Domniemanie niewinności Tom 1 Oskarżyciel

Na dobrze napisany romans czy erotyk nie tak łatwo trafić. Do tej pory szczęście raczej mi dopisywało. Świeżo po lekturze "Oskarżyciela" Whitney G., pierwszego tomu serii Domniemanie niewinności, mam jednak wrażenie, że moja dobra passa w tej sferze właśnie się skończyła...

Andrew Hamilton to jeden ze wspólników w prestiżowej firmie prawniczej. 32-letni mężczyzna namiętnie przesiaduje na portalu randkowym, szukając przygód na jedną noc. Po owianych tajemnicą wydarzeniach sprzed 6 lat stara się nie nawiązywać z nikim głębszych relacji. Nie żeby sprawiało mu to jakikolwiek problem. Sytuacja niespodziewanie ulega zmianie, gdy na forum branżowym poznaje Alyssę. Z początku rozmawiają jedynie na tematy służbowe, lecz z czasem zaczyna ich łączyć pewnego rodzaju przyjaźń. Andrew nalega na spotkanie, ale kobieta z jakiegoś powodu się na nie nie zgadza. Tymczasem firma Hamiltona ogłasza nabór stażystów, a mężczyzna bierze udział w rozmowach z kandydatami. Wśród nich rozpoznaje Alyssę... a raczej Aubrey, bo tak brzmi jej prawdziwe imię. W dodatku nie jest wcale prawnikiem, tylko studentką. Zszokowany i wściekły, że przez cały czas ukrywała przed nim prawdę, postanawia się zemścić.

Fabuła powieści Whitney G. zapowiadała się całkiem intrygująco, co przesądziło o mojej decyzji, by po nią sięgnąć. Zachęcająco prezentowała się też okładka, o dziwo nie eksponująca agresywnie żadnego sześciopaka. I chociaż muszę przyznać, że zaciekawiło mnie, jaka tajemnica kryje się w przeszłości Andrew, a Aubrey ma swoje dobre momenty, na tym kończą się dla mnie plusy "Oskarżyciela". Sama postać Hamiltona wydała mi się raczej odrzucająca. Przystojny, ale zadufany w sobie, zimny, a przy tym władczy i prymitywny. Typ w guście masochistek, które lubią być źle traktowane. Uroku osobistego nie miał za grosz i wkurzał mnie prawie za każdym razem, gdy tylko zaczynał mówić. Wulgarny język powieści również nie wywarł na mnie dobrego wrażenia.

Ostatecznie największymi zaletami "Oskarżyciela" Whitney G. okazały się dla mnie ładna, subtelna okładka i... niewielka objętość książki. Czyta się ją naprawdę błyskawicznie i jestem autentycznie wdzięczna autorce, że nie przedłużała niepotrzebnie mojej udręki. Schematyczne postaci, przewidywalna akcja (no dobrze, na samym końcu małe zaskoczenie jednak było) i wulgarny język jak na razie zniechęciły mnie do lektury kolejnych tomów serii. Dam jej jeszcze jedną szansę, bo na półce czeka "Niewinna" (tom 2), ale aktualne wrażenia nie nastrajają mnie zbyt optymistycznie. Nie polecam, chyba że szukacie czegoś lekkiego, krótkiego i bezrefleksyjnego.

"Domniemanie niewinności. Oskarżyciel" to jedna z tych książek, na które czekałam z niecierpliwością od momentu pojawienia się jej pierwszych zapowiedzi. Cudowna okładka, fascynujący opis i jedno z moich ulubionych wydawnictw wydających literaturę erotyczną i romans. Musiałam mieć tę pozycję w swojej biblioteczce! Gdy tylko powieść wpadła w moje ręce, zabrałam się za jej czytanie, choć nie będę ukrywać - zaskoczyła mnie jej objętość. Spodziewałam się książki, która będzie miała około trzystu bądź czterystu stron, jednak otrzymałam historię liczącą trochę ponad sto stron. Oczywiście nie zniechęciło mnie to do lektury, ale muszę przyznać, że kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tej historii. Najlepszym sposobem, aby się tego dowiedzieć było przeczytanie "Oskarżyciela", tak więc wzięłam powieść do ręki i po prostu... przepadłam! Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością dowiecie się dlaczego pierwsza część serii Domniemanie niewinności tak bardzo mnie pochłonęła.

Andrew Hamilton jest nieziemsko przystojnym prawnikiem, którego pragnie każda kobieta w mieście. Szuka przygód tylko na jedną noc i nie interesują go związki. Pewnego dnia na czacie dla prawników poznaje Alyssę, z którą nawiązuje czysto profesjonalną relację, a z czasem coś na kształt przyjaźni. Rozmawiają o wszystkim i coraz bardziej się do siebie zbliżają. Andrew zaczyna namawiać ją na spotkanie, ale dziewczyna stanowczo odmawia, tłumacząc, że nie jest w jego typie. Wkrótce na staż studencki do jego firmy zgłasza się piękna i seksowna blondynka Aubrey Everhart. Wszystko co mówi wydaje się dziwnie znajome. Zszokowany Andrew łączy fakty i rozpoznaje w niej Alyssę. Już wie, że dziewczyna go okłamała, a jest to coś czego bohater nienawidzi najbardziej na świecie. Jak potoczą się ich losy?

Fabuła książki jest intrygująca i przede wszystkim niezwykle emocjonująca. Już pierwsze kilka stron dało mi pewność, że najważniejsze w tej historii okażą się emocje i uczucia, których doświadcza czytelnik. "Oskarżyciel" to pozycja, którą po prostu się pochłania i połyka w całości. Nie potrafiłam oderwać się od lektury, a podczas czytania miałam dreszcze na całym ciele. Nie spodziewałam się, że tak krótka książka może wywołać we mnie tak wiele przeróżnych emocji. Kiedy dotarłam do ostatniej strony, miałam ochotę płakać, bo ta historia tak bardzo mi się spodobała, że nie byłam w stanie się z nią rozstać. Poza tym autorka zakończyła "Oskarżyciela" w takim momencie, że chciałam krzyczeć i błagać o kolejną część.

Bohaterowie nie są zbyt mocno rozbudowani, ale wzbudzili we mnie tak wiele emocji, że kompletnie mi to nie przeszkadzało. Pokochałam Aubrey i Andrew'a od pierwszych stron i bardzo się z nimi zżyłam. Cieszę się, że przede mną jeszcze dwie części tej cudownej serii, ale obawiam się, że będą one tak samo krótkie jak ta pierwsza. Jestem tak strasznie ciekawa co wydarzy się dalej i jakie tajemnice jeszcze skrywają przed nami główni bohaterowie. Język, którym posługuje się Whitney G. jest prosty i niesamowicie lekki, co sprawia, że powieść czyta się w błyskawicznym tempie.

Podsumowując - KOCHAM TĘ SERIĘ! Chociaż dopiero pierwsza część za mną, jestem pewna, że kolejne również chwycą mnie za serce. Nie mam pojęcia skąd biorą się negatywne opinie na temat Whitney G. Jej twórczość mnie oczarowała i zabrała do całkiem innego świata. Chcę więcej, dużo więcej i dziękuję wydawnictwu Kobiecemu, że wydają tę autorkę.