Joseph Conrad oparł „Tajnego agenta” na autentycznych wydarzeniach z 15 lutego 1894 r., gdy w parku otaczającym królewskie obserwatorium w Greenwich doszło do eksplozji bomby. Miała ona wysadzić mury budynku obserwatorium, lecz wskutek przedwczesnej detonacji wybuchła w rękach niedoszłego zamachowca. Wypadek uruchamia ciąg zdarzeń, wykazujących powiązania pomiędzy tytułowym agentem a politykami, funkcjonariuszami policji oraz anarchistami, ukazując świat brudny, oparty na sile, kłamstwie i wyrachowaniu. Świat, w którym gra pozorów prawdziwych psychologicznie, a zarazem groteskowych postaci doprowadza do autentycznej tragedii. „Tajny agent” jest utworem niezwykłym w dorobku Josepha Conrada. Dzięki niespotykanej wcześniej u tego pisarza tematyce, niezwykłej kompozycji oraz wyrafinowaniu stylistycznemu został doceniony przez środowiska akademickie, krytykę i czytelników. Stawiany obok innego arcydzieła Korzeniowskiego, „Jądra ciemności”, pomimo osadzenia akcji w Londynie czasów autora pozostaje powieścią zaskakująco aktualną, m. in. z powodów politycznych; dość powiedzieć, że tuż po 11/09 była to jedna z trzech najczęściej cytowanych książek w prasie anglojęzycznej. Joseph Conrad oparł „Tajnego agenta” na autentycznych wydarzeniach z 15 lutego 1894 r., gdy w parku otaczającym królewskie obserwatorium w Greenwich doszło do eksplozji bomby. Miała ona wysadzić mury budynku obserwatorium, lecz wskutek przedwczesnej detonacji wybuchła w rękach niedoszłego zamachowca. Wypadek uruchamia ciąg zdarzeń, wykazujących powiązania pomiędzy tytułowym agentem a politykami, funkcjonariuszami policji oraz anarchistami, ukazując świat brudny, oparty na sile, kłamstwie i wyrachowaniu. Świat, w którym gra pozorów prawdziwych psychologicznie, a zarazem groteskowych postaci doprowadza do autentycznej tragedii. „Tajny agent” jest utworem niezwykłym w dorobku Josepha Conrada. Dzięki niespotykanej wcześniej u tego pisarza tematyce, niezwykłej kompozycji oraz wyrafinowaniu stylistycznemu został doceniony przez środowiska akademickie, krytykę i czytelników. Stawiany obok innego arcydzieła Korzeniowskiego, „Jądra ciemności”, pomimo osadzenia akcji w Londynie czasów autora pozostaje powieścią zaskakująco aktualną, m. in. z powodów politycznych; dość powiedzieć, że tuż po 11/09 była to jedna z trzech najczęściej cytowanych książek w prasie anglojęzycznej.

Bunt to ostatnia powieść Władysława St. Reymonta (1867-1925), polskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. W 1922 r. powieść była publikowana na łamach Tygodnika Ilustrowanego, natomiast wydana w postaci książki w 1924 r. Autor, wkrótce po zwycięstwie Polaków w Bitwie Warszawskiej, broniących swej tylko co odzyskanej Ojczyzny przed bolszewicką nawałą, postanowił napisać powieść w formie alegorycznej baśni, opowiadającej o buncie zwierząt przeciwko człowiekowi. Powieść ta jest jego osobistą refleksją na rewolucję rosyjską a równocześnie krytyką jej ideologii. Chociaż z niesmakiem odnosił się do dzikiego kapitalizmu, czemu dał wyraz w Ziemi Obiecanej, to skutki popadnięcia w drugą skrajność go przeraziły. Na ziemi każda utopia pozostaje tylko utopią i wszelkie próby narzucenia jej, zwłaszcza poprzez rewolucję, mimo początkowo najlepszych intencji, zawsze kończą się tym samym – śmiercią setek, tysięcy a nawet milionów niewinnych w przeważającej większości ofiar. Oczywiście rewolucja pożera też swoje dzieci. Nic dziwnego, że w PRL-u powieść ta znalazła się na indeksie książek zakazanych. Bunt o ponad dwadzieścia lat wyprzedził wydanie Folwarku zwierzęcego G. Orwella i być może gdyby nie ów zakaz, to on stałby się światowym bestsellerem dla tego gatunku literackiego.

Iran, okres rewolucji. Nahid poznaje Masooda w trakcie przyjęcia wydanego na jej cześć. Właśnie została przyjęta na studia medyczne. Jedna z siedmiu córek, duma rodziny. Oboje mają po 18 lat. On wierzy w wolność i jest przekonany, że należy zburzyć dawny ład. Dla Nahid walka o ideały jest jak dziecinny, naiwny sen. Rewolucja spada na nich niczym gwiezdny deszcz. Masood wciąga Nahid w szeregi tajnej grupy podobnych do nich młodych ludzi. Roznoszą po mieście ulotki z rewolucyjnymi hasłami. Wiedzą, że ryzykują, ale to, co robią jest tak ekscytujące, tak przerażające, tak wciągające. Są przecież młodzi, są nieśmiertelni. Wkrótce okazuje się, że za udział w przewrocie zapłacą o wiele wyższą cenę, niż mogli przypuszczać. Dramatyczne wydarzenia tamtych dni położą się mrocznym cieniem na ich dalszych losach. Trzydzieści lat później śmiertelnie chora pielęgniarka Nahid jest przepełniona złością – na wyniszczającą ją chorobę, na personel szpitalny, na życie, na swoją dorosłą już córkę. Na wszystko, co ma związek z walką. Jednocześnie, podczas gdy jedno życie dobiega końca, inne się rozpoczyna. Może jednak nie wszystko było na darmo? Może ofiary i wyrzeczenia Nahid i Masooda miały jakiś sens? Nahid brutalnie i bez ogródek opowiada o poczuciu winy, o trudnej miłości macierzyńskiej, o niespełnionych nadziejach i rozczarowaniach. „Rzadko spotykany w literaturze opis kobiecego bólu i przesyconego nienawiścią zgorzknienia. (…) Wściekłość, smutek i poczucie winy. Ta powieść od pierwszych stron trzyma czytelnika w silnym uścisku.” Svenska Dagbladet

Kiedy patrzysz w oczy komuś na śmierć i życie, liczy się tylko to, czy trafisz w serce. Wigilijny wieczór. Z zamiast śniegu tylko ten wieczny, polski, obrzydliwy smutek: wiatr, deszcz i ślady w marznącym błocie. Dziewczyna ma na sobie drogą wieczorową sukienkę i buty, którymi nie zdążyła się nacieszyć. Ma podcięte żyły i złamane serce. Kto jej to zrobił, spróbuje odkryć policjantka z Komendy Stołecznej Policji, Serbia, dziewczyna z prowincji, która musi udowodnić, że poradzi sobie w męskim świecie, okiełzna własną samotność, zapomni o tych, którzy odeszli i zacznie od nowa. Ale czy w tym mieście są jeszcze mężczyźni, którym można zaufać? Czy ten, z którym zasypiasz naprawdę jest tym, za kogo się podaje? Pomoże ci rozwikłać tajemnicę sprzed lat, która poprowadzi pośród cieni i krzyży? Czy w drodze między Izraelem, Polską i Rosją jesteś partnerem, czy tylko przynętą? Tymczasem w Warszawie karnawał: pod Sejmem protest opozycji, na Krakowskim Przedmieściu smoleńska demonstracja. Kilku nieznanych sprawców robi porządek w polityce nie bacząc na to, ile krwi trzeba przelać, ale przecież nic nie smakuje tak dobrze jak zemsta. Może tylko wódka wypita z kimś, kogo kochasz.

Alberto Breccia to chyba ostatni wielki mistrz komiksu nieobecny dotąd na polskim rynku. Na inspiracje jego twórczością powołują się tacy giganci jak Mike Mignola i Frank Miller. Mort Cinder to jedno z jego najwybitniejszych osiągnięć. Stworzony we współpracy z wybitnym argentyńskim pisarzem i dziennikarzem Héctorem Germánem Oesterheldem, Mort Cinder jest horrorem z wyraźnym politycznym podtekstem i genialną, wyprzedzającą swoją epokę warstwą wizualną.

"Powieść, która przeniesie cię do świata absurdu Czy może być coś fascynującego w pracy ochroniarza pilnującego rur kwasoodpornych? Zapewne wydaje się Wam, że znacie odpowiedź, a jednak... Okazuje się, że wszystko zależy od punktu widzenia! Bohaterowi tej szalonej powieści przyszło żyć w dwóch różnych systemach społeczno-politycznych, które po jakimś czasie rozsypały się niczym domek z kart, a on zmuszony był poszukać nowego sposobu na życie. Kiedy zostaje pracownikiem ochrony, otaczający świat nabiera dla niego zupełnie nowego wymiaru, a on sam przekonuje się, że w tej pozornie wypełnionej rutyną pracy nie ma miejsca na nudę. Nie wiadomo, kiedy zaciera się granica między rzeczywistością a wyobraźnią, otwierając świat pełen intrygujących wyzwań, aluzji i wysublimowanego absurdu... Dalej już nic nie słyszałem, bo wolałem się skupić na gościach z dupami na czołach. W końcu po raz pierwszy miałem okazję taką sytuację oglądać, a to wciąga! A dupki na miejscu czoła niczego sobie, jędrne i pulchniutkie jak pączusie. Zalotnie lekko bujają sadełkiem. Stoją i mizdrzą się jak te dwie kokoty, oko do siebie puszczając. Jarosław Wojciechowski jako ochotnik służył w Marynarce Wojennej w Ustce i na Helu. W swoim życiu imał się różnych zajęć: był pracownikiem budowlanym, operatorem dozująco-pakującym w zakładach azotowych we Włocławku, magazynierem, inspektorem ds. kontroli i inwentaryzacji, malarzem antykorozyjnym na budowach w Polsce i w Niemczech , był współwłaścicielem agencji handlowej, rzecznikiem prasowym w zachodniopomorskiej Szkole Biznesu we Włocławku, ochroniarzem. Obecnie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznało mu prawo do ubiegania się o tzw. emeryturę twórczą. W latach 1990 pracował w Paryżu, a w roku 1996 nawiązał współpracę z redaktorem naczelnym Jerzym Giedroyciem. "

Od peerelowskiego cenzora do światowej sławy malarza. Z Warszawy przez Paryż i Londyn do Nowego Jorku. Polak, który oszukał cały świat. „Ujmująco bizarna historia człowieka, który skleja swą tożsamość z coraz bardziej groteskowych autofikcji. Dla odważnych, którzy nie boją się literackich labiryntów Minotaura”. Joanna Bator Jest rok 1956. Daniel Rebstein mieszka w Warszawie, gdzie pracuje jako cenzor. Żyje w cieniu swojego brata Dawida, genialnego malarza, z którym dzieli tragiczną wojenną przeszłość. Jest coś, czego Dawid nie może przebaczyć bratu. Potem zdarza się wypadek w Tatrach, w którym ginie Dawid. Gdy Daniel odkrywa w pracowni brata dziesiątki nieznanych tajemniczych obrazów, los podsuwa mu przebiegły pomysł. Będzie odtąd podszywał się pod autora płócien i za dolary sprzedawał je mieszkającym w Warszawie dyplomatom. Wkrótce dowie się o tym Służba Bezpieczeństwa, która wkroczy do akcji, i Daniel będzie musiał uciec z Polski… Tak zacznie się jego awanturnicze życie, w którym niczym Nikodem Dyzma wielokrotnie zmieni skórę, pozna między innymi Konstantego Jeleńskiego, Rolling Stonesów, Jerzego Kosińskiego, środowisko londyńskiej i nowojorskiej bohemy, piękne kobiety, angielskich arystokratów i rosyjską mafię… Daniel Rebstein – hochsztapler czy geniusz? Thriller na miarę Tyrmanda.

Nacjolove to trzeci komiksowy album autorstwa Jakuba Topora i kolejny opublikowany nakładem wydawnictwa Timof Comics. Historia kręci się wokół losów dwóch skrajnych nacjonalistów, których wspólna ucieczka przed służbami mundurowymi kończy się...dość gwałtownym romansem. A wszystko to na tle scenek ze zwyczajnego, codziennego życia. Zawitamy w barze piwnym i w lombardzie, pójdziemy do nocnego klubu i na łąkę za miasto. Capek i Byro są odpychający i wulgarni. Nie radzą sobie z kobietami i w życiu też ogólnie idzie im średnio. Życiowe frustracje i brak pomysłu na siebie przekładają się na ich agresję i szowinizm. Są jednak chwile, gdy udowadniają, że pozory - przynajmniej częściowo - mylą i nawet w nich tkwią pokłady gorących uczuć. Które łatwo zranić.

Wielki brat patrzy – to właśnie napisy tej treści, w antyutopii Orwella krzyczące z plakatów rozlepionych po całym Londynie, natchnęły twórców telewizyjnego show „Big Brother”. Czyżby wraz z upadkiem komunizmu wielka, oskarżycielska powieść straciła swoją rację bytu, stając się zaledwie inspiracją programu rozrywkowego? Nie. Bo ukazuje świat, który zawsze może powrócić. Świat pustych sklepów, permanentnej wojny, jednej wiary. Klaustrofobiczny świat Wielkiego Brata, w którym każda sekunda ludzkiego życia znajduje się pod kontrolą, a dominującym uczuciem jest strach. Świat, w którym ludzie czują się bezradni i samotni, miłość uchodzi za zbrodnię, a takie pojęcie jak „wolność” i „sprawiedliwość” nie istnieją. Na świecie są miejsca, gdzie ten stan wciąż trwa. I zawsze znajdą się „cudotwórcy” gotowi obiecywać stworzenie nowego ładu, który od wizji Orwella dzieli tylko krok. Niestety, piekło wybrukowane jest dobrymi chęciami… Czyta Jerzy Radziwiłowicz

Poprawione wydanie kultowej dla wielu czytelników powieści. Przejmujący obraz zbiorowej samotności w czasach, kiedy każdy gest sprzeciwu prędzej czy później zamienia się w towar, oraz w świecie, w którym każde wypowiedziane słowo ostatecznie staje się po prostu hałasem. Tej powieści nie można przeoczyć: to nasz czas i nasz świat. Tytułowy zespół Radio Armageddon, założony przez czworo znajomych, ma być wyrazem odmienności, a równocześnie pełnego furii buntu przeciwko spłyconej i wszędobylskiej rzeczywistości. Sprawy komplikują się, kiedy w niewiadomych okolicznościach ginie jego lider, Cyprian, a sama rzeczywistość okazuje się całkowicie ometkowana, niepodatna na gniew ani idealizm, za to w każdej sferze bezlitośnie rządzona przez znacznie potężniejsze mechanizmy sprzedaży i kupna. Współczesny świat, pokazany przez Jakuba Żulczyka, staje się wściekłym i równocześnie bezradnym krzykiem pokolenia urodzonego po 1989 roku, dla którego dobra konsumpcyjne i odniesienia historyczne nie odgrywają już znaczącej roli (Wszystko już było, więc skoro mamy wszystko, nie mamy nic - jak cynicznie stwierdza jeden z bohaterów), natomiast świadomość nieustającego podlegania formatowaniu przez media, slogany reklamowe, wolnorynkową pseudoideologię okazuje się niezmiernie dotkliwa.

"Kiedy pamięć o przeszłości zatruwa teraźniejszość Po powrocie z Ukrainy i rozwiązaniu zagadki zaginięcia dwójki polskich turystów inspektor Andrzej Pilarski czuje, że nie czeka go już w życiu nic dobrego. Porzucony przez kobietę, z którą planował założyć rodzinę, popada w coraz większe rozgoryczenie i frustrację, a wkrótce dowiaduje się, że cierpi na nowotwór wątroby i jedyną szansą na ratunek jest przeszczep. Chcąc odciąć się choć na chwilę od negatywnych emocji, postanawia wyjechać w podróż życia do miejsc, które zawsze chciał zobaczyć. Nawet nie podejrzewa, że wymarzone wakacje we Włoszech i Chorwacji staną się początkiem mrożącej krew w żyłach historii, a przypadkowo spotkana piękna Ukrainka o imieniu Nadia poważnie namiesza mu w głowie... W tej pełnej napięcia powieści wątki współczesne nieustannie przeplatają się z dramatycznymi wspomnieniami świadków zbrodni wołyńskiej, udowadniając, że pragnienie zemsty jest jednym z najbardziej destrukcyjnych uczuć, z jakimi musi zmierzyć się człowiek. Są rany, których czas nie zabliźni; i niczym stygmaty naznaczają kolejne pokolenia. Ci, którzy zginęli z rąk banderowskich bestii już o nic się nie upomną. Ci, którzy uciekli z nazistowskiego piekła, wciąż cierpią i nie mogą uwolnić się od bólu. Przeżyli, ale czy ocaleli, gdy oprawca pozostaje bezkarny, wina nienazwana, gdy zabrakło zadośćuczynienia? Trzecia część ""Kresowej opowieści ""z podtytułem ""Nadia"" jest dowodem na to, że pomimo upływu czasu reperkusje kresowej tragedii nie przebrzmiały, a echo tamtych krzywd niesie się po wsze czasy i nie milknie. Do głosu dochodzi desperacka chęć odwetu bez przestrzegania granic i za każdą cenę . Co daje przyzwolenie na dokonanie samosądu? Czy może być usprawiedliwienie dla wymierzenia sprawiedliwości poza prawem? Mariola Pomykaj, myslirzezbioneslowem.blogspot.com Edward Łysiak (1948) – absolwent Politechniki Wrocławskiej. Pomysłodawca i współrealizator projektu „Łączy nas wspólna historia”, który powstał, by umożliwić kontakty między młodzieżą polską i ukraińską. Jest orędownikiem polsko-ukraińskiego pojednania, ale też pamięci o zbrodniach ukraińskich nacjonalistów, popełnionych na polskiej ludności cywilnej na Wołyniu i w Galicji Wschodniej. Jego dorobek literacki to „Michał” i „Julia”, powieści wydane pod wspólnym tytułem „Kresowa opowieść”, które wybitny znawca Kresów, profesor Stanisław Nicieja, określił mianem jednych z najlepszych traktujących o konflikcie polsko-ukraińskim. Ma żonę Wandę, dwóch synów i czworo wnuków. Jego pasja to tradycyjne szkutnictwo i żeglarstwo. Www.kresowaopowiesc.pl "

To książka na pewno nie dla ortodoksów religijnych, nie dla wyznawców PiS-u czy „religii smoleńskiej”, dla których będzie solidnym policzkiem, ani też dla osób mówiących, że „aborcja jest OK”. Nie dla wojujących feministek ani zacietrzewionych osób ze środowisk LGTB. Nie dla kiboli, nazioli i podobnych oszołomów. Dla kogo zatem? Dla wszystkich, którzy chcą przewietrzyć umysł, a także zastanowić się, bo z pozoru łatwa, lekka i przyjemna fabuła, ubarwiona jeszcze humoreskami, fraszkami, świetnymi erotykami czy genialną interpretacją mitu o Inannie, w miarę rozkręcania się podejmuje coraz trudniejsze tematy, zmusza do refleksji, ukazując kolejne warstwy treściowe. A końcowe Nokturny, śmiem twierdzić, nie mają swojego odpowiednika we współczesnej literaturze polskiej… Mieczysław Stolarczyk Dzięki przyjaźni z Autorem miałem możliwość patrzeć, jak „Gra” powstaje we wszystkich swoich wymiarach. Jak, dramatycznie dojrzewając w czasie, zmienia się z internetowych erotycznych gierek i pogrywek na poziomie nowicjuszy, przeciwników z zasady, w team, w poważny związek. Życie czy fikcja? Nieistotne… Wartka historia, baczna obserwacja otaczającego świata, zwłaszcza polityki, posunięta do granic absurdu krytyka obozu władzy wskazująca „prawdziwych sprawców zamachu smoleńskiego” to nieodłączne i najwartościowsze treści „Gry”. Andrzej Zaremba Całość, po raz pierwszy, przeczytałam na prośbę Autora, z którym znamy się od wielu lat na tyle dobrze, że miał czelność wykorzystać tę znajomość w treści, osadzając mnie w roli zaprzyjaźnionej lekarki. Początek nawet mnie wkurzał, banały – pomyślałam, ale szybko przyszło zainteresowanie. Drugi raz przeczytałam z czystej przyjemności, starając się śledzić tropy porozsiewane przez Autora. Dopiero jednak trzecie czytanie, bez pośpiechu, z dogłębnym zrozumieniem liryków, ze wsłuchaniem się w muzykę podawaną niekiedy w odnośnikach, pozwoliło mi uświadomić sobie głębokie relacje łączące bohaterów, dostrzec też niebywałe piękno i autentyzm tej opowieści. Teresa, ginekolog i wierna czytelniczka

Jedna ze 100 najwspanialszych powieści anglojęzycznych! Nikt nie jest lepiej przygotowany do wielkiej kariery i walki o bogactwa od powabnej i bezwzględnej Becky Sharp. Pochlebstwa i podłe intrygi to jej domena, a wyrachowanie, z jakim nie cofnie się przed najgorszym nawet oszustwem, pozwala jej, na przekór mizernym korzeniom, piąć się po szczeblach drabiny społecznej. Tymczasem jej ckliwa przyjaciółka Amelia tęskni jedynie za grubiańskim wojakiem George’em, ignorując uczucia Dobbina, który jest jedyną szlachetną postacią w tym zgniłym świecie. Obie panie muszą torować sobie drogę przez życie pośród skrzącego się jarmarcznym blichtrem społeczeństwa Regencji, gdzie wojny ? zarówno te militarne, jak i rodzinne ? stanowią codzienność, a fortuny powstają równie szybko, jak upadają. To ponadczasowa powieść odkrywająca cienie i blaski dziewiętnastowiecznego angielskiego społeczeństwa, ukazująca tę stronę ludzkiej natury, której się wstydzimy. Im dłużej czytam dzieła Thackeraya, tym bardziej odnoszę wrażenie, że jestem sam na sam z jego przenikliwością, z jego prawdą, z jego odczuciami. Thackeray to prawdziwy tytan literatury. – Charlotte Brontë Serial na podstawie książki do obejrzenia w HBO GO!

Esencja książki toczy się wokół Andrzeja, wiejskiego chłopaka, który po maturze, wyjeżdża do stolicy. Po zdaniu egzaminów na Politechnikę Warszawską i zamieszkaniu w akademiku – rozpoczyna burzliwe życie studenta, sportowca AZS i bramkarza w jednej z wielu warszawskich nocnych restauracji. Są to burzliwe lata 60., czasy wielu paradoksów w naszym kraju. Bohater będąc młodym człowiekiem zarabia grube pieniądze, ale nic nie może za nie kupić. W sklepach brakowało dosłownie wszystkiego! Ustawiały się długie kolejki. Bohater stał się mistrzem w kombinowaniu. Raz był na wozie, a raz pod wozem, ale zawsze spadał na dwie, zdrowe nogi. Z biednego, wiejskiego chłopaka – wyszedł na bogatego biznesmena, jednak życie też go nie rozpieszczało. Opowiadając o perypetiach swoich bohaterów autor pieczołowicie przypomina najważniejsze wydarzenia tamtego czasu. Raz są to polityczne paroksyzmy z grudnia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego roku. To znów wielkie wydarzenia sportowe jak zwycięstwa polskich kolarzy w Wyścigu Pokoju lub sukcesy narodowej jedenastki podczas mistrzostw świata w piłce nożnej w tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym drugim roku. Jednak najważniejsze wspomnienia Andrzeja są związane z początkiem pontyfikatu Jana Pawła II...

"Szatańskie wersety", jako pełna literackich aluzji i cytatów, misternie skonstruowana opowieść o tym – cytując samego autora – „w jaki sposób nowe wkracza do świata”, pozostają jednym z kluczowych dzieł naszych czasów. Porwany przez terrorystów samolot Bostan, lot AI-420 z Bombaju do Londynu, zostaje wysadzony w powietrze nad kanałem La Manche, a jedynymi pasażerami, którzy cudem wychodzą z katastrofy cało, są dwaj indyjscy aktorzy, wcielający się w role bogów Dżibril Fariśta i człowiek o tysiącu i jednym głosie Saladyn Ćamća. To cudowne miękkie lądowanie rodzi jednak pewne nieoczekiwane konsekwencje… W ten oto sposób rozpoczyna się jedna z najgłośniejszych i najbardziej kontrowersyjnych powieści XX wieku, książka przez wrogów uważana za bluźnierstwo, przez wielbicieli zaś za arcydzieło współczesnej literatury. Rushdie po swojemu splata w niej liczne historie, rozsnuwa je między teraźniejszością a przeszłością, światem rzeczywistym i wyśnionym, Zachodem a Wschodem, dobrem a złem, tworząc monumentalny, erudycyjny pean na cześć wielokulturowości, hybrydowości, swobodnego mieszania się ras i idei. Część książki, zainspirowana historią powstania islamu, studium zjawiska objawienia z punktu widzenia niewiernego, w której fikcyjny Prorok ukazany jest jako człowiek z krwi i kości, wywołała w świecie muzułmańskim falę protestów, a ich kulminacją było ogłoszenie przez ajatollaha Chomejniego fatwy równoznacznej ze skazaniem autora na śmierć. Był luty 1989 roku, dla autora początek batalii o życie i wolność słowa. Salman Rushdie urodził się w 1947 roku w Indiach. Od czternastego roku życia mieszkał w Wielkiej Brytanii, potem także w Stanach Zjednoczonych. Jest absolwentem Cambridge. Zadebiutował w 1974 roku powieścią Grimus. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero opublikowane w 1981 roku Dzieci północy, które zdobyły Nagrodę Bookera, a następnie w roku 1993 Bookera Bookerów i w roku 2008 Best of the Booker. Rushdie jest laureatem wielu nagród literackich. W 1988 roku ukazały się Szatańskie wersety – jego najsłynniejsza powieść. W 2006 roku odwiedził Polskę. Królowa Elżbieta II nadała mu w 2007 roku szlachectwo.

Don DeLillo's extraordinary Libra is a brilliant reimagining of the events and people surrounding the assassination of President John F. Kennedy. Concentrating on the lives of Lee Harvey Oswald, some rogue former spooks unhappy with Kennedy's presidency, and Nicholas Branch, a CIA archivist, trying to make sense of or draw inferences from the mass of information after the assassination, Libra presents an unapologeticly provocative picture of America in the second half of the last century.

In 1939, five-year-old Jacques Austerlitz is sent to England on a Kindertransport and placed with foster parents. This childless couple promptly erase from the boy all knowledge of his identity and he grows up ignorant of his past. Later in life, after a career as an architectural historian, Austerlitz - having avoided all clues that might point to his origin - finds the past returning to haunt him and he is forced to explore what happened fifty years before.

When the downtrodden animals of Manor Farm overthrow their master Mr Jones and take over the farm themselves, they imagine it is the beginning of a life of freedom and equality. But gradually a cunning, ruthless élite among them, masterminded by the pigs Napoleon and Snowball, starts to take control. Soon the other animals discover that they are not all as equal as they thought, and find themselves hopelessly ensnared as one form of tyranny is replaced with another. 

Hidden away in the Record Department of the sprawling Ministry of Truth, Winston Smith skilfully rewrites the past to suit the needs of the Party. Yet he inwardly rebels against the totalitarian world he lives in, which demands absolute obedience and controls him through the all-seeing telescreens and the watchful eye of Big Brother, symbolic head of the Party. In his longing for truth and liberty, Smith begins a secret love affair with a fellow-worker Julia, but soon discovers the true price of freedom is betrayal.

It is the summer of 1938 and Phyllis Forrester has returned to England after years abroad. Moving into her sister's grand country house, she soon finds herself entangled in a new world of idealistic beliefs and seemingly innocent friendships. Fevered talk of another war infiltrates their small, privileged circle, giving way to a thrilling solution: a great and charismatic leader, who will restore England to its former glory.