Bratowa Prezydenta

Sama książka jest dosyć treściwa. Niby sklasyfikowano ją jako obyczajową, ale jak dla mnie była to bardziej pozycja o historii, za którą nie przepadam. Mamy tu bardzo dużo informacji z czasów historycznych, które zakrajają o rządy Hitlera i wszystko, co się z nim wiąże. Jak zaznaczyłam, cała książka jest bardzo dobra, dlatego ma taką wysoką punktację, a nie moja wina, że tematu historycznego w takim nadmiarze się nie spodziewałam;-)
Stefan Starzyński, jest to postać znana, często o nim słyszałam, ale nigdy nie poznałam niczyjego zdania na jego temat. Tutaj dowiemy się kim był, co robił i jakie ludzie mieli o nim zdanie. Również losy jego rodziny będą nam opowiedziane. Całą historię przybliża nam jego bratowa. Wiemy jakie wydawał zarządzenia, jakie ustawy i które z tych rzeczy przyjęły się lepiej, a które gorzej. Z całą pewnością można uznać tą pozycję jako jej pamiętnik, gdyż znajdziemy tam wiele jej przemyśleń. Niektóre będą trochę osobiste, inne mniej prywatne. To, co dostrzegłam to to, że ona nie chce go w niczym wybielać. Jeśli pewne cechy charakteru jej w nim przeszkadzały, to się nimi z nami dzieli. Wymienia również pieśni, jakie śpiewano w 1939 roku, czasami modlitwy. Co ciekawe publicznie nie chciał wypowiadać się odnośnie Ukrainy, a dlaczego, również solennie nam to wymienia. Niby każde z jej opisów jest ułożone jakby po kolei w czasie, ale zdarza się, że coś tam się przypomni, co ważne jest dla obecnego wydarzenia i wtedy jest jakby wklejone. Co niezbyt ciekawe dla mnie, spostrzegłam, że nie potrafię się wypowiadać w sferze historii, chyba nie mam takiego talentu. Wszystko, co się z nią wiąże mnie drażni, bo nawet autorka zauważyła, że nie każdy jest skory do czytania o czyimś bólu, zwłaszcza takim, który jest oparty o prawdziwe wydarzenia. Zapewniam was tylko, że lekko się ją czyta. Każdy długi rozdział jest zatytułowany danym dniem w którym coś się wydarzyło. Historia jest pełna emocji, które pochodzą z głębi serca, dlatego tak przeżywałam je podczas lektury. Jeśli ciekawi was temat czasów Stefana Starzyńskiego, to gorąco do niej zachęcam.

Bardzo się cieszę, że w ramach współpracy z Wydawnictwem Skarpa Warszawska miałam przyjemność poznać najnowszą książkę tej autorki. Powieść jest po prostu świetna i wciągająca, a ja niczym gąbka chłonęłam jej fabułę.
Halina Starzyńska (tytułowa bratowa prezydenta) relacjonuje nam historię z Obrony Warszawy. Poznajemy jej opowiadanie o strachu, niedowierzaniu, buncie, wierze, a na końcu rezygnacji i obojętności. Jej perspektywa jest niezwykle przejmująca i obrazowa. Na tle konającego miasta wyróżnia się postać tego, który na zawsze wpisał się w historię i pamięć trzytygodniowej obrony Warszawy. Stefan Starzyński – w relacji swojej szwagierki wykreowany jest na postać wielowymiarową. Nie jest idealny, ma swoje wady i przywary, ale jednocześnie jest honorowy i nieulękły. Agnieszka Lis pod postacią Haliny Starzyńskiej przedstawia nam nieobiektywną biografię Stefana.
Książka przypomina trochę fabularyzowany życiorys prezydenta Warszawy – Stefana Starzyńskiego. Powieść ma bardzo ciekawą formę dziennika/pamiętnika, w którym Halina opowiada o bracie swojego męża. Każdy rozdział jest kolejnym dniem września 1939 roku, kiedy to Warszawa broniła się przed najazdem wroga. Autorka bardzo szczegółowo i realistycznie przedstawia nam, jak wyglądała codzienność Warszawiaków. Postać Stefana Starzyńskiego jest dobrze przedstawiona. Poznajemy go przez pryzmat jego zaangażowania w walkę o stolicę Polski, ale także o jej mieszkańców. Kiedy inni uciekali za granicę, on został w Warszawie, bronił jej i pomagał ludziom jak tylko mógł. Halina opowiada nam o jego dzieciństwie i wadach, a to sprawia, że postać Starzyńskiego staje się nam bliższa przez realizm a nie idealizowanie jej. Najnowsza powieść pani Agnieszki Lis bardzo mi się podobała. Każdy, kto interesuje się okresem II wojny światowej powinien ją przeczytać i lepiej poznać Stefana Starzyńskiego.