Córka gliniarza

W ostatnich tygodniach mamy trudne dni. Siedzenie w domu nie sprzyja dobremu nastrojowi...ale jest coś, co poprawi humor każdemu ponurakowi. "Córka gliniarza" to rewelacyjna komedia romantyczno - sensacyjna w literackiej odsłonie.

Pierwszy raz z twórczością Kristen Ashley zapoznałam się czytając cykl "Mężczyzna marzeń", już wówczas wiedziałam, że pisarka będzie częściej gościć na moich półkach.
"Córka gliniarza" utrzymana jest w lekkim stylu. Wydźwiękiem przypomina wcześniej wspomniany cykl, ale jest bardziej zabawna, komediowa, dzięki czemu czytając uśmiech nie schodził mi z ust. Osoba pośrednia, gdyby mnie widziała zapewne uznałaby mnie za dziwną osobę, bo nie za często podczas czytania ktoś się śmieje.

Indy główna bohaterska jest sympatyczna, ale nie brakuje jej wad. Czasem jej postawa i zachowanie potrafiły mnie zirytować. Jednak dzięki przewrotnej akcji, rozdrażnienie mijało, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Bardzo nietuzinkowa osóbka, pełna sprzeczności, które do niej jednak pasują. Dzięki jej barwnemu usposobieniu nie ma czasu na smutki. Natomiast czytanie jest lekkie, zabawne i wciągające.
Fabuła jest obszernie rozbudowana, pełno w niej ciekawych, sympatycznych bohaterów. Prawie każdy męski bohater to ciacho, które ma się ochotę schrupać.

Powieść ma jeden bardzo duży plus...mieszanka gatunków. Pełno w niej pościgów, wybuchających samochodów, martwych lub pobitych zbirów. Wszystko doprawione jest romantycznymi uniesieniami z domieszką scen łóżkowych. [nie obawiajcie się erotycznej strony...wszystko ze smakiem i bez przesady skomponowane]. Natomiast całość obwinięta jest tak dużą dawką humoru, że jakieś tam niedociągnięcia idą w zapomnienie. Tempo akcji jest szybkie, przez cały czas jest dynamika, a zarazem wszystko jest napisane w tak prostym style, że nic tylko zatracić się w opisanej przygodzie.

Od powieści "Córka gliniarza" nie można oczekiwać niczego innego jak dobrej zabawy. Fabuła jest dość naciągana, przesłodzona...wyciągnięta z rękawa a zarazem jest tak dobra w odbiorze, że trudno się od niej oderwać. Barwni bohaterowie, pełna dynamiki fabuła, a przede wszystkim dobra literacka przygoda. Już dawno nie czytałam książki, przy której tak często się śmiałam.

"Córka gliniarza" to odpowiednia powieść na te trudne, nudne dni...to powieść, która poprawi ci humor i pozwoli oderwać się od myślenia... I tylko tyle lub aż tyle.