Dziedzictwo elfów. Tom 1

Z dużym zainteresowaniem sięgnąłem po pierwszy tom powieści pani Agnieszki Janiszewskiej pt. Dziedzictwo elfów. Tym razem jej najnowsza powieść podzielona jest na trzy tomy. Już wcześniej miałem przyjemność czytać książki autorki i wiem, że warto wgłębić się w jej literaturę.

Agnieszka Janiszewska studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim. Związana jest ona ze stolicą, choć obecnie mieszka w jednej z podwarszawskich miejscowości. Historia jest jej największą pasją, więc z dużym zaangażowaniem wykłada ten przedmiot w szkołach średnich (jak dla mnie najważniejszy po języku polskim). Wierzę, że jej pasja sieje ziarno wśród swoich uczniów, które później zakiełkuje. W swoim dorobku literackim ma monografie i biografie historyczne, ale też jest autorką bardzo dobrych powieści obyczajowych. Te osadza w niełatwych czasach dla naszego kraju. Czy to jest druga wojna światowa, czy czasy powojenne, czy, jak to ma w przypadku niniejszej powieści, w czasach pod zaborem rosyjskim.

Przejdźmy zatem do okładki książki, która od pierwszego spojrzenia intryguje. Stylem nawiązuje do epoki, w której rozgrywa się akcja powieści.
Na pierwszym planie widzimy kobietę w długiej, typowej dla tamtych, dziewiętnastowiecznych czasów. Stoi ona tyłem, patrząc w stronę okazałego dworku szlacheckiego, otoczonego ogrodem i drzewami. Jasne tło z delikatnymi ornamentami dodaje całości elegancji i subtelnego klimatu. Kompozycja sugeruje historię związaną z rodowym majątkiem, tradycją i tajemnicą, a jednocześnie oddaje atmosferę Polski lat 60. XIX wieku, pełnej przemian społecznych i rodzinnych dramatów.

Polski nie znajdziemy na mapie świata. W drugiej połowie XIX wieku nasz kraj znajdował się pod zaborami — rosyjskim, pruskim i austriackim. W Królestwie Polskim, pod zaborem rosyjskim, narasta niezadowolenie wobec tego, co narzuca car i jego rządy. W Warszawie odbywają się manifestacje patriotyczne, w rocznicę wybuchu powstania listopadowego, krwawo tłumione przez carskie wojska. W 1860 roku Andrzej Zamoyski zakłada Towarzystwo Rolnicze, które skupiało polską elitę ziemiańską i miało ogromne znaczenie dla integracji społeczeństwa. Dokładnie w tych czasach, autorka osadza akcję powieści. W tych trudnych czasach kreśli swoich bohaterów. Są nimi rodzina Zalewskich, która ma swój majątek i dwór w Zalesicach na Mazowszu niedaleko Radomia. Poznajemy na kartach powieści rodzeństwo Amelię, Rozalię i Romka, ich rodziców oraz babkę Marię. Jednak najważniejszym bohaterem lektury jest Magdalena Biłowicz. Młoda dziewczyna jest guwernantką i będzie zajmować się młodymi dziewczętami, które powoli wkraczają w wiek dojrzewania.

Dlaczego Magdalena znalazła się w Zalesicach? Jakie tajemnice kryje dwór w Zalesicach? Jakie historie skrywa każda z osób tam zamieszkująca?

Powieść pani Agnieszki nie czyta się jednym tchem, ponieważ akcja nie toczy się szybko. Raczej z każdym słowem poznajemy każdego z bohaterów. Jego charakterystykę postaci, tę zewnętrzną i zdecydowanie, to co kryje w swoich zakamarkach duszy. A są to w przeważnie dramaty, wstydliwa przeszłość, zawiłość losów. A to wszystko wplecione w historyczne wydarzenia, które nakręca chęć odzyskania niepodległości przez społeczeństwo udręczone przez carski mechanizm. Powieść napisana pięknym językiem, to na pewno duża zaleta lektury.

Z niecierpliwością sięgnę wkrótce po kolejne tomy.