Chodź za mną

Kocham jesień! A jak jesień to i kryminalno – thrillerowaty klimat na książki! Także jak to mówią ciąg dalszy mojego zacheklowania czytelniczego w takiej tematyce! Tym razem na warsztat wzięłam powieść, której opis (patrz wyżej) uwiódł mnie od pierwszych kilku słów. Ona gwieździcha, on człowiek z niepełnosprawnością – to był wybór must have, bo jak to? Taka powieść nie mogła mi umknąć, co to to nie!

Autorkę spotykam po raz pierwszy i bardzo zastanawiało mnie to jak połączy bardzo aktualny temat influenceringu wraz z niepełnosprawnością. Takie powieści intrygują mnie, bo w jakimś stopniu mam z tym obycie na co dzień. Wiem, że to nie jest łatwe, a wiedza w tym temacie jest podstawą fabuły, nie zależnie od tego, w którą stronę ona pójdzie. Więc kiedy poznaję Ewę, babeczkę, która pokazuje się światu jako Pani Idealna, a tak naprawdę jest przeciętną kobietką w zupełnie pospolitym życiu - wstępnie jest mi jej szkoda. Jak bardzo człowiek musi być nie szczęśliwy, żeby okłamywać cały świat, a przy tym samego siebie?

Początkowo jesteśmy wprowadzani w opowieść. Powoli, spokojnym, cichym, kocim krokiem poznajemy bieg historii, która faktycznie usatysfakcjonuje nas mocno. Wszystko w sumie opiera się na prywatnym życiu ludzi, którzy mieszkają w jednym budynku. Sama w sobie Ewa jest postacią problematyczną (?) - z jednej strony chcemy jej współczuć i pomóc, ale z drugiej strony jest tak ślepo wpatrzona w internet i to co zbudowała kłamstwami, że miałam chwilami wrażenie, iż oddałaby wszystko za odpowiednią ilość serc pod zdjęciami (pomijając, że miałam ochotę ją pacnąć mocno w głowę). Artur znowuż niewidomy, który radził sobie, że aż podziw łapał na gardło. Samodzielny, zaradny, pomocny. Świetną sprawą jest to, że poznajemy historię dwutorowo z perspektywy kobiety jak i jej przyjaciela, ale i powiernika tajemnic. To daje nam otwartą bramkę na to, by sobie wyrobić zdanie o tym co tak naprawdę dzieje się w powieści.

Całościowo książka podobała mi się bardzo. Lubię thrillery i nie ukrywam, że trochę bałam się by nie wyszła z tego klapa. Jednak pani Joanna zadbała o to, by nikt jej nie zarzucił, że jej powieść „nie leżała nawet koło thrillera”. Na pewno będę wyglądać kolejnych powieści Autorki.