Better. Zderzenie

Powiem wam, że książka mnie nieco zaskoczyła. Nawet nie spodziewałam się, że zobaczę tutaj tak piękny i poetycki styl pisarski. Niby opisy zajmują trochę miejsca, a akcja jest nieco wolniejsza, ale takim kosztem, to zawsze może tak pisać. My wiemy co kto tutaj robi, jak wygląda, co czuje, w co się ubiera i byłoby to zwykłe i nudne, gdyby nie wspaniałe porównania, które idealnie rzutowały na sensie, który autorka chciała uzyskać. Drugim plusem było uzewnętrznianie się postaci. Jeśli już była zraniona, to doszczętnie dawała temu wyraz. Nawet wiedzieliśmy jak wyobraża sobie jak powinna się czuć i jak faktycznie to wyglądało. Spodobały mi się też tutaj opisy chłopaka głównej postaci, który grał jak najlepszy aktor. Bardzo lubię, kiedy autorzy opisują udawane zachowania z ukazaniem tych prawdziwych, kiedy grono obserwujących je osób się bardzo zawęża. Zwracam na to uwagę, bo to idealny przykład toksyka, którego czy kobiety, czy też mężczyźni spotykają na swojej drodze i tylko oni sami wiedzą jak cierpią i jak to uczucie ich rani. Rodzice naszej postaci również byli pewni, że lepiej nie mogła trafić, podczas gdy my poznajemy tu jego prawdziwe oblicze i tą trudność, by reszta dostrzegła jaki on jest naprawdę. I kiedy już sądziłam, że zdołała uwolnić się od od strasznego narcyza, czyżby wpadła w sidła kolejnego? Co prawda miała o nim inne zdanie, gdyż kiedyś się znali, a obecnie jego oczy nie pozwalały jej o nim zapomnieć. I byłam pewna, że to będzie ten anioł, to wynagrodzenie krzywd i co? Czyżby autorka postanowiła namieszać bardziej niż wcześniej w poprzednim związku?
Historia naprawdę wciąga, bo takie rzeczy wciąż nam się przydarzają. Każdy z nas zastanawia się jak stworzyć zdrową relację z drugą osobą, ale nie wiemy co robić, kiedy natrafiamy na uczucie, które nas tylko rani. Spodobały mi się rozmowy naszej postaci ze swoimi przyjaciółmi, którzy byli z nią szczerzy i nie ukrywali swojej niechęci do jej partnerów. Bardzo jestem ciekawa części drugiej, bo wychodzi na to, że to, co nie zostało tu wyjaśnione, może się rozwinąć właśnie tam:-)

"- Czemu chcesz mieć mnie przy sobie, skoro nie zamierzasz wpuścić mnie do swojego świata?
- ʙᴏ ᴋɪᴇᴅʏ ᴊᴇꜱᴛᴇś ᴢᴇ ᴍɴą, ᴛᴇɴ śᴡɪᴀᴛ ᴍɴɪᴇᴊ ʙᴏʟɪ."

Vanessa i Travis związali się ze sobą po rozwodzie rodziców dziewczyny, jednak ich relację trudno jednak określić mianem zdrowej.
Chłopak niemal całkowicie ignoruje swoją ukochaną podczas wakacji , a do tego ją zdradza.
Dowiedziawszy się o tym studentka mimo cierpienia decyduje się zakończyć relację.
Niedługo potem jej świat wywraca się do góry nogami.
Thomas nosi w sobie mrok, który jednak przyciąga jak magnes a aury tajemnicy dopełniają tatuaże, które ten nosi na całym ciele niczym zbroję.
Młody mężczyzna zaznacza jednak, że nie jest zainteresowany budowaniem związków, a ich wzajemne interakcje mają się ograniczać do sfery fizycznej.
Czy kobieta przebije się przez mur który wzniósł wokół siebie Tom?

Ta lektura na pewno zalicza się do grubasków, jednak jej autorka przepięknie operuje słowem, a każdy element fabuły i interakcje między bohaterami są starannie przemyślane . Nie brakuje tajemnic I zwrotów akcji, a ja już nie mogę doczekać się kontynuacji tej niesamowicie wciągającej opowieści.

„Ale wiesz, jaki on jest. Wiedziałaś od początku. Ty pragniesz róż i serduszek, a on cały składa się z kolców i mroku. Nikt tego nie zmieni”.

Ogółem książka fajna, faktycznie taka powieść wattpadowa, zachowania bohaterów nie zawsze były dla mnie jasne i zrozumiałe. Ale zaczynając skupię się bardziej na okładce, która jest przepiękna! Nie sądziłam również, że to będzie taka cegła… na szczęście pióro autorki jest przyjemne, szybko ją przeczytałam. Akcja nie zwalnia tempa więc jak najbardziej na plus.

„Mówi jedno, potem robi drugie. Nie rozumiem go, przez większość czasu go nie znoszę, za każdym razem, kiedy się widzimy, doprowadza mnie do szału. A jednak, z jakiejś niepojętej przyczyny, pewna część mnie jest z nim związana”.

Jeśli chodzi o bohaterów to jestem rozdarta. Ja rozumiem, że to powieść bardziej kierowana do młodszej widowni, więc takie zachowanie pewnie dla nich będzie bardziej zrozumiałe niż dla kogoś kto dobija trzydziestki, jednak nie mogłam zdzierżyć tego Thomasa, jego zaborczość była czasem słodka, ale czasem zastanawiałam się czy autorka nie chciała po prostu wykreować psychopaty, a może nie chciała, a wyszło przypadkiem? Strasznie zaborczy, celowo używał słów, które jak najmocniej trafią w punkt i zabolą. Kto tak robi? Ale spokojnie, kolejną red flagą jest Vanessa, absolutnie nie jest osobą godną naśladowania, zero szacunku do swojej osoby i swoich wartości.

Całość oceniam jako średnią. Dobrze spędziłam ten czas, cofnęłam się trochę do szkolnych lat i tych „problemów”. Bardzo dużo kłótni, słów, które nigdy nie powinny paść, trochę podpięłabym pewne zachowania pod przemoc psychiczną.
Mimo, że książka zakończyła się w taki sposób, że nic tylko wyczekiwać tomu II, to ja osobiście chyba podziękuję. Jestem ciekawa, ale nie, aż tak.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.