Czy Nika znika?

Po raz drugi mam przyjemność pisać o książce, którą napisała Anna Bichalska. Tym razem jednak w moje ręce trafiło opowiadanie dla dzieci, a nie powieść obyczajowa dla dorosłych. Pani Anna pochodzi z Podlasia, obecnie zamieszkuje Ełk i uwielbia swoje podlasko-mazurskie otoczenie, które jest dla niej inspiracją do tworzenia książek, a także ich... pochłaniania. Zakochana jest w czworonogach, szczególnie kudłatych, niezależne czy szczekają, czy miauczą. A muzyka, szczególnie rock jest bliskie jej sercu.

Od razu warto zwrócić uwagę na okładkę, która prezentuje się okazale, twarda, solidna oprawa, zilustrowana przez Martę Rydz-Domańską. Gdzieś pod drzewem czereśni widzimy małą dziewczynkę o imieniu Nika. Wydawać się może, że ukrywa się ona w chabrach, jakby chciała przed kimś się schować. Jak jest naprawdę?

Najnowsza książka pani Ani skierowana jest dla najmłodszych czytelników, ale jest... jedno, ale. Dotyczy ona zdecydowanie dorosłych. Już tłumaczę, o co chodzi. Mała, kilkuletnia Nika nie może nacieszyć się ze zmiany mieszkania z bloku, na piękny dom z miejscem na ogródek, a do tego z wymarzonym od zawsze własnym pokoikiem. Te marzenia i radość z ich realizacji to coś wspaniałego dla Niki. Dziewczynka jednak zauważa, że rodzice po przeprowadzce mają dla niej zdecydowanie mniej czasu. Tak jakby Nika przestała być ważna dla nich. Tylko praca i praca, a ona ma swoje potrzeby. A to pograć w ulubioną grę, a to posłuchać ulubionych czytanek, których zawsze wysłuchiwała pod wieczór przed zaśnięciem. Tata coraz później wracał z pracy i jeszcze w domu rozmawiał z kimś ciągle przez telefon. Mama... a mama, no właśnie, ona tylko siedziała przed komputerem i uderzała w klawisze, nawet nie słysząc, gdy dziewczynka ją zagadywała. Mała Nika doszła do wniosku, że ona chyba znika i staje się niewidzialna. Dobrze, że tuż obok mieszkała pewna starsza pani, do której dziecko trafiło przez przypadek, gdy przez dziurę w siatce trafił tam piesek Niki, Łatek.

Co wynikło z tego przypadkowego spotkania? Jakie wsparcie znalazła dziewczynka u sąsiadki? Autorka w piękny sposób opisała problemy zapewne niejednego dziecka, którego rodzice są zapracowani, dążą za finansowym sukcesem i mają coraz mniej czasu dla swoich potomków. Pouczająca, z morałem, warto także, by przeczytali ją dorośli.

Pędzimy w tym życiowym biegu, rozdarci pomiędzy tym, co służbowe a tym, co prywatne. Kładziemy na szali życie rodzinne, czas z bliskimi, uwagę, jaką możemy im poświęcić. Czy warto? Czy wszystko inne nie może poczekać tych kilku minut, które możemy poświęcić dziecku, partnerowi, rodzicom, przyjacielowi?

Anna Bichalska, autorka serii książek z bohaterką imieniem Adelka, przypomina w swej najnowszej opowieści, jak ważna jest uważność na drugiego człowieka.

W książce pt. "Czy Nika znika?" Poznajemy kilkuletnią dziewczynkę o imieniu Weronika, bawiącą się samotnie w ogrodzie, nieopodal domu, do którego niedawno się wprowadziła. Nika nie ma rodzeństwa. Mieszka z rodzicami, a towarzystwa dotrzymuje jej piesek Łatek. Dziewczynka jest rozdarta: z jednej strony cieszy się nowym domem, ogrodem, własną huśtawką i pokojem, z drugiej zaś strony tęskni za dawnym czasem, gdy rodzice nie spędzali większości dnia w pracy. Tak oto jej radość miesza się ze smutkiem. Pewnego dnia los stawia na jej drodze starszą samotną sąsiadkę - panią Wandę. W domu jednak z każdym dniem Nika czuje się coraz mniej zauważana. Rodzice, pochłonięci swoimi zawodowymi obowiązkami, zdają się jej zupełnie nie zauważać.
Może Nika staje się niewidzialna? Może znika i to dlatego mama i tata jej nie dostrzegają?

"Czy Nika znika?" to opowieść zwracająca uwagę na to, co w naszym życiu naprawdę ważne: bliskość, obecność, troska drugiego człowieka, jego czas na rozmowę, zabawę czy milczenie we dwoje. Pokazuje, że młodzi ludzie potrzebują w swym życiu nas- dorosłych, potrzebują naszej miłości, wsparcia, dobrego słowa, uwagi, której nie zastąpią najnowsze gadżety, najdroższe zabawki.
Ta książka daje do myślenia. Składnia do refleksji. I uczula starszych czytelników na to, że czasem tak niewiele wystarczy, by ktoś nam bliski zniknął z naszego życia bezpowrotnie.