi, każdy z powodów jej śmierci jest tylko częścią śnieżnej kuli, która popchnęła ją do tego czynu, jakim było samobójstwo. Pozornie nieznaczące zachowanie jednej osoby wywołuje reakcję łańcuchową, która ma bardzo poważne skutki w przyszłości. Kolejne taśmy odkrywałam z przerażeniem: co jeszcze może przytrafić się tej biednej dziewczynie? Jakiego okrucieństwa ludzi jeszcze doświadczy?

Powieść Jaya Ashera zawiera ważne przesłanie. Możemy nawet nie mieć świadomości, jaki jest nasz wpływ na drugiego człowieka. Nie wiemy, w jakim momencie życia się on znajduje, i nie wiemy, jak ważne może być dla niego to, co zrobimy lub nie, to, co powiemy lub nie. Każde nasze zachowanie, które wydaje nam się nieznaczące, może się liczyć dla tej osoby najbardziej na świecie. Część osób, która była powodami śmierci Hannah, z pewnością nie miała zamiaru jej zranić. Podobnie jak Clay, mogli nie mieć nawet świadomości, że odgrywają w jej życiu jakąś znaczącą rolę. A jednak ich okrucieństwo, obojętność, arogancja lub popełniony błąd doprowadziły do śmierci Hannah.

Większość bohaterów książki, a szczególnie ich męska część, doprowadzała mnie do szału. Naprawdę, nie wiem, kiedy ostatnio spotkałam taką grupę bezdusznych dupków. Każdy z osobna traktuje dziewczyny jak zdobycze, przedmioty, które może postawić na półce, a kolejnego dnia sięgnąć po kolejne trofeum. Do tego odznaczają się niezwykłą wręcz arogancją i przekonaniem o własnej wyjątkowości. Brr! Aż mi się robi niedobrze na myśl o nich! I chociaż Clay był jednym z tych "lepszych" wśród złych, to nie wiem, co mam o nim myśleć.

Jednocześnie wiem, że rola, jaką odegrał w drodze do samobójstwa Hannah nie może się równać z tym, co zrobili na przykład Bryce lub Marcus, a jego uczucia do dziewczyny też przemawiają za tym, że chłopak miał serce na właściwym miejscu, ale... Clayowi zdarzają się tak bezmyślne komentarze i wtrącenia, że wydaje się naprawdę płytką i głupią postacią. Nie można mu jednak odmówić tego, że autentycznie przejął się jej losem i zawsze wydawał się być tą osobą, dla której Hannah coś znaczyła.

W miarę rozwijania się książki i poznawania kolejnych taśm, trudniej jest przestać czytać. Jest to książka na tyle krótka i wciągająca, że bez trudu można przeczytać ją w dwa wieczory. Wiecie, są takie historie, po których przeczytaniu jedyne, co możecie robić, to leżeć, gapiąc się bezcelowo w przestrzeń i rozmyślając o książce. 13 powodów to jedna z tych powieści - pozostawia po sobie ślad i nie pozwala zapomnieć o sobie każdemu, kto zdecyduje się ją poznać.

13 powodów to książka, która zostawia w sercu czytelnika wielką ziejącą dziurę i pustkę, którą ciężko jest wypełnić. Im bardziej rozwija się akcja powieści, tym trudniej jest się od niej oderwać i tym bardziej emocjonalnie się w nią angażujemy. Oprócz niezwykłej historii, jaką opowiada nam Jay Asher, otrzymujemy też zapadający w pamięć mądry przekaz. Z całego serca polecam wszystkim tę książkę!

booksofsouls.blogspot.com