Drugi koniec świata

Z twórczością autorstwa Pani Małgorzaty Sobieszczańskiej miałam okazję zapoznać się, w momencie, kiedy pod zasłoną tajemniczego brzmiącego tytułu w książce pt.''Drugi koniec świata'' odkrywałam indywidualne losy tych niezwykłych bohaterów.

Każda z przeczytanych przeze mnie pięciu części przedstawia chwilami sytuacje życiowe mające swoje odzwierciedlenie we współczesnym świecie, gdyż podobnie jak bohaterowie czujemy się samotni w świetle narastających problemów i czekającego nas niepewnego jutra.

Dla nas Czytelników bohaterowie Ci powinni być autorytetami, ponieważ zachowują prawidłowe postawy względem ówczesnych przeżyć, które czyni ich życie pełnych tajemniczych zbiegów okoliczności losowych, ale za to w relacjach sąsiedzkich wypełnione jest wzajemną pomocą, życzliwością.

Wątek Joanny, wnuczki Joanki, jednej z głównych bohaterek został opisany trafnie, realistycznie, gdyż możemy, z bliska przyglądnąć się jak wygląda rzeczywistość ciężkiej pracy artystycznej związanej z teatrem, serialem.

Życie to właściwie oparte jest na kłamstwie i o tym przekonuje się Joasia.

Do końca pozostaje zachowana tajemnica, dlaczego tak mocno w dążeniu realizacji marzeń wnuczki o zawodzie aktorki mocno kibicuje jej babcia.

Nie zabraknie w książce opisów dotyczących życia codziennego pełnego momentami i przepełnionego strachem, a posiadającymi swój cel i nadzieję, z jakim bohaterowie tej niezwykle napisanej rodzinnej sagi musieli wędrować, aby Czytelnik do końca mógł się przekonać o tym, czy dozna uczucia emocji, skrytości, które będą mu towarzyszyć do samego końca.

Wprowadzenie, które zrobiło, na mnie wrażenie to są zamieszczone na samym początku słowa autorstwa Pana Stanisława Barańczaka, który to odniósł się do przyzwyczajenia człowieka do jego domu. Idealnie one przy tym pasują do tytułu książki.

Konstrukcja dialogowa w opisanych pięciu części została umiejętnie dobrana do każdego z bohaterów oraz sytuacji życiowej z nim związanej.

Należy zawsze być pozytywnie nastawionym do życia, a negatywne strony charakteru pozostawić w tyle i nie zwracać na nie uwagi w dobie otaczającej nas niepewnej rzeczywistości.

Warto przeczytać tę rodzinną sagę.