Druga zwrotka

Od wielu lat moim ukochanym kolorem jest fiolet- od pastelu po najbardziej głębokie tony. Można więc uznać, że w przypadku powieści Małgorzaty Włodarskiej zachowałam się jak typowa sroka i połasiłam się na okładkę. Któż z nas nigdy tak nie zrobił? Sądzę, że wśród pasjonatów słowa pisanego nie ma takiej osoby. Druga sprawa to chęć poznania nowej pisarki. Nigdy nie słyszałam o autorce „Drugiej zwrotki”, a okazuje się, że to właśnie ta powieść okazała się jej debiutem obyczajowym. Skrótowy opis fabuły umieszczony na przepięknej okładce bardzo mnie zainteresował, a na dodatek nota biograficzna pani Włodarskiej może być swego rodzaju zasianiem ziarna. Pisarka marzyła o wydaniu własnej książki i tym samym podarowała nam coś godnego uwagi. Może więc i innym czytelnikom uda się wyjść naprzeciw marzeniom i ułożyć równie porywającą historię? Życzę tego wszystkim z całego serca.
Anda Zycher to kobieta, która bardzo wiele przeszła w życiu. Mieszkanie z matką alkoholiczką nie należy do najłatwiejszych zadań. Już jako kilkulatka Anda musiała przeobrazić się w dorosłą kobietę- obowiązki takie jak pranie, sprzątanie, gotowanie czy płacenie rachunków spoczywały zawsze na barkach nastolatki. Jej matkę interesowała tylko zawartość wysokoprocentowej butelki. Całe szczęście, dziewczyna nie została ze swoim problemem sama. Wieśka- jej sąsiadka i zarazem najlepsza przyjaciółka robiła wszystko, by Anda zaznała choć chwilę szczęścia i spokoju, Na medal spisali się także rodzice Wieśki, którzy byli dla Andy niemal jak ukochani rodzice. Czy dziś znajdziemy tak mocne przyjaźnie trwające dekady? Ech, chyba ze świecą można ich szukać, prawda? A jeżeli istnieją, to mogę tylko pogratulować i kłaniać się w pas, bo sama marzę o tak silnej przyjaźni.
Anda to wystraszona emocjonalnie dziewczyna, która, dla kontrastu, marzy o czymś związanym ze sławą i atencją. Od najmłodszych lat kochała grę na gitarze, ale podcinane przez matkę skrzydła skreślały szanse na spełnienie marzeń. Czy strach, wieczne poniżanie i inne formy przemocy przeszkodzą Andzie całkowicie rozwijać talent muzyczny? Czy napisane przez dziewczynę piosenki staną się hitami, a może pozostaną schowane głęboko w szufladzie? Warto się o tym przekonać.
Retrospekcje zastosowane w powieści nie są fanaberią. Wręcz przeciwnie- historia Andy ukazana na przestrzeni lat daje nam idealny portret psychologiczny postaci. Doskonale wiemy, że przeszłość zawsze wpływa na późniejsze poczynania człowieka. Anda Zycher jest tego idealnym przykładem, a szczegóły jej mocno wzruszającego życia lepiej pozostawić czytelnikom. Można uznać, że pierwsza, młodzieńcza zwrotka życiowa Andy była dla czytelników szokująca, pełna bólu, niezrozumienia. Widzieliśmy w niej jednak elementy szczerej pomocy. Czy tytułowa druga zwrotka będzie niczym refren- powtarzalna, a zagojone blizny zabolą ponownie? Dobrze, że to sprawdziłam, innych odbiorców także do tego zachęcam. Muzyka i psychologia to świetna mieszanka.
Autorka świetnie pokazuje, że piosenka to nie tylko rytmiczne takty, ale i sensowny tekst. Jacek Cygan, nasz najlepszy polski kompozytor muzycznych tekstów, z pewnością by to potwierdził. To samo tyczy się pierwszego spotkania z instrumentem- nikt nie rodzi się natychmiast Santaną czy innym Slashem. Ech, historia Andy i jej uwielbienia do gry na gitarze jest jednak dużo bardziej skomplikowana, często bolesna i wzruszająca.
Po przeczytaniu całej powieści dochodzę do bardzo ważnych wniosków. Wiem, że na spełnianie marzeń, także zawodowych, nigdy nie jest za późno. Szansę mają nie tylko młodzi i mam nadzieję, że dla wielu liczy się prawdziwy talent, a nie koneksje i inne oszustwa. Po drugie, sama chciałabym zobaczyć studio nagraniowe i przekonać się, ile trudu wymaga stworzenie hitu- z mądrym tekstem, rzecz jasna. Co jest jednak trudniejsze- nagranie muzyki do tekstu, czy też odwrotnie? Oto jest pytanie. Muszę też pochwalić pisarkę za idealny opis depresji- choroby, która nie jest głupim wymysłem XXI wieku.
Mam nadzieję, że Małgorzata Włodarska zdecyduje się jeszcze na jakiś obyczaj, ponieważ „Druga zwrotka” świetnie jej się udała.