Błąd

John Logan to najlepszy przyjaciel Garretta, którego historię mogliście poznać w pierwszej części. Jak nam wiadomo Logan uwielbia zdobywać nie tylko bramki. Lista dziewczyn, które przewinęło się przez jego łóżko, odkąd zaczął studia jest tak długa jak spis studentek w Briar. Hokeiści bywają przystojni, ale John przeszedł sam siebie, więc nie musiał się za bardzo starać, by którąkolwiek zdobyć. Dopóty, dopóki przypadkiem nie stanął w drzwiach pokoju Grace. Tak to się kończy, kiedy umawiamy się na imprezę i zapomnimy telefonu. Bezpośredni, słowny i zawzięty Logan trafia na dziewczynę, która zaczyna wywracać jego świat i wyobrażenia do góry nogami. Z kolei, Grace Ivers to słodka, ale też zadziorna studentka pierwszego roku psychologii. Grace za każdym razem, kiedy się stresuje mówi od rzeczy. Uwielbia oglądać filmy sensacyjnie i doskonale zdaje sobie sprawę, kim jest John Logan. Ich historia rozpoczyna się w pokoju akademika, od tytułowego błędu. Logan popełnił ogromny błąd, który wpłynął na zachowanie Grace. Dziewczyna nie chce go znać. Zaczyna układać swoje życie na nowo. Jednak hokeista jest tak zawzięty, że nie dopuszcza do siebie myśli, że Grace mogłaby zniknąć z jego życia. Jednak, jaki to błąd musicie się przekonać sami.
Tytułowi bohaterowie mają swoje problemy. Otóż, Elle porusza tematykę dzieci z rozwiedzionych rodzin, a także alkoholizm. Pokazuje ile jesteśmy w stanie poświęcić dla swojej rodziny oraz jak dzieciństwo potrafi wpłynąć na dalsze decyzje.
Pisałam w recenzji Układu, że dawno się tak nie śmiałam. Mogę napisać to samo przy recenzji drugiej części. Kochani, popłakałam się ze śmiechu, i to nie raz, ani dwa, a kilka! Ta książka jest naprawdę dobra. Czytając ją miałam poczucie, że było mi przeznaczone ją przeczytać. Walka mężczyzny o kobietę, a do tego zabawne sceny były tym, czego potrzebowałam. Nie mam do zarzucenia nic autorce. Możecie napisać, że to już było, albo schematyczne. Uwierzcie mi na słowo, że tu nie ma znaczenia schemat, ten gatunek ma to do siebie, że jest przystojny mężczyzna, miłość, problemy rodzinne, bądź zagmatwana przeszłość. Przy tej historii nie zwrócicie na to uwagi. Będziecie chcieli więcej i więcej, z każdej strony na stronę. Sztuką jest napisać coś, co wzbudza mnóstwo uśmiechu na twarzy czytelnika. To się zdarza naprawdę rzadko, zwłaszcza przy gatunku, jakim jest New Adult. Muszę też zwrócić uwagę na tłumaczenie. Obie książki były tłumaczone przez tą samą panią, czyli Annę Mackiewicz. Pani Ania zrobiła świetną robotę! Dobrze wiemy, że w angielskim wszystko brzmi dobrze, a w przetłumaczeniu na język polski znika ten charakterek. Nie tu. Nie przy tej książce. Nie było niezręcznych zdań, które aż kuły w oczy. Wręcz przeciwnie, czytało się to z niezwykłą przyjemnością. Jestem pod ogromnym wrażeniem, pracy, jaką wykonała pani Ania. Czuję się zaszczycona, że mogłam przeczytać tą książkę w tak dobrej formie, właśnie dzięki niej.
Historia Logana i Grace pokazuje, że nie wolno się poddawać. Trzeba dążyć do celu, nie zważając na konsekwencje. Kochani, lepiej żałować tego, czego się nie zrobiło niż do końca życia myśleć, co by było gdyby. Życie jest zbyt krótkie, aby czekać. Trzeba przeć do przodu i brać przykład z bohaterów, o których czytacie. Owszem można wiele zarzucić, na przykład, że takie rzeczy nie dzieją się w prawdziwym życiu. Tylko, skąd macie to wiedzieć, skoro nie spróbowaliście? Może właśnie gdzieś czeka na każdego z Was taka sama piękna historia. Przypadki chodzą po ludziach, choć niektórzy mówią, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Cóż, czas ruszyć z miejsca i to sprawdzić.
Jestem pewna, że każdy, kto chwycił po Układ, ma już za sobą Błąd i może się ze mną podzielić swoimi odczuciami. Jednak, jeśli jeszcze tego nie zrobiliście, to polecam, bo druga część powali Was na kolana. Mogłabym wracać do tej książki jeszcze z milion razy. Logan to cudowny młody mężczyzna i każda kobieta się w nim zakocha. Może czasami popełnia błędy, ale kto ich nie popełnia?