Dom pod szczęśliwą gwiazdą

Nie spodziewałam się, że w tej książce będzie się tyle działo. Spodziewałam się spokojnej, obyczajowej wręcz historii. Zaczynajac od Edzia, który nie ma łatwego życia, na codzień musi żyć z matką, która jest alkoholiczką i co chwilę w jego domu pojawia się nowy „wujek”, pojawia się przemoc psychiczna jak i fizyczna oraz zaniedbanie dziecka i jego potrzeb. Autorka ma bardzo lekkie pióro, książka ma przyziemne problemy, co rownież jest ogromnym plusem.

Przez problemy małego bezbronnego chłopca, ta książka staje się bardziej emocjonalna niż myślałam. Pewne fragmenty trudno było mi- jako mamie czytać. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie jak można zaniedbać tak dziecko. Jak można pozwolić by cokolwiek materialnego było ważniejsze od niego. Autorka idealnie poradziła sobie z wykreowaniem takiej właśnie osoby, te dialogi, wybory itp. genialnie opisane. W pewnym momencie miałam wrażenie, że jestem tam razem nimi i to wszystko widzę.

Śledziłam końcowe rozdziały z niecierpliwością, szczerze mówiąc nawet się bałam jak to wszystko się potoczy. Postać Jana, nieco namieszała, ale tak pozytywnie. Ucieszyłam się przy końcowych rozdziałach, podobało mi się to zakończenie.

Przepiękna okładka, która zdecydowanie zachęciła mnie do przeczytania tej książki. Wam również ją polecam.

Współpraca barterowa.

„Dom pod szczęśliwą gwiazdą” to pełna wzruszeń i nadziei historia chłopca, który otrzymał więcej miłości u obcych ludzi, niż od własnej matki.
Ewelina i Piotr Betlińscy tworzą szczęśliwą rodzinę. Ich córka Lena zaprzyjaźnia się z Edziem. Z czasem okazuje się, że chłopiec pochodzi z patologicznej rodziny, gdzie przemoc i alkohol są na porządku dziennym. Edzio często gości w domu Betlińskich, którzy z czasem chcą go adoptować. Nie mogą dłużej znieść cierpienia chłopca.
Drugim wątkiem książki jest historia Haliny, matki Eweliny i Jerzego, który pojawia się ponownie w życiu starszej pani.
Ta książka udowadnia jak życie potrafi być skomplikowane i niesprawiedliwe. Nie mogę zrozumieć jak rodzice mogą zgotować swoim dzieciom prawdziwe piekło.
Edzio to mały chłopiec, który wiele w życiu przeszedł i pomimo życia w patologicznej rodzinie jest niezwykle rezolutny i mądry.
Ta książka pokazuje, że są na tym świecie dobrzy ludzie, którzy nie potrafią przejść obojętnie wobec cierpienia drugiego człowieka.
Książka jest pełna wzruszeń i nieraz podczas lektury zakręci się nam łezka w oku, ale jest to również historia, która niesie nadzieję i wiarę.