Better. Zderzenie

"- Czemu chcesz mieć mnie przy sobie, skoro nie zamierzasz wpuścić mnie do swojego świata?
- ʙᴏ ᴋɪᴇᴅʏ ᴊᴇꜱᴛᴇś ᴢᴇ ᴍɴą, ᴛᴇɴ śᴡɪᴀᴛ ᴍɴɪᴇᴊ ʙᴏʟɪ."

Vanessa i Travis związali się ze sobą po rozwodzie rodziców dziewczyny, jednak ich relację trudno jednak określić mianem zdrowej.
Chłopak niemal całkowicie ignoruje swoją ukochaną podczas wakacji , a do tego ją zdradza.
Dowiedziawszy się o tym studentka mimo cierpienia decyduje się zakończyć relację.
Niedługo potem jej świat wywraca się do góry nogami.
Thomas nosi w sobie mrok, który jednak przyciąga jak magnes a aury tajemnicy dopełniają tatuaże, które ten nosi na całym ciele niczym zbroję.
Młody mężczyzna zaznacza jednak, że nie jest zainteresowany budowaniem związków, a ich wzajemne interakcje mają się ograniczać do sfery fizycznej.
Czy kobieta przebije się przez mur który wzniósł wokół siebie Tom?

Ta lektura na pewno zalicza się do grubasków, jednak jej autorka przepięknie operuje słowem, a każdy element fabuły i interakcje między bohaterami są starannie przemyślane . Nie brakuje tajemnic I zwrotów akcji, a ja już nie mogę doczekać się kontynuacji tej niesamowicie wciągającej opowieści.

„Ale wiesz, jaki on jest. Wiedziałaś od początku. Ty pragniesz róż i serduszek, a on cały składa się z kolców i mroku. Nikt tego nie zmieni”.

Ogółem książka fajna, faktycznie taka powieść wattpadowa, zachowania bohaterów nie zawsze były dla mnie jasne i zrozumiałe. Ale zaczynając skupię się bardziej na okładce, która jest przepiękna! Nie sądziłam również, że to będzie taka cegła… na szczęście pióro autorki jest przyjemne, szybko ją przeczytałam. Akcja nie zwalnia tempa więc jak najbardziej na plus.

„Mówi jedno, potem robi drugie. Nie rozumiem go, przez większość czasu go nie znoszę, za każdym razem, kiedy się widzimy, doprowadza mnie do szału. A jednak, z jakiejś niepojętej przyczyny, pewna część mnie jest z nim związana”.

Jeśli chodzi o bohaterów to jestem rozdarta. Ja rozumiem, że to powieść bardziej kierowana do młodszej widowni, więc takie zachowanie pewnie dla nich będzie bardziej zrozumiałe niż dla kogoś kto dobija trzydziestki, jednak nie mogłam zdzierżyć tego Thomasa, jego zaborczość była czasem słodka, ale czasem zastanawiałam się czy autorka nie chciała po prostu wykreować psychopaty, a może nie chciała, a wyszło przypadkiem? Strasznie zaborczy, celowo używał słów, które jak najmocniej trafią w punkt i zabolą. Kto tak robi? Ale spokojnie, kolejną red flagą jest Vanessa, absolutnie nie jest osobą godną naśladowania, zero szacunku do swojej osoby i swoich wartości.

Całość oceniam jako średnią. Dobrze spędziłam ten czas, cofnęłam się trochę do szkolnych lat i tych „problemów”. Bardzo dużo kłótni, słów, które nigdy nie powinny paść, trochę podpięłabym pewne zachowania pod przemoc psychiczną.
Mimo, że książka zakończyła się w taki sposób, że nic tylko wyczekiwać tomu II, to ja osobiście chyba podziękuję. Jestem ciekawa, ale nie, aż tak.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.