Dzień gniewu

Książka już przeczytana, a ja nadal nie potrafię się po niej pozbierać. Wciągnęła mnie na maksa, wręcz wybudziła z sennego życia, które obecnie wiodę. Poruszyła we mnie serce matki, kiedy czytałam o tym jak starsza kobieta lamentowała nad małą dziewczynką, której głowa bezwiednie latała we wszystkie strony, kiedy próbowała ją ocucić. Niemal widziałam jej pustkę w oczach, kiedy cała ukrwawiona siedziała na chodniku. Jej emocje były tu bardzo precyzyjnie opisane. Kolejną rzeczą jaką tu dostrzegłam, to niechęć policji wyższej rangą do tych niższych. Betel faktycznie nie był wtedy na służbie, ale w głowie rodziły mi się pytania, dlaczego nie chcieli, by im pomagał? Do tego obrażano go i robiono w balona. To był straszny wypadek, ktoś wjechał samochodem w centrum handlowe. Ofiar było dużo, ludzi potrzebujących pomocy jeszcze więcej. Coś mi tu nie grało, tylko nie potrafiłam sprecyzować co. Ważną osobą w tej książce będzie Liliana, która ucierpiała w wypadku. Bardzo dużo rzeczy nie pamięta, ale to co znalazła dało mi do myślenia. Będąc w szpitalu otrzymała pomoc od nieznanej staruszki, która sama ledwo się poruszała. Autor drobnymi detalami nadał dużej dramaturgii tej książce. Zwrócił naszą uwagę na czas, który przemija i którego się nie docenia. Niemal w każdym wydarzeniu czujemy tutaj tajemniczość, niedomówienia i węszymy spisek. Osoba Betela jest ukazana jako mądra, choć zbyt łatwowierna. Jednak jak na dobrego psa przystało bardzo lubi węszyć i nie kończy sprawy, póki nie zaspokoi swojej ciekawości i instynktu. Na niektóre rzeczy natrafia tu przypadkiem, inne znajduje poprzez staranne rozważania. Katastrofa zmieniła tu życie wielu osób i choć jest podana nota z jakich przyczyn co się stało, to jednak on w to nie wierzy. Wiele rzeczy mu tu nie pasuje, a koledzy delikatnie informują go, że ma nie wnikać, tylko stosować się do rozkazów. I chociaż wie, że powinien ich posłuchać, to zwyczajnie nie może. Nad wszystko ceni sobie prawdę, lecz to, co odnajdzie zburzy jego dotychczasowe życie i myślenie. Warto bliżej przyjrzeć się osobie Liliany, gdyż jest postać nie była tutaj przypadkowa. Chociaż długo zajmuje jej otwarcie schowka z pamięcią, to jednak ma dla nas osobne przesłanie. W ogóle cała opowieść wywarła na mnie dużo emocji. Pisarz ma dar lub klucz do ludzkiej psychiki i odkrywa przed nami sfery, które nie chcielibyśmy poznać. Żyjemy według tego, co mamy w głowie. Nie spodziewałam się tylko, że niektórzy mają tam wszystko mocno poprzestawiane.
Opowieść napięta do granic możliwości, niesamowicie wciągająca i porywające. To thriller kryminalny z domieszką psychologii. Bardzo wam go polecam, gdyż czytany z perspektywy dwóch postaci naprawdę potrafi namieszać nam w głowie.

„By się odrodzić, musisz spalić przeszłość”.

Dzień jak co dzień.
A jednak nie.
Zamach terrorystyczny w centrum handlowym.
Panika. Chaos. Strach.
Nieokreślona liczba ofiar śmiertelnych i osób poszkodowanych.
Jedna z nich w wyniku zaistniałych zdarzeń traci pamięć. Nie wie jak kim jest. Ma jednak silne przeczucie, że jest w jakiś sposób powiązana ze sprawcą całego tego tragicznego zajścia. Zdezorientowana i zagubiona w swojej niepamięci nie będzie miała jednak szansy w spokoju poskładać puzzli opornie powracających wspomnień, bo przeszłość brutalnie upomni się o nią w trybie natychmiastowym.. A prawda jest jak bomba z opóźnionym zapłonem, która w końcu wybucha, a jej siła rażenia jest znacznie większa niż się początkowo wydaje.

„Dzień gniewu” to kolejny świetny thriller Autora. Mocna książka z serii tych nieodkładanych i absorbujących myśli, od pierwszego do ostatniego zdania. Lepka, niepokojąca, nasączona strachem i przemocą, przesiąknięta bezsilnością i krzywdą, zabłocona manipulacją, poplamiona szaleństwem – mroczna historia o ludzkich dramatach, niesprawiedliwości i bezsilności..

Polecam