Brutalny podbój. Brutal Hearts. Tom 2

Lubię różnicę wieku w książkach, lubię pokręcone historie dlatego relacja wujek z bratanicą, zwiastował dużą kontrowersje. Niestety okazuje się, że to przybrany wujek, a cała ta relacja jest hmmm dziwna. Z punktu widzenia świata (i biologi xd), to są totalnie obcy, nie powiązani ze sobą ludzie, nie są spokrewnieni ani nic, więc nie widzę w tym momencie tego “zakazu” by ta dwójka nie mogła być razem. Rozumiecie co mam na myśli. Odbiera więc to jednocześnie tą kontrowersje, a tego się spodziewałam i tego oczekiwałam. Nie żebym była jakimś zb0kiem haha, po prostu lubię historie nieszablonowe i nieco kontrowersyjne, jestem ciekawa odbioru innych czytelników, i sama chcę wiedzieć o czym inny dyskutują i jak odbierają to co sama przeczytam. Niby nic, ale jednak śmieszyło mnie za każdym razem zdanie “co ludzie powiedzą jak zwiążę się z wujkiem” bo to nie jest twój wujek na boga. Ale to może moje subiektywne odczucie. Wracając.

Nie ma namiętności, jakiejś takiej iskry, czegoś tutaj zabrakło pomiędzy nimi. Sceny namiętności są owszem, niektóre bardziej, a drugie mniej kontrowersyjne, ale nie zrobiły na mnie większego wrażenia.

Jak to bywa w tego typu książkach mafia jest, ale gdzieś daleko, daleko zakopana w tle. A szkoda, bo postać wujka Żeni miała potencjał i to ogromny. Jak chociażby prezent dla młodej dziewczyny w postaci…👀. Kto wie, ten wie :).

Podsumowując. Jakiś potencjał był na brutalną historię, ale zabrakło mi jednak mimo wszystko emocji i miłości. Sam s3ks nie wystarczy, brakuje emocji.

Czytało się szybko, ale historia na długo nie zostanie mi w pamięci. Tak, o książka na jeden wieczór. Jest to tom II, można czytać bez znajomości I, są o innych bohaterach.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.