Dotknij nieba

Nie znam zbyt wielu książek, które zostały wydane przez Wydawnictwo Szara Godzina. „Dotknij nieba” zainteresowało mnie nie tylko fabułą, romantycznym tematem. Szalenie istotna była dla mnie forma graficzna- edycja z wygodnym, bardzo dużym drukiem nie powoduje zmęczenia. Cóż, wzrok już nie ten, zatem zwracam uwagę na takie elementy, Myślę sobie wtedy, że osoby pracujące w danym wydawnictwie nie są samolubne- wiedzą, że fani literatury kochają czytać, lecz n mogą spotkać na swojej drodze przeszkody.

Temat książki wydaje się banalny czy powtarzalny- wielu fikcyjnych bohaterów zmaga się przecież z problemami życiowymi. Idealną szansą na pozytywne zmiany jest wyjazd, zmiana miejsca zamieszkania. Podróż w zupełnie inny zakątek Polski ma być czymś w rodzaju osobistego katharsis lub resetu. A nuż, może się uda, prawda? Tak dużego przewrotu emocjonalnego chce dokonać Malwina vel Malwa. Kobieta nie czuje się dobrze w pracy, a nieudany związek tylko pogłębił jej depresyjny stan. Czy Jantar, miejsce słynące z plaż i bursztynów, pomoże bohaterce na nowo się pozbierać? Tego oczywiście zdradzić nie mogę, ale wiem jedno. Autorka bardzo poważnie potraktowała temat depresji. Do dziś uważa się, że to fanaberia, totalny wymysł leniwych ludzi. Cóż to za bzdura! Z całą pewnością nie jest to fantazja XXI wieku, a postawa Malwiny i jej dawne życie tylko mnie w tym przekonaniu utwierdziły. Dobrze wiem, że wielu czytelników zmieni swoje poglądy, co akurat będzie zaletą, a nie wadą. Czytajmy teksty ze zrozumieniem, po prostu.

Na drodze życiowej Malwiny staje teraz niejaki Gabriel. Początkowo myślałam, że jest to niezbyt miły, a nawet gburowaty mężczyzna, który widzi wyłącznie czubek własnego nosa. Nie po raz pierwszy przekonuję się, że nie można nikomu przyklejać łatek, tym bardziej, jeśli nie znamy przeszłości danej osoby. Dlaczego Gabriel okazał się postacią tak niejednoznaczną i zarazem ciekawą? Nie chcę zbyt wiele ujawniać, ale jestem pewna, że wielu czytelników będzie musiało czasem przerwać czytanie i użyć chusteczek higienicznych… Dlaczego? Zapraszam do lektury, poszczególne rozdziały wyjaśniają absolutnie wszystko.

Bardzo zainteresował mnie też wątek relacji matki z córką. W przypadku Malwiny nie należał i obecnie też nie należy do udanych. Ba, wiele tu szokujących postaw, które, niestety, zdarzają się i w realnym świecie. Warto więc się zastanowić, czy możemy liczyć na swoich bliskich? Czy wiemy, na czym polega niby trywialny uścisk czy dotyk dłoni? Takie formy komunikacji niewerbalnej wydają się mało istotne w życiu, ale to nieprawda. Każdy pragnie ciepła, serdeczności, bliskości. Autorka, na przykładzie Malwiny, doskonale podkreśliła też, że przeszłość zawsze ma wpływ na charakter rozwijającego się człowieka. Nie bez powodu mamy więc do czynienia ze zlęknioną, niepewną siebie kobietą.

Jestem też bardzo szczęśliwa, że autorka wplotła bardzo wzruszający temat, którego sens oparty jest na konwersacji epistolarnej. Który z bohaterów pisze listy i do kogo? Tego nie zdradzę, jednak dla mnie słowa własnoręcznie pisane na papierze mają niebagatelną wartość. Papier w końcu ścierpi wszystko, dlatego sama kocham prowadzić pamiętnik, a marzę o tym, by jeszcze kiedyś w swojej skrzynce pocztowej zobaczyć prawdziwy list. Niestety, to się chyba już nie spełni, niemniej jednak bardzo dziękuję pisarce za tak mocno rozczulający wątek.

Na zakończenie powiem tylko jedno- warto czasem zanurzyć się w romantycznej historii. Może być ona nawet zbyt sielankowa, ale dialogi pisane przez autorów nierzadko dają nam szansę na bardziej kolorowe, a mniej mroczne życie.