Bez miłości. Pomiędzy. Tom 2

„Patrzysz na własne odbicie i nie poznajesz tej twarzy. Bo to nie ty przeżyłaś — tylko ktoś, kto kiedyś był tobą.”

„Milczenie po wojnie jest głośniejsze niż wystrzały w jej trakcie.”
„Najtrudniejsze nie są wspomnienia. Najtrudniejsze jest to, że mimo wszystko wciąż tęsknisz.”

„Miłość to luksus, na który nie każdy czas pozwala. W niektórych epokach miłość była karą.”

Można przeżyć całe życie obok drugiego człowieka i nigdy go naprawdę nie dotknąć.”

Weronika i Joanna wciąż mierzą się z trudami życia naznaczonego kryzysem gospodarczym i społecznymi niepokojami wynikającymi z podziału administracyjnego i narodowościowych ambicji.
Życie panny Wieczorek już nigdy nie będzie takie samo - wyszła za mąż , a jej priorytetem jest zapewnienie szczęścia synkowi.
Nie jest to łatwe zadanie, ponieważ kobieta mierzy się z wrogością rodziny męża i mnóstwem obowiązków.
Również jej starszy brat powoli układa swoje życie, a jego serce zdobywa wyjątkowa, choć niezbyt poważana osóbka- Gienia Szymańska.
Czy młodzi zbudują razem coś trwałego?
Asia wciąż zmaga się z uczuciem do Stanisława, jednak nadal jeździ do Trzciela.
W jej życiu pojawia się jednak niemiecki bardzo zdolny muzyk Robert Willmann.
Czy mężczyzna ma coś wspólnego z zagonionym przed laty złotem?
Czy Podbielska posłucha głosu serca?

Czytałam z zapartym tchem , trzymając kciuki za jednego z bohaterów- nie zdradzę nazwiska , by nie powiedzieć zbyt dużo.
Autorka rozwinęła wątki w sposób bardzo przemyślany i pokazała, że przeszłość zawsze się o nas upomni..
A zakończenie po prostu.. mnie zamurowało.
Część trzecia potrzebna na już!🤍