Darkfever

Mac raczej ma spokojne życie. Żyje jak typowa nastolatka i cieszy się chwilą. Wszystko zmienia się w momencie, gdy dostaje informacje, że jej siostra została zamordowana. Dziewczyna nie jest w stanie pogodzić się z tą informacją, zwłaszcza że policja nie ujęła sprawcy. Dodatkowo na poczcie głosowej znajduje wiadomość od siostry, która jest dość enigmatyczna i dla niej niezrozumiała. Mac postanawia udać się do miejsca, gdzie ostatnio przebywała siostra i sama rozwiązać zagadkę. Im bardziej się w tą sprawę zagłębia, tym dowiaduje się więcej informacji, o których nie powinna wiedzieć oraz odkrywa sprawy związane ze swoją przeszłością. Komu w tym miejscu można zaufać? Jak rażąca stanie się prawda? Kto jest winny zbrodni?


Gdy tylko przeczytałam opis książki, wiedziałam że to coś dla mnie. Uwielbiam takie klimaty w powieściach i nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Dodatkowo na social mediach było o niej mnóstwo pozytywnych opinii i to jeszcze bardziej kusiło. Tylko czy jest warta takiej uwagi?



Na początku odniosłam wrażenie, że gdzieś już takie coś było i skąd te zachwyty. Tylko później jak to się zaczęło rozwijać i dowiadywaliśmy się nowych informacji, to wtedy tak naprawdę to się zaczęło... Trudno było mi się od niej oderwać i chciałam jak najszybciej dowiedzieć się prawdy. W sumie cieszę się, że musiałam ją sobie dawkować, bo miałam możliwość analizy i spojrzenia na to na chłodno. Nie sprawiło to, że spoglądałam na nią gorzej, a wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej mnie ta historia pochłonęła. Przez cały czas siedziała mi w głowie i tworzyłam sobie przez to różne scenariusze, które o dziwo żaden się nie sprawdził!



Jeśli chodzi o postacie to byli naprawdę intrygujący. Mac jako nasza główna bohaterka była dobrze wykreowana. Na początku taka typowa nastolatka, która nie zna prawdziwego, brutalnego życia. Jednak na przestrzeni fabuły musi zmienić swój tok myślenia i przestawić się na nowe realia. Jako czytelnicy możemy śledzić jej przemianę, rozterki i wyrzeczenia. Musi w krótkim czasie stać się gruboskórna, a to nie jest łatwe. Jericho zaś już tak bardzo nie porywał, bo takich gości znamy z wielu innych książek. Przystojny, bogaty, który pomaga głównej bohaterce, bo ma w tym ukryty plan, a do tego niezwykle tajemniczy. Oczywiście miał kilka lepszych momentów, ale nie zmienia to faktu, że raczej mocno nie zaskakiwał. Za to nie polubiłam rodziców Mac, jakoś wydawali mi się nie realni i ich tok myślenia kompletnie nie współgrał z tym jak go przedstawiała główna bohaterka. Miałam wobec nich wiele zastrzeżeń i im dalej szła fabuła, tym bardziej się w tym utwierdzałam.



Jednak fabuła była naprawdę dobrze rozpisana. Autorka w dobry sposób wprowadza czytelnika w swój świat. Opisuje to na tyle precyzyjnie, że każdy może się w tym odnaleźć. Dla bardziej opornych z tyłu książki mamy słowniczek, dzięki któremu możemy się utrwalić słownictwo. I pomimo dużej ilości opisów jest to dobrze wyważone akcja do opisów, a to jest już osiągnięcie. Nie miałam momentów nudy i z wielką przyjemnością mi się ją czytało. Styl też był w porządku lekki i wciągający. Czytało się ją szybko i sprawnie. Zakończenie pozostawia niedosyt i jak najszybciej chce się sięgnąć po kontynuację, która mam nadzieję szybko się pojawi!



Także podsumowując jestem naprawdę zadowolona, że miałam okazję zapoznać się z tym tytułem. Spędziłam z nią przyjemnie czas i z niecierpliwością będę wyczekiwać kontynuacji! Za co jeszcze pochwalę książkę, to za informację zawartą z tyłu, że jest to dla osób +18. Może w tym tomie nie było aż tyle sytuacji dla jednak czytelników starszych, ale zakończenie zapowiada, że tak będzie później i od pierwszej części mamy od razu co do tego świadomość. Także dla wydawnictwa wielka brawa!

Naprawdę chciałabym polubić tę książkę bardziej. Z jednej strony wciągnęła mnie i pochłonęła całą moją uwagę, a z drugiej... tyle rzeczy tutaj zgrzyta, o których kompletnie nie wiem, co mam myśleć!

Główna bohaterka nie jest typem superbohaterki ratującej świat. Wręcz przeciwnie, jest osobą, z którą zaprzyjaźniłabym się tylko, gdyby na świecie została ona i kolczasty wściekły jeż. Zadbane długie blond włosy, opalenizna, odpowiednio dobrane kolorowe (z przewagą różu i opisane w najdrobniejszych szczegółach) ubrania, mało ambitne i małomiasteczkowe plany na przyszłość i marzenia - to świat, w którym Mac czuje się dobrze i bezpiecznie. Mroczny Dublin, Irlandia oddalona tysiące kilometrów od jej rodzinnej słonecznej Georgii, istoty nadprzyrodzone, magia i konieczność walki bynajmniej nie leżą w kręgu jej zainteresowań. Jednak, pomimo jej irytującego charakteru, ciekawe było obserwowanie, jak dziewczyna jej typu odnajduje się w nowej rzeczywistości.

W świecie przedstawionym główne skrzypce grają istoty z celtyckiego folkloru, tylko zaadaptowane do młodzieżowego/wczesnodorosłego urban fantasy. Podczas lektury miałam skojarzenia z seriami "Dary Anioła" oraz "Czystą krwią". Akcja co prawda nie biegła tak szybko, jakbym chciała - dało się odczuć, że ta historia będzie rozciągnięta na wiele tomów - ale i tak czytało się bardzo przyjemnie. Największymi dwoma słabościami "Darkfever" są według mnie "fae zabijający seksem" oraz przedawnienie treści. Zacznę może od tego drugiego - nie da się ukryć, że powieść powstała ponad 10 lat temu. Telefony stacjonarne, komórki bez funkcji SMS, wymienianie maili, które były tańsze od połączeń zagranicznych, szukanie adresu na papierowej mapie itp. Nie jestem pewna, czy dla współczesnego czytelnika wszystko to będzie zrozumiałe i atrakcyjne.

Wydaje mi się również, że gdyby powieść powstała obecnie, inaczej by się prezentowały wspomniane wróżki. Pojęcie "fae zabijający seksem" brzmi zmysłowo i osoby rozczytane w popularnej obecnie erotycznej fantastyce na pewno skusi. Mnie skusiło. Chciałabym wam pokazać moją minę po przeczytaniu scen z nimi. Są to najbardziej groteskowe sceny w tej książce. Zapomnijcie o zmysłowości albo budowaniu napięcia, zastąpcie to bezwiednym odpinaniem stanika (3 razy w ciągu jednej z rozmów? dobrze pamiętam?) i gubieniem majtek w miejscu publicznym, naturalistycznym opisem podniecenia, z którym bohaterka radzi sobie... przypominając sobie zwłoki swojej siostry. Ratunku.

Z pewnością jest to książka, która wywołała mętlik w mojej głowie. Jest to coś innego, momentami bardzo dziwnego. Lubię, gdy książki wywołują emocje i prowokują dyskusje, dlatego polecam przekonać się samemu, jak odbierzecie "Darkfever". Mimo wszystko, jestem ciekawa, jak dalej potoczy się ta historia.