Beautiful Graves

Nawet nie przypuszczałam, że przeczytam ją z tak wielkim zainteresowaniem i tak szybko. Z całą mocą mogę przyznać, że historia dzieje się szybko. Nie ma tu miejsca na przystanki, tylko wciąż pędzimy do przodu i im bliżej końca, tym emocje w nas wrzą, gdyż nie wychodzi na to, że będzie szczęśliwie. Wydaje mi się, że każdy jest tutaj niby inny, ale posiada ten temperament, który nakazuje mówić mu to, co nie zdąży przemyśleć, robić coś, co może mieć swoje konsekwencje i czuć jeszcze zanim pojawi się jakiekolwiek uczucie. I właśnie każda z tych rzeczy sprawiała, że pozycja była nieprzewidywalna. Etap pierwszego zauroczenia bardzo mi się podobał. Było wyczekująco, romantycznie i później erotycznie, lecz w nieśmiałym wydaniu, choć wiedzieli co i kiedy się na to pisali. Następnie, kiedy wydaje nam się, że na następnej stronie ujrzymy ich dalsze losy, mamy klops, gdyż widnieje czas sześciu lat później. Tam już nie jest tak wesoło. Wiemy kogo straciła i jak bardzo jest jej ciężko. Następnie robi to, co potrafi, zwyczajnie ucieka przed tym co było. I tutaj bardzo dobre jest stwierdzenie tego, że by mogło wyjść z nas coś dobrego, musi się wpierw zdarzyć coś złego, a nawet mocno bolesnego. Na karty powieści wchodzi bowiem postać męska, która jest jakby przeciwieństwem jej straconej miłości. On wie, czego pragnie, potrafi się ze wszystkiego cieszyć i zarażać dobrym humorem. I ponownie, jeśli już czujemy, że to ten moment, kiedy zakończy się szczęśliwie, przeszłość bije jej w plecy niczym dzwon kościelny, uruchamiając nie tylko wspomnienia. Czy zatem jest możliwe, by ta opowieść skończyła się szczęśliwie?
Naprawdę bardzo mi się ta książka podobała. Postacie dużo ze sobą rozmawiają, więc jest sporo dialogów. Czytając ją idziemy z prądem splotu przypadku i przeznaczenia, które musi się wypełnić. Jednak zanim do tego dojdzie, dla wrażliwszych polecam paczkę chusteczek i gorącą czekoladę, bo podobno ona najszybciej spija nasze smutki. Zatracicie się w niej totalnie, gdyż nic nas nie rozprasza, nie ma zbędnych opisów ani pobocznych wątków. Serdecznie ją polecam!

Przyznam szczerze, że do tej historii przyciągnęła mnie niesamowicie klimatyczna okładka oraz opis fabuły.
Codzienność Everlynne Lawson jest niemal idealna. Przywodzi na myśl amerykańskie filmy.
Dziewczyna dorastała w kochającej się, zżytej rodzinie, jej najlepsza przyjaciółka Piper dbała natomiast o to by Ever nie narzekała na nudę.
Pewnego dnia dziewczyny postanowiły wyruszyć na wymarzone wakacje.
Ich wybór padł na hiszpańską Barcelonę.
Ta wycieczka diametralnie odmieniła losy młodej kobiety.
Przeznaczenie sprawiło, że na drodze Ever stanął chłopak będący jej bratnią duszą.
Joe ceni tę samą muzykę, ma posiane poglądy, a co więcej jest nią wyraźnie zainteresowany .
Czy przelotna wakacyjna znajomość ma szansę przerodzić się w coś poważnego?
Życie jednak jest nieprzewidywalne..
Po sześciu latach od tamtego spotkania panna Lawson jest ledwie cieniem samej siebie.
Zbudowała wokół siebie mur i nie dopuszcza do siebie innych osób..
Przeprowadziła się do miasteczka Salem , ma pracę, której nie lubi ,wynajmuje niewielkie mieszkanie..
Nieoczekiwanie dla samej siebie poznaje Dominica.
I choć wciąż nie zapomniała o Joem - swojej wakacyjnej miłości, decyduje się dać szansę tej relacji.
W jej odczuciu Dom jest synonimem stabilizacji i bezpieczeństwa, którego w tamtej chwili rozpaczliwie potrzebowała.
Ten wybór pociągnąl za sobą lawinę zdarzeń, których konsekwencji żadne z nich nie przewidywało.
Ta książka absolutnie mnie porwała. Czytałam ją z zapartym tchem.
Zwroty akcji zafundowane przez autorkę w kolejnych rozdziałach po prostu zwaliły mnie z nóg.
Emocjonalna karuzela gwarantowana. Przygotujcie sobie zapas chusteczek na czas spędzony z tą niezwykłą lekturą.
I chociaż główna bohaterka niejednokrotnie niesamowicie mnie irytowała kibicowałam jej na wyboistej drodze do szczęścia.
To powieść od której nie sposób się oderwać❤️
Gorąco polecam ❤️