Autobiografia niekontrowersyjna

Autobiografia traktuje o drodze życiowej i zawodowej ambitnego prawnika w okresie zmian politycznych i społecznych, jakie miały miejsce w Polsce po II wojnie światowej. Zamieszczone w autobiografii sądy i oceny mają charakter subiektywny. Uniknięcie ich siłą rzeczy jest więc niemożliwe. Zamieszczone w autobiografii wzmianki i refleksje o innych osobach, z którymi los zetknął autora, świadczą o tym, że osoby te trwale zapisały się w jego życiu zawodowym. Pisząc o sobie, autor przedstawia nie tylko fakty i zdarzenia. Poza warstwą faktograficzną autobiografia zawiera jego emocje i uczucia. Także bowiem w przypadku twórczości naukowej autobiografia dostarcza czytelnikowi informacji o czasach, wydarzeniach i osobach – twórcach i świadkach określonych zdarzeń. Książka jest poświęcona m.in. uczniom autora: magistrom prawa, administracji, doktorom nauk prawnych, nauki o polityce społecznej, doktorom habilitowanym nauk prawnych i profesorom prawa. Autor wykształcił ponad pięciuset magistrów i wypromował dwudziestu doktorów. Trzech spośród nich – zatrudnionych w kierowanej przez niego przez ponad 25 lat Katedrze Prawa Pracy i Polityki Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego – uzyskało stopnie doktorów habilitowanych, a następnie tytuły profesorskie. Lektura autobiografii pokazuje, że człowiek, któremu dano szansę rozwoju, potrafi ją wykorzystać mimo rozmaitych przeciwności losu. prof. zw. dr hab. Andrzej Marian Świątkowski – prawnik i socjolog, profesor Jean Monnet Chair w zakresie europejskiego prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Emerytowany profesor Uniwersytet Jagiellońskiego. Od 2015 roku pracuje w Akademii Ignatianum w Krakowie. Absolwent Uniwersytetu Pensylwanii w Filadelfii, magister prawa tej uczelni (LL.M). Prowadził wykłady i seminaria oraz wygłaszał referaty naukowe w Europie, USA, Ameryce Południowej, Australii i Japonii. Honorowy obywatel stanu Kentucky (Kentucky Colonel). Członek i pierwszy wiceprzewodniczący Europejskiego Komitetu Praw Społecznych Rady Europy w Strasburgu. Laureat nagród Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rektora UJ (Laur Jagielloński) za wybitne osiągnięcia naukowe. Opublikował w kraju i za granicą ponad 750 prac naukowych na temat polskiego, europejskiego, międzynarodowego i porównawczego prawa pracy, prawa zabezpieczenia społecznego i polityki społecznej.